Przejdź do zawartości

Jerzy Pękala

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Pękala
Data i miejsce urodzenia

30 września 1929
Wieprz

Prezydent Krakowa
Okres

od 6 czerwca 1969[1]
do 26 kwietnia 1978

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Zbigniew Skolicki[2]

Następca

Edward Barszcz

Ambasador PRL w Korei Północnej
Okres

od 5 lipca 1978
do 1981

Poprzednik

Tadeusz Białkowski

Następca

Leon Tomaszewski

Poseł VI kadencji Sejmu PRL
Okres

od 19 marca 1972
do 19 marca 1976

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Jerzy Józef Pękala (ur. 30 września 1929 we Wieprzu) – polski polityk, prezydent Krakowa, poseł na Sejm PRL VI kadencji, ambasador PRL w Korei Północnej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie robotniczej Andrzeja i Rozalii. Ukończył naukę w liceum ogólnokształcącym w Wadowicach, działał w Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego i Związku Młodzieży Polskiej. Studia wyższe ukończył na Wydziale Ekonomii Politycznej Uniwersytetu im. Mikołaja Łomonosowa w Moskwie. W 1948 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pracę zawodową rozpoczął na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu na stanowisku starszego asystenta w Katedrze Ekonomii Politycznej. W 1955 przeszedł do pracy w Komitecie Wojewódzkim PZPR w Bydgoszczy, początkowo jako kierownik wydziału, a następnie sekretarz do spraw ekonomicznych; po zmianach, jakie nastąpiły w październiku 1956, został sekretarzem KW PZPR w Bydgoszczy.

W 1959 przeniósł się wraz z rodziną do Krakowa. W latach 1960–1969 pełnił funkcję sekretarza do spraw ekonomicznych Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Krakowie. Od 16 grudnia 1964 do 20 stycznia 1965 był pełniącym obowiązki I sekretarza w egzekutywie KW. Był aktywistą Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego.

6 czerwca 1969 został wybrany na przewodniczącego prezydium Rady Narodowej miasta Krakowa (po wyborach w 1973 był prezydentem miasta). Na stanowisku tym pozostał do dnia 26 kwietnia 1978. W czasie piastowania przez niego urzędu otwarto nową linię tramwajową nr 22 z Nowej Huty 30 grudnia 1969; rozpoczęto budowę nowego osiedla mieszkaniowego na Krowodrzy w 1970; przeniesiono siedzibą krakowskich sądów do nowych gmachów przy Rondzie Mogilskim w 1971; dokonano otwarcia nowego mostu na WiśleMostu Grunwaldzkiego w 1972; w 1973 odsłonięto pomnik Smoka Wawelskiego oraz pomnika Włodzimierza Lenina (pomnik zdemontowano w 1989); otwarto nowe podziemne przejście w okolicach Dworca Kraków Główny, rozpoczęto budowę nowych budynków Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej w Czyżynach; otwarto w Hucie im. Lenina nowoczesną walcownię blach karoseryjnych w 1975; ponownie odsłonięto zrekonstruowany po II wojnie światowej Pomnik Grunwaldzki 16 października 1976 na placu Jana Matejki.

W trakcie kadencji prezydenckiej pełnił także funkcję wojewody krakowskiego[3]. Po zwolnieniu z funkcji przewodniczącego prezydium Rady Narodowej miasta Krakowa skierowany został do pracy w dyplomacji. Od 1978 do 1981 pełnił stanowisko ambasadora PRL w Korei Północnej.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Do 13 grudnia 1973 jako przewodniczący prezydium Rady Narodowej miasta.
  2. Jako przewodniczący prezydium Rady Narodowej miasta.
  3. Tomy - Poczet Krakowski [online], www.poczetkrakowski.pl [dostęp 2021-06-16].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]