Przejdź do zawartości

Strażnica KOP „Ośniki”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica KOP „Ośniki”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1925

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Ośniki[a]

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Białozórka”

Rozmieszczenie batalionu KOP „Dederkały” w 1931

Strażnica KOP „Ośniki”[b] – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

W 1924, w składzie 1 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 4 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 17 strażnic[1], w tym 129 strażnica KOP „Ośniki”[2]. W latach 1928 – 1939 w strukturze organizacyjnej 4 kompanii granicznej KOP „Białozórka” funkcjonowała strażnica KOP „Ośniki”[3][4][5][6][7][8][9][10][11]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[12].

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku KOP[6]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączył trakt długości 4 km i droga polna długości 4 km[8].

Służba graniczna

[edytuj | edytuj kod]

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[13].

Strażnica KOP „Ośniki” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 4 kilometrów 320 metrów od słupa granicznego nr 1839 do 1841[6], a w 1938 pododcinek szerokości 3 kilometrów 120 metrów od słupa granicznego nr 1839 do 1841[8].

Sąsiednie strażnice:

Dowódcy strażnicy

[edytuj | edytuj kod]
  • kpr. zaw. Dziółko (był w 1939)
  1. wieś Ośniki, gmina Białozórka, powiat krzemieniecki, województwo wołyńskie
  2. Pierwotnie nosiła numer 129.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]