Saltar ao contido

Gran Premio de Mónaco de 1980

Modelo:Competición deportivaGran Premio de Mónaco de 1980
TipoGran Premio de Mónaco Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata
Parte deCampionato Mundial de Fórmula 1 de 1980 Editar o valor en Wikidata
Distancia do evento76 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
LocalizaciónCircuíto de Mónaco (Monte Carlo) 43°44′05″N 7°25′14″L / 43.734722222222, 7.4205555555556 Editar o valor en Wikidata
Lonxitude3,337 km Editar o valor en Wikidata
PaísMónaco Editar o valor en Wikidata
Data18 de maio de 1980 Editar o valor en Wikidata
Competición
Primeiro postoCarlos Reutemann Editar o valor en Wikidata
Pole positionDidier Pironi Editar o valor en Wikidata
Volta máis rápidaCarlos Reutemann Editar o valor en Wikidata

O Gran Premio de Mónaco de 1980 foi unha carreira de Fórmula Un celebrada o 18 de maio de 1980 no Circuíto de Mónaco en Monte Carlo, Mónaco. Foi a sexta carreira do Campionato do Mundo de pilotos de 1980.

A carreira foi o 38ª Gran Premio de Mónaco. A carreira levouse a cabo durante 76 voltas ao circuíto de 3´34 quilómetros de lonxitude cunha distancia total de carreira de 254 quilómetros.

O Gran Premio foi gañado por Carlos Reutemann pilotando un Williams FW07B. A vitoria foi a décima de Reutermann na Fórmula Un e a primeira desde o Gran Premio dos Estados Unidos de 1978. Tamén se converteu no quinto gañador nas seis carreiras da tempada 1980. Reutemann gañou por 1 minuto e 13 segundos ao piloto francés Jacques Laffite que pilotaba un Ligier JS11/15. Terceiro foi o piloto brasileiro Nelson Piquet pilotando un Brabham BT49. O terceiro posto de Piquet levouno a superar a René Arnoux e Alan Jones no liderado do campionato do mundo por primeira vez.

A carreira, é lembrada por un espectacular accidente no inicio da carreira, cando Derek Daly chocou co Alfa Romeo 179 de Bruno Giacomelli, que mandou a Daly voando co seu Tyrrell 010 sobre Giacomelli e aterrando entre o seu compañeiro de equipo Jean-Pierre Jarier e o McLaren M29 de Alain Prost. Ningún dos catro pilotos sufriu ningunha lesión seria. Jan Lammers tamén sufriu danos no seu ATS D4, pero puido continuar. O accidente foi particularmente decepcionante para McLaren ao perdr o seu único coche en pista, xa que John Watson non puido clasificarse.

O piloto de Alemaña Occidental Jochen Mass pilotando un Arrows A3 foi cuarto, cunha volta menos que Reutemann por diante do canadense Gilles Villeneuve no Ferrari 312T5. Unha volta por detrás e en sexto lugar quedou o dobre campión do mundo Emerson Fittipaldi nun Fittipaldi F7. Para Mass e Fittipaldi serían os últimos puntos que lograrian no campionato do mundo.

A vitoria de Reutemann puxo a Williams á cabeza do campionato de construtores, cinco puntos por encima de Ligier.

Clasificación

[editar | editar a fonte]
Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 28 Carlos Reutemann Williams-Ford 76 1:55:34.365 2 9
2 26 Francia Jacques Laffite Ligier-Ford 76 +1:13.629 segs 5 6
3 5 Nelson Piquet Brabham-Ford 76 +1:17.726 segs 4 4
4 30 Alemaña Jochen Mass Arrows-Ford 75 +1 volta 15 3
5 2 Gilles Villeneuve Ferrari 75 +1 Lap 6 2
6 20 Emerson Fittipaldi Fittipaldi-Ford 74 +2 voltas 18 1
7 11 Mario Andretti Lotus-Ford 73 +3 voltas 19
8 29 Italia Riccardo Patrese Arrows-Ford 73 +3 voltas 11
9 12 Italia Elio de Angelis Lotus-Ford 68 Accidente 14
NC 9 Países Baixos Jan Lammers ATS-Ford 64 Non clasificado 13
Ret 25 Francia Didier Pironi Ligier-Ford 54 Accidente 1
Ret 16 Francia René Arnoux Renault 53 Accidente 20
Ret 22 Francia Patrick Depailler Alfa Romeo 50 Motor 7
Ret 1 Jody Scheckter Ferrari 27 Erro de pilotaxe 17
Ret 15 Francia Jean-Pierre Jabouille Renault 25 Caixa cambios 16
Ret 27 Australia Alan Jones Williams-Ford 24 Diferencial 3
Ret 23 Italia Bruno Giacomelli Alfa Romeo 0 Colisión 8
Ret 3 Francia Jean-Pierre Jarier Tyrrell-Ford 0 Colisión 9
Ret 8 Francia Alain Prost McLaren-Ford 0 Colisión 10
Ret 4 Derek Daly Tyrrell-Ford 0 Colisión 12
NSC 7 John Watson McLaren-Ford
NSC 31 Eddie Cheever Osella-Ford
NSC 17 Geoff Lees Shadow-Ford
NSC 21 Finlandia Keke Rosberg Fittipaldi-Ford
NSC 6 Ricardo Zunino Brabham-Ford
NSC 14 Tiff Needell Ensign-Ford
NSC 18 Dave Kennedy Shadow-Ford

Posicións logo da carreira

[editar | editar a fonte]
  • Notas: Só están incluídos os cinco primeiros postos da clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio de Bélxica de 1980
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1980
Carreira seguinte:
Gran Premio de Francia de 1980
Carreira anterior:
Gran Premio de Mónaco de 1979
Gran Premio de Mónaco Carreira seguinte:
Gran Premio de Mónaco de 1981
  • Líderes de volta:

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]