Przejdź do zawartości

Rajdowe Mistrzostwa Świata 1986

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 1986
Rajdowych mistrzostw świata
ilustracja
Liczba rajdów

13

Pierwsza runda

Rajd Monte Carlo

Ostatnia runda

Olympus Rally

Mistrzowie
Kierowcy

Juha Kankkunen

Konstruktorzy

Peugeot

Poprzedni sezonNastępny sezon
Juha Kankkunen jadący Peugeotem 205 Turbo 16 E2 podczas Rajdu San Remo w roku 1986

Rajdowe Mistrzostwa Świata w roku 1986 były 14 sezonem Rajdowych Mistrzostwach Świata FIA. Sezon składał się z 13 rajdów. Mistrzem świata kierowców rajdowych w roku 1986 został fiński kierowca Juha Kankkunen startujący samochodem Peugeotem 205 Turbo 16 E2, wyprzedził on Markku Aléna i Timo Salonena. Tytuł konstruktorów wygrał Peugeot przed Lancią i Volkswagenem.

Kalendarz[1]

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 1986 kalendarz mistrzostw świata składał się z trzynastu rajdów, to o jeden więcej niż rok wcześniej, nowym rajdem był amerykański Rajd Olympus.

Runda Data Nazwa rajdu Zwycięzca Wyniki
1 18–24 stycznia Monako 54. Rajd Monte Carlo Finlandia Henri Toivonen Wyniki
2 14–16 lutego Szwecja 36. Rajd Szwecji Finlandia Juha Kankkunen Wyniki
3 5–8 marca Portugalia 20. Rajd Portugalii Portugalia Joaquim Moutinho Wyniki
4 29 marca–2 kwietnia Kenia 34. Rajd Safari Szwecja Björn Waldegård Wyniki
5 1–3 maja Francja 30. Rajd Francji Francja Bruno Saby Wyniki
6 2–4 czerwca Grecja 33. Rajd Grecji Finlandia Juha Kankkunen Wyniki
7 5–8 lipca Nowa Zelandia 16. Rajd Nowej Zelandii Finlandia Juha Kankkunen Wyniki
8 6–9 sierpnia Argentyna 6. Rajd Argentyny Włochy Miki Biasion Wyniki
9 5–7 września Finlandia 36. Rajd Finlandii Finlandia Timo Salonen Wyniki
10 24–27 września Wybrzeże Kości Słoniowej 18. Rajd Wybrzeża Kości Słoniowej Szwecja Björn Waldegård Wyniki
11 13–17 października Włochy 28. Rajd San Remo Finlandia Markku Alén Wyniki
12 16–19 listopada Wielka Brytania 35. Rajd Wielkiej Brytanii Finlandia Timo Salonen Wyniki
13 4–7 grudnia Stany Zjednoczone 21. Olympus Rally Finlandia Markku Alén Wyniki

Zespoły i kierowcy

[edytuj | edytuj kod]
Zespół Producent Samochód Opony Kierowca Rundy
Francja Peugeot Talbot Sport Peugeot 205 Turbo 16 E2 M Finlandia Timo Salonen 1–3, 5–7, 9, 11–12
Finlandia Juha Kankkunen 1–4, 6–9, 11–13
Francja Bruno Saby 1, 5–6, 8, 11
Francja Michèle Mouton 1, 5
Kenia Shekhar Mehta 4
Szwecja Stig Blomqvist 9
Włochy Andrea Zanussi 11
Finlandia Mikael Sundström 12
Niemcy Audi Sport Audi Quattro Sport S1 M Niemcy Walter Röhrl 1, 3, 6
Finlandia Hannu Mikkola 1, 6
Austria Rudi Stohl 1, 3–4, 6–8, 10–11
Szwecja Mikael Ericsson 2
Szwecja Gunner Pettersson 2
Nowa Zelandia Malcolm Stewart 7
Austria Wilfred Wiedner 10
Stany Zjednoczone John Buffum 13
Włochy Martini Racing Lancia Delta S4
Rally 037 evo
P Finlandia Markku Alén 1–9, 11–13
Finlandia Henri Toivonen 1–3, 5
Włochy Miki Biasion 1, 3–8, 11
Kenia Vic Preston 4
Kenia Greg Criticos 4
Kenia John Hellier 4
Szwecja Mikael Ericsson 6–7, 9, 12
Argentyna Jorge Recalde 8
Szwecja Kalle Grundel 9
Wielka Brytania Austin Rover World Championship Team MG Metro 6R4 M Wielka Brytania Tony Pond 1, 3, 5, 11–12
Wielka Brytania Malcolm Wilson 1–3, 5, 9, 11–12
Szwecja Per Eklund 2, 9, 12
Belgia Marc Duez 3, 11–12
Francja Didier Auriol 5
Finlandia Harri Toivonen 9, 12
Wielka Brytania David Llewellin 12
Wielka Brytania Jimmy McRae 12
Francja Citroën Competition Citroën BX P Francja Jean-Claude Andruet 1–2, 6
Francja Philippe Wambergue 1–2, 6
Francja Maurice Chomat 6
Wielka Brytania Ford Motor Company Ford RS200 M Szwecja Stig Blomqvist 2–3, 6, 12
Szwecja Kalle Grundel 2–3, 6, 12
Portugalia Joaquim Santos 3
Wielka Brytania Mark Lovell 12
Szwecja Stig Andervang 12
Japonia Toyota Team Europe Toyota Celica TCT P Szwecja Björn Waldegård 4, 10, 13
Niemcy Erwin Weber 4, 10
Szwecja Lars-Erik Torph 4, 10, 13
Kenia Robin Ulyate 10
Nowa Zelandia Steve Millen 13
Japonia Team Nissan Europe Nissan 240RS D Kenia Jayant Shah 4
Grecja George Moschous 6
Grecja Stratis Hatzipanayiotou 6
Nowa Zelandia Reg Cook 7
Nowa Zelandia Paddy Davidson 7
Francja Alain Ambrosino 10
Wielka Brytania Louise Aitken-Walker 12
Niemcy Opel Euro Sport Opel Manta 400 M Kenia Basil Criticos 4, 8
Wielka Brytania Russell Brookes 12
Francja Société Diac Renault 5 Maxi Turbo M Francja François Chatriot 5
Niemcy Rothmans Porsche Rally Team Porsche 911SC RS M Katar Saeed Al-Hajri 6
Włochy Jolly Club Lancia Delta S4 P Włochy Dario Cerrato 11
Japonia Mazda Rally Team Europe Mazda Familia 4WD M Szwecja Ingvar Carlsson 1–2, 9, 12
Niemcy Achim Warmbold 1
Nowa Zelandia Rod Millen 7, 13
Niemcy Volkswagen Motorsport Volkswagen Golf GTi P Austria Franz Wittman 1, 3–6, 8
Szwecja Kenneth Eriksson 1–9, 11–12
Japonia Fuji Heavy Industries Subaru RX Turbo P Kenia Mike Kirkland 4, 7
Nowa Zelandia Possum Bourne 4, 7
Kenia Frank Turbo 4, 7
Francja Renault Elf Philips Renault 11 Turbo M Francja Jean Ragnotti 5, 11
Niezarejestrowany jako producent
Włochy Jolly Club Fiat Uno Turbo P Włochy Giovanni del Zoppo 1, 3, 5–6, 11
Włochy Michele Rayneri 1, 5–6, 11
Włochy Alex Fiorio 1, 3, 5, 11

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja kierowców

[edytuj | edytuj kod]

Do klasyfikacji mistrza świata kierowców w sezonie 1986 zaliczane było pierwszych dziesięć miejsc zajętych w rajdzie i punktowane one były według zasady:

Pozycja 10º
Punkty 20 15 12 10 8 6 4 3 2 1

Uwaga: FISA unieważnił wyniki Rajdu San Remo.

Klasyfikacja kierowców (Grupa A)

[edytuj | edytuj kod]

W klasyfikacji kierowców grupy A do końcowej klasyfikacji zostało zaliczone sześć najlepszych wyników z sezonu. System punktacji składał się z dwóch grup punktacji, które do siebie dodawano[2]. Wpierw punkty zdobywał najwyżej sklasyfikowany kierowca grupy A według klucza:

Pozycja
Punkty 8 7 6 5 4 3 2 1

Dodatkowe punkty były przyznawane dla najwyżej sklasyfikowanego kierowcy grupy A za zajęcie miejsca od pierwszego do ósmego w jednej z trzech klas (do 1300 cm3, 1300-2000 cm3 i ponad 2000 cm3), pod warunkiem, że dany kierowca znalazł się w pierwszej ósemce w klasyfikacji grupy A, według klucza:

Pozycja
Punkty 10 8 6 5 4 3 2 1

Tabela przedstawia tylko dziesięciu najlepszych zawodników. FISA unieważnił wyniki Rajdu San Remo.

Msc. Kierowca MCO
Monako
SWE
Szwecja
POR
Portugalia
KEN
Kenia
FRA
Francja
GRE
Grecja
NZL
Nowa Zelandia
ARG
Argentyna
FIN
Finlandia
CIV
Wybrzeże Kości Słoniowej
ITA
Włochy
GBR
Wielka Brytania
USA
Stany Zjednoczone
 Pkt 
1 Szwecja Kenneth Eriksson 10 (9) (8) 11 13 13 11 11 69
2 Austria Rudi Stohl 5 13 8 11 13 50
3 Austria Franz Wittmann 7 9 8 8 32
4 Nowa Zelandia Rod Millen 11 13 24
5 Finlandia Lasse Lampi 13 8 21
6 Francja Alain Oreille 13 13
Szwecja Mikael Ericsson 13 13
Włochy Giovanni Del Zoppo 13 13
Kenia Mike Kirkland 13 13
Francja Yves Loubet 13 13

Klasyfikacja zespołowa

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 1986 system punktacji producentów składał się z dwóch grup punktacji, które do siebie dodawano[2].

Wpierw punkty (nieznaczna zmiana w ilości przyznawanych punktów w porównaniu do sezonu 1985) dla producenta zdobywał najwyżej sklasyfikowany samochód danej marki według klucza:

Pozycja 10º
Punkty 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1

Dodatkowe punkty były przyznawane dla najwyżej sklasyfikowanego samochodu danej marki za zajęcie miejsca od pierwszego do ósmego w swojej grupie, pod warunkiem, że dany zespół znalazł się w pierwszej dziesiątce w klasyfikacji generalnej, według klucza:

Pozycja
Punkty 8 7 6 5 4 3 2 1

Aby zespół był liczony w tej klasyfikacji to musiał on zgłosić się do niej na początku sezonu. Drużyna musiała także zarejestrować wcześniej swoich zawodników, którzy mogli wtedy zdobywać punkty w tej klasyfikacji. Do klasyfikacji końcowej sezonu było branych siedem najlepszych występów. Wyniki rajdów nie brane pod uwagę w końcowej klasyfikacji ujęto w nawiasach. Rajdy Wybrzeża Kości Słoniowej i Olympus nie był brane pod uwagę w klasyfikacji zespołowej. FISA unieważnił także wyniki Rajdu San Remo.

Miejsce Zespół MCO
Monako
SWE
Szwecja
POR
Portugalia
KEN
Kenia
FRA
Francja
GRE
Grecja
NZL
Nowa Zelandia
ARG
Argentyna
FIN
Finlandia
CIV
Wybrzeże Kości Słoniowej
ITA
Włochy
GBR
Wielka Brytania
USA
Stany Zjednoczone
 Pkt 
1 Francja Peugeot 17 20 (10) 20 20 20 (14) 20 - 20 137
2 Włochy Lancia 20 17 (14) 17 17 20 14 - 17 122
3 Niemcy Volkswagen 9 10 9 11 12 14 - 65
4 Niemcy Audi 14 15 - 29
5 Stany Zjednoczone Ford 14 - 10 24
6 Japonia Toyota 20 - 20
7 Francja Renault 14 - 14
8 Japonia Subaru 13 - 13
9 Wielka Brytania Austin Rover 4 - 8 12
10 Francja Citroën 10 - 10
11 Japonia Mazda - 9 9
12 Niemcy Opel 5 - 5
Miejsce Zespół MCO
Monako
SWE
Szwecja
POR
Portugalia
KEN
Kenia
FRA
Francja
GRE
Grecja
NZL
Nowa Zelandia
ARG
Argentyna
FIN
Finlandia
CIV
Wybrzeże Kości Słoniowej
ITA
Włochy
GBR
Wielka Brytania
USA
Stany Zjednoczone
 Pkt 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Season 1986. www.ewrc-results.com. [dostęp 2015-01-20]. (ang.).
  2. a b Season 1986 Rule changes. www.juwra.com. [dostęp 2020-04-24]. (ang.).