Przejdź do zawartości

Strażnica KOP „Rubieżewicze”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica KOP „Rubieżewicze”
strażnica KOP „Mikulicze”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1925

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Mikulicze, Rubieżewicze

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Rubieżewicze”

Rozmieszczenie batalionu KOP „Iwieniec” w 1931

Strażnica KOP „Rubieżewicze” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

W 1924, w składzie 2 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 8 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 13 strażnic[1]. Komunikaty dyslokacyjne KOP wykazują, że strażnica KOP „Mikulicze” w latach 1928 – 1932 funkcjonowała w strukturze 4 kompanii KOP „Rubieżewicze”[2][3][4][5]. W 1934 strażnicę przeniesiono (przemianowano na strażnicę Rubieżewicze[6]) do Rubieżewicz[7]. W latach 1934 – 1939 strażnica znajdowała się nadal w strukturze 4 kompanii KOP „Rubieżewicze”[7][8][9] batalionu KOP „Stołpce”[10]. W 1930 strażnicy nadano imię „na Rubieży”[6]. W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku popolicyjnym[5]. Strażnica znajdowała się w miejscu postoju dowództwa kompanii[7][8].

Służba graniczna

[edytuj | edytuj kod]

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[11]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[12]. Liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[12].

Strażnica KOP „Rubieżewicze” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 3 kilometrów 440 metrów od słupa granicznego nr 726 do 733[5], a w 1938 pododcinek szerokości 6 kilometrów 844 metrów od słupa granicznego nr 726 do 738[8].

Sąsiednie strażnice:

Dowódcy strażnicy

[edytuj | edytuj kod]
  • sierż. Jan Wroński (był 30 VII 1936)[13]
  • sierż. Władysław Kula (–1939)[14]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]