Friedrich Wetter
Kardynał prezbiter | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Arcybiskup Monachium i Fryzyngi | |||
Okres sprawowania |
1982–2007 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
10 października 1953 | ||
Nominacja biskupia |
28 maja 1968 | ||
Sakra biskupia |
29 czerwca 1968 | ||
Kreacja kardynalska |
25 maja 1985 | ||
Kościół tytularny | |||
Odznaczenia | |||
Data konsekracji |
29 czerwca 1968 | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
|
Friedrich Wetter (ur. 20 lutego 1928 w Landau in der Pfalz), niemiecki duchowny katolicki, emerytowany arcybiskup Monachium i Fryzyngi, kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował na uczelniach niemieckich (Wydział Filozoficzny Św. Jerzego we Frankfurcie, Wydział Teologiczny w Monachium) oraz na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie (gdzie obronił doktorat teologii). Przyjął święcenia kapłańskie 10 października 1953 z rąk kardynała Clemente Micary. Wykładał teologię na kilku uczelniach w Niemczech (m.in. w Moguncji)[1].
W maju 1968 został mianowany biskupem Spiry, sakry biskupiej udzielił mu 29 czerwca 1968 odchodzący zwierzchnik diecezji Isidor Markus Emanuel. Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie. 28 października 1982 został promowany na arcybiskupa Monachium i Fryzyngi, a w maju 1985 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera Santo Stefano al Monte Celio. W kwietniu 2005 kardynał Wetter uczestniczył w konklawe po śmierci Jana Pawła II[1].
Kolejny papież Benedykt XVI przyjął w lutym 2007 jego rezygnację z funkcji arcybiskupa Monachium i Fryzyngi (ze względu na osiągnięty wiek emerytalny), powierzając zarazem dalsze kierowanie archidiecezją w charakterze administratora apostolskiego do czasu przejęcia rządów przez następcę. 30 listopada 2007 ogłoszono, że nowym arcybiskupem zostanie Reinhard Marx, który objął archidiecezję 2 lutego 2008. 20 lutego 2008 r. w związku z osiągnięciem osiemdziesiątego roku życia utracił czynne prawo wyboru papieża w przyszłych konklawe[1]. Po przejściu na emeryturę zamieszkał w domu Sióstr Miłosierdzia w Monachium[2].
Wedle raportu sporządzonego za kadencji kard. Marxa postępowanie Wettera związane 21 przypadkami oskarżeń o pedofilię podległych księży podczas jego urzędowania jako biskupa Spiry zostało uznane za niewłaściwe. Kardynał przeprosił za swoje postępowanie[3].
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]W 2020 w Landau in der Pfalz, rodzinnym mieście kardynała, jeden z placów nazwano jego imieniem (Kardinal-Wetter-Platz)[4]. Był również honorowym obywatelem miasta, lecz zrezygnował z tytułu po opublikowaniu raportu związanego z jego postępowaniem z oskarżeniami o pedofilię podległych mu księży[2].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c The Cardinals of the Holy Roman Church - May 25, 1985 [online], cardinals.fiu.edu [dostęp 2024-08-29] .
- ↑ a b Kardinal-Wetter-Platz in Landau behält seinen Namen [online], domradio.de, 31 października 2023 [dostęp 2024-08-29] (niem.).
- ↑ Kardinal Wetter bestreitet Umfang seines „Fehlverhaltens“ [online], Süddeutsche.de, 25 stycznia 2022 [dostęp 2024-08-29] (niem.).
- ↑ Diözese Speyer , Bischöfliches Ordinariat Speyer , Landau benennt Platz nach Kardinal Friedrich Wetter [online], www.bistum-speyer.de [dostęp 2023-03-31] (niem.).