Feliks Szlachtowski

Feliks Szlachtowski
Data i miejsce urodzenia	20 listopada 1820 ; Lwów
Data i miejsce śmierci	16 maja 1896 ; Wojsław, obecnie dzielnica Mielca
	Prezydent Krakowa
Okres	od 17 września 1884; do 10 maja 1893
Poprzednik	Ferdynand Weigel
Następca	Józef Friedlein

Feliks Szlachtowski (ur. 20 listopada 1820 we Lwowie, zm. 11 marca 1896 w Wojsławiu koło Mielca) – prawnik, prezydent Krakowa w latach 1884–1893, członek honorowy Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Krakowie^[1].

Życiorys

Studia prawnicze ukończył w 1842 na Uniwersytecie Lwowskim, trzy lata później uzyskał doktorat. Pracował jako urzędnik sądowy we Lwowie, Czerniowcach i Złoczowie. Po uzyskaniu nominacji na adwokata krajowego w 1861 zamieszkał w Krakowie i tutaj otworzył prywatną praktykę adwokacką.

W latach 1862–1870 wykładał jako profesor na Wydziale Prawa UJ, od 1872 był członkiem Akademii Umiejętności.

W 1866 został członkiem Rady Miejskiej Krakowa. W latach 1869–1873 pełnił funkcję wiceprezydenta Krakowa, będąc najbliższym współpracownikiem prezydenta Józefa Dietla.

W latach 1879–1885 był wiceprezesem, a następnie do 1892 prezesem krakowskiej Kasy Oszczędności. Od 1887 pełnił funkcję prezesa Towarzystwa Muzycznego w Krakowie. W latach 1874–1881 był członkiem rady nadzorczej Galicyjskiego Banku dla Handlu i Przemysłu, zasiadał we władzach Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego.

17 września 1884 sam został zaprzysiężony na funkcję prezydenta Krakowa, ponownie wybrany w dniu 3 grudnia 1890 na tym stanowisku pozostał do 10 maja 1893, w którym to dniu złożył rezygnację z funkcji prezydenta miasta^[2]. Za czasów jego prezydentury w Krakowie:

wybudowano Teatr Miejski (dziś Teatr im. Juliusza Słowackiego).
Uniwersytet Jagielloński otrzymał nowy budynek Collegium Novum, Drukarnia Uniwersytecka przeniosła się do nowego, własnego budynku przy ul. Czapskich.
na Wawel do Katedry sprowadzono prochy Adama Mickiewicza.
W 1886, po wygaśnięciu 25-letniego kontraktu, wykupiono z rąk Towarzystwa Dessauskiego miejską gazownię i rozpoczęło prowadzić ją na własny rachunek.
Wybudowano i oddano do użytku nowy gmach urzędu pocztowego (obecna Poczta Główna).
Otwarto Park Miejski im. dr. Henryka Jordana.

W uznaniu zasług otrzymał tytuł szlachecki od cesarza Franciszka Józefa I, a 2 lutego 1894 miasto Kraków nadało mu honorowe obywatelstwo.

Pochowany został na cmentarzu Rakowickim^[3] (kwatera S-wsch.-3).

Przypisy

↑ Pamiętnik Sokoła Krakowskiego 1885-1896. Kraków, 1896, s. 30.
↑ Dominika Hołuj. Rola samorządu terytorialnego w kształtowaniu procesu rozwoju Miasta Krakowa w okresie autonomii (1866-1918). „Zeszyty naukowe Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Bochni”. 5. s. 50.
↑ Jan WiktorJ.W. Tkaczyński Jan WiktorJ.W. (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 287, ISBN 978-83-233-4527-5 .

Literatura uzupełniająca

Kronika. Zleżenie zwłok śp. Dra Feliksa Szlachtowskiego. „Czas”. 110, s. 2, 13 maja 1896.

Linki zewnętrzne

17 września – Feliks Szlachtowski na str. Dzień w Historii.
Publikacje Feliksa Szlachtowskiego w bibliotece Polona

[1] Pamiętnik Sokoła Krakowskiego 1885-1896. Kraków, 1896, s. 30.

[2] Dominika Hołuj. Rola samorządu terytorialnego w kształtowaniu procesu rozwoju Miasta Krakowa w okresie autonomii (1866-1918). „Zeszyty naukowe Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Bochni”. 5. s. 50.

[3] Jan WiktorJ.W. Tkaczyński Jan WiktorJ.W. (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 287, ISBN 978-83-233-4527-5 .

[1]

[2]

[3]

Prezydenci Krakowa (1792–1816)	Franciszek Wielopolski (1792) Maciej Bajer (1792–1794) Filip Nereusz Lichocki (1794) Michał Wohlman (1794) Maciej Bajer (1794–1798) Filip Nereusz Lichocki (1798–1802) Dominik Drdatzki (1802–1805) Józef Gollmayer (1805–1810) Stanisław Kostka Zarzecki (1810–1815) Józef Matecki (1816) Feliks Grodzicki (1816)
Prezydenci Krakowa (1848–1939)	Józef Walenty Krzyżanowski (1848–1849) Ignacy Paprocki (1849–1853) Fryderyk Tobiaszek (1853–1856) Andrzej Seidler-Wiślański (1856–1866) Józef Dietl (1866–1874) Mikołaj Zyblikiewicz (1874–1881) Ferdynand Weigel (1881–1884) Feliks Szlachtowski (1884–1893) Józef Friedlein (1893–1904) Juliusz Leo (1904–1918) Jan Kanty Federowicz (1918–1924) Zdzisław Wawrausch (1924–1925) Witold Ostrowski (1925–1926) Karol Rolle (1926–1931) Władysław Belina-Prażmowski (1931–1933) Mieczysław Kaplicki (1933–1939) Bolesław Czuchajowski (1939) Stanisław Klimecki (1939)
Komisarze Krakowa (1939–1945)	Ernst Zörner (1939–1940) Carl Gottlob Schmid (1940–1941) Rudolf Pavlu (1941–1943) Josef Krämer (1943–1945)
Prezydenci Krakowa (1945–1950)	Aleksander Żaruk-Michalski (1945) Alfred Fiderkiewicz (1945) Stefan Wolas (1945–1947) Henryk Dobrowolski (1947–1950)
Przewodniczący Prezydium Rady Narodowej Krakowa (1950–1973)	Marcin Waligóra (1950–1954) Tadeusz Mrugacz (1954–1957) Wiktor Boniecki (1957–1959) Zbigniew Skolicki (1959–1969) Jerzy Pękala (1969–1973)
Prezydenci Krakowa (od 1973)	Jerzy Pękala (1973–1978) Edward Barszcz (1978–1980) Józef Gajewicz (1980–1982) Tadeusz Salwa (1982–1990) Jerzy Rościszewski (1990) Jacek Woźniakowski (1990–1991) Krzysztof Bachmiński (1991–1992) Józef Lassota (1992–1998) Andrzej Gołaś (1998–2002) Jacek Majchrowski (2002–2024) Aleksander Miszalski (od 2024)