Szwadron Kawalerii KOP „Rokitno”: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:{{{znak}}}| 40x40px| link=| class=| alt=]]
Szwadron Kawalerii KOP „Rokitno”
(17 szwadron kawalerii)
{{{nazwa oryginalna}}}
	UWAGA: Błąd parametru; {{{kategoria wojska}}}=; Ten parametr może przyjmować jedynie wartości: lądowe; lotnictwo; marynarka; paramilitarny;
	Historia
Państwo	{{{państwo}}}
Sformowanie	1925
Rozformowanie	1939
Nazwa wyróżniająca	{{{nazwa wyróżniająca}}}
	Tradycje
Święto	{{{święto}}}
Nadanie sztandaru	{{{nadanie sztandaru}}}
Rodowód	{{{rodowód}}}
	Dowódcy
Pierwszy	{{{dowódca pierwszy}}}
Obecny	{{{dowódca obecny}}}
Ostatni	{{{dowódca ostatni}}}
	Działania zbrojne
	{{{działania zbrojne}}}
	Organizacja
Dyslokacja	Rokitno
Formacja	{{{formacja}}}
Rodzaj wojsk	kawaleria
Podległość	{{{podległość}}}
Skład	{{{skład}}}
	Odznaczenia
	{{{odznaczenia}}}
	[[commons:{{{commons}}}\|Multimedia w Wikimedia Commons]]
	[{{{www}}} Strona internetowa]

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 20:02, 18 lut 2016

Szwadron Kawalerii KOP „Rokitno” – pododdział kawalerii Korpusu Ochrony Pogranicza.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W 1925 roku, w składzie 5 Brygady Ochrony Pogranicza, rozpoczęto formowanie 17 szwadronu kawalerii^[1]. W skład szwadronu wchodzić miały cztery plutony liniowe i drużyna dowódcy szwadronu^[2]. Stany szwadronu były zbliżone do stanów szwadronów formowanych w 1924 roku ^[1].

Szwadron był podstawową jednostką taktyczną kawalerii KOP. Zadaniem szwadronu było prowadzenie działań pościgowych, patrolowanie terenu, w dzień i w nocy, na odległości nie mniejsze niż 30 km, a także utrzymywanie łączności między odwodami kompanijnymi, strażnicami i sąsiednimi oddziałami oraz eskortowanie i organizowanie posterunków pocztowych. Wymienione zadania szwadron realizował zarówno w strefie nadgranicznej, będącej strefą ścisłych działań KOP, jak również w pasie ochronnym sięgającym około 30 km w głąb kraju^[3]. Szwadron był też jednostką organizacyjną, wyszkoleniową, macierzystą i pododdziałem gospodarczym^[4].

W lipcu 1929 roku zreorganizowano kawalerię KOP. Zorganizowano dwie grupy kawalerii. Podział na grupy uwarunkowany był potrzebami szkoleniowymi i zadaniami kawalerii KOP w planie „Wschód”^[5]. Szwadron wszedł w skład grupy południowej^[6]. Przyjęto też zasadę, że szwadrony przyjmą nazwę miejscowości będącej miejscem ich stacjonowania^[6].

W 1934(?)1932^[a]roku dokonano kolejnego podziału szwadronów. Tym razem na trzy grupy inspekcyjne. Szwadron wszedł w skład grupy środkowej^[7].

W 1938 roku nastąpiła reorganizacja podporządkowania i struktur kawalerii KOP. Szwadrony zakwalifikowano do odpowiednich typów jednostek w zależności od miejsca stacjonowania^[b]. Szwadron zakwalifikowano do grupy II^[8]. Organizacja szwadronu kawalerii na dzień 20 listopada 1938 przedstawiała się następująco: dowódca szwadronu, szef szwadronu, drużyna ckm, drużyna gospodarcza, patrol telefoniczny i dwa plutony liniowe^[9] po cztery sekcje^[10], w tym sekcję rkm^[4]. Liczył 2 oficerów, 1 chorążego, 6 podoficerów zawodowych, 4 podoficerów nadterminowych i 72 ułanów. Na uzbrojeniu posiadał 2 ckm, 2 rkm, 73 karabinki, 76 szabel. Posiadał też 83 konie wierzchowe^[11]. Szwadron wchodził w skład pułku KOP „Sarny”^[8].

W ramach mobilizacji częściowej zarządzonej 23 marca 1939 roku, szwadron przegrupował się w rejon Wielunia^[12], gdzie organizowany był ćwiczebny pułk kawalerii KOP^[13] podporządkowany dowódcy OK IV^[14]^[c]. W maju szwadron wszedł w skład 1 pułku kawalerii KOP jako jego 4 szwadron^[15].

Żołnierze szwadronu

Dowódcy szwadronu:

mjr Edmund Wróblewski (1925)^[16]
rtm. Adam Bartosiewicz z 4 p.uł. (1939^[14]^[17])

Obsada personalna 4 szwadronu 1 pkaw KOP^[15]:

dowódca szwadronu – rtm. Adam Bartosiewicz
dowódca I plutonu – por. Lucjan Woźniak z 11 p.uł.
dowódca II plutonu – ppor. rez. Czesław Nosko z 23 p.uł.
dowódca III plutonu – ppor. rez. Wojtkowiak
szef szwadronu – st. wachm. Sienkiewicz

↑ Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz podają, że podział kawalerii na trzy grupy nastąpił w 1934 roku → Prochwicz i 3/1994 ↓, s. 156, Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 44 i Prochwicz 2003 ↓, s. 51.
Mijakowski i Rozdżestwieński twierdzą, że kawaleria KOP podzielona była na trzy grupy już w 1932 roku → Mijakowski i Rozdżestwieński 2013 ↓, s. 15
↑ W 1938 roku nastąpił podział kawalerii KOP na szwadrony typu I, II i III. Szwadrony typu I stacjonowały poza m.p. dowództw batalionów KOP, szwadrony typu II stacjonowały w m.p. batalionów KOP. Typ III posiadał szwadron "Nowe Świeciany" → Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 52
↑ W innych opracowaniach oddział występuje pod nazwą: «Zgrupowanie Kawalerii KOP „Feliks”». Nazwa pochodzi od imienia dowódcy oddziału – ppłk. Feliksa Kopcia → Mijakowski i Rozdżestwieński 2013 ↓, s. 14

↑ ^a ^b Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 26.
↑ Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 21.
↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 4-6.
↑ ^a ^b Zarządzenie nr L.5201/tj.org./38 ↓.
↑ Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 35.
↑ ^a ^b Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 34.
↑ Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 44.
↑ ^a ^b Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 58.
↑ Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 52.
↑ Prochwicz i 3/1994 ↓, s. 158.
↑ Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 52 i 149.
↑ Prochwicz i 4/1994 ↓, s. 5.
↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 72.
↑ ^a ^b Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 77.
↑ ^a ^b Mijakowski i Rozdżestwieński 2013 ↓, s. 15.
↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 35.
↑ Mijakowski i Rozdżestwieński 2013 ↓, s. 14.

Bibliografia

Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1925.
Krzysztof Mijakowski, Paweł Rozdżestwieński: Kawaleria Korpusu Ochrony Pogranicza. Wielka księga jazdy polskiej 1918-1939. Tom 44. Edipresse Polska SA, 2013. ISBN 978-83-7769-888-4.
Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część I. Powstanie i przemiany organizacyjne KOP do 1939 r. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (149), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe. ISSN 0043-7182.
Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych z 1928, 1931 i 1934 roku. [dostęp 2016-02-15].
Zarządzenie organizacyjne dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza nr L.5201/tj.org./38 z 3 listopada 1938.

[7] Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz podają, że podział kawalerii na trzy grupy nastąpił w 1934 roku → Prochwicz i 3/1994 ↓, s. 156, Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 44 i Prochwicz 2003 ↓, s. 51.
Mijakowski i Rozdżestwieński twierdzą, że kawaleria KOP podzielona była na trzy grupy już w 1932 roku → Mijakowski i Rozdżestwieński 2013 ↓, s. 15

[9] W 1938 roku nastąpił podział kawalerii KOP na szwadrony typu I, II i III. Szwadrony typu I stacjonowały poza m.p. dowództw batalionów KOP, szwadrony typu II stacjonowały w m.p. batalionów KOP. Typ III posiadał szwadron "Nowe Świeciany" → Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 52

[17] W innych opracowaniach oddział występuje pod nazwą: «Zgrupowanie Kawalerii KOP „Feliks”». Nazwa pochodzi od imienia dowódcy oddziału – ppłk. Feliksa Kopcia → Mijakowski i Rozdżestwieński 2013 ↓, s. 14

[CITEREFProchwiczKonstankiewiczRutkiewicz200326-1] Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 26.

[CITEREFProchwiczKonstankiewiczRutkiewicz200321-2] Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 21.

[CITEREFFalkiewicz19254-6-3] Falkiewicz 1925 ↓, s. 4-6.

[CITEREFZarządzenie_nr_L.5201/tj.org./38-4] Zarządzenie nr L.5201/tj.org./38 ↓.

[CITEREFProchwiczKonstankiewiczRutkiewicz200335-5] Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 35.

[CITEREFProchwiczKonstankiewiczRutkiewicz200334-6] Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 34.

[CITEREFProchwiczKonstankiewiczRutkiewicz200344-8] Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 44.

[CITEREFProchwiczKonstankiewiczRutkiewicz200358-10] Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 58.

[CITEREFProchwiczKonstankiewiczRutkiewicz200352-11] Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 52.

[CITEREFProchwicz3/1994158-12] Prochwicz i 3/1994 ↓, s. 158.

[CITEREFProchwiczKonstankiewiczRutkiewicz200352_i_149-13] Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 52 i 149.

[CITEREFProchwicz4/19945-14] Prochwicz i 4/1994 ↓, s. 5.

[CITEREFProchwicz200372-15] Prochwicz 2003 ↓, s. 72.

[CITEREFProchwiczKonstankiewiczRutkiewicz200377-16] Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 77.

[CITEREFMijakowskiRozdżestwieński201315-18] Mijakowski i Rozdżestwieński 2013 ↓, s. 15.

[CITEREFFalkiewicz192535-19] Falkiewicz 1925 ↓, s. 35.

[CITEREFMijakowskiRozdżestwieński201314-20] Mijakowski i Rozdżestwieński 2013 ↓, s. 14.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[a]

[7]

[b]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[c]

[15]

[16]

[17]

@@ Linia 30: / Linia 30: @@
 W 1925 roku, w składzie [[Brygada KOP „Polesie”|5 Brygady Ochrony Pogranicza]], rozpoczęto [[formowanie]] 17 szwadronu kawalerii{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=26}}. W skład szwadronu wchodzić miały cztery plutony liniowe i drużyna dowódcy [[szwadron]]u{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=21}}. Stany szwadronu były zbliżone do stanów szwadronów formowanych w 1924 roku {{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=26}}.
-Szwadron był podstawową [[Jednostka taktyczna|jednostką taktyczną]] kawalerii KOP. Zadaniem szwadronu było prowadzenie działań pościgowych, patrolowanie terenu, w dzień i w nocy, na odległości nie mniejsze niż 30 km, a także utrzymywanie łączności między odwodami kompanijnymi, strażnicami i sąsiednimi oddziałami oraz eskortowanie i organizowanie posterunków pocztowych. Wymienione zadania szwadron realizował zarówno w strefie nadgranicznej, będącej strefą ścisłych działań KOP, jak również w pasie ochronnym sięgającym około 30 km w głąb kraju{{odn|Falkiewicz|1925|s=4-6}}.
+Szwadron był podstawową [[Jednostka taktyczna|jednostką taktyczną]] kawalerii KOP. Zadaniem szwadronu było prowadzenie działań pościgowych, patrolowanie terenu, w dzień i w nocy, na odległości nie mniejsze niż 30 km, a także utrzymywanie łączności między odwodami kompanijnymi, strażnicami i sąsiednimi oddziałami oraz eskortowanie i organizowanie posterunków pocztowych. Wymienione zadania szwadron realizował zarówno w strefie nadgranicznej, będącej strefą ścisłych działań KOP, jak również w pasie ochronnym sięgającym około 30 km w głąb kraju{{odn|Falkiewicz|1925|s=4-6}}. Szwadron był też jednostką organizacyjną, wyszkoleniową, macierzystą i pododdziałem gospodarczym{{odn|Zarządzenie nr L.5201/tj.org./38}}.
 W lipcu 1929 roku zreorganizowano kawalerię KOP. Zorganizowano dwie grupy kawalerii. Podział na grupy uwarunkowany był potrzebami szkoleniowymi i zadaniami kawalerii KOP w planie „Wschód”{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=35}}. Szwadron wszedł w skład [[Inspektor Południowej Grupy Szwadronów KOP|grupy południowej]]{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=34}}. Przyjęto też zasadę, że szwadrony przyjmą nazwę miejscowości będącej miejscem ich stacjonowania{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=34}}.