Przejdź do zawartości

Nakajima A4N

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nakajima A4N
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Japonia

Producent

Nakajima

Typ

pokładowy samolot myśliwski

Konstrukcja

dwupłat o konstrukcja mieszana, podwozie klasyczne – stałe

Załoga

1

Historia
Data oblotu

1934

Lata produkcji

19351940

Wycofanie ze służby

1941

Dane techniczne
Napęd

1 silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy Nakajima Hikari 1

Moc

730 KM (534 kW)

Wymiary
Rozpiętość

10,00 m

Długość

6,64 m

Wysokość

3,07 m

Powierzchnia nośna

22,89 m²

Masa
Własna

1 276 kg

Startowa

1 740 kg

Osiągi
Prędkość maks.

352 km/h

Prędkość przelotowa

233 km/h

Prędkość minimalna

111 km/h

Prędkość wznoszenia

14,3 m/s

Pułap

7 740 m

Zasięg

730 km (normalny)
846 km (maksymalny)

Długotrwałość lotu

3,5 godz.

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe Type 87 kal. 7,7 mm
2 bomby o masie 30-60 kg
Użytkownicy
Japonia

Nakajima A4Njapoński, pokładowy samolot myśliwski z okresu międzywojennego. Według nomenklatury japońskiej, samolot nosił oznaczenie: "Typ-95 do bazowania na lotniskowcach".

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1934 r. w związku z brakiem dostatecznych osiągnięć przy budowie nowych, pokładowych samolotów myśliwskich, według programu rozwojowego 7 Shi i wobec zwiększonego zapotrzebowania na pokładowe samoloty w związku z wojną w Chinach, dowództwo lotnictwa marynarki zwróciło się do wytwórni Nakajima o szybkie opracowanie samolotu, który mógłby zastąpić dotychczas używane na pokładach japońskich lotniskowców.

W związku z tym podjęto prace konstrukcyjne, przy czym oparto je na konstrukcji samolotu Nakajima A2N, wprowadzając pewne zmiany konstrukcyjne, z których najważniejszą było zmniejszenie przekroju poprzecznego kadłuba i zwiększanie rozpiętości skrzydeł. Zastosowano także mocniejszy silnik. Prototyp samolotu był już gotowy jesienią 1934 roku. Otrzymał wtedy oznaczenie A4N1.

Pomimo sporych uwag co do osiągów samolotu, w 1935 r. został on wprowadzony do produkcji seryjnej, która trwała do 1940 r. Wyprodukowano 221 samolotów tego typu.

Użycie

[edytuj | edytuj kod]

Samoloty A4N, od momentu wprowadzenia do produkcji seryjnej, były wprowadzane do jednostek stacjonujących na lotniskowcach, zastępując tam samoloty A1N i A2N. Brały udział w walkach na terenie Chin w latach 19361940.

W 1940 r. zaczęto je wycofywać z jednostek bojowych w związku z wykorzystaniem coraz większej ilości jednopłatowych samolotów myśliwskich Mitsubishi A5M. Samoloty przekazywane były do jednostek szkolnych.

Opis konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

Samolot A4N był dwupłatem o konstrukcji mieszanej: częściowo pokrytej blachą aluminiową, częściowo płótnem i sklejką. Kabina odkryta. Podwozie klasyczne, stałe.

Napęd stanowił jeden silnik: Nakajima Hikari 1 (licencyjna wersja silnika Bristol Jupiter)

Uzbrojenie składało się z 2 karabinów maszynowych Typ 87 kal. 7,7 mm (w wersji A2N1 tylko 1 karabin maszynowy), zabudowane w kadłubie nad silnikiem oraz dwie bomby umieszczone w zaczepach podskrzydłowych o masie 30-60 kg.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tadeusz Januszewski, Krzysztof Zalewski: Japońskie samoloty marynarki 1912-1945. Warszawa: Wyd. Lampart, 2000. ISBN 83-86776-50-1.