Руна (імя)
| Руна лац. Runa | |
| Runo | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Рунь |
| Зьвязаныя імёны | Рунейка Балтрун |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Руна» | |
Руна (Рунь) — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Руна або Рун (Runo, Run[1][2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -рун- паходзіць ад гоцкага rûna 'таямніца, пастанова'[4]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Рунейка, Балтрун. Адзначаліся германскія імёны Runnecke (Runica), Baldrun.
У Прусіі бытавала імя Runate (1336 год)[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: на мещанъ места Виленского… на Петра Андрея Руновича (каля 1516 году)[6]; на подданого господарьского Федька Руновича — стрихара (20 лістапада 1540 году)[7]; подданыхъ… а Мартина Юрьевича Руневича (24 ліпеня 1586 году)[8]; Mikolay Ronowicz (сакавік — красавік 1656 году)[9]; dom Kazimierza Runowicza (1688 год)[10][a].
Заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Reichert H. Lexikon der altgermanischen Namen. I. — Wien, 1987. S. 580.
- ^ Khallieva Boiché O. Imja et Name, Aux sources de l'anthropnymie germanique, anglo-saxonne et slave. — Presses de l’université Paris-Sorbonne, 2015. P. 364.
- ^ а б Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1284.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 195.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 84.
- ^ Литовская метрика. Т. 1. — СПб., 1903. С. 345.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 17. Акты Гродненского земского суда. — Вильна, 1890. С. 216.
- ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 26. — Вильна, 1899. С. 331.
- ^ Augusiewicz S. Spis uchodźców z Wielkiego Księstwa Litewskiego w Prusach Książęcych w latach 1655—1656 w zbiorach Geheimes Staatsarchiv Preussicher Kulturbesitz w Berlinie // Komunikaty Mazursko-Warmińskie. Nr. 1 (271), 2011. S. 154.
- ^ Obst J. Rachunki miasta Wilna // Litwa i Ruś. Z. 7—9, 1913. S. 151.
- ^ Nowe Miasto, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego