Yokosuka P1Y
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Konstruktor |
{{{konstruktor}}} |
Typ |
Samolot bombowy |
Załoga |
3 |
Historia | |
Data oblotu |
sierpień 1943 |
Liczba egz. |
1002 lub 1008 |
Dane techniczne | |
Napęd |
2x silniki w układzie promienistym Nakajima NK9C Homare 12 |
Moc |
1825 KM |
Wymiary | |
Rozpiętość |
20 m |
Wydłużenie |
{{{wydłużenie}}} |
Długość |
15 m |
Wysokość |
4, 30 m |
Powierzchnia nośna |
55 m² |
Profil skrzydła |
{{{profil skrzydła}}} |
Masa | |
Własna |
7265 kg |
Startowa |
13 500 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
547 km/h na 5900 m |
Prędkość przelotowa |
370 km/h na 4000 m |
Pułap |
9400 m |
Zasięg |
5370 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1x przednie działko 20 mm Type 99, 1x grzbietowy karabin maszynowy 13 mm Type 2 | |
Wyposażenie dodatkowe | |
1000 kg bomb lub 1x torpeda 800 kg | |
Użytkownicy | |
![]() |
Yokosuka P1Y Ginga (jap. 横須賀 P1Y 銀河 Yokosuka P1Y Droga Mleczna) - dwusilnikowy bombowiec, bazujący na lądzie, skonstruowany podczas II wojny światowej dla Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej. Był on następcą samolotu Mitsubishi G4M i nosił nadany przez aliantów kryptonim „Frances”.
Historia
P1Y został zaprojektowany przez morskie zakłady techniczne w Yokosuka na potrzeby marynarki wojennej, która potrzebowała samolotu o prędkości porównywalnej z myśliwcem Zero, zasięgiem porównywalnym z bombowcem G4M, ładunkiem bomb 907 kg, zdolnością do bombardowania nurkowego oraz do przenoszenia torped.
W wyniku takich wymagań konstrukcja samolotu raziła nadmiernym skomplikowaniem, trudnościami w produkcji oraz kiepskimi możliwościami serwisu. Problemy z silnikiem Nakajima Homare przyspieszyły jego wymianę na silnik Mitsubishi Kasei.
Użycie bojowe
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/80/P1Y_Kyokkou_Aurora_or_Ginga_Milky_Way_Frances_P1Y-11s.jpg/250px-P1Y_Kyokkou_Aurora_or_Ginga_Milky_Way_Frances_P1Y-11s.jpg)
Yokosuka P1Y został użyty po raz pierwszy w sierpniu 1943 r. Nakajima wyprodukował 1002 egzemplarze, które działały dla pięciu grup powietrznych jako samoloty średniego typu, bazujące na lądzie oraz bombowce torpedowe, startujące z lotnisk polowych w Chinach, na Tajwanie, Marianach, Filipinach, wyspach Riukiu, Sikoku i Kiusiu.
Podczas ostatnich akcji wojny P1Y zostały użyte jako samoloty kamikadze. Samoloty w tej roli użyto przeciwko US Navy podczas bitwy o Okinawę w operacja Tan No. 2. Wersja myśliwca nocnego, P1Y2-S Kyokkō, była wyposażona w radar i 20-milimetrowe działko, które oprócz standardowego ostrzału do przodu działało także w układzie Schräge Musik. W sumie zakłady Kawanishi wyprodukowały 97 sztuk tego samolotu, ale wiele z tych samolotów zostało z powrotem przemienione na bombowce Ginga z powodu nieprawidłowego działania na dużych wysokościach przeciwko amerykańskim bombowcom B-29.
Zobacz też
Bibliografia
- Francillon, R.J. Japanese Aircraft of the Pacific War. London:Putnam, First edition, 1970. ISBN 0 370 00033 1.