Przejdź do zawartości

Leonardo Sandri

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leonardo Sandri
Kardynał biskup
Ilustracja
Leonardo Sandri (2014)
Herb duchownego Ille fidelis
On wiary dochowuje
Kraj działania

Wenezuela, Meksyk, Watykan

Data i miejsce urodzenia

18 listopada 1943
Buenos Aires

Subdziekan Kolegium Kardynalskiego
Okres sprawowania

od 2020

Prefekt Dykasterii ds. Kościołów Wschodnich
Okres sprawowania

2007–2022

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

2 grudnia 1967

Nominacja biskupia

22 lipca 1997

Sakra biskupia

11 października 1997

Kreacja kardynalska

24 listopada 2007
Benedykt XVI

Kościół tytularny

S. Biagio e Carlo ai Catinari(inne języki)

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Krzyża Południa (Brazylia) Order Jeźdźca z Madary (Bułgaria) Krzyż Wielki Orderu Bernardo O’Higginsa (Chile) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Quetzala (Gwatemala) Krzyż Wielki Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania) Krzyż Wielki Narodowego Orderu Zasługi (Kolumbia) Kawaler Narodowego Orderu Cedru (Liban) Krzyż Wielki Orderu Korony Dębowej (Luksemburg) Wielki Oficer Narodowego Orderu Zasługi (Paragwaj) Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP Krzyż Wielki II Klasy Orderu Zasługi RFN Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Rumunii Wielki Oficer Orderu Gwiazdy Rumunii (republ.) Order Podwójnego Białego Krzyża II Klasy (Słowacja) Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina) Wielka Wstęga Orderu Oswobodziciela (Wenezuela) Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Węgierskiego Zasługi (cywilny) Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy Order Zasługi Republiki Włoskiej II Klasy (1951-2001) Order Zasługi Republiki Włoskiej III Klasy (1951-2001) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Włochy) Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji – Zakon Maltański (SMOM) Krzyż Wielki „Pro Piis Meritis” Melitensi
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

11 października 1997

Miejscowość

Watykan

Miejsce

bazylika św. Piotra

Konsekrator

Angelo Sodano

Współkonsekratorzy

Giovanni Battista Re
Juan Carlos Aramburu

Leonardo Sandri (ur. 18 listopada 1943 w Buenos Aires) – argentyński duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, dyplomata watykański, arcybiskup, nuncjusz apostolski w Wenezueli w latach 1997–2000, nuncjusz apostolski w Meksyku w 2000, substytut do spraw ogólnych w Sekretariacie Stanu w latach 2000–2007, prefekt Dykasterii ds. Kościołów Wschodnich (do 2022 Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich) w latach 2007–2022, kardynał od 2007 (najpierw w stopniu diakona, w 2018 dwukrotnie promowany najpierw do stopnia prezbitera, a następnie do stopnia biskupa), członek Papieskiej Komisji ds. Państwa Watykańskiego od 2008, subdziekan Kolegium Kardynalskiego od 2020.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ma włoskie pochodzenie, jest synem Antonia Sandri i Nelly Righi[1]. Po ukończeniu studiów humanistycznych, filozoficznych i teologicznych w niższym i wyższym seminarium duchownym w Buenos Aires, uzyskał licencjat z teologii na Argentyńskim Uniwersytecie Katolickim[1]. 2 grudnia 1967 przyjął święcenia kapłańskie z rąk przyszłego kardynała Juana Carlosa Aramburu[1], którego był później osobistym sekretarzem. W 1970 wyjechał na studia do Rzymu, gdzie studiował na wydziale prawa kanonicznego Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego i uzyskał doktorat, a rok później, w 1971 rozpoczął studia w Papieskiej Akademii Kościelnej. W 1974 został sekretarzem nuncjatury apostolskiej obejmującej Madagaskar i Mauritius[1], pełniącej również rolę delegatury apostolskiej Komorów i Reunion. W 1977 podjął pracę w Sekretariacie Stanu jako sekretarz substytuta, a w 1989 został radcą nuncjatury apostolskiej w USA. W tym samym czasie jako drugi stały obserwator Stolicy Apostolskiej przy Organizacji Państw Amerykańskich (OSA) uczestniczył w zgromadzeniach plenarnych tejże organizacji. 2 kwietnia 1992 Jan Paweł II mianował go asesorem do spraw ogólnych Sekretariatu Stanu[1]. W 1997 został mianowany arcybiskupem tytularnym Aemona i nuncjuszem apostolskim w Wenezueli. Święcenia biskupie przyjął 11 października 1997 z rąk Sekretarza Stanu kardynała Angelo Sodano[1]. W marcu 2000 Jan Paweł II mianował go nuncjuszem apostolskim w Meksyku, a 15 września tegoż roku substytutem do spraw ogólnych Sekretariatu Stanu[2].

2 kwietnia 2005 jako substytut Sekretariatu Stanu na placu św. Piotra w Watykanie podał wiadomość o śmierci Jana Pawła II[1], choć zgodnie z prawem powinien to zrobić kardynał Camillo Ruini – Wikariusz Generalny Rzymu[3].

9 czerwca 2007 papież Benedykt XVI mianował go prefektem Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich, a podczas konsystorza zwołanego na dzień 24 listopada 2007 został kreowany kardynałem, z tytułem diakona Ss. Biagio e Carlo ai Catinari[2].

W 2008 roku został mianowany przez papieża Benedykta XVI członkiem Papieskiej Komisji ds. Państwa Watykańskiego, na które to stanowisko został wybrany na kolejne kadencje w latach: 2013 i 2018.

Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 9 listopada 2009, za wybitne zasługi w działalności publicznej na rzecz rozwijania współpracy między Rzecząpospolitą Polską i Stolicą Apostolską, został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[4].

Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka.

19 maja 2018 promowany do rangi kardynała prezbitera. Zachował dotychczasową diakonię na zasadzie pro hac vice.

28 czerwca 2018 papież Franciszek podniósł go do rangi kardynała biskupa, na równi z pozostałymi kardynałami biskupami diecezji suburbikarnych, pomimo nieprzydzielenia mu żadnej z diecezji podrzymskich[5][6].

18 stycznia 2020 został wybrany wicedziekanem Kolegium Kardynalskiego[7]. Funkcję sprawować zaczął od chwili zatwierdzenia wyboru przez papieża Franciszka, co nastąpiło 25 stycznia 2020[8].

21 listopada 2022 przeszedł na emeryturę z funkcji prefekta Dykasterii ds. Kościołów Wschodnich[9].

18 listopada 2023 roku ukończył 80 lat, tracąc prawo do udziału w konklawe[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Sandri, Leonardo. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-03-06]. (ang.).
  2. a b Leonardo Cardinal Sandri. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-03-06]. (ang.).
  3. Papież Jan Paweł II, Konstytucja Apostolska Universi Dominici Gregis; p. 17, 22 lutego 1996.
  4. M.P. z 2010 r. nr 28, poz. 349
  5. Nowi kardynałowie-biskupi. vaticannews.va/pl.html. [dostęp 2018-06-26]. (pol.).
  6. RESCRIPTUM EX AUDIENTIA SS.MI: Rescriptum of the Holy Father Francis by which he has decided to co-opt into the Order of Bishops, equating them in all respects with the Cardinals holding the title of a suburbicarian Church, Cardinals Parolin, Sandri, Ouellet and Filoni, 26.06.2018. press.vatican.va. [dostęp 2018-06-26]. (ang.).
  7. Kard. Giovanni Battista Re nowym dziekanem Kolegium Kardynalskiego. ekai.pl. [dostęp 2020-01-25]. (pol.).
  8. Papież zatwierdził wybór dziekana Kolegium Kardynalskiego. vaticannews.va, 2020-01-25. [dostęp 2020-01-26]. (pol.).
  9. Rinunce e nomine (continuazione) [online], press.vatican.va [dostęp 2022-11-21].
  10. Watykan: 80 lat kończy kard. Leonardo Sandri. misyjne.pl. [dostęp 2023-11-18].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]