Przejdź do zawartości

Didier Deschamps

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Didier Deschamps
Ilustracja
Didier Deschamps (2018)
Pełne imię i nazwisko

Didier Claude Deschamps

Data i miejsce urodzenia

15 października 1968
Bajonna

Wzrost

174 cm

Pozycja

defensywny pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Francja (selekcjoner)

Kariera juniorska
Lata Klub
1976–1983 Aviron Bayonnais
1983–1985 FC Nantes
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1985–1989 FC Nantes 111 (4)
1989–1994 Olympique Marsylia 123 (6)
1990–1991 Girondins Bordeaux (wyp.) 29 (3)
1994–1999 Juventus 124 (4)
1999–2000 Chelsea 27 (0)
2000–2001 Valencia CF 13 (0)
W sumie: 427 (17)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1989–2000  Francja 103 (4)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2001–2005 AS Monaco
2006–2007 Juventus
2009–2012 Marsylia
2012– Francja (selekcjoner)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
I miejsce Francja 1998 piłka nożna
I miejsce Rosja 2018 piłka nożna
II miejsce Katar 2022 piłka nożna
Mistrzostwa Europy
I miejsce Belgia/Holandia 2000 piłka nożna
II miejsce Francja 2016 piłka nożna
Liga Narodów UEFA
złoto Włochy 2020/2021
Odznaczenia
Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Didier Claude Deschamps (wym. [didje deˈʃɑ̃]; ur. 15 października 1968 w Bajonnie) – francuski trener piłkarski i piłkarz.

Występował na pozycji defensywnego pomocnika. Był kapitanem reprezentacji Francji, która sięgała po mistrzostwo świata w 1998 i mistrzostwo Europy w 2000. Jako trener zdobył z reprezentacją Francji srebrny medal Mistrzostw Europy 2016, złoty medal Mistrzostw Świata 2018 oraz srebrny medal Mistrzostw Świata 2022.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Deschamps rozpoczynał karierę w amatorskim klubie Aviron Bayonnais. Wkrótce wypatrzyli go skauci pierwszoligowego FC Nantes, gdzie przeszedł w kwietniu 1983. We francuskiej ekstraklasie zadebiutował 27 września 1985.

W 1989 przetransferowany został do Olympique Marsylia. W 1990 wypożyczono go na jeden sezon do Girondins Bordeaux, po czym wrócił do OM. Po tym powrocie stał się czołową postacią drużyny, z którą w 1991 i 1992 sięgnął po mistrzostwo Francji, a w 1993 wygrał Ligę Mistrzów.

W 1994 przeniósł się do Juventusu, z którym trzykrotnie zdobył tytuł mistrza Włoch, raz krajowy puchar i dwukrotnie Superpuchar Włoch. W 1996 wraz ze „Starą Damą” po raz drugi w swojej karierze wygrał Ligę Mistrzów, a także Puchar Interkontynentalny.

W 1999 odszedł z Juventusu do Chelsea F.C., gdzie zdobył Puchar Anglii. Rok później przeszedł do Valencii, w której w 2001 zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Francji Deschamps zadebiutował w 1989 w meczu przeciwko Jugosławii. Po raz pierwszy kapitańską opaskę w spotkaniu kadry narodowej założył w towarzyskiej potyczce z Niemcami przed Euro 96.

W 1998 i 2000 Deschamps był kapitanem reprezentacji „Trójkolorowych”, która sięgnęła odpowiednio po mistrzostwo świata na własnych boiskach i po mistrzostwo Europy na stadionach Belgii i Holandii. Po Euro 2000 zrezygnował z występów w reprezentacji, które zakończył ze 102 spotkaniami i czterema bramkami. Do czasu zakończenia swojej kariery reprezentacyjnej był rekordzistą pod względem liczby meczów w kadrze narodowej. Jako pierwszy przegonił go Marcel Desailly. W marcu 2004 znalazł się na liście 125 najlepszych piłkarzy stulecia FIFA ogłoszonej przez Pelégo (FIFA 100).

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Deschamps zajął się działalnością trenerską. W 2001 został szkoleniowcem AS Monaco, z którym w 2004 dotarł do finału Ligi Mistrzów, w którym przegrał jednak z FC Porto. 19 września 2005 Deschamps zrezygnował z funkcji trenera zespołu z księstwa. 10 lipca 2006 został trenerem Juventusu. Dnia 27 maja 2007 władze klubu za porozumieniem stron rozwiązały z nim kontrakt.

Od sezonu 2009/2010 prowadził francuski klub Olympique Marsylia. 8 lipca 2012 został selekcjonerem reprezentacji Francji. W 2016 jako trener reprezentacji Francji zdobył z nią wicemistrzostwo Europy przegrywając w finale z Portugalią 1:0, a w 2018 wywalczył mistrzostwo świata na mundialu w Rosji, pokonując w finale Chorwację 4:2[1]. Trzy lata później jednak, na EURO 2020 Francuzi odpadli już w 1/8 finału, przegrywając po karnych ze Szwajcarią. Na mistrzostwach świata w Katarze w 2022 roku, reprezentacja Francji pod wodzą Deschampsa, zdobyła srebrny medal, ulegając w finale reprezentacji Argentyny po serii rzutów karnych[2].

Statystyki kariery piłkarskiej

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]
Klub Sezon Liga Puchar kraju Kontynentalne Suma
Poziom Występy Bramki Występy Bramki Występy Bramki Występy Bramki
FC Nantes 1985/1986 Première Division 7 0 0 0 1 0 8 0
1986/1987 19 0 1 0 2 0 22 0
1987/1988 30 2 3 0 33 2
1988/1989 36 1 5 0 41 1
1989/1990 19 1 0 0 19 1
Łącznie 111 4 9 0 3 0 123 4
Olympique Marsylia 1989/1990 Première Division 17 1 5 3 4 0 26 4
1991/1992 36 4 4 0 4 0 44 4
1992/1993 36 1 3 0 11 0 50 1
1993/1994 34 0 4 0 38 0
Łącznie 123 6 16 3 19 0 158 9
Girondnis Bordeaux (wyp.) 1990/1991 Première Division 29 3 1 0 4 0 34 3
Juventus FC 1994/1995 Serie A 14 1 3 0 6 0 23 1
1995/1996 30 2 1 0 8 0 39 2
1996/1997 26 1 3 0 10 0 39 1
1997/1998 25 0 0 0 8 0 33 0
1998/1999 29 0 1 0 9 0 39 0
Łącznie 124 4 8 0 41 0 173 4
Chelsea FC 1999/2000 Premier League 27 0 6 0 14 1 47 1
Valencia CF 2000/2001 La Liga 13 0 1 0 7 0 21 0
Łącznie w karierze 427 17 41 3 88 1 556 21

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
Reprezentacja Rok Występy Bramki
Francja 1989 5 2
1990 6 1
1991 6 0
1992 11
1993 8
1994 4
1995 5
1996 12
1997 6 1
1998 17 0
1999 9
2000 14
Łącznie 103 4
Bramka Data Stadion Przeciwnik Strzelił na Rezultat Rozgrywki
1. 11 października 1989 Parc des Princes, Paryż, Francja  Szkocja 1–0 3–0 el. MŚ 1990
2. 18 listopada 1989 Stadium Municipal, Tuluza, Francja  Cypr 1–0 2–0
3. 24 stycznia 1990 Al-Sadaqua Walsalam, Kuwejt, Kuwejt  NRD 3–0 3–0 towarzyskie
4. 22 stycznia 1997 Estádio 1º de Maio, Braga, Portugalia  Portugalia 1–0 2–0

Statystyki kariery trenerskiej

[edytuj | edytuj kod]

Aktualne na 17 października 2023.

Zespół Od Do Statystyka
M W R P % W
AS Monaco lipiec 2001 19 września 2005 220 110 59 51 50,00
Juventus FC 10 lipca 2006 26 maja 2007 43 30 11 2 69,77
Olympique Marsylia 1 lipca 2009 2 lipca 2012 163 82 40 41 50,31
Francja 8 lipca 2012 Obecnie 147 96 28 23 65,31
Łącznie 573 318 138 117 55,50

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Jako piłkarz

[edytuj | edytuj kod]

Olympique Marsylia

[edytuj | edytuj kod]

Juventus

[edytuj | edytuj kod]

Chelsea

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja Francji

[edytuj | edytuj kod]

Jako trener

[edytuj | edytuj kod]

AS Monaco

[edytuj | edytuj kod]

Juventus

[edytuj | edytuj kod]

Olympique Marsylia

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja Francji

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wirtualna Polska Media, Mundial 2018. Francja mistrzem świata! [online], sportowefakty.wp.pl, 15 lipca 2018 [dostęp 2022-12-27] (pol.).
  2. Radio Szczecin, Argentyna mistrzem świata. Francja przegrywa w rzutach karnych. Koncert Lionela Messiego [WIDEO. ZDJĘCIA] [online], Argentyna mistrzem świata. Francja przegrywa w rzutach karnych. Koncert Lionela Messiego [WIDEO. ZDJĘCIA], 18 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-27] (pol.).
  3. Décret du 31 décembre 2018 portant promotion et nomination data. legifrance.gouv.fr, 1 stycznia 2019. [dostęp 2019-06-07]. (fr.).
  4. Antoine Griezmann et les Bleus décorés de la Légion d’honneur. lejsl.com, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (fr.).
  5. Twitter. Informacja na oficjalnym koncie „Equipe de France”. twitter.com, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (fr.).
  6. Élysée: les Bleus seront décorés de la Légion d’honneur après leur victoire au Mondial. lequipe.fr, 16 lipca 2018. [dostęp 2019-06-06]. (fr.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]