Ensign F1

Ensign

Nome completo	Ensign Racing Team
Bandeira
Baseada en	Walsall, Reino Unido
Tempadas en activo	10 (1973-1982)
Número de pilotos	Clay Regazzoni Chris Amon Marc Surer Jacky Ickx Nelson Piquet Jan Lammers Rikky von Opel
Debut	Gran Premio de Francia de 1973
Carreiras	99
Campionatos de Construtores	0(mellor posición: 10º, 1977)
Campionatos de Pilotos	0
Vitorias	0(mellor posición: 4º, Gran Premio do Brasil de 1981)
Pole positions	0
Voltas Rápidas	1
Puntos totais
Derradeiro GP	Gran Premio Caesars Palace de 1982

Ensign foi un construtor británico de Fórmula 1. Participou en 133 grandes premios, cun total de 155 coches. Ensign anotou 19 puntos no campionato e non fixo ningún podio. O mellor resultado foi un cuarto lugar no Gran Premio do Brasil de 1981 de Marc Surer, quen tamén fixo a volta rápida da carreira.

O equipo Ensign foi fundado por Morris Nunn, que tamén levaba a cabo tarefas de deseño durante as dúas primeiras tempadas da existencia do equipo. Nunn máis tarde pasaría a ser un enxeñeiro xefe prominente na Champ Car serie con sede en América, gañando campionatos cos pilotos Alex Zanardi e Juan Pablo Montoya a finais de 1990.

Fórmula Un

Un Ensign N177 participando nun Gran Premio Histórico no circuíto de Lime Rock Park en 2009

En 1973 Ensing presentouse na Fórmula 1 financiado por Rikky von Opel. A súa primeira tempada non foi exitosa e von Opel só acabou tres carreiras. O mellor resultado do equipo esa tempada foi o 13º no Gran Premio de Gran Bretaña. Ensign mantivo a Rikky von Opel para 1974, pero foise logo da primeira carreira da tempada retirándose da competición e logo de fichar polo equipo Brabham. Vern Schuppan substituíu a von Opel. Schuppan só terminou o Gran Premio de Bélxica e máis tarde nesa tempada foi substituído por Mike Wilds. Wilds só cualificou en América, terminou a carreira, pero non clasificou.

En 1975 Ensign foi esponsorizado por HB Bewaking (unha compañía holandesa) facéndoos asinar a pilotos holandeses. Roelof Wunderink e Gijs van Lennep. Wunderink non tivo moito éxito, clasificou en tres carreiras e terminou unha. Gijs van Lennep clasificado para todas as súas carreiras e logrou o sexto lugar en Alemaña, firmando os primeiros puntos de Ensign na Fórmula Un. Chris Amon tamén correu para o equipo en Austria e Italia terminando 12º en ambas ocasións. En 1976 Chris Amon quedou con Ensign tendo grandes resultados en cualificación. Cualificou terceiro en Suecia e no sexto lugar en Gran Bretaña, pero só logrou puntos en España, onde terminou no quinto lugar. Patrick Nève substituíu a Amon en Francia e Hans Binder substituíu a Amon en Austria. Jacky Ickx correría o resto da tempada para Ensign.

En 1977 Clay Regazzoni correu para Ensign, anotando cinco puntos obtendo como mellor resultado a quinta posición en Italia e América. En 1978, o equipo fichou a Danny Ongais e Lamberto Leoni, pero Ongais abandonou logo de dúas carreiras e Leoni logo de catro carreiras. Jacky Ickx correu as seguinte catro carreiras. Derek Daly correría o resto da tempada anotando un punto no Canadá. Tamén en 1978 Nelson Piquet fixo o seu debut na Fórmula 1 no Gran Premio de Alemaña en Hockenheim pilotando un Ensign. En 1979 Daly quedou con Ensign pero foise despois do Gran Premio de Mónaco e foi substituído por Patrick Gaillard. Gaillard só se clasificou en dúas de cinco carreiras e foi substituído por Marc Surer para as tres últimas carreiras da tempada.

O N180 no Pavillón Kuala Lumpur

En 1980 Clay Regazzoni uniuse de novo Ensign pero en Long Beach o pedal do freo de Regazzoni rompeu causando que se saíse recto na forquita Queen e se estrelara contra o coche aparcado de Ricardo Zunino deixándoo paralizado. Tiff Needell correu en Bélxica, pero non puido clasificarse para o Gran Premio de Mónaco. Jan Lammers correu o resto da tempada.

Marc Surer correu para Ensign en 1981 e terminou nun sensacional cuarto lugar no Brasil, onde tamén logrou a volta rápida da carreira. Surer tamén terminou sexto en Mónaco. Eliseo Salazar substituíu a Surer a partir de España. Salazar terminou sexto en Holanda. En 1982 Roberto Guerreiro correu para Ensign. Só terminou dúas carreiras. Logo da tempada 1982, Ensign fusionouse co equipo Theodore, co que tiña vínculos a través de financeiro Teddy Yip e tomou o nome dese equipo. Durante moitas tempadas, a conexión entre Ensign e Theodore foi tan grande que nalgúns anos utilizaron case o mesmo coche, como Red Bull Racing ten un segundo equipo pero separado, Toro Rosso, recentemente.

O piloto Roberto Guerreiro continuou co equipo Ensign recentemente fusionada en 1983, como o fixo o deseñador principal do coche do equipo. O equipo Theodore F1 non durou a tempada de 1983, pechou a finais de ano.

Resultados completos no Campionato do Mundo de Fórmula Un

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano	Chasis	Motor	Pneu.	Pilotos	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	Puntos	Pos.
1973	Ensign N173	Ford V8	F		ARX	BRA	RSA	ESP	BEL	MON	SWE	FRA	GBR	NED	ALE	AUT	ITA	CAN	USA			0	NC
				Rikky von Opel								15	13	NTS		Ret	Ret	NC	Ret
1974	Ensign N174	Ford V8	F		ARX	BRA	RSA	ESP	BEL	MON	SWE	NED	FRA	GBR	ALE	AUT	ITA	CAN	USA			0	NC
				Rikky von Opel	NTS
				Vern Schuppan					15	Ret	DSC	DSC	NSC	NSC	Ret
				Mike Wilds												NSC	NSC	NSC	NC
1975	Ensign N174 Ensign N175	Ford V8	G		ARX	BRA	RSA	ESP	MON	BEL	SWE	NED	FRA	GBR	ALE	AUT	ITA	USA				1	12º
				Roelof Wunderink				Ret	NSC					NSC		NC	NSC	Ret
				Gijs van Lennep								10	15		6
				Chris Amon												12	12
1976	Ensign N174 Ensign N176	Ford V8	G		BRA	RSA	USW	ESP	BEL	MON	SWE	FRA	GBR	ALE	AUT	NED	ITA	CAN	USA	XPN		2	12º
				Chris Amon		14	8	5	Ret	13	Ret		Ret	Ret
				Patrick Nève								18
				Hans Binder											Ret
				Jacky Ickx												Ret	10	13	Ret
1977	Ensign N177	Ford V8	G		ARX	BRA	RSA	USW	ESP	MON	BEL	SWE	FRA	GBR	ALE	AUT	NED	ITA	USA	CAN	XPN	10*	10º*
				Clay Regazzoni	6	Ret	9	Ret	Ret		Ret	7	7	NSC	Ret	Ret	Ret	5	5	Ret	Ret
				Jacky Ickx						10
1978	Ensign N177	Ford V8	G		ARX	BRA	RSA	USW	MON	BEL	ESP	SWE	FRA	GBR	ALE	AUT	NED	ITA	USA	CAN		1	13º
				Danny Ongais	Ret	Ret
				Lamberto Leoni	Ret	NTS	NSC	NSC
				Jacky Ickx					Ret	12	Ret	NSC
				Derek Daly									NSC	Ret		DSC	Ret	10	8	6
				Nelson Piquet											Ret
				Brett Lunger															13
1979	Ensign N177 Ensign N179	Ford V8	G		ARX	BRA	RSA	USW	ESP	BEL	MON	FRA	GBR	ALE	AUT	NED	ITA	CAN	USA			0	NC
				Derek Daly	11	13	NSC	Ret	NSC	NSC	NSC
				Patrick Gaillard								NSC	13	NSC	Ret	NSC
				Marc Surer													NSC	NSC	Ret
1980	Ensign N180	Ford V8	G		ARX	BRA	RSA	USW	BEL	MON	FRA	GBR	ALE	AUT	NED	ITA	CAN	USA				0	NC
				Clay Regazzoni	NC	Ret	9	Ret
				Tiff Needell					Ret	NSC
				Jan Lammers							NSC	NSC	14	NSC	NSC	NSC	12	Ret
				Geoff Lees											Ret	NSC
1981	Ensign N180B	Ford V8	M A		USW	BRA	ARX	SMR	BEL	MON	ESP	FRA	GBR	ALE	AUT	NED	ITA	CAN	CPL			5	11º
				Marc Surer	Ret	4	Ret	9	11	6
				Eliseo Salazar							14	Ret	NSC	NC	Ret	6	Ret	Ret	NC
1982	Ensign N180B Ensign N181	Ford V8	P		RSA	BRA	USW	SMR	BEL	MON	DET	CAN	NED	GBR	FRA	ALE	AUT	SUI	ITA	CPL		0	NC
				Roberto Guerrero	NSC	NSC	Ret		NSC	NSC	Ret	Ret	NSC	Ret	NSC	8	Ret	Ret	NC	NTS

* Inclúe cinco puntos anotados por Patrick Tambay nun Ensign N177 do equipo Theodore Racing (ver abaixo).

Resultados doutros coches Ensign

Ano	Equipo	Chasis	Motor	Pneu.	Piloto	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17
1977	Theodore Racing Hong Kong	Ensign N177	Ford Cosworth DFV 3.0 V8	G		ARX	BRA	RSA	USW	ESP	MON	BEL	SWE	FRA	GBR	ALE	AUT	NED	ITA	USA	CAN	XPN
					Patrick Tambay										Ret	6	Ret	5	Ret	NSC	5	Ret
1978	Mario Deliotti Racing	Ensign N175	Ford Cosworth DFV 3.0 V8	G		ARX	BRA	RSA	USW	MON	BEL	ESP	SWE	FRA	GBR	ALE	AUT	NED	ITA	USA	CAN
					Geoff Lees										NSC
	Sachs Racing	Ensign N177			Harald Ertl											11	Ret	NSCP	NSCP