Przejdź do zawartości

2S35 Koalicja-SW

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
2S35 Koalicja-SW
Ilustracja
2S35 Koalicja-SW
Dane podstawowe
Państwo

 Rosja

Producent

UralTransMash

Typ pojazdu

samobieżna haubicoarmata

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

3 osoby

Historia
Prototypy

2010

Produkcja

2015 - do chwili obecnej

Egzemplarze

~12

Dane techniczne
Silnik

diesel, moc ok. 1000 KM

Długość

~13 m

Szerokość

~3.6 m

Wysokość

~3.5 m

Masa

ok. 55 ton

Osiągi
Prędkość

60 km/h

Zasięg pojazdu

ok. 500 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x haubicoarmata kalibru 152.4 mm 2A88
Użytkownicy
 Rosja

2S35 Koalicja-SW – rosyjska samobieżna haubicoarmata kalibru 152 mm. Opracowana jako wsparcie, a docelowo jako następca działa samobieżnego 2S19 Msta-S[1]. Została zaprojektowana przez Centralny Naukowy Instytut Badawczy „Buriewiestnik” z Niżnego Nowogrodu, będącego częścią koncernu zbrojeniowego Urałwagonzawod. Po raz pierwszy zaprezentowano ją w trakcie defilady z okazji Dnia Zwycięstwa w Moskwie w 2015 roku[1].

Rozwój

[edytuj | edytuj kod]

Prace badawcze nad nowym rosyjskim systemem artyleryjskim rozpoczęły się w 2006 roku. Pierwotnie 2S35 był projektowany jako następca jednego z wariantów 2S19 – 2S33 Msta-SM[2], wykorzystując to samo podwozie ze zmodyfikowaną wieżą z osadzonym podwójnym działem 152 mm z automatem ładowania w formie dwóch wahadłowych podajników. Lufy takiego zestawu były umieszczone jedna nad drugą, a strzały następowały kolejno po sobie tak, by oporopowrotniki mogły wykorzystywać energię odrzutu jednej z luf do niwelowania odrzutu drugiej z nich[3].

Taką koncepcję zarzucono w 2010 roku skupiając się na bardziej klasycznym projekcie z osadzonym działem 2A88 kalibru 152 mm. Mimo to nazwa „Koalicja”, wywodząca się z poprzedniego konceptu połączenia dwóch armat, pozostała. W 2015 roku po raz pierwszy zaprezentowano publicznie nowy system, osadzony na podwoziu gąsienicowym z rodziny T-72/90[2]. Planowano przekazanie pierwszych 12 egzemplarzy do testów w 2015 roku, a rok później miała zostać uruchomiona produkcja seryjna. Testy jednak przedłużyły się, a w 2020 roku na defiladzie w Moskwie prezentowano gotowy moduł ogniowy nadal osadzony na podwoziu z rodziny T-90, zamiast na docelowym z rodziny T-14 Armata[4].

W 2021 roku agencja TASS poinformowała o podpisaniu przez rosyjskie Ministerstwo Obrony kontraktu na seryjne wozy 2S35[5].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

2S35 Koalicja-SW jest armatohaubicą samobieżną o klasycznym układzie konstrukcyjnym bazującym na poprzednim systemie 2S19[4]. Załoga składa się z trzech osób: kierowcy, zajmującego pozycję pośrodku wieży; działonowego oraz dowódcy, siedzących odpowiednio po obydwu stronach. Załoga do swojej dyspozycji ma trzy włazy ewakuacyjne. Spawany kadłub zapewnia osłonę przed minami, bronią strzelecką oraz odłamkami, a na wyposażeniu znajduje się noktowizor, system absorbujący promieniowanie mikrofalowe, system amortyzatorów oraz pakiet ochrony przed bronią masowego rażenia[2].

Głównym uzbrojeniem jest haubica 2A88 kalibru 152.4 mm osadzona w nowej, spawanej wieży, wyposażonej w pełny automat ładowania pocisku oraz ładunku miotającego. Na wyposażeniu dostępny jest również system automatycznego celowania oraz wyboru celu. Armata posiada hamulec wylotowy i system odrzutu, jej maksymalna szybkostrzelność wynosi 8 strzałów na minutę[6]. Maksymalny zasięg dla tradycyjnych pocisków to 30 km, dla pocisków z gazogeneratorem wzrasta on do 40 km. Zapas amunicji przewożony w pojeździe to 60-70 pocisków. System dostosowany jest również do wystrzeliwania laserowo naprowadzanych pocisków 30F39 Krasnopol[6].

Uzbrojenie dopełnia zdalnie sterowany karabin maszynowy Kord kalibru 12.7 mm oraz system automatycznego okopywania się, zdolny osłonić pojazd w czasie między 12 a 40 minut, w zależności od rodzaju gruntu[6].

Warianty

[edytuj | edytuj kod]
  • 2S35-1 Koalicja-SW KSh – wersja osadzona na kołowym podwoziu 8x8 KAMAZ 6560. Jest to ewolucja systemu 2S21 Msta-K. Prototyp powstał w 2013 roku, a w 2017 zaprezentowano pierwsze zdjęcia tego systemu. Projektowana jako lżejsza i bardziej mobilna od gąsienicowej wersji[7].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Nicholas de Larrinaga: New Russian heavy armour breaks cover. IHS Jane's Defence Weekly, 2015-04-22. [dostęp 2015-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-21)].
  2. a b c 2S35 Koalitsiya-SV 152mm Self-Propelled Howitzer, Russia. Army Technology, 2022=03-14. [dostęp 2022-07-18]. (ang.).
  3. Tomasz Szulc: 2S35 Koalicija – Krab po rosyjsku. ZBiAM. [dostęp 2022-07-18]. (pol.).
  4. a b Maksymilian Dura: „Koalicja-SW” już na uzbrojeniu rosyjskiej armii [KOMENTARZ]. Defence 24, 2020-05-28. [dostęp 2022-07-18]. (pol.).
  5. Russia’s top brass inks deal on delivery of latest artillery guns to troops. TASS, 2021-08-24. [dostęp 2022-07-18]. (ang.).
  6. a b c 2S35 Koalitsiya-SV. Military Today. [dostęp 2022-07-23]. (ang.).
  7. 2S35-1 Koalitsiya-SV KSh. Military Today. [dostęp 2022-07-23]. (ang.).