Przejdź do zawartości

Jacek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 37.30.63.11) i przywrócono wersję 62959181 autorstwa Salicyna. Brak biogramun.
Znacznik: Ręczne wycofanie zmian
Linia 18: Linia 18:
* [[Jacek Bartkiewicz]], ekonomista
* [[Jacek Bartkiewicz]], ekonomista
* [[Jacek Bartoszcze]] (1961-2005), polski generał
* [[Jacek Bartoszcze]] (1961-2005), polski generał
* [[Jacek Bartyzel]] (ur. 1956), polski publicysta, działacz opozycji w czasach PRL
* [[Jacek Bartyzel]] (ur. 1956), polski publicysta, działacz opozycji w czasach
* [[Jacek Bąk (ur. 1973)|Jacek Bąk]] (ur. 1973), polski piłkarz
* [[Jacek Bąk (ur. 1973)|Jacek Bąk]] (ur. 1973), polski piłkarz
* [[Jacek Bednarski]] (ur. 1939), polski szachista
* [[Jacek Bednarski]] (ur. 1939), polski szachista

Wersja z 17:38, 30 kwi 2021

Jacek, Jacenty – imię męskie greckiego pochodzenia (gr. Ὑάκινθος Hyakinthos, hiacynt[1]), od zlatynizowanej formy imienia Hiacynt (łac. Hyacinthus)[2].

Odpowiednikami tego imienia w innych krajach są hiszpański i portugalski „Jacinto”, włoski „Giacinto”, oraz węgierski „Jácint”.

Według mitologii imię to nosił Hiacynt (Hyakintos), syn Amyklasa i Diomede. Zazdrosny Zefir skierował na niego dysk rzucony przez Apollina, którego Hiacynt był ulubieńcem. W miejscu zroszonym krwią zabitego Hiacynta wyrosły kwiaty, nazwane jego imieniem. Imię to nosili antyczni Grecy, a później chrześcijanie. Do Polski trafiło w formie „Jacenty”, zdrobniale „Jacek”. W Polsce notowane od XII w. (św. Jacek Odrowąż), popularne imię od XVII w. do czasów obecnych[3].

Jacek imieniny obchodzi: 10 lutego, 16 marca, 3 lipca, 4 lipca, 17 lipca, 26 lipca, 17 sierpnia i 11 września.

Odpowiedniki w innych językach

  • esperanto: Jakvo[4]

Niektóre osoby noszące imię Jacek

Przypisy

  1. H.G. Liddell, R. Scott, A Greek-English Lexicon, Oxford 1996, s. 1840.
  2. Jacek. na DEON.pl z inicjatywy SJ i Wydawnictwa WAM. [dostęp 2012-02-28].
  3. Hiacynt. na DEON.pl. [dostęp 2012-02-28].
  4. Kazimierz Tymiński: Mały słownik POLSKO-ESPERANCKI. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 430. ISBN 83-214-0326-3.