Przejdź do zawartości

Laurent Blanc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Laurent Blanc
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Laurent Robert Blanc

Data i miejsce urodzenia

19 listopada 1965
Alès

Wzrost

192 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1983–1991 Montpellier HSC 251 (77)
1991–1992 SSC Napoli 31 (6)
1992–1993 Nîmes Olympique 29 (1)
1993–1995 AS Saint-Étienne 70 (18)
1995–1996 AJ Auxerre 24 (2)
1996–1997 FC Barcelona 33 (1)
1997–1999 Olympique Marsylia 79 (17)
1999–2001 Inter Mediolan 76 (6)
2001–2003 Manchester United 72 (4)
W sumie: 665 (132)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1989–2000  Francja 97 (16)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2007–2010 Girondins Bordeaux
2010–2012 Francja
2013–2016 Paris Saint-Germain
2020–2022 Ar-Rajjan
2022–2023 Olympique Lyon
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
I miejsce Francja 1998 piłka nożna
Mistrzostwa Europy
I miejsce Belgia/Holandia 2000 piłka nożna
Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Laurent Blanc (ur. 19 listopada 1965 w Alès) – francuski trener i piłkarz, występujący na pozycji obrońcy, mistrz świata 1998 i mistrz Europy 2000, zdobywca pierwszego złotego gola w historii finałów Mistrzostw Świata, były selekcjoner reprezentacji Francji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Swoją karierę klubową Laurent Blanc rozpoczynał w 1983 roku w zespole Montpellier HSC, w którym występował do 1991 roku. Wraz z klubem z Montpellier zdobył mistrzostwo francuskiej Ligue 2 w 1987 roku i Puchar Francji w 1990 roku. W 1991 odszedł do Serie A, do klubu SSC Napoli. Tam jednak nie zagrał dłużej niż jeden sezon i w 1992 był zawodnikiem Nîmes Olympique. W 1993 przeniósł się z Nîmes do AS Saint-Étienne, jednak klub Les Verts nie odnosił już takich sukcesów jak dawniej i w 1995 roku Blanc, jeden z najlepszych graczy w klubie, został zatrudniony przez potentata Ligue 1 AJ Auxerre, z którym w 1996 roku zdobył zarówno mistrzostwo Ligue 1, jak i Puchar Francji. W sezonie 1996/1997 został zawodnikiem słynnego FC Barcelona, z którym zdobył Superpuchar Hiszpanii. Jeszcze przed finałami Mistrzostw Świata przeniósł się do Olympique Marsylia, z którą dotarł w 1999 roku do finału Pucharu UEFA. Ostatnimi klubami Blanca były Inter Mediolan (od 1999) oraz Manchester United (od 2001), z którym zdobył mistrzostwo Anglii w 2003 i zakończył karierę.

Z reprezentacją Francji Laurent Blanc występował już na Mistrzostwach Europy 1992 i 1996, jednak największe sukcesy odnosił wraz z drużyną Aimé Jacqueta na Mistrzostwach Świata 1998, kiedy to po finale z Brazylią Francuzi zdobyli tytuł, choć sam z powodu czerwonej kartki w meczu z Chorwacją nie zagrał w finale. Blanc strzelił również pierwszego w historii finałów Mistrzostw Świata złotego gola, w meczu 1/8 finału przeciwko Paragwajowi, wygranym 1:0. Pod wodzą Rogera Lemerre’a na Mistrzostwach Europy 2000 drużyna z Blanciem w składzie także zdobyła tytuł. Po turnieju Laurent Blanc zakończył karierę reprezentacyjną, a jego dorobek wynosi 97 meczów i 16 strzelonych bramek.

6 czerwca 2007 został trenerem Girondins Bordeaux, z którym w sezonie 2008/2009 zdobył mistrzostwo Francji. 2 lipca 2010 objął stanowisko selekcjonera francuskiej drużyny narodowej[1]. Na Euro 2012 doprowadził Francję do ćwierćfinału, gdzie jego drużyna przegrała z broniącą tytułu mistrza Europy reprezentacją Hiszpanii 0:2. 30 czerwca 2012 roku podał się do dymisji. Później przez rok pozostawał bez pracy. 25 czerwca 2013 został trenerem mistrza kraju Paris Saint-Germain, zastępując Carlo Ancelottiego, który został trenerem Realu Madryt. W ciągu trzech lat pracy w paryskim klubie odniósł wiele sukcesów na arenie krajowej zdobywając m.in. 3 razy z rzędu mistrzostwo Francji, ale nie odnosząc sukcesów na arenie międzynarodowej przez co 22 czerwca 2016 roku PSG podjęło decyzję o jego zwolnieniu i zastąpieniu go hiszpańskim trenerem Unaiem Emerym[2].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Trener

[edytuj | edytuj kod]
Girondins Bordeaux
Paris Saint-Germain

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Kawaler Legii Honorowej (1998)[3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Laurent Blanc nommé, www.fff.fr, 2 lipca 2010 [dostęp 4 lipca 2010].
  2. Oficjalnie: Laurent Blanc odchodzi z PSG – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  3. Décret du 24 juillet 1998 portant nomination à titre exceptionnel [online], Légifrance, 24 lipca 1998 [dostęp 2022-06-28] (fr.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]