Przejdź do zawartości

Rajdowe Mistrzostwa Świata 1998

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 1998
Rajdowych mistrzostw świata
ilustracja
Liczba rajdów

13

Pierwsza runda

Rajd Monte Carlo

Ostatnia runda

Rajd Wielkiej Brytanii

Mistrzowie
Kierowcy

Tommi Mäkinen

Konstruktorzy

Mitsubishi

Poprzedni sezonNastępny sezon
Belgijski kierowca Bruno Thiry podczas 54. Network Q Rally of Great Britain zajął trzecie miejsce, a w całym sezonie dziewiąte

Rajdowe Mistrzostwa Świata w roku 1998 były 26 sezonem Rajdowych Mistrzostwach Świata FIA. Sezon składał się z 13 rajdów. Mistrzem świata kierowców rajdowych w roku 1998 został po raz trzeci z rzędu fiński kierowca Tommi Mäkinen startujący samochodem Mitsubishi Lancer Evo, wyprzedzając Hiszpana Carlosa Sainza i Brytyjczyka Colina McRae. Tytuł konstruktorów przypadł ekipie Mitsubishi, którzy wyprzedzili Toyotę i Subaru. Ten rok był także ostatnim pełnym sezonem samochodu Ford Escort, gdyż jego miejsce w roku 1999 zajął Ford Focus WRC. Sezon zakończył się w dramatyczny sposób, gdy Carlos Sainz kierujący Toyotą Corollą WRC zatrzymał się około 500 metrów od linii mety na ostatnim odcinku specjalnym w rajdzie Wielkiej Brytanii z powodu awarii silnika w jego samochodzie, tym samym tracąc swoje czwarte miejsce w rajdzie i pewny tytuł mistrzowski.

Po raz pierwszy od tego sezonu wyniki były mierzone z dokładnością do jednej dziesiątej sekundy[1].

Kalendarz

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 1998 kalendarz mistrzostw świata początkowo składał się z czternastu rajdów (czyli tyle samo co w roku ubiegłym), ale ostatecznie Rajdu Indonezji w kalendarzu zabrakło ponieważ został on odwołany w wyniku niestabilnej sytuacji politycznej w tym kraju[2].

Runda Data Nazwa rajdu Zwycięzca Wyniki
1 19–21 stycznia Monako 66. Rajd Monte Carlo Hiszpania Carlos Sainz Wyniki
2 6–8 lutego Szwecja 47. Rajd Szwecji Finlandia Tommi Mäkinen Wyniki
3 28 lutego – 2 marca Kenia 46. Rajd Safari Wielka Brytania Richard Burns Wyniki
4 22–25 marca Portugalia 32. Rajd Portugalii Wielka Brytania Colin McRae Wyniki
5 20–22 kwietnia Hiszpania 34. Rajd Hiszpanii Francja Didier Auriol Wyniki
6 4–6 maja Francja 42. Rajd Francji Wielka Brytania Colin McRae Wyniki
7 20–23 maja Argentyna 18. Rajd Argentyny Finlandia Tommi Mäkinen Wymiki
8 7–9 czerwca Grecja 45. Rajd Grecji Wielka Brytania Colin McRae Wyniki
9 24–27 lipca Nowa Zelandia 28. Rajd Nowej Zelandii Hiszpania Carlos Sainz Wyniki
10 21–23 sierpnia Finlandia 48. Rajd Finlandii Finlandia Tommi Mäkinen Wyniki
- Indonezja 23. Rajd Indonezji Odwołany
11 12–14 października Włochy 40. Rajd San Remo Finlandia Tommi Mäkinen Wyniki
12 5–8 listopada Australia 11. Rajd Australii Finlandia Tommi Mäkinen Wyniki
13 22–24 listopada Wielka Brytania 54. Rajd Wielkiej Brytanii Wielka Brytania Richard Burns Wyniki

Zgłoszone zespoły i kierowcy

[edytuj | edytuj kod]
Zespół Producent Samochód Opony Numer Kierowca Rundy
Japonia Team Mitsubishi Ralliart Mitsubishi Lancer Evo IV
Lancer Evo V
M 1 Finlandia Tommi Mäkinen wszystkie
2 Wielka Brytania Richard Burns wszystkie
15 Australia Ed Ordynski 9, 12
16 Niemcy Uwe Nittel 1–2, 4–5, 8, 10
Japonia 555 Subaru World Rally Team Subaru Impreza WRC 98 P 3 Wielka Brytania Colin McRae wszystkie
4 Włochy Piero Liatti 1, 3–9, 11–12
Szwecja Kenneth Eriksson 2
Finlandia Jarmo Kytölehto 10
Wielka Brytania Alister McRae 13
10 Włochy Piero Liatti 2
12 Finlandia Ari Vatanen 13
15 Finlandia Juha Kangas 9
Japonia Toyota Castrol Team Toyota Corolla WRC M 5 Hiszpania Carlos Sainz wszystkie
6 Francja Didier Auriol 1, 3–4, 6–13
Szwecja Thomas Rådström 2
Belgia Freddy Loix 5
9 Francja Didier Auriol 2, 5
11 Belgia Freddy Loix 4, 8, 12
Finlandia Marcus Grönholm 4–5, 9–10, 13
12 Australia Neal Bates 12
15 Szwecja Thomas Rådström 4–5, 8–10
16 Japonia Yoshio Fujumoto 9, 12
18 Niemcy Isolde Holderied 6, 8
27 Dania Henrik Lundgaard 13
37 Portugalia Pedro Matos Chaves 4
Wielka Brytania Ford Motor Co Ford Escort WRC M 7 Finlandia Juha Kankkunen wszystkie
8 Belgia Bruno Thiry 1–2, 5–13
Finlandia Ari Vatanen 3–4
11 Finlandia Ari Vatanen 10
Hiszpania SEAT Sport SEAT Córdoba WRC P 9 Finlandia Harri Rovanperä 10–13
10 Hiszpania Oriol Gómez 10
Belgia Marc Duez 11–12
Wielka Brytania Gwyndaf Evans 13
Francja Peugeot Sport Peugeot 306 Maxi M 11 Francja François Delecour 1, 5–6, 11
14 Francja Gilles Panizzi 1, 5–6, 11
25 Hiszpania Manuel Muniente 5
28 Portugalia Adruzilo Lopes 1, 4–5
Francja Citroën Sport Citroën Xsara F2 M 12 Francja Philippe Bugalski 5–6, 11
16 Hiszpania Jesús Puras 5, 11
Francja Fabien Doenlen 6
19 Francja Patrick Magaud 6, 11
Korea Południowa Hyundai World Rally Team Hyundai Coupe Evo
Coupe Evo 2
M 20 Szwecja Kenneth Eriksson 4–5, 7–13
21 Wielka Brytania Alister McRae 5–6
29 Australia Wayne Bell 4, 8–13
48 Australia Dean Herridge 12

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja kierowców

[edytuj | edytuj kod]

Do klasyfikacji mistrza świata kierowców w sezonie 1998 zaliczane było sześć pierwszych miejsc zajętych w rajdzie i punktowane one były według zasady:

Pozycja
Punkty 10 6 4 3 2 1

Klasyfikacja producentów

[edytuj | edytuj kod]

Do klasyfikacji mistrzostw świata producentów w sezonie 1998 zaliczane było sześć pierwszych miejsc zajętych w rajdzie i punktowane one były według zasady:

Pozycja
Punkty 10 6 4 3 2 1

Zespoły mogły mianować dwóch kierowców do zdobywania punktów.

Miejsce Zespół Nr samochodu MON
Monako
SWE
Szwecja
KEN
Kenia
POR
Portugalia
ESP
Hiszpania
FRA
Francja
ARG
Argentyna
GRC
Grecja
NZL
Nowa Zelandia
FIN
Finlandia
ITA
Włochy
AUS
Australia
GBR
Wielka Brytania
Punkty
1 Japonia Team Mitsubishi Ralliart 1 NU 1 NU NU 3 NU 1 NU 3 1 1 1 NU 91
2 5 15 1 4 4 NU 4 NU 9 5 7 NU 1
2 Japonia Toyota Castrol Team 5 1 2 NU 2 7 8 2 4 1 2 4 2 NU 85
6 14 NU 4 NU 2 6 NU 2 2 4 NU 3 NU
3 Japonia 555 Subaru World Rally Team 3 3 NU NU 1 NU 1 5 1 5 NU 3 4 NU 65
4 4 4 NU 6 NU 3 6 6 6 8 2 NU NU
4 Wielka Brytania Ford Motor Co 7 2 3 2 7 NU 9 3 3 4 3 NU 5 2 53
8 6 8 3 5 NU 5 NU NU NU 10 6 7 3
5 Hiszpania SEAT Sport 9 11 NU 11 6 1
10 NU 16 NU
Miejsce Zespół Nr samochodu MON
Monako
SWE
Szwecja
KEN
Kenia
POR
Portugalia
ESP
Hiszpania
FRA
Francja
ARG
Argentyna
GRC
Grecja
NZL
Nowa Zelandia
FIN
Finlandia
ITA
Włochy
AUS
Australia
GBR
Wielka Brytania
Punkty

Puchar kierowców samochodów produkcyjnych (Grupa N)

[edytuj | edytuj kod]

Aby zostać sklasyfikowanym należało wziąć udział w jednym rajdzie poza Europą[3].

Msc. Kierowca MON
Monako
SWE
Szwecja
KEN
Kenia
POR
Portugalia
ESP
Hiszpania
FRA
Francja
ARG
Argentyna
GRC
Grecja
NZL
Nowa Zelandia
FIN
Finlandia
ITA
Włochy
AUS
Australia
GBR
Wielka Brytania
 Pkt 
1 Urugwaj Gustavo Trelles 13 13 8 13 13 8 13 5 8 94
2 Austria Manfred Stohl 13 8 8 8 13 5 3 13 71
3 Hiszpania Luis Climent 8 13 3 5 8 37
4 Australia Michael Guest 13 13 26
5 Oman Hamed al-Wahaibi 1 8 8 2 5 24
6 Szwecja Sitg-Olov Walfridsson 13 13
7 Włochy Gigi Galli 13 13

Klasyfikacja końcowa producentów w Dwulitrowym Rajdowym Pucharze Świata[4]

[edytuj | edytuj kod]
Msc. Producent Punkty
1 Hiszpania Seat 87
2 Francja Peugeot 69
3 Niemcy Volkswagen 69
4 Francja Renault 26
5 Korea Południowa Hyundai 17

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Home > Seasons > Season 1998 > Rule changes. www.juwra.com. [dostęp 2020-05-09]. (ang.).
  2. Home > Seasons > Season 1998. www.juwra.com. [dostęp 2020-05-09]. (ang.).
  3. Home > Seasons > Season 1998 > Championship standings. www.juwra.com. [dostęp 2020-05-07]. (ang.).
  4. 1998 FIA 2-Litre World Cup for Manufacturers Final classification. www.rallybase.nl. [dostęp 2021-01-09]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]