Przejdź do zawartości

Henryk z Wierzbna (zm. 1319)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk z Wierzbna
Henryk z Wierzbnej
Ilustracja
Herb duchownego
Data śmierci

23 września 1319

Miejsce pochówku

archikatedra św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu

Biskup wrocławski
Okres sprawowania

1302–1319

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

1302

Sakra biskupia

brak danych

Henryk z Wierzbna także Henryk z Wierzbnej (niem.  Heinrich von Würben, cz. Jindřich z Vrbna; ur. pod koniec lat 60. XIII w., zm. 23 września 1319) – biskup wrocławski w latach 1302–1319. Organizator trybunału inkwizycyjnego na Śląsku.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodu panów z Wierzbnej. Był trzecim i najmłodszym synem Jana, kasztelana Ryczyna, bratem Stefana i Jana.

Jeszcze wiosną 1289 wzmiankowany jako świecki komes; natomiast od 31 sierpnia 1290 występował jako kanonik wrocławski. Zwolennik króla Wacława II Czeskiego i jego rządów w Polsce. Potem popierał biskupa krakowskiego Jana Muskatę, swego krewnego. Przeciwny był Władysławowi I Łokietkowi i arcybiskupowi Jakubowi Śwince. Popieranie przez Henryka z Wierzbna Przemyślidów, zwalczanych wówczas przez papieża, spowodowało jego ekskomunikę oraz proces w Awinionie (1310–1314). Był faktycznym twórcą niezależnego księstwa biskupiego zwanego księstwem nysko-otmuchowskim. Jako pierwszy z biskupów wrocławskich przyjął tytuł książęcy[1].

W latach 1311–1312 uczestniczył w soborze powszechnym w Vienne[2].

W 1315 zorganizował na Śląsku trybunał inkwizycyjny, który wydawał też i wyroki śmierci poprzez spalenie na stosie[3]. W wyniku prowadzonego w tym roku z jego inicjatywy śledztwa we Wrocławiu, Świdnicy i Nysie spalono ponad 50 waldensów uznanych za heretyków przez trybunał, któremu przewodniczył wrocławski biskup pomocniczy Paweł z Bancz[4].

Zmarł we Wrocławiu, gdzie został pochowany w prezbiterium katedry. W 1950 roku jego szczątki przeniesiono do krypty przy kaplicy Najświętszego Sakramentu[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Piotr Nitecki: Biskupi Kościoła w Polsce. Warszawa 1992, s. 78.
  2. Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 277. ISBN 83-7384-561-5.
  3. Marian Banaszak, Historia Kościoła katolickiego, Warszawa 1991, t. 2, s. 148.
  4. Paweł Kras, Ad abolendam diversarum haeresium pravitatem. System inkwizycyjny w średniowiecznej Europie, KUL 2006, s. 416.
  5. Józef Pater: Poczet biskupów wrocławskich. Wrocław: Wydawnictwo DTSK Silesia, 2000, s. 47. ISBN 83-85689-88-5.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jurek Tomasz, Panowie z Wierzbnej. Studium genealogiczne, Kraków 2006.