Szwadron Kawalerii KOP „Rokitno”: Różnice pomiędzy wersjami

Szwadron Kawalerii KOP „Rokitno”
17 szwadron kawalerii
	Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1925
Rozformowanie	1939
Nazwa wyróżniająca	„Rokitno”
	Działania zbrojne
	kampania wrześniowa
	Organizacja
Numer	kryptonimowy: 172
Dyslokacja	Rokitno
Formacja	Korpus Ochrony Pogranicza
Rodzaj wojsk	kawaleria
Podległość	5 Brygada OP; pułk KOP „Sarny”; 1 Pułk Kawalerii KOP

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 23:21, 13 lip 2024

Szwadron Kawalerii KOP „Rokitno” – pododdział kawalerii Korpusu Ochrony Pogranicza.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Na posiedzeniu Politycznego Komitetu Rady Ministrów, w dniach 21-22 sierpnia 1924, zapadła decyzja powołania Korpusu Wojskowej Straży Granicznej. 12 września 1924 Ministerstwo Spraw Wojskowych wydało rozkaz wykonawczy w sprawie utworzenia Korpusu Ochrony Pogranicza^[2], a 17 września instrukcję określającą jego strukturę^[3]. W 1925, w składzie 5 Brygady Ochrony Pogranicza, rozpoczęto formowanie jednostki 17 szwadronu kawalerii^[4]. W skład szwadronu wchodzić miały cztery plutony liniowe i drużyna dowódcy szwadronu^[5]. Stany szwadronu były zbliżone do stanów szwadronów formowanych w 1924 ^[4]. Jednostką formującą był 25 pułk ułanów^[6].

Szwadron był podstawową jednostką taktyczną kawalerii KOP. Zadaniem szwadronu było prowadzenie działań pościgowych, patrolowanie terenu, w dzień i w nocy, na odległości nie mniejsze niż 30 km, a także utrzymywanie łączności między odwodami kompanijnymi, strażnicami i sąsiednimi oddziałami oraz eskortowanie i organizowanie posterunków pocztowych. Wymienione zadania szwadron realizował zarówno w strefie nadgranicznej, będącej strefą ścisłych działań KOP, jak również w pasie ochronnym sięgającym około 30 km w głąb kraju^[7]. Szwadron był też jednostką organizacyjną, wyszkoleniową, macierzystą i pododdziałem gospodarczym^[8].

W lipcu 1929 zreorganizowano kawalerię KOP. Zorganizowano dwie grupy kawalerii. Podział na grupy uwarunkowany był potrzebami szkoleniowymi i zadaniami kawalerii KOP w planie „Wschód”^[9]. Szwadron wszedł w skład grupy południowej^[10]. Przyjęto też zasadę, że szwadrony przyjmą nazwę miejscowości będącej miejscem ich stacjonowania^[10]. Obok nazwy geograficznej, do 1931 stosowano również numer szwadronu^[11].

W 1934(?)1932^[b] dokonano kolejnego podziału szwadronów. Tym razem na trzy grupy inspekcyjne. Szwadron wszedł w skład grupy środkowej^[13]. Jednostką administracyjną dla szwadronu był batalion KOP „Rokitno”^[16]. Konie w poszczególnych szwadronach dobierano według maści. W szwadronie „Iwieniec” konie były kasztany^[17].

W 1938 nastąpiła reorganizacja podporządkowania i struktur kawalerii KOP. Szwadrony zakwalifikowano do odpowiednich typów jednostek w zależności od miejsca stacjonowania^[c]. Szwadron zakwalifikowano do grupy II^[19]. Organizacja szwadronu kawalerii na dzień 20 listopada 1938 przedstawiała się następująco: dowódca szwadronu, szef szwadronu, drużyna ckm^[d], drużyna gospodarcza, patrol telefoniczny i dwa plutony liniowe^[18] po cztery sekcje^[20], w tym sekcję rkm^[8]. Liczył 2 oficerów, 1 chorążego, 6 podoficerów zawodowych, 4 podoficerów nadterminowych i 72 ułanów. Na uzbrojeniu posiadał 2 ckm, 2 rkm, 73 karabinki, 76 szabel. Posiadał też 83 konie wierzchowe^[21]. Szwadron wchodził w skład pułku KOP „Sarny”^[19].

W ramach mobilizacji częściowej zarządzonej 23 marca 1939, szwadron przegrupował się w rejon Wielunia^[22], gdzie organizowany był ćwiczebny pułk kawalerii KOP^[23] podporządkowany dowódcy OK IV^[24]^[e]. W maju szwadron wszedł w skład 1 pułku kawalerii KOP jako jego 4 szwadron^[15].

Żołnierze szwadronu

Dowódcy szwadronu:

mjr Edmund Wróblewski (1925)^[26]
rtm. Stanisław Marzecki (był w 1928)^[27]
rtm. Zdzisław Komarnicki (był w 1937)^[27]?
rtm. Adam Bartosiewicz z 4 p.uł. (21 kwietnia 1937^[27] - 1939^[24]^[25])

Obsada personalna 4 szwadronu 1 pkaw KOP^[15]:

dowódca szwadronu – rtm. Adam Bartosiewicz
dowódca I plutonu – por. Lucjan Woźniak z 11 p.uł.
dowódca II plutonu – ppor. rez. Czesław Nosko z 23 p.uł.
dowódca III plutonu – ppor. rez. Wojtkowiak
szef szwadronu – st. wachm. Sienkiewicz

Uwagi

↑ Zarządzenie szefa sztabu KOP ppłk. dypl. Franciszka Węgrzyna w sprawie używania w dowództwie KOP kryptonimów zamiast nazw jednostek KOP^[1]
↑ Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz podają, że podział kawalerii na trzy grupy nastąpił w 1934^[12]^[13]^[14].
Mijakowski i Rozdżestwieński twierdzą, że kawaleria KOP podzielona była na trzy grupy już w 1932 → ^[15]
↑ W 1938 nastąpił podział kawalerii KOP na szwadrony typu I, II i III. Szwadrony typu I stacjonowały poza m.p. dowództw batalionów KOP, szwadrony typu II stacjonowały w m.p. batalionów KOP. Typ III posiadał szwadron "Nowe Świeciany"^[18].
↑ Stan drużyny ckm w szwadronie był znacznie niższy od stanu nakazanego „Regulaminem kawalerii cz.III”. Drużyna składała się z 15 żołnierzy i 19 koni. W jej skład wchodzili: drużynowy, 2 karabinowych, 2 celowniczych, 2 taśmowych, 2 amunicyjnych, 6 koniowodnych i 4 juki^[8].
↑ W innych opracowaniach oddział występuje pod nazwą: «Zgrupowanie Kawalerii KOP „Feliks”». Nazwa pochodzi od imienia dowódcy oddziału – ppłk. Feliksa Kopcia^[25].

Przypisy

↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 426.
↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 11-12.
↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 111.
↑ ^a ^b Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 26.
↑ Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 21.
↑ Zarządzenie nr L.1600/o.de B./25 ↓.
↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 4-6.
↑ ^a ^b ^c Zarządzenie nr L.5201/tj.org./38 ↓.
↑ Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 35.
↑ ^a ^b Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 34.
↑ Wiśniewska i Promińska 2013 ↓, s. 2.
↑ Prochwicz i 3/1994 ↓, s. 156.
↑ ^a ^b Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 44.
↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 51.
↑ ^a ^b ^c Mijakowski i Rozdżestwieński 2013 ↓, s. 15.
↑ Zarządzenie nr L.500/Tjn.Og.Org/37 ↓, s. 2 zał. 47.
↑ Kościański 1994 ↓, s. 58.
↑ ^a ^b Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 52.
↑ ^a ^b Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 58.
↑ Prochwicz i 3/1994 ↓, s. 158.
↑ Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 52 i 149.
↑ Prochwicz i 4/1994 ↓, s. 5.
↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 72.
↑ ^a ^b Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 77.
↑ ^a ^b Mijakowski i Rozdżestwieński 2013 ↓, s. 14.
↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 35.
↑ ^a ^b ^c Wykazy imienne oficerów KOP ↓.

Bibliografia

Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919-1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1925.
Zdzisław Kościański: Kawaleria Korpusu Ochrony Pogranicza w latach 1924-1939. W: Lech Grochowski[red.]: Korpus Ochrony Pogranicza w 70 rocznicę powstania. Materiały z konferencji popularnonaukowej. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1994.
Krzysztof Mijakowski, Paweł Rozdżestwieński: Kawaleria Korpusu Ochrony Pogranicza. Wielka księga jazdy polskiej 1918-1939. Tom 44. Edipresse Polska SA, 2013. ISBN 978-83-7769-888-4.
Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część I. Powstanie i przemiany organizacyjne KOP do 1939 r. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (149), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe. ISSN 0043-7182.
Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część II. Przemiany organizacyjne i przygotowania wojenne KOP w 1939. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 4 (150), 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
Zarządzenie organizacyjne dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza nr L.5201/tj.org./38 z 3 listopada 1938.
Wykazy imienne oficerów brygad, pułków, batalionów oraz pozostałych jednostek Korpusu Ochrony Pogranicza → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
Zarządzenie organizacyjne dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza w sprawie sformowania dowództw 4 i 5 brygady OP, 12-20 baonów i 12-20 szwadronów Ochrony Pogranicza nr L.1600/o.de B./25 z lutego 1925.
Zarządzenie dowódcy KOP w sprawie reorganizacji Korpusu Ochrony Pogranicza („R.3” I Faza) nr L.500/Tjn.Og.Org/37 z 23 lutego 1937.
Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. Warszawa-Pułtusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.
Iwona Wiśniewska, Katarzyna Promińska: Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Brygada Korpusu Ochrony Pogranicza «Wilno»”. Szczecin: Archiwum Straży Granicznej, 2013.

[2] Zarządzenie szefa sztabu KOP ppłk. dypl. Franciszka Węgrzyna w sprawie używania w dowództwie KOP kryptonimów zamiast nazw jednostek KOP^[1]

[17] Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz podają, że podział kawalerii na trzy grupy nastąpił w 1934^[12]^[13]^[14].
Mijakowski i Rozdżestwieński twierdzą, że kawaleria KOP podzielona była na trzy grupy już w 1932 → ^[15]

[21] W 1938 nastąpił podział kawalerii KOP na szwadrony typu I, II i III. Szwadrony typu I stacjonowały poza m.p. dowództw batalionów KOP, szwadrony typu II stacjonowały w m.p. batalionów KOP. Typ III posiadał szwadron "Nowe Świeciany"^[18].

[23] Stan drużyny ckm w szwadronie był znacznie niższy od stanu nakazanego „Regulaminem kawalerii cz.III”. Drużyna składała się z 15 żołnierzy i 19 koni. W jej skład wchodzili: drużynowy, 2 karabinowych, 2 celowniczych, 2 taśmowych, 2 amunicyjnych, 6 koniowodnych i 4 juki^[8].

[30] W innych opracowaniach oddział występuje pod nazwą: «Zgrupowanie Kawalerii KOP „Feliks”». Nazwa pochodzi od imienia dowódcy oddziału – ppłk. Feliksa Kopcia^[25].

[CITEREFJabłonowskiJankowskiPolakProchwicz2001426-1] Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 426.

[CITEREFProchwicz200311-12-3] Prochwicz 2003 ↓, s. 11-12.

[CITEREFDominiczak1992111-4] Dominiczak 1992 ↓, s. 111.

[CITEREFProchwiczKonstankiewiczRutkiewicz200326-5] Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 26.

[CITEREFProchwiczKonstankiewiczRutkiewicz200321-6] Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 21.

[CITEREFZarządzenie_nr_L.1600/o.de_B./25-7] Zarządzenie nr L.1600/o.de B./25 ↓.

[CITEREFFalkiewicz19254-6-8] Falkiewicz 1925 ↓, s. 4-6.

[CITEREFZarządzenie_nr_L.5201/tj.org./38-9] Zarządzenie nr L.5201/tj.org./38 ↓.

[CITEREFProchwiczKonstankiewiczRutkiewicz200335-10] Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 35.

[CITEREFProchwiczKonstankiewiczRutkiewicz200334-11] Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 34.

[CITEREFWiśniewskaPromińska20132-12] Wiśniewska i Promińska 2013 ↓, s. 2.

[CITEREFProchwicz3/1994156-13] Prochwicz i 3/1994 ↓, s. 156.

[CITEREFProchwiczKonstankiewiczRutkiewicz200344-14] Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 44.

[CITEREFProchwicz200351-15] Prochwicz 2003 ↓, s. 51.

[CITEREFMijakowskiRozdżestwieński201315-16] Mijakowski i Rozdżestwieński 2013 ↓, s. 15.

[CITEREFZarządzenie_nr_L.500/Tjn.Og.Org/372_zał._47-18] Zarządzenie nr L.500/Tjn.Og.Org/37 ↓, s. 2 zał. 47.

[CITEREFKościański199458-19] Kościański 1994 ↓, s. 58.

[CITEREFProchwiczKonstankiewiczRutkiewicz200352-20] Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 52.

[CITEREFProchwiczKonstankiewiczRutkiewicz200358-22] Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 58.

[CITEREFProchwicz3/1994158-24] Prochwicz i 3/1994 ↓, s. 158.

[CITEREFProchwiczKonstankiewiczRutkiewicz200352_i_149-25] Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 52 i 149.

[CITEREFProchwicz4/19945-26] Prochwicz i 4/1994 ↓, s. 5.

[CITEREFProchwicz200372-27] Prochwicz 2003 ↓, s. 72.

[CITEREFProchwiczKonstankiewiczRutkiewicz200377-28] Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 77.

[CITEREFMijakowskiRozdżestwieński201314-29] Mijakowski i Rozdżestwieński 2013 ↓, s. 14.

[CITEREFFalkiewicz192535-31] Falkiewicz 1925 ↓, s. 35.

[CITEREFWykazy_imienne_oficerów_KOP-32] Wykazy imienne oficerów KOP ↓.

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[b]

[13]

[16]

[17]

[c]

[19]

[d]

[18]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[e]

[15]

[26]

[27]

[25]

[1]

[12]

[14]

@@ Linia 32: / Linia 32: @@
 }}
 [[Plik:KOP_1938.png|250px|right]]
+[[Plik:Szwadron KOP Rokitno - podziękowanie NAC 1-W-3143.jpg|thumb|240px|Podziękowanie ułanów szwadronu KOP „Rokitno” dla Pocztowej Kasy Oszczędności]]
 '''Szwadron Kawalerii KOP „Rokitno”''' – [[pododdział]] [[kawaleria II RP|kawalerii]] [[Korpus Ochrony Pogranicza|Korpusu Ochrony Pogranicza]].
 == Formowanie i zmiany organizacyjne ==
-Na posiedzeniu [[Drugi rząd Władysława Grabskiego|Politycznego Komitetu Rady Ministrów]], w dniach 21-22 sierpnia 1924 roku, zapadła decyzja powołania Korpusu Wojskowej Straży Granicznej. 12 września 1924 roku [[Ministerstwo Spraw Wojskowych]] wydało rozkaz wykonawczy w sprawie utworzenia Korpusu Ochrony Pogranicza{{odn|Prochwicz|2003|s=11-12}}, a 17 września instrukcję określającą jego strukturę{{odn|Dominiczak|1992|s=111}}. W 1925 roku, w składzie [[Brygada KOP „Polesie”|5 Brygady Ochrony Pogranicza]], rozpoczęto [[formowanie jednostki]] 17 szwadronu kawalerii{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=26}}. W skład szwadronu wchodzić miały cztery plutony liniowe i drużyna dowódcy [[szwadron]]u{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=21}}. Stany szwadronu były zbliżone do stanów szwadronów formowanych w 1924 roku {{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=26}}. Jednostką formującą był 25 pułk ułanów{{odn|Zarządzenie nr L.1600/o.de B./25}}.
+Na posiedzeniu [[Drugi rząd Władysława Grabskiego|Politycznego Komitetu Rady Ministrów]], w dniach 21-22 sierpnia 1924, zapadła decyzja powołania Korpusu Wojskowej Straży Granicznej. 12 września 1924 [[Ministerstwo Spraw Wojskowych]] wydało rozkaz wykonawczy w sprawie utworzenia Korpusu Ochrony Pogranicza{{odn|Prochwicz|2003|s=11-12}}, a 17 września instrukcję określającą jego strukturę{{odn|Dominiczak|1992|s=111}}. W 1925, w składzie [[Brygada KOP „Polesie”|5 Brygady Ochrony Pogranicza]], rozpoczęto [[formowanie jednostki]] 17 szwadronu kawalerii{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=26}}. W skład szwadronu wchodzić miały cztery plutony liniowe i drużyna dowódcy [[szwadron]]u{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=21}}. Stany szwadronu były zbliżone do stanów szwadronów formowanych w 1924 {{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=26}}. Jednostką formującą był 25 pułk ułanów{{odn|Zarządzenie nr L.1600/o.de B./25}}.
 Szwadron był podstawową [[Jednostka taktyczna|jednostką taktyczną]] kawalerii KOP. Zadaniem szwadronu było prowadzenie działań pościgowych, patrolowanie terenu, w dzień i w nocy, na odległości nie mniejsze niż 30 km, a także utrzymywanie łączności między odwodami kompanijnymi, strażnicami i sąsiednimi oddziałami oraz eskortowanie i organizowanie posterunków pocztowych. Wymienione zadania szwadron realizował zarówno w strefie nadgranicznej, będącej strefą ścisłych działań KOP, jak również w pasie ochronnym sięgającym około 30 km w głąb kraju{{odn|Falkiewicz|1925|s=4-6}}. Szwadron był też jednostką organizacyjną, wyszkoleniową, macierzystą i pododdziałem gospodarczym{{odn|Zarządzenie nr L.5201/tj.org./38}}.
-W lipcu 1929 roku zreorganizowano [[Kawaleria Korpusu Ochrony Pogranicza|kawalerię KOP]]. Zorganizowano dwie grupy kawalerii. Podział na grupy uwarunkowany był potrzebami szkoleniowymi i zadaniami kawalerii KOP w planie „Wschód”{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=35}}. Szwadron wszedł w skład [[Inspektor Południowej Grupy Szwadronów KOP|grupy południowej]]{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=34}}. Przyjęto też zasadę, że szwadrony przyjmą nazwę miejscowości będącej miejscem ich stacjonowania{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=34}}. Obok nazwy geograficznej, do 1931 roku stosowano również numer szwadronu{{odn|Wiśniewska|Promińska|2013|s=2}}.
+W lipcu 1929 zreorganizowano [[Kawaleria Korpusu Ochrony Pogranicza|kawalerię KOP]]. Zorganizowano dwie grupy kawalerii. Podział na grupy uwarunkowany był potrzebami szkoleniowymi i zadaniami kawalerii KOP w planie „Wschód”{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=35}}. Szwadron wszedł w skład [[Inspektor Południowej Grupy Szwadronów KOP|grupy południowej]]{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=34}}. Przyjęto też zasadę, że szwadrony przyjmą nazwę miejscowości będącej miejscem ich stacjonowania{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=34}}. Obok nazwy geograficznej, do 1931 stosowano również numer szwadronu{{odn|Wiśniewska|Promińska|2013|s=2}}.
-W 1934(?)1932{{refn|grupa=uwaga|Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz podają, że podział kawalerii na trzy grupy nastąpił w 1934 roku{{odn|Prochwicz|3/1994|s=156}}{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=44}}{{odn|Prochwicz|2003|s=51}}.
+W 1934(?)1932{{refn|grupa=uwaga|Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz podają, że podział kawalerii na trzy grupy nastąpił w 1934{{odn|Prochwicz|3/1994|s=156}}{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=44}}{{odn|Prochwicz|2003|s=51}}.
-<br>Mijakowski i Rozdżestwieński twierdzą, że kawaleria KOP podzielona była na trzy grupy już w 1932 roku → {{odn|Mijakowski|Rozdżestwieński|2013|s=15}}}} roku dokonano kolejnego podziału szwadronów. Tym razem na trzy grupy inspekcyjne. Szwadron wszedł w skład [[Inspektor Środkowej Grupy Szwadronów KOP|grupy środkowej]]{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=44}}.
+<br>Mijakowski i Rozdżestwieński twierdzą, że kawaleria KOP podzielona była na trzy grupy już w 1932 → {{odn|Mijakowski|Rozdżestwieński|2013|s=15}}}} dokonano kolejnego podziału szwadronów. Tym razem na trzy grupy inspekcyjne. Szwadron wszedł w skład [[Inspektor Środkowej Grupy Szwadronów KOP|grupy środkowej]]{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=44}}.
-[[Jednostka administracyjna (wojsko)|Jednostką administracyjną]] dla szwadronu był [[batalion KOP „Rokitno”]]{{odn|Zarządzenie nr L.500/Tjn.Og.Org/37|s=2 zał. 47}}. Konie w poszczególnych szwadronach dobierano według [[Umaszczenie koni|maści]]. W szwadronie „Iwieniec” konie były kasztany{{odn|Kościański|1993|s=58}}.
+[[Jednostka administracyjna (wojsko)|Jednostką administracyjną]] dla szwadronu był [[batalion KOP „Rokitno”]]{{odn|Zarządzenie nr L.500/Tjn.Og.Org/37|s=2 zał. 47}}. Konie w poszczególnych szwadronach dobierano według [[Umaszczenie koni|maści]]. W szwadronie „Iwieniec” konie były kasztany{{odn|Kościański|1994|s=58}}.
-W 1938 roku nastąpiła reorganizacja podporządkowania i struktur kawalerii KOP. Szwadrony zakwalifikowano do odpowiednich typów jednostek w zależności od miejsca stacjonowania{{refn|grupa=uwaga|W 1938 roku nastąpił podział kawalerii KOP na szwadrony typu I, II i III. Szwadrony typu I stacjonowały poza m.p. dowództw batalionów KOP, szwadrony typu II stacjonowały w m.p. batalionów KOP. Typ III posiadał szwadron "Nowe Świeciany"{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=52}}.}}. Szwadron zakwalifikowano do grupy II{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=58}}. Organizacja szwadronu kawalerii na dzień 20 listopada 1938 roku przedstawiała się następująco: dowódca szwadronu, szef szwadronu, drużyna ckm{{refn|grupa=uwaga|Stan drużyny ckm w szwadronie był znacznie niższy od stanu nakazanego „Regulaminem kawalerii cz.III”. Drużyna składała się z 15 żołnierzy i 19 koni. W jej skład wchodzili: drużynowy, 2 karabinowych, 2 celowniczych, 2 taśmowych, 2 amunicyjnych, 6 [[koniowodny]]ch i 4 juki{{odn|Zarządzenie nr L.5201/tj.org./38}}.}}, drużyna gospodarcza, patrol telefoniczny i dwa plutony liniowe{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=52}} po cztery sekcje{{odn|Prochwicz|3/1994|s=158}}, w tym sekcję [[ręczny karabin maszynowy|rkm]]{{odn|Zarządzenie nr L.5201/tj.org./38}}. Liczył 2 oficerów, 1 chorążego, 6 podoficerów zawodowych, 4 podoficerów nadterminowych i 72 ułanów. Na uzbrojeniu posiadał 2 ckm, 2 rkm, 73 karabinki, 76 szabel. Posiadał też 83 konie wierzchowe{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=52 i 149}}. Szwadron wchodził w skład [[Pułk KOP „Sarny”|pułku KOP „Sarny]]”{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=58}}.
+W 1938 nastąpiła reorganizacja podporządkowania i struktur kawalerii KOP. Szwadrony zakwalifikowano do odpowiednich typów jednostek w zależności od miejsca stacjonowania{{refn|grupa=uwaga|W 1938 nastąpił podział kawalerii KOP na szwadrony typu I, II i III. Szwadrony typu I stacjonowały poza m.p. dowództw batalionów KOP, szwadrony typu II stacjonowały w m.p. batalionów KOP. Typ III posiadał szwadron "Nowe Świeciany"{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=52}}.}}. Szwadron zakwalifikowano do grupy II{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=58}}. Organizacja szwadronu kawalerii na dzień 20 listopada 1938 przedstawiała się następująco: dowódca szwadronu, szef szwadronu, drużyna ckm{{refn|grupa=uwaga|Stan drużyny ckm w szwadronie był znacznie niższy od stanu nakazanego „Regulaminem kawalerii cz.III”. Drużyna składała się z 15 żołnierzy i 19 koni. W jej skład wchodzili: drużynowy, 2 karabinowych, 2 celowniczych, 2 taśmowych, 2 amunicyjnych, 6 [[koniowodny]]ch i 4 juki{{odn|Zarządzenie nr L.5201/tj.org./38}}.}}, drużyna gospodarcza, patrol telefoniczny i dwa plutony liniowe{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=52}} po cztery sekcje{{odn|Prochwicz|3/1994|s=158}}, w tym sekcję [[ręczny karabin maszynowy|rkm]]{{odn|Zarządzenie nr L.5201/tj.org./38}}. Liczył 2 oficerów, 1 chorążego, 6 podoficerów zawodowych, 4 podoficerów nadterminowych i 72 ułanów. Na uzbrojeniu posiadał 2 ckm, 2 rkm, 73 karabinki, 76 szabel. Posiadał też 83 konie wierzchowe{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=52 i 149}}. Szwadron wchodził w skład [[Pułk KOP „Sarny”|pułku KOP „Sarny]]”{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=58}}.
-W ramach mobilizacji częściowej zarządzonej 23 marca 1939 roku, szwadron przegrupował się w rejon [[Wieluń|Wielunia]]{{odn|Prochwicz|4/1994|s=5}}, gdzie organizowany był ćwiczebny pułk kawalerii KOP{{odn|Prochwicz|2003|s=72}} podporządkowany dowódcy OK IV{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=77}}{{refn|grupa=uwaga|W innych opracowaniach oddział występuje pod nazwą: «Zgrupowanie Kawalerii KOP „Feliks”». Nazwa pochodzi od imienia dowódcy oddziału – [[Feliks Kopeć|ppłk. Feliksa Kopcia]]{{odn|Mijakowski|Rozdżestwieński|2013|s=14}}.}}. W maju szwadron wszedł w skład [[1 Pułk Kawalerii KOP|1 pułku kawalerii KOP]] jako jego 4 szwadron{{odn|Mijakowski|Rozdżestwieński|2013|s=15}}.
+W ramach mobilizacji częściowej zarządzonej 23 marca 1939, szwadron przegrupował się w rejon [[Wieluń|Wielunia]]{{odn|Prochwicz|4/1994|s=5}}, gdzie organizowany był ćwiczebny pułk kawalerii KOP{{odn|Prochwicz|2003|s=72}} podporządkowany dowódcy OK IV{{odn|Prochwicz|Konstankiewicz|Rutkiewicz|2003|s=77}}{{refn|grupa=uwaga|W innych opracowaniach oddział występuje pod nazwą: «Zgrupowanie Kawalerii KOP „Feliks”». Nazwa pochodzi od imienia dowódcy oddziału – [[Feliks Kopeć|ppłk. Feliksa Kopcia]]{{odn|Mijakowski|Rozdżestwieński|2013|s=14}}.}}. W maju szwadron wszedł w skład [[1 Pułk Kawalerii KOP|1 pułku kawalerii KOP]] jako jego 4 szwadron{{odn|Mijakowski|Rozdżestwieński|2013|s=15}}.
 == Żołnierze szwadronu ==
@@ Linia 72: / Linia 72: @@
 == Bibliografia ==
 * {{Cytuj książkę|nazwisko=Dominiczak|imię=Henryk|autor link=Henryk Dominiczak|tytuł=Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919-1939|data=1992|miejsce=Warszawa|wydawca=Wydawnictwo Naukowe PWN|isbn=8301102020|odn=tak}}
-* {{cytuj książkę|nazwisko=Falkiewicz|imię=Stanisław|tytuł=Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925|odpowiedzialny=Stanisław Falkiewicz|wydawca=Ministerstwo Spraw Wojskowych|data=1925||odn=tak}}
+* {{cytuj książkę|nazwisko=Falkiewicz|imię=Stanisław|tytuł=Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925 |wydawca=Ministerstwo Spraw Wojskowych |data=1925 |odn=tak}}
 * {{Cytuj książkę | nazwisko = Grochowski[red.]| imię = Lech|tytuł = Korpus Ochrony Pogranicza w 70 rocznicę powstania. Materiały z konferencji popularnonaukowej| wydawca = Centrum Szkolenia Straży Granicznej| miejsce = Kętrzyn| data =1994| rozdział =Kawaleria Korpusu Ochrony Pogranicza w latach 1924-1939| nazwisko r =Kościański| imię r =Zdzisław |odn=tak}}
 * {{cytuj książkę|nazwisko=Mijakowski|imię=Krzysztof|nazwisko2=Rozdżestwieński|imię2=Paweł|tytuł=Kawaleria Korpusu Ochrony Pogranicza. Wielka księga jazdy polskiej 1918-1939. Tom 44|data=2013|isbn=978-83-7769-888-4|wydawca = Edipresse Polska SA|odn=tak}}
 * {{cytuj książkę|nazwisko=Prochwicz|imię=Jerzy|nazwisko2=Konstankiewicz|imię2=Andrzej|nazwisko3=Rutkiewicz|imię3=Jan|tytuł=Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939|data=2003|isbn=83-900217-9-4|wydawca = Barwa i Broń|odn=tak}}
-* {{cytuj pismo | nazwisko =Prochwicz| imię =Jerzy|autor link=Jerzy Prochwicz| tytuł =Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny'', Część I. ''Powstanie i przemiany organizacyjne KOP do 1939 r| czasopismo =[[Przegląd Historyczno-Wojskowy|Wojskowy Przegląd Historyczny]] | wolumin =3 (149)| rok = 1994|strony=148-160|wydawca =Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe | miejsce = Warszawa | issn = 0043-7182|odn={{odn/id|Prochwicz|3/1994}}}}
+* {{cytuj pismo | nazwisko =Prochwicz| imię =Jerzy|autor link=Jerzy Prochwicz| tytuł =Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny'', Część I. ''Powstanie i przemiany organizacyjne KOP do 1939 r| czasopismo =[[Przegląd Historyczno-Wojskowy|Wojskowy Przegląd Historyczny]] | wolumin =3 (149)| rok = 1994|strony=148-160|wydawca =Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe | miejsce = Warszawa | issn = 0043-7182|odn={{odn/id|Prochwicz|3/1994}} }}
-* {{cytuj książkę|nazwisko=Prochwicz|imię=Jerzy|tytuł=Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku|data=2003|isbn=83-88973-58-4|miejsce=Warszawa|wydawca = Wydawnictwo Neriton|odn=tak}}
+* {{cytuj pismo |nazwisko = Prochwicz |imię = Jerzy |tytuł = Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część II. Przemiany organizacyjne i przygotowania wojenne KOP w 1939 |czasopismo = [[Przegląd Historyczno-Wojskowy|Wojskowy Przegląd Historyczny]] |wolumin = 4 (150) |rok = 1994 | wydawca = Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe” |miejsce = Warszawa |issn = 0043-7182 |odn = {{odn/id|Prochwicz|4/1994}}}}
+* {{cytuj książkę|nazwisko=Prochwicz|imię=Jerzy|tytuł=Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939|data=2003|isbn=83-88973-58-4|miejsce=Warszawa|wydawca = Wydawnictwo Neriton|odn=tak}}
-* {{Cytuj stronę | url =http://www.wbc.poznan.pl/publication/47164| tytuł =Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych z 1928, 1931 i 1934 roku|data dostępu = 2016-02-15|odn={{odn/id|Dziennik Personalny MSWojsk.}}}}
 * {{cytuj odn|Zarządzenie nr L.5201/tj.org./38|opis=Zarządzenie organizacyjne dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza nr L.5201/tj.org./38 z 3 listopada 1938.}}
 * {{cytuj odn|Wykazy imienne oficerów KOP|opis=Wykazy imienne oficerów brygad, pułków, batalionów oraz pozostałych jednostek Korpusu Ochrony Pogranicza → [[Archiwum Straży Granicznej]]. Szczecin.}}
 * {{cytuj odn|Zarządzenie nr L.1600/o.de B./25|opis=Zarządzenie organizacyjne dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza w sprawie sformowania dowództw 4 i 5 brygady OP, 12-20 baonów i 12-20 szwadronów Ochrony Pogranicza nr L.1600/o.de B./25 z lutego 1925.}}
-* {{Cytuj odn|Zarządzenie nr L.500/Tjn.Og.Org/37|opis=Zarządzenie dowódcy KOP w sprawie reorganizacji Korpusu Ochrony Pogranicza („R.3” I Faza) nr L.500/Tjn.Og.Org/37 z 23 lutego 1937 roku.}}
+* {{Cytuj odn|Zarządzenie nr L.500/Tjn.Og.Org/37|opis=Zarządzenie dowódcy KOP w sprawie reorganizacji Korpusu Ochrony Pogranicza („R.3” I Faza) nr L.500/Tjn.Og.Org/37 z 23 lutego 1937.}}
 * {{cytuj książkę|nazwisko=Jabłonowski|imię=Marek|nazwisko2=Jankowski|imię2=Włodzimierz|nazwisko3=Polak|imię3=Bogusław|nazwisko4=Prochwicz|imię4=Jerzy|autor link3=Bogusław Polak|tytuł=O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów|data=2001|miejsce=Warszawa-Pułtusk|isbn=83-88067-48-8|wydawca = Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego|odn=tak}}
+* {{cytuj książkę |nazwisko = Wiśniewska |imię = Iwona |nazwisko2 = Promińska |imię2 = Katarzyna |tytuł = Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Brygada Korpusu Ochrony Pogranicza «Wilno»” |data = 2013 |miejsce = Szczecin | wydawca = [[Archiwum Straży Granicznej]]|odn=tak}}
 {{Korpus Ochrony Pogranicza}}
-[[Kategoria:Szwadrony kawalerii KOP]]
-[[Kategoria:Garnizony kresowe]]
 [[Kategoria:Formacje graniczne w Rokitnie]]
+[[Kategoria:Garnizony kresowe]]
+[[Kategoria:Polskie jednostki organizacyjne wojska utworzone w 1925]]
+[[Kategoria:Polskie jednostki organizacyjne wojska rozwiązane w 1939]]
+[[Kategoria:Szwadrony kawalerii KOP]]
+[[Kategoria:Oddziały Brygady KOP „Polesie”]]
+[[Kategoria:Oddziały pułku KOP „Sarny”]]