Ранда

	Ранда; лац. Randa
	Rando
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Рандзь
Зьвязаныя імёны	Рандзін, Рандар ; Атрант, Ерандзь
Зьвязаныя артыкулы
	якія пачынаюцца з «Ранда»

Ранда (Рандзь) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне

Ранда або Ранта (Rando, Ranto) — імя германскага паходжаньня^[1]^[2]. Іменная аснова -ранд- (-рант-, -рэнд-) паходзіць ад германскага rant 'край шчыта'^[3]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Рандзін, Рандар (Рандэр), Атрант, Ерандзь. Адзначаліся германскія імёны Randinus, Randhere, Aderando, Herrand.

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Randa, Beltrandus, Bertrandus (Bietran, Biotran), Jarant (Jarand, Jerant)^[4].

У 1625 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Johannes Rentel^[a], Regiomonmtanus Borussus^[6].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: зятя того Юръя Хрищоновича на имя Андрея Рондевича (1567 год)^[7]; Rondzia… Dominus Rądziewicz (1671—1681 гады)^[8]; Rentowszczyzna (1744 год)^[9]; Wołma… wioski i miejsca do tej parafii należące… Rantowszczyzna (1784 год)^[10]^[b].

Носьбіты

На гістарычнай Рэчыччыне існуе вёска Рандоўка.

На 1909 год існаваў засьценак Рантаўшчына ў Менскім павеце Менскай губэрні^[16].

У гістарычнай Прусіі існуюць вёска Ранты і Рантаў.

Заўвагі

^ Адзначалася старажытнае германскае імя Rantila^[5]
^
Таксама:
- Рандзейка (адзначалася старажытнае германскае імя Randicus^[11]): на тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксавалася прозьвішча Рандзейка (Rondeiko)^[12];
- Рэнтаўт (адзначалася старажытнае германскае імя Rantolt^[13]): Szymon Rentowt (1736 год)^[14];
- Рандаман: з Рондоманъ (1567 год)^[15]

Крыніцы

^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1246.
^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 431.
^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 204.
^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 7, 204.
^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1246.
^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 292.
^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 639.
^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 188.
^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
^ Opisy parafii diecezji wileńskiej z 1784 roku. T. 2: Dekanat Mińsk. — Białystok, 2009. S. 140, 143.
^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 187.
^ Lietuvių pavardžių žodynas. T. 2. — Vilnius, 1989. P. 621.
^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1247.
^ Kroże, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 654.
^ Список населенных мест Минской губернии. — Минск, 1909. С. 169.

[6] Адзначалася старажытнае германскае імя Rantila^[5]

[17] Таксама:
Рандзейка (адзначалася старажытнае германскае імя Randicus^[11]): на тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксавалася прозьвішча Рандзейка (Rondeiko)^[12];

Рэнтаўт (адзначалася старажытнае германскае імя Rantolt^[13]): Szymon Rentowt (1736 год)^[14];

Рандаман: з Рондоманъ (1567 год)^[15]

[3] Рандзейка (адзначалася старажытнае германскае імя Randicus^[11]): на тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксавалася прозьвішча Рандзейка (Rondeiko)^[12];

[4] Рэнтаўт (адзначалася старажытнае германскае імя Rantolt^[13]): Szymon Rentowt (1736 год)^[14];

[5] Рандаман: з Рондоманъ (1567 год)^[15]

[1] Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1246.

[2] Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 431.

[3] Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 204.

[4] Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 7, 204.

[5] Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1246.

[7] Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 292.

[8] Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 639.

[9] Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 188.

[10] Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.

[11] Opisy parafii diecezji wileńskiej z 1784 roku. T. 2: Dekanat Mińsk. — Białystok, 2009. S. 140, 143.

[12] Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 187.

[13] Lietuvių pavardžių žodynas. T. 2. — Vilnius, 1989. P. 621.

[14] Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1247.

[15] Kroże, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego

[16] Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 654.

[18] Список населенных мест Минской губернии. — Минск, 1909. С. 169.

[1]

[2]

[3]

[4]

[a]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[b]

[16]

[5]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

п а р Імёны з асновай -ранд- (-рант-, -рэнд-)
Імёны ліцьвінаў	Ранда Рандзін Рандар Атрант Ерандзь
Германскія імёны	Ранда (Rando) Рандзін (Randin) Рандэр (Randhere) Адэранда (Aderando) Геранд (Herrand)