Feliks Grodzicki

Feliks Grodzicki
Data urodzenia	ok. 1760
Data i miejsce śmierci	25 grudnia 1838 ; majątek Topola
	Prezydent Krakowa
Okres	od 11 kwietnia 1816; do 31 lipca 1816
Poprzednik	Józef Matecki
Następca	Wolne Miasto Kraków
	Odznaczenia

Feliks Grodzicki herbu Łada (ur. ok. 1760, zm. 25 grudnia 1838 w majątku Topola^[1]) – tymczasowy prezydent Krakowa od 11 kwietnia do 31 lipca 1816 r.^[2], senator dożywotni Rzeczypospolitej Krakowskiej, radca prefektury departamentu krakowskiego^[3].

Był synem Michała, kasztelana oświęcimskiego, i Zuzanny z Konarskich. Deszyfrant w kancelarii Stanisława Augusta Poniatowskiego^[3]. Był posłem na Sejm grodzieński, miał stać po stronie konfederacji targowickiej, członek konfederacji grodzieńskiej 1793 roku^[4]. W 1809 r. znalazł się w składzie krakowskiej Tymczasowej Rady Administracyjnej, potem na stanowisku radcy prefektury. Jako radca prefektury departamentu krakowskiego przystąpił do Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego w 1812 roku^[5]. Zyskał sobie względy Austriaków i został w 1815 r. dokooptowany jako członek asesor Komisji Organizacyjnej, gdzie z głosem doradczym brał udział przy opracowywaniu zasad prawno-ustrojowych Wolnego Miasta Krakowa. Tegoż roku został za sprawą prezesa Senatu Stanisława Wodzickiego mianowany dożywotnim senatorem (członkiem rządu) Rzeczypospolitej Krakowskiej, mimo iż był obywatelem Królestwa Kongresowego^[6]. Był kilkakrotnie posłem do Sejmu krakowskiego i jego marszałkiem, działał też w Wielkiej Radzie Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Cieszył się poparciem prezesa Wodzickiego i uznaniem „dworów opiekuńczych”; w 1820, wyznaczony do zbadania zaburzeń wywołanych przez studentów Uniwersytetu, przedłożył (30 września) idący w stronę ograniczenia autonomii uczelni projekt nowelizacji tzw. „Statutu Akademickiego” (a. „Statutu organicznego”), następnie został członkiem komitetu wyznaczonego do wdrożenia tych zmian. W 1821 został komisarzem rządowym Uniwersytetu, a w 1831, po zniesieniu urzędu kuratora (którym z nadania Nowosilcowa od 1826 był generał Józef Bonawentura Załuski) brał udział w działaniach mających na celu kolejną reformę oświaty. Odznaczony był orderem Orderem Świętego Stanisława III klasy oraz Orderem Leopolda^[7]

Przypisy

↑ data śmierci na stronie Sejmu Wielkiego
↑ Prezydent Miasta Krakowa. W: Antoni Henryk Stachowski (red. prowadzący): Encyklopedia Krakowa. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 810. ISBN 83-01-13325-2.
↑ ^a ^b Pomniki prawa Rzeczypospolitej Krakowskiej : 1815-1818. wydał Wacław Tokarz, T. 1, Kraków 1932, s. 33.
↑ Volumina Legum, t. X, Poznań 1952, s. 54.
↑ Dziennik Konfederacyi Jeneralnej Królestwa Polskiego. 1812, nr 4, s. 30.
↑ Klemens Bąkowski: Kronika krakowska 1796-1848. T. II: Od r. 1816 do 1831. Kraków: Towarzystwo Miłośników Historii i Zabytków Krakowa, 1906, s. 9, seria: Biblioteka Krakowska. [dostęp 2012-09-07].
↑ Biografia na stronie Poczetu Krakowskiego

Bibliografia

Janina Bieniarzówna: Grodzicki Feliks. W: Kazimierz Lepszy (przew. Komitetu Redakcyjnego): Polski Słownik Biograficzny. T. VIII. Wrocław-Kraków-Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 1959-1960, s. 614-615.

[1] ta śmierci na stronie Sejmu Wielkiego

[2] Prezydent Miasta Krakowa. W: Antoni Henryk Stachowski (red. prowadzący): Encyklopedia Krakowa. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 810. ISBN 83-01-13325-2.

[Rzeczypospolitej_Krakowskiej_1818-3] Pomniki prawa Rzeczypospolitej Krakowskiej : 1815-1818. wydał Wacław Tokarz, T. 1, Kraków 1932, s. 33.

[4] Volumina Legum, t. X, Poznań 1952, s. 54.

[5] Dziennik Konfederacyi Jeneralnej Królestwa Polskiego. 1812, nr 4, s. 30.

[6] Klemens Bąkowski: Kronika krakowska 1796-1848. T. II: Od r. 1816 do 1831. Kraków: Towarzystwo Miłośników Historii i Zabytków Krakowa, 1906, s. 9, seria: Biblioteka Krakowska. [dostęp 2012-09-07].

[7] Biografia na stronie Poczetu Krakowskiego

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Prezydenci Krakowa (1792–1816)	Franciszek Wielopolski (1792) Maciej Bajer (1792–1794) Filip Nereusz Lichocki (1794) Michał Wohlman (1794) Maciej Bajer (1794–1798) Filip Nereusz Lichocki (1798–1802) Dominik Drdatzki (1802–1805) Józef Gollmayer (1805–1810) Stanisław Kostka Zarzecki (1810–1815) Józef Matecki (1816) Feliks Grodzicki (1816)
Prezydenci Krakowa (1848–1939)	Józef Walenty Krzyżanowski (1848–1849) Ignacy Paprocki (1849–1853) Fryderyk Tobiaszek (1853–1856) Andrzej Seidler-Wiślański (1856–1866) Józef Dietl (1866–1874) Mikołaj Zyblikiewicz (1874–1881) Ferdynand Weigel (1881–1884) Feliks Szlachtowski (1884–1893) Józef Friedlein (1893–1904) Juliusz Leo (1904–1918) Jan Kanty Federowicz (1918–1924) Zdzisław Wawrausch (1924–1925) Witold Ostrowski (1925–1926) Karol Rolle (1926–1931) Władysław Belina-Prażmowski (1931–1933) Mieczysław Kaplicki (1933–1939) Bolesław Czuchajowski (1939) Stanisław Klimecki (1939)
Komisarze Krakowa (1939–1945)	Ernst Zörner (1939–1940) Carl Gottlob Schmid (1940–1941) Rudolf Pavlu (1941–1943) Josef Krämer (1943–1945)
Prezydenci Krakowa (1945–1950)	Aleksander Żaruk-Michalski (1945) Alfred Fiderkiewicz (1945) Stefan Wolas (1945–1947) Henryk Dobrowolski (1947–1950)
Przewodniczący Prezydium Rady Narodowej Krakowa (1950–1973)	Marcin Waligóra (1950–1954) Tadeusz Mrugacz (1954–1957) Wiktor Boniecki (1957–1959) Zbigniew Skolicki (1959–1969) Jerzy Pękala (1969–1973)
Prezydenci Krakowa (od 1973)	Jerzy Pękala (1973–1978) Edward Barszcz (1978–1980) Józef Gajewicz (1980–1982) Tadeusz Salwa (1982–1990) Jerzy Rościszewski (1990) Jacek Woźniakowski (1990–1991) Krzysztof Bachmiński (1991–1992) Józef Lassota (1992–1998) Andrzej Gołaś (1998–2002) Jacek Majchrowski (2002–2024) Aleksander Miszalski (od 2024)