Przejdź do zawartości

Zbigniew Boniek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycja
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
→‎Kariera trenerska: drobne redakcyjne
drobne redakcyjne
Znacznik: Ręczne wycofanie zmian
 
(Nie pokazano 38 wersji utworzonych przez 21 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Osoba publiczna infobox
{{Osoba publiczna infobox
| osoba publiczna = Zbigniew Boniek
| osoba publiczna = Zbigniew Boniek
| grafika = Zbigniew Boniek 2015.jpg
| grafika = Zbigniew_Boniek_2015.jpg
| opis grafiki =
| opis grafiki = Zbigniew Boniek (2015)
| data urodzenia = 3 marca 1956
| data urodzenia = 3 marca 1956
| miejsce urodzenia = [[Bydgoszcz]]
| miejsce urodzenia = [[Bydgoszcz]]
Linia 19: Linia 19:
| 2 od = 20 kwietnia 2021
| 2 od = 20 kwietnia 2021
| 2 do =
| 2 do =
| odznaczenia = {{order|OOP|KK}} {{order|OMRI|K}}
| odznaczenia = {{order|OOP|KK}} [[Plik:POL Krzyż Niepodległości (NSZZP) 1Kl z Gw BAR.svg|tło|40px|Krzyż Niepodległości I Klasy z Gwiazdą (NSZZ Policjantów)]] {{order|OMRI|K}}
| www =
| www =
| commons =
| commons =
Linia 28: Linia 28:
|imię i nazwisko org =
|imię i nazwisko org =
|grafika = Nederland tegen Polen 0-0 in Olympisch Stadion in Amsterdam Lazarek, nr. 11, 12, Bestanddeelnr 933-8193 (cropped).jpg
|grafika = Nederland tegen Polen 0-0 in Olympisch Stadion in Amsterdam Lazarek, nr. 11, 12, Bestanddeelnr 933-8193 (cropped).jpg
|opis grafiki = Zbigniew Boniek, Amsterdam 1986
|opis grafiki = Zbigniew Boniek (1986)
|pełne imię i nazwisko = Zbigniew Kazimierz Boniek
|pełne imię i nazwisko = Zbigniew Kazimierz Boniek
|imię i nazwisko urodzenia =
|data urodzenia =
|data urodzenia =
|miejsce urodzenia = [[Polska]]
|miejsce urodzenia = [[Polska]]
|data śmierci =
|data śmierci =
|miejsce śmierci =
|miejsce śmierci =
|obywatelstwo = polskie, włoskie
|wzrost = 181 cm
|wzrost = 181 cm
|pozycja = [[pomocnik (piłka nożna)|pomocnik]]
|pozycja = [[pomocnik (piłka nożna)|pomocnik]]
Linia 43: Linia 45:
! 1982–1985 ! [[Juventus F.C.|Juventus]] ! 81 ! 14
! 1982–1985 ! [[Juventus F.C.|Juventus]] ! 81 ! 14
! 1985–1988 ! [[AS Roma|Roma]] ! 76 ! 17
! 1985–1988 ! [[AS Roma|Roma]] ! 76 ! 17
|data seniorzy =
|kariera reprezentacyjna = ! 1976–1988 ! {{reprezentacja|POL|pn}} ! 80 ! 24
|kariera reprezentacyjna = ! 1976–1988 ! {{reprezentacja|POL|pn}} ! 80 ! 24
|data reprezentacja =
|kariera trenerska = ! 1990–1991 ! [[US Lecce|Lecce]]
|kariera trenerska = ! 1990–1991 ! [[US Lecce|Lecce]]
! 1991–1992 ! [[FC Bari 1908|Bari]]
! 1991–1992 ! [[FC Bari 1908|Bari]]
Linia 49: Linia 53:
! 1994–1996 ! [[US Avellino 1912|Avellino]]
! 1994–1996 ! [[US Avellino 1912|Avellino]]
! 2002 ! [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|Polska]]
! 2002 ! [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|Polska]]
|faksymile =
|opis faksymile =
|medale = {{Medalista infobox/nagłówek|[[Mistrzostwa świata w piłce nożnej mężczyzn|MŚ]]}}
|medale = {{Medalista infobox/nagłówek|[[Mistrzostwa świata w piłce nożnej mężczyzn|MŚ]]}}
{{Medalista infobox/MŚ|PN|Hiszpania|1982|srebro3|Piłka nożna}}<!--kiedyś za 3. miejsce przyznawano >srebrne< medale-->
{{Medalista infobox/MŚ|PN|Hiszpania|1982|srebro3|Piłka nożna}}<!--kiedyś za 3. miejsce przyznawano >srebrne< medale-->
Linia 56: Linia 62:
|www =
|www =
}}
}}
'''Zbigniew Kazimierz Boniek''' (ur. [[3 marca]] [[1956]] w [[Bydgoszcz]]y) – [[Polska|polski]] [[piłkarz]], [[trener]], [[piłka nożna|działacz piłkarski]] i [[Przedsiębiorca|biznesmen]].
'''Zbigniew Kazimierz Boniek''' (ur. [[3 marca]] [[1956]] w [[Bydgoszcz]]y{{Odn|Kołtoń|2021|s=13}}) – polski [[piłkarz]], [[trener]], [[piłka nożna|działacz piłkarski]] i [[Przedsiębiorca|biznesmen]].


Umieszczony na liście [[FIFA 100|stu najlepszych piłkarzy w historii światowej piłki nożnej według FIFA]]. Członek [[Klub Wybitnego Reprezentanta|Klubu Wybitnego Reprezentanta]], [[Kapitan (piłka nożna)|kapitan]] [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Polski w piłce nożnej]], uczestnik 3. turniejów finałowych mistrzostw świata – [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1978|Argentyna 1978]], [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1982|Hiszpania 1982]] (3. miejsce), [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1986|Meksyk 1986]] (łącznie 16 meczów i 6 goli). Dwukrotny klubowy [[Mistrzostwa Polski w piłce nożnej mężczyzn|mistrz Polski]] w barwach [[Widzew Łódź (piłka nożna)|Widzewa Łódź]], [[Serie A|mistrz Włoch]], zdobywca [[Puchar Włoch w piłce nożnej|Pucharu Włoch]], a także m.in. [[Liga Mistrzów UEFA|Pucharu Europy]] (1985) i [[Puchar Zdobywców Pucharów w piłce nożnej|Pucharu Zdobywców Pucharów]] (1984) z [[Juventus F.C.|Juventusem]], zdobywca Pucharu Włoch i medalista [[Serie A|mistrzostw Włoch]] z [[AS Roma|AS Romą]]. Jeden z [[Polscy piłkarze-zdobywcy Pucharu Europy|sześciu polskich piłkarzy, którzy zdobyli Puchar Europy]].
Umieszczony na liście [[FIFA 100|stu najlepszych piłkarzy w historii światowej piłki nożnej według FIFA]]. Członek [[Klub Wybitnego Reprezentanta|Klubu Wybitnego Reprezentanta]], [[Kapitan (piłka nożna)|kapitan]] [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Polski w piłce nożnej]], uczestnik trzech turniejów finałowych mistrzostw świata – [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1978|Argentyna 1978]], [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1982|Hiszpania 1982]] (3. miejsce), [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1986|Meksyk 1986]] (łącznie 16 meczów i 6 goli). Dwukrotny klubowy [[Mistrzostwa Polski w piłce nożnej mężczyzn|mistrz Polski]] w barwach [[Widzew Łódź (piłka nożna)|Widzewa Łódź]], [[Serie A|mistrz Włoch]], zdobywca [[Puchar Włoch w piłce nożnej|Pucharu Włoch]], a także m.in. [[Liga Mistrzów UEFA|Pucharu Europy]] (1985) i [[Puchar Zdobywców Pucharów w piłce nożnej|Pucharu Zdobywców Pucharów]] (1984) z [[Juventus F.C.|Juventusem]], zdobywca Pucharu Włoch i srebrny i brązowy medalista [[Serie A|mistrzostw Włoch]] z [[AS Roma|AS Romą]]. Jeden z [[Polscy piłkarze-zdobywcy Pucharu Europy|sześciu polskich piłkarzy, którzy zdobyli Puchar Europy]].


Laureat III. miejsca w [[Złota Piłka|Plebiscycie Złotej Piłki]] w 1982. Piłkarz 50 i 60-lecia [[Piłka Nożna (tygodnik)|tygodnika Piłka Nożna]]<ref>{{Cytuj|url = http://www.pilkanozna.pl/index.php/Wydarzenia/Reprezentacja-Polski/767832-wywiad-tygodnia-z-pikarzem-60-lecia-qpnq-nie-zamierzam-nikogo-przeprasza.html|tytuł = Wywiad tygodnia z Piłkarzem 60-lecia PN: Nie zamierzam nikogo przepraszać|opublikowany = PiłkaNożna.pl|data dostępu = 2016-02-05}}</ref>. Jako [[Pomocnik (piłka nożna)|pomocnik]] wybrany do jedenastki stulecia [[Polski Związek Piłki Nożnej|Polskiego Związku Piłki Nożnej]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Poznaliśmy Reprezentację 100-lecia! Zobacz najlepszy zespół w historii Polski! – Federacja |data dostępu = 2021-04-26 |opublikowany = PZPN – Łączy nas piłka |url = https://pzpn.pl/federacja/aktualnosci/2019-12-07/poznalismy-reprezentacje-100-lecia-zobacz-najlepszy-zespol-w-historii-polski |język = pl}}</ref>.
Laureat III. miejsca w [[Złota Piłka|Plebiscycie Złotej Piłki]] w 1982. Piłkarz 50 i 60-lecia [[Piłka Nożna (tygodnik)|tygodnika Piłka Nożna]]<ref>{{Cytuj|url = http://www.pilkanozna.pl/index.php/Wydarzenia/Reprezentacja-Polski/767832-wywiad-tygodnia-z-pikarzem-60-lecia-qpnq-nie-zamierzam-nikogo-przeprasza.html|tytuł = Wywiad tygodnia z Piłkarzem 60-lecia PN: Nie zamierzam nikogo przepraszać|opublikowany = PiłkaNożna.pl|data dostępu = 2016-02-05}}</ref>. Jako [[Pomocnik (piłka nożna)|pomocnik]] wybrany do jedenastki stulecia [[Polski Związek Piłki Nożnej|Polskiego Związku Piłki Nożnej]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Poznaliśmy Reprezentację 100-lecia! Zobacz najlepszy zespół w historii Polski! – Federacja |data dostępu = 2021-04-26 |opublikowany = PZPN – Łączy nas piłka |url = https://pzpn.pl/federacja/aktualnosci/2019-12-07/poznalismy-reprezentacje-100-lecia-zobacz-najlepszy-zespol-w-historii-polski |język = pl}}</ref>.


W latach 1999–2002 wiceprezes Polskiego Związku Piłki Nożnej ds. marketingu, w 2002 [[Selekcjonerzy reprezentacji Polski w piłce nożnej mężczyzn|selekcjoner]] [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Polski w piłce nożnej]], w latach 2012–2021 prezes Polskiego Związku Piłki Nożnej, a następnie honorowy prezes oraz ambasador federacji. Od 5 kwietnia 2017 członek [[UEFA|Komitetu Wykonawczego UEFA]]. Od 2021 wiceprezydent [[UEFA]]<ref name="autonazwa1">{{Cytuj |tytuł = Zbigniew Boniek wiceprezydentem UEFA! Wielkie wyróżnienie Polaka |data dostępu = 2021-04-20 |opublikowany = Sport.pl |url = https://www.sport.pl/pilka/7,64946,26999988,zbigniew-boniek-wiceprezydentem-uefa-wielkie-wyroznienie-polaka.html |język = pl}}</ref>.
W latach 1999–2002 wiceprezes Polskiego Związku Piłki Nożnej ds. marketingu, w 2002 [[Selekcjonerzy reprezentacji Polski w piłce nożnej mężczyzn|selekcjoner]] [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Polski w piłce nożnej]] {{Odn|Kołtoń|2021|s=670}}, w latach 2012–2021 prezes Polskiego Związku Piłki Nożnej, od 2021 honorowy prezes oraz ambasador federacji. Od 5 kwietnia 2017 członek [[UEFA|Komitetu Wykonawczego UEFA]]. Od 2021 wiceprezydent [[UEFA]]<ref name="autonazwa1">{{Cytuj |tytuł = Zbigniew Boniek wiceprezydentem UEFA! Wielkie wyróżnienie Polaka |data dostępu = 2021-04-20 |opublikowany = Sport.pl |url = https://www.sport.pl/pilka/7,64946,26999988,zbigniew-boniek-wiceprezydentem-uefa-wielkie-wyroznienie-polaka.html |język = pl}}</ref>.


== Młodość ==
== Młodość ==
Jest synem byłego piłkarza [[Zawisza Bydgoszcz|Zawiszy]] i [[Polonia Bydgoszcz (piłka nożna)|Polonii Bydgoszcz]], [[Józef Boniek|Józefa]] oraz Jadwigi Bońków. Ukończył studia na [[Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie|Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://absolwenci-awf-warszawa.pl/absolwenci/who-is-who/|tytuł=Who is who|opublikowany=absolwenci-awf-warszawa.pl|data dostępu=2016-08-11}}</ref>.
Jest synem byłego piłkarza [[Zawisza Bydgoszcz|Zawiszy]] i [[Polonia Bydgoszcz (piłka nożna)|Polonii Bydgoszcz]], [[Józef Boniek|Józefa]] oraz Jadwigi Bońków{{Odn|Kołtoń|2021|s=14}}.
Ukończył studia na [[Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie|Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://absolwenci-awf-warszawa.pl/absolwenci/who-is-who/|tytuł=Who is who|opublikowany=absolwenci-awf-warszawa.pl|data dostępu=2016-08-11}}</ref>.


== Kariera klubowa ==
== Kariera klubowa ==
Jest wychowankiem [[Zawisza Bydgoszcz (piłka nożna)|Zawiszy Bydgoszcz]], w którym grał od 1968<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.pomorska.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20130719/REPORTAZ/130719238 | tytuł = Zbigniew Boniek: Starałem się wspierać Radka Osucha, który w pewnym momencie stracił wiarę w przedsięwzięcie | nazwisko = Malinowski | imię = Tomasz | data = 2013-07-19 | opublikowany = pomorska.pl | język =| data dostępu = 2013-11-05}}</ref>. W 1975 roku trafił do [[Widzew Łódź (piłka nożna)|Widzewa Łódź]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://gwizdek24.se.pl/pilka-nozna/ekstraklasa/polskie-transfery-100-lecia-lubanski-deyna-boniek-olisadebe_279031.html | tytuł = Polskie transfery 100-lecia: Lubański, Deyna, Boniek, Olisadebe | data = 2012-09-14 | opublikowany = se.pl | język = | data dostępu = 2013-11-05}}</ref><ref name="halolodz">{{Cytuj stronę|url=http://www.halolodz.pl/wiadomosci/wiadomo%C5%9Bci/artykul,10644,zbigniew-boniek-historia-polskiej-i-%C5%82%C3%B3dzkiej-pi%C5%82ki.html|tytuł=Zbigniew Boniek: Historia polskiej i łódzkiej piłki|data=2012-10-30|opublikowany=halolodz.pl|język=pl|data dostępu=2013-11-05|autor=Absalom85|archiwum=https://web.archive.org/web/20141129024534/http://www.halolodz.pl/wiadomosci/wiadomo%C5%9Bci/artykul,10644,zbigniew-boniek-historia-polskiej-i-%C5%82%C3%B3dzkiej-pi%C5%82ki.html|zarchiwizowano=2014-11-29}}</ref>, w którym zadebiutował 16 sierpnia 1975<ref name="halolodz" /><ref>{{Cytuj stronę | url = http://widzewlodz.pl/klub,16 | tytuł = Nowa era Widzewa | opublikowany = widzewlodz.pl | język = | data dostępu = 2013-11-05 | archiwum = https://web.archive.org/web/20131105195319/http://widzewlodz.pl/klub,16 | zarchiwizowano = 2013-11-05}}</ref>. Z tym klubem dwukrotnie zdobył [[Mistrzostwa Polski w piłce nożnej mężczyzn|Mistrzostwo Polski]] (1981, 1982). W [[Łódź|łódzkim]] klubie rozegrał 172 ligowe mecze, strzelając 50 bramek<ref name="legendy">{{cytuj stronę | url = http://legendyfutbolu.com/zbigniew-boniek.html | tytuł = Legendy futbolu: Zbigniew Boniek | data dostępu = 2012-10-01 | opublikowany = legendyfutbolu.com | nazwisko = | imię = | archiwum = https://web.archive.org/web/20130610180109/http://legendyfutbolu.com/zbigniew-boniek.html | zarchiwizowano = 2013-06-10}}</ref>.
Jest wychowankiem [[Zawisza Bydgoszcz (piłka nożna)|Zawiszy Bydgoszcz]], w którym grał od 1968<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.pomorska.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20130719/REPORTAZ/130719238 | tytuł = Zbigniew Boniek: Starałem się wspierać Radka Osucha, który w pewnym momencie stracił wiarę w przedsięwzięcie | nazwisko = Malinowski | imię = Tomasz | data = 2013-07-19 | opublikowany = pomorska.pl | język =| data dostępu = 2013-11-05}}</ref>.
== Widzew Łódź ==
W 1975 roku trafił do [[Widzew Łódź (piłka nożna)|Widzewa Łódź]] {{Odn|Kołtoń|2021|s=53}}, w którym zadebiutował 16 sierpnia 1975<ref name="halolodz" /><ref>{{Cytuj stronę | url = http://widzewlodz.pl/klub,16 | tytuł = Nowa era Widzewa | opublikowany = widzewlodz.pl | język = | data dostępu = 2013-11-05 | archiwum = https://web.archive.org/web/20131105195319/http://widzewlodz.pl/klub,16 | zarchiwizowano = 2013-11-05}}</ref>. Pierwszy mecz przed własną publicznością zagrał 20 sierpnia 1975{{Odn|Kołtoń|2021|s=53}}. Miesiąc później 20 września rozegrał swój pierwszy mecz przeciwko mistrzowi kraju Ruchowi Chorzów{{Odn|Kołtoń|2021|s=53}}. 2 listopada rozegrał mecz przeciwko [[Polonia Bytom (piłka nożna)|Polonii Bytom]] w którym strzelił gola w 9 minucie{{Odn|Kołtoń|2021|s=54-55}}.


=== Reprezentacja U-23 ===
⚫
Przed Mistrzostwami Świata w 1982 r., w ostatnim dniu okienka transferowego (30 kwietnia 1982) podpisał kontrakt z [[Juventus F.C.|Juventusem]]<ref name="gazzetta" />. Polski zawodnik obok [[Paolo Rossi]]ego i [[Michel Platini|Michela Platiniego]] był jednym z filarów zespołu. W latach 1984–1985 zdobył z tym klubem wszystkie najważniejsze międzynarodowe trofea, na czele z [[Liga Mistrzów UEFA|Pucharem Europy]] i [[Puchar Zdobywców Pucharów w piłce nożnej|Pucharem Zdobywców Pucharów]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114873,6019733,Kluby_Ligi_Mistrzow___Juventus_Turyn.html | tytuł = Kluby Ligi Mistrzów – Juventus Turyn | data = 2008-12-03 | opublikowany = gazeta.pl | język = | data dostępu = 2013-11-05}}</ref>. Był nazywany „Pięknością nocy”, gdyż najlepsze występy notował w meczach rozgrywanych przy sztucznym oświetleniu<ref name="legendy" />.
Następnie został powołany do [[Reprezentacja Polski U-23 w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Polski U-23]] przez trenera [[Ryszard Kulesza|Ryszarda Kuleszę]]. Zagrał 74 minuty w przegranym (0-1) meczu przeciwko Reprezentacji U-23 Bułgarii{{Odn|Kołtoń|2021|s=56}}.


Z tym klubem dwukrotnie zdobył [[Mistrzostwa Polski w piłce nożnej mężczyzn|Mistrzostwo Polski]] (1981, 1982). W [[Łódź|łódzkim]] klubie rozegrał 172 ligowe mecze, strzelając 50 bramek<ref name="legendy">{{cytuj stronę | url = http://legendyfutbolu.com/zbigniew-boniek.html | tytuł = Legendy futbolu: Zbigniew Boniek | data dostępu = 2012-10-01 | opublikowany = legendyfutbolu.com | nazwisko = | imię = | archiwum = https://web.archive.org/web/20130610180109/http://legendyfutbolu.com/zbigniew-boniek.html | zarchiwizowano = 2013-06-10}}</ref>.
⚫
W barwach [[Juventus F.C.|Juventusu]] uczestniczył w spotkaniu finałowym [[Liga Mistrzów UEFA|Pucharu Europy]] w 1985 na [[Stadion Heysel|Heysel]] w [[Bruksela|Brukseli]], gdzie przed spotkaniem doszło do [[Tragedia na Heysel|zamieszek, w wyniku których śmierć poniosło 39 kibiców]]<ref name="gazzetta">{{Cytuj stronę | url = http://www.gazzetta.it/Calcio/SerieA/Primo_Piano/2008/10/31/boniek.shtml | tytuł = Zibì Boniek, il bello di notte che fece litigare Roma e Juve | data = 2008-10-31 | opublikowany = gazzetta.it | język = it | data dostępu = 2013-11-05}}</ref> (następnego dnia, grając w [[Tirana|Tiranie]], strzelił zwycięską bramkę dla [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Polski]] w meczu z [[Reprezentacja Albanii w piłce nożnej mężczyzn|Albanią]] w eliminacjach [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1986|mistrzostw świata 1986]]). W lipcu 1985 za 3 miliardy [[Lir włoski|lirów]] przeszedł do [[AS Roma]]<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Calciatori – La raccolta completa Panini 1961-2012 | wydawca = Panini | data = 2012-05-14 | strony = 10 | tom = 2 | tytuł tomu = (1985–1986) | język = it}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | tytuł = CEREZO: 'A ROMA NON RESTO’ | czasopismo = [[La Repubblica]] | wydawca = Gruppo Editoriale L’Espresso Spa | strony = 22 | język = it | data = 1985-07-04 | url = http://ricerca.repubblica.it/repubblica/archivio/repubblica/1985/07/04/cerezo-roma-non-resto.html}}</ref>. Z klubem tym w 1986 roku zdobył [[Puchar Włoch w piłce nożnej|Puchar Włoch]]. Właśnie tam w 1988 roku zakończył karierę piłkarską<ref name="halolodz" /><ref>{{Cytuj pismo | tytuł = CARO CALCIO TI SALUTO | czasopismo = [[La Repubblica]] | wydawca = Gruppo Editoriale L’Espresso Spa | strony = 22 | język = it | data = 1988-05-15 | url = http://ricerca.repubblica.it/repubblica/archivio/repubblica/1988/05/15/caro-calcio-ti-saluto.html}}</ref>.

== Juventus ==
Przed Mistrzostwami Świata w 1982 r., w ostatnim dniu okienka transferowego (30 kwietnia 1982) podpisał kontrakt z [[Juventus F.C.|Juventusem]]<ref name="gazzetta" />. 21 lipca 1982 roku przyleciał do Włoch{{Odn|Kołtoń|2021|s=351}}. W ramach umowy transferowej 25 sierpnia rozegrany został towarzyski mecz pomiędzy jego Widzewem a Juventusem{{Odn|Kołtoń|2021|s=368}}. W barwach Juventusu zadebiutował 12 września w meczu przeciwko Sampdorii{{Odn|Kołtoń|2021|s=370}}. 15 września zadebiutował w barwach Juventusu w Pucharze Europy przeciwko drużynie Hvidorve{{Odn|Kołtoń|2021|s=371}}. W rewanżowym meczu przeciwko Hvidorve strzelił jedną bramkę{{Odn|Kołtoń|2021|s=374}}. 3 października przeciwko Napoli strzelił 2 bramki{{Odn|Kołtoń|2021|s=374}}.
⚫
Polski zawodnik obok [[Paolo Rossi]]ego i [[Michel Platini|Michela Platiniego]] był jednym z filarów zespołu. W latach 1984–1985 zdobył z tym klubem wszystkie najważniejsze międzynarodowe trofea, na czele z [[Liga Mistrzów UEFA|Pucharem Europy]] i [[Puchar Zdobywców Pucharów w piłce nożnej|Pucharem Zdobywców Pucharów]] {{Odn|Kołtoń|2021|s=459}}. Był nazywany „Pięknością nocy”, gdyż najlepsze występy notował w meczach rozgrywanych przy sztucznym oświetleniu<ref name="legendy" />.

⚫
W barwach [[Juventus F.C.|Juventusu]] uczestniczył w spotkaniu finałowym [[Liga Mistrzów UEFA|Pucharu Europy]] w 1985 na [[Stadion Heysel|Heysel]] w [[Bruksela|Brukseli]], gdzie przed spotkaniem doszło do [[Tragedia na Heysel|zamieszek, w wyniku których śmierć poniosło 39 kibiców]] {{Odn|Kołtoń|2021|s=509-510}} (następnego dnia, grając w [[Tirana|Tiranie]], strzelił zwycięską bramkę dla [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Polski]] w meczu z [[Reprezentacja Albanii w piłce nożnej mężczyzn|Albanią]] w eliminacjach [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1986|mistrzostw świata 1986]]). W lipcu 1985 za 3 miliardy [[Lir włoski|lirów]] przeszedł do [[AS Roma]]<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Calciatori – La raccolta completa Panini 1961-2012 | wydawca = Panini | data = 2012-05-14 | strony = 10 | tom = 2 | tytuł tomu = (1985–1986) | język = it}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | tytuł = CEREZO: 'A ROMA NON RESTO’ | czasopismo = [[La Repubblica]] | wydawca = Gruppo Editoriale L’Espresso Spa | strony = 22 | język = it | data = 1985-07-04 | url = http://ricerca.repubblica.it/repubblica/archivio/repubblica/1985/07/04/cerezo-roma-non-resto.html}}</ref>. Z klubem tym w 1986 roku zdobył [[Puchar Włoch w piłce nożnej|Puchar Włoch]]. Właśnie tam w 1988 roku zakończył karierę piłkarską<ref name="halolodz" /><ref>{{Cytuj pismo | tytuł = CARO CALCIO TI SALUTO | czasopismo = [[La Repubblica]] | wydawca = Gruppo Editoriale L’Espresso Spa | strony = 22 | język = it | data = 1988-05-15 | url = http://ricerca.repubblica.it/repubblica/archivio/repubblica/1988/05/15/caro-calcio-ti-saluto.html}}</ref>.


== Reprezentacja narodowa ==
== Reprezentacja narodowa ==
Zagrał w przegranym meczu reprezentacji narodowej do lat 23 z Bułgarią (0-1){{Odn|Kołtoń|2021|s=56}}.
W [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Polski]] zadebiutował w wieku 20 lat, 24 marca 1976 roku, w meczu przeciwko reprezentacji [[Reprezentacja Argentyny w piłce nożnej mężczyzn|Argentyny]], jeszcze pod wodzą [[Kazimierz Górski|Kazimierza Górskiego]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://pilka-nozna.przegladsportowy.pl/Pilka-nozna-Polska-Urugwaj-Zbigniew-Boniek-debiutuje-jako-prezes-PZPN,artykul,151422,1,291.html | tytuł = Polska – Urugwaj: Kolejny debiut Bońka | data = 2012-11-14 | opublikowany = przegladsportowy.pl | język = | data dostępu = 2013-11-05 | archiwum = https://web.archive.org/web/20131105202454/http://pilka-nozna.przegladsportowy.pl/Pilka-nozna-Polska-Urugwaj-Zbigniew-Boniek-debiutuje-jako-prezes-PZPN,artykul,151422,1,291.html | zarchiwizowano = 2013-11-05}}</ref>. Na stałe zadomowił się w reprezentacji za kadencji [[Jacek Gmoch|Jacka Gmocha]], w trakcie [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1978|Finałów Mistrzostw Świata w Argentynie w 1978 r.]] W turnieju tym popisał się zwłaszcza strzeleniem dwóch bramek w meczu z [[Reprezentacja Meksyku w piłce nożnej mężczyzn|Meksykiem]]. Polacy odpadli z rozgrywek po drugiej rundzie, zajmując w grupie miejsce 3-cie, co było równoznaczne z zajęciem miejsca 5-6 w turnieju.
W [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Polski]] zadebiutował w wieku 20 lat, 24 marca 1976 roku, w meczu przeciwko reprezentacji [[Reprezentacja Argentyny w piłce nożnej mężczyzn|Argentyny]], jeszcze pod wodzą [[Kazimierz Górski|Kazimierza Górskiego]]{{Odn|Kołtoń|2021|s=68}}.
Na stałe zadomowił się w reprezentacji za kadencji [[Jacek Gmoch|Jacka Gmocha]], w trakcie [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1978|Finałów Mistrzostw Świata w Argentynie w 1978]]. W turnieju tym popisał się zwłaszcza strzeleniem dwóch bramek w meczu z [[Reprezentacja Meksyku w piłce nożnej mężczyzn|Meksykiem]]{{Odn|Kołtoń|2021|s=165}}. Polacy odpadli z rozgrywek po drugiej rundzie, zajmując w grupie miejsce 3-cie, co było równoznaczne z zajęciem miejsca 5-6 w turnieju.
[[Plik:V.l.n.r. Lato, Boniek en trainer Kulesza, Bestanddeelnr 930-4929.jpg|lewo|mały|[[Grzegorz Lato]], Boniek i trener [[Ryszard Kulesza (piłkarz)|Ryszard Kulesza]] w 1979 roku]]
[[Plik:V.l.n.r. Lato, Boniek en trainer Kulesza, Bestanddeelnr 930-4929.jpg|lewo|mały|[[Grzegorz Lato]], Boniek i trener [[Ryszard Kulesza (piłkarz)|Ryszard Kulesza]] w 1979 roku]]
[[Plik:Spelers Pools nationaal elftal in centrum Amsterdam Boniek in poffertjeskraam o, Bestanddeelnr 933-8181.jpg|lewo|mały|[[Jacek Kazimierski]] i Boniek w 1986 roku]]
[[Plik:Spelers Pools nationaal elftal in centrum Amsterdam Boniek in poffertjeskraam o, Bestanddeelnr 933-8181.jpg|lewo|mały|[[Jacek Kazimierski]] i Boniek w 1986 roku]]


W 1980 r. był zamieszany w tzw. [[Afera na Okęciu|Aferę na Okęciu]] i w konsekwencji zawieszony w prawach reprezentanta{{Odn|Kołtoń|2021|s=242}}.
⚫
W 1980 r. był zamieszany w tzw. [[Afera na Okęciu|Aferę na Okęciu]] i w konsekwencji zawieszony w prawach reprezentanta. Szybko jednak wrócił do kadry i odegrał czołową rolę w występie polskiej reprezentacji na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1982|Mistrzostwach Świata w Hiszpanii w 1982 r.]] W pamięci kibiców szczególnie zapamiętany dzięki [[hat trick]]owi w [[Barcelona|Barcelonie]] w spotkaniu z reprezentacją [[Belgia|Belgii]]. W meczu przeciwko [[Reprezentacja Związku Radzieckiego w piłce nożnej mężczyzn|Związkowi Radzieckiemu]] obejrzał drugą żółtą kartkę na tym turnieju, przez co zmuszony był pauzować w meczu półfinałowym przeciwko [[Reprezentacja Włoch w piłce nożnej mężczyzn|Włochom]], przegranym przez Polskę 0:2. Do składu wrócił na mecz o trzecie miejsce z [[Reprezentacja Francji w piłce nożnej mężczyzn|Francją]] wygranym przez [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|Polskę]] 3:2. Na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1986|Mistrzostwa Świata w Meksyku w 1986 r.]] pojechał jako [[Kapitan (piłka nożna)|kapitan]] [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Polski]]. Reprezentacja odpadła w 1/8 finału po porażce z [[Reprezentacja Brazylii w piłce nożnej mężczyzn|Brazylią]] 0:4. Na trzech turniejach finałowych Mistrzostw Świata ([[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1978|1978]], [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1982|1982]], [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1986|1986]]) rozegrał 16 spotkań, strzelając 6 goli.


⚫
Szybko jednak wrócił do kadry i odegrał czołową rolę w występie polskiej reprezentacji na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1982|Mistrzostwach Świata w Hiszpanii w 1982]]. W pamięci kibiców szczególnie zapamiętany dzięki [[hat trick]]owi w [[Barcelona|Barcelonie]] w spotkaniu z reprezentacją [[Belgia|Belgii]]{{Odn|Kołtoń|2021|s=330-331}}. W meczu przeciwko [[Reprezentacja Związku Radzieckiego w piłce nożnej mężczyzn|Związkowi Radzieckiemu]] obejrzał drugą żółtą kartkę na tym turnieju, przez co zmuszony był pauzować w meczu półfinałowym przeciwko [[Reprezentacja Włoch w piłce nożnej mężczyzn|Włochom]], przegranym przez Polskę 0:2{{Odn|Kołtoń|2021|s=341}}. Do składu wrócił na mecz o trzecie miejsce z [[Reprezentacja Francji w piłce nożnej mężczyzn|Francją]] wygranym przez [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|Polskę]] 3:2{{Odn|Kołtoń|2021|s=351,353}}. Na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1986|Mistrzostwa Świata w Meksyku w 1986 r.]] pojechał jako [[Kapitan (piłka nożna)|kapitan]] [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Polski]]{{Odn|Kołtoń|2021|s=504}}.
⚫
Udane występy podczas Mistrzostw Świata oraz w [[Juventus F.C.|Juventusie]] zaowocowały trzecim miejscem w [[Złota Piłka|plebiscycie czasopisma France Football na najlepszego piłkarza Europy]] 1982 (jako drugi Polak w historii – po [[Kazimierz Deyna|Kazimierzu Deynie]]). Wcześniej wybrany został do drużyny gwiazd mistrzostw świata. Także w 1982 roku, jako drugi – po [[Wacław Kuchar|Wacławie Kucharze]] – piłkarz w historii, został najlepszym sportowcem Polski w [[Plebiscyt „Przeglądu Sportowego”|plebiscycie „Przeglądu Sportowego”]]. Dwukrotnie w 1978 r. i 1982 r. został najlepszym piłkarzem roku w Polsce w [[Plebiscyt Piłki Nożnej|plebiscycie „Piłki Nożnej”]]. W 1976 r. został wybrany piłkarskim odkryciem roku w Polsce w plebiscycie „Piłki Nożnej”.
Reprezentacja odpadła w 1/8 finału po porażce z [[Reprezentacja Brazylii w piłce nożnej mężczyzn|Brazylią]] 0:4. Na trzech turniejach finałowych Mistrzostw Świata ([[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1978|1978]], [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1982|1982]], [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1986|1986]]) rozegrał 16 spotkań, strzelając 6 goli.


⚫
Udane występy podczas Mistrzostw Świata oraz w [[Juventus F.C.|Juventusie]] zaowocowały trzecim miejscem w [[Złota Piłka|plebiscycie czasopisma France Football na najlepszego piłkarza Europy]] 1982 (jako drugi Polak w historii – po [[Kazimierz Deyna|Kazimierzu Deynie]]){{Odn|Kołtoń|2021|s=388}}. Wcześniej wybrany został do drużyny gwiazd mistrzostw świata. Także w 1982 roku, jako drugi – po [[Wacław Kuchar|Wacławie Kucharze]] – piłkarz w historii, został najlepszym sportowcem Polski w [[Plebiscyt „Przeglądu Sportowego”|plebiscycie „Przeglądu Sportowego”]]. Dwukrotnie w 1978 r. i 1982 r. został najlepszym piłkarzem roku w Polsce w [[Plebiscyt Piłki Nożnej|plebiscycie „Piłki Nożnej”]]{{Odn|Kołtoń|2021|s=180}}. W 1976 został wybrany piłkarskim odkryciem roku w Polsce w plebiscycie „Piłki Nożnej”.
⚫
Ostatni występ reprezentacyjny Zbigniewa Bońka miał miejsce 23 marca 1988 roku w meczu z [[Reprezentacja Irlandii Północnej w piłce nożnej mężczyzn|Irlandią Północną]]. W reprezentacji rozegrał łącznie 80 meczów i zdobył 24 bramki<ref name="legendy" />. Jest członkiem [[Klub Wybitnego Reprezentanta|Klubu Wybitnego Reprezentanta]].

⚫
Ostatni występ reprezentacyjny Zbigniewa Bońka miał miejsce 23 marca 1988 roku w meczu z [[Reprezentacja Irlandii Północnej w piłce nożnej mężczyzn|Irlandią Północną]]{{Odn|Kołtoń|2021|s=602}}. W reprezentacji rozegrał łącznie 80 meczów i zdobył 24 bramki<ref name="legendy" />. Jest członkiem [[Klub Wybitnego Reprezentanta|Klubu Wybitnego Reprezentanta]].


W 1979 roku wybrany do drużyny „Reszty Świata” na mecz z mistrzem świata, Argentyną, wygranym przez drużynę gwiazd 2:1. W drużynie „Reszty Świata” wystąpił także w meczu z [[Francja|Francją]] w 1986 r., podczas pożegnalnego występu [[Michel Platini|Michela Platiniego]]<ref name="legendy" />.
W 1979 roku wybrany do drużyny „Reszty Świata” na mecz z mistrzem świata, Argentyną, wygranym przez drużynę gwiazd 2:1. W drużynie „Reszty Świata” wystąpił także w meczu z [[Francja|Francją]] w 1986 r., podczas pożegnalnego występu [[Michel Platini|Michela Platiniego]]<ref name="legendy" />.


== Kariera trenerska ==
== Kariera trenerska ==
W latach 1989–1990 odbył kurs trenerski w Coverciano. W sezonie 1990/1991 prowadził drużynę [[US Lecce]], występującą wówczas w [[Serie A]]. Sezon ten zakończył się spadkiem do [[Serie B]]. W następnym sezonie Boniek prowadził drużynę [[FC Bari 1908|AS Bari]], grającą w Serie A. Zespół zakończył sezon na piętnastym miejscu i spadł do Serie B. W sezonie 1992/1993 Zbigniew Boniek został zatrudniony w grającym w [[Lega Pro Prima Divisione|Serie C1]] [[SS Sambenedettese|Sambenedettese]], gdzie był trenerem przed 10 kolejek (18.-27. kolejka, bilans 0-6-4), skąd został jednak zwolniony przed końcem rozgrywek. Pod koniec sezonu 1994/1995 (dwie kolejki przed końcem) został trenerem grającego w Serie C1 [[US Avellino 1912]], z którym po dwustopniowych barażach awansował do Serie B, gdzie w następnym sezonie wytrzymał jedynie cztery mecze (bilans 1-1-2).
W latach 1989–1990 odbył kurs trenerski w Coverciano{{Odn|Kołtoń|2021|s=622}}. W sezonie 1990/1991 prowadził drużynę [[US Lecce]], występującą wówczas w [[Serie A]]. Sezon ten zakończył się spadkiem do [[Serie B]].
W następnym sezonie Boniek prowadził drużynę [[FC Bari 1908|AS Bari]], grającą w Serie A. Zespół zakończył sezon na piętnastym miejscu i spadł do Serie B.
W sezonie 1992/1993 Zbigniew Boniek został zatrudniony w grającym w [[Lega Pro Prima Divisione|Serie C1]] [[SS Sambenedettese|Sambenedettese]], gdzie był trenerem przed 10 kolejek (18.-27. kolejka, bilans 0-6-4), skąd został jednak zwolniony przed końcem rozgrywek.
Pod koniec sezonu 1994/1995 (dwie kolejki przed końcem) został trenerem grającego w Serie C1 [[US Avellino 1912]], z którym po dwustopniowych barażach awansował do Serie B, gdzie w następnym sezonie wytrzymał jedynie cztery mecze (bilans 1-1-2).

no
8 lipca 2002 objął funkcję selekcjonera [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Polski w piłce nożnej]]<ref>{{Cytuj |autor = RMF FM. |tytuł = Boniek trenerem reprezentacji Polski |data dostępu = 2017-03-22 |url = http://www.rmf24.pl/fakty/news-boniek-trenerem-reprezentacji-polski,nId,150456}}</ref>. Na ławce trenerskiej reprezentacji zadebiutował 21 sierpnia 2002 w zremisowanym 1:1, towarzyskim spotkaniu z [[Reprezentacja Belgii w piłce nożnej mężczyzn|Belgią]]. Łącznie, jako trener, poprowadził kadrę w 5 spotkaniach. Bilans drużyny narodowej pod jego wodzą to: 2 zwycięstwa, 1 remis i 2 porażki. 3 grudnia 2002 zrezygnował z funkcji selekcjonera reprezentacji Polski<ref>{{Cytuj |tytuł = Zbigniew Boniek zrezygnował z funkcji trenera reprezentacji Polski |czasopismo = pb.pl |data dostępu = 2017-03-22 |url = https://www.pb.pl/zbigniew-boniek-zrezygnowal-z-funkcji-trenera-reprezentacji-polski-133634 |język = pl}}</ref>.
8 lipca 2002 objął funkcję selekcjonera [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Polski w piłce nożnej]]{{Odn|Kołtoń|2021|s=669}}. Na ławce trenerskiej reprezentacji zadebiutował 21 sierpnia 2002 w zremisowanym 1:1, towarzyskim spotkaniu z [[Reprezentacja Belgii w piłce nożnej mężczyzn|Belgią]]{{Odn|Kołtoń|2021|s=674}}. Łącznie, jako trener, poprowadził kadrę w 5 spotkaniach. Bilans drużyny narodowej pod jego wodzą to: 2 zwycięstwa, 1 remis i 2 porażki. 3 grudnia 2002 zrezygnował z funkcji selekcjonera reprezentacji Polski{{Odn|Kołtoń|2021|s=680}}.


== Kariera działacza ==
== Kariera działacza ==
=== Polska ===
=== Polska ===
[[Plik:Finał Pucharu Polski (14095363261).jpg|mały|left|Boniek po wręczeniu [[Puchar Polski w piłce nożnej (2013/2014)|Pucharu Polski]] [[Zawisza Bydgoszcz (piłka nożna)|Zawiszy Bydgoszcz]] w 2014 roku]]
[[Plik:Finał Pucharu Polski (14095363261).jpg|mały|left|Boniek po wręczeniu [[Puchar Polski w piłce nożnej (2013/2014)|Pucharu Polski]] [[Zawisza Bydgoszcz (piłka nożna)|Zawiszy Bydgoszcz]] w 2014 roku]]
Za kadencji [[Michał Listkiewicz|Michała Listkiewicza]] do sierpnia 2002 pełnił funkcję wiceprezesa [[Polski Związek Piłki Nożnej|Polskiego Związku Piłki Nożnej]] do spraw marketingu, po czym objął stanowisko [[Selekcjonerzy reprezentacji Polski w piłce nożnej mężczyzn|selekcjonera reprezentacji Polski w piłce nożnej]].
W 1999 roku kandydował na stanowisko prezesa Polskiego Związku Piłki Nożnej{{Odn|Kołtoń|2021|s=680}} (przegrał z [[Michał Listkiewicz|Michałem Listkiewiczem]]).
Od 2000 do sierpnia 2002 pełnił funkcję wiceprezesa [[Polski Związek Piłki Nożnej|Polskiego Związku Piłki Nożnej]] do spraw marketingu{{Odn|Kołtoń|2021|s=660}}, po czym objął stanowisko [[Selekcjonerzy reprezentacji Polski w piłce nożnej mężczyzn|selekcjonera reprezentacji Polski w piłce nożnej]]{{Odn|Kołtoń|2021|s=670}}.


Od 2004 do 20 lipca 2006 ponownie związany z [[Widzew Łódź (piłka nożna)|Widzewem Łódź]] jako jeden ze współwłaścicieli i członków zarządu stowarzyszenia. Od 18 czerwca 2007 do września 2008 był członkiem rady nadzorczej [[Widzew Łódź (piłka nożna)|Klubu Sportowego Widzew Łódź SA]].
Od 2004 do 20 lipca 2006 ponownie związany z [[Widzew Łódź (piłka nożna)|Widzewem Łódź]] jako jeden ze współwłaścicieli i członków zarządu stowarzyszenia. Od 18 czerwca 2007 do września 2008 był członkiem rady nadzorczej [[Widzew Łódź (piłka nożna)|Klubu Sportowego Widzew Łódź SA]].


30 października 2008 bez powodzenia kandydował w wyborach na prezesa [[Polski Związek Piłki Nożnej|polskiej federacji piłkarskiej]] (przegrał z [[Grzegorz Lato|Grzegorzem Latą]])<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.sportfan.pl/artykul/lato-prezesem-pzpn-boniek-przegral-z-kretesem-4646 | tytuł = Lato prezesem PZPN. Boniek przegrał z kretesem | data = 2008-10-30 | data dostępu = 2012-10-25 | opublikowany = sportfan.pl | nazwisko = | imię =}}</ref>, jednak w następnych wyborach, 26 października 2012, zwyciężył (otrzymując w drugiej turze 61 głosów delegatów – przy wymaganych co najmniej 59) i objął urząd prezesa [[Polski Związek Piłki Nożnej|Polskiego Związku Piłki Nożnej]]<ref>{{cytuj stronę | url = http://eurosport.onet.pl/pilka-nozna/reprezentacja/zbigniew-boniek-nowym-prezesem-polskiego-zwiazku-p,1,5289076,wiadomosc.html | tytuł = Zbigniew Boniek nowym prezesem Polskiego Związku Piłki Nożnej | data = 2012-10-26 | data dostępu = 2012-10-27 | opublikowany = eurosport.onet.pl | nazwisko = | imię =}}</ref>. Podczas pierwszej kadencji Bońka reprezentacja Polski, w 2016 roku zakwalifikowała się na [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016|Mistrzostwa Europy 2016]], a następnie dotarła do ćwierćfinału tego turnieju, osiągając najlepszy wynik na [[Reprezentacja Polski na mistrzostwach Europy w piłce nożnej|Mistrzostwach Europy]] w historii. Od początku kadencji Bońka, Polska awansowała w [[Ranking FIFA|rankingu FIFA]] o 47 lokat (z 54. miejsca w 2012, na 7. miejsce w 2017)<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = Ranking FIFA: Polska na 12. miejscu. Najwyższym w historii! |data = 09.03.2017 |data dostępu = 2018-01-20 |opublikowany = Polsat Sport |url = https://www.polsatsport.pl/wiadomosc/2017-03-09/ranking-fifa-polska-na-12-miejscu-najwyzszym-w-historii/ |język = pl}}</ref>. 28 października 2016 po raz drugi został wybrany na prezesa [[Polski Związek Piłki Nożnej|PZPN]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://sport.tvn24.pl/pilka-nozna,105/wybory-szefa-pzpn-zbigniew-boniek-dalej-prezesem,687590.html | tytuł = Boniek dalej rządzi. 99:16, to był nokaut (www.tvn24.pl) | opublikowany = tvn24.pl | data dostępu = 2016-10-28}}</ref>. Od września 2017 jest członkiem rady nadzorczej [[Ekstraklasa SA|Ekstraklasy SA]].
30 października 2008 bez powodzenia kandydował w wyborach na prezesa [[Polski Związek Piłki Nożnej|polskiej federacji piłkarskiej]] (przegrał z [[Grzegorz Lato|Grzegorzem Latą]]{{Odn|Kołtoń|2021|s=698}}, jednak w następnych wyborach, 26 października 2012, zwyciężył (otrzymując w drugiej turze 61 głosów delegatów – przy wymaganych co najmniej 59) i objął urząd prezesa [[Polski Związek Piłki Nożnej|Polskiego Związku Piłki Nożnej]]{{Odn|Kołtoń|2021|s=705}}. Po zatrudnieniu przez Bońka [[Adam Nawałka|Adama Nawałki]] w 2013 reprezentacja Polski, w 2016 roku zakwalifikowała się na [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016|Mistrzostwa Europy 2016]], a następnie dotarła do ćwierćfinału tego turnieju, osiągając najlepszy wynik na [[Reprezentacja Polski na mistrzostwach Europy w piłce nożnej|Mistrzostwach Europy]] w historii. Od początku kadencji Bońka, Polska awansowała w [[Ranking FIFA|rankingu FIFA]] o 47 lokat (z 54. miejsca w 2012, na 5. miejsce w 2017)<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = Ranking FIFA: Polska na 12. miejscu. Najwyższym w historii! |data = 09.03.2017 |data dostępu = 2018-01-20 |opublikowany = Polsat Sport |url = https://www.polsatsport.pl/wiadomosc/2017-03-09/ranking-fifa-polska-na-12-miejscu-najwyzszym-w-historii/ |język = pl}}</ref>. 28 października 2016 po raz drugi został wybrany na prezesa [[Polski Związek Piłki Nożnej|PZPN]]{{Odn|Kołtoń|2021|s=714}}. Od września 2017 jest członkiem rady nadzorczej [[Ekstraklasa SA|Ekstraklasy SA]].


Funkcję prezesa PZPN Boniek sprawował do 18 sierpnia 2021 roku po czym na tym stanowisku zastąpił go [[Cezary Kulesza]]<ref>{{Cytuj stronę |tytuł = Cezary Kulesza nowym prezesem Polskiego Związku Piłki Nożnej | data = 2021-08-18 | data dostępu = 2021-08-21 | opublikowany = laczynaspilka.pl |url = https://www.laczynaspilka.pl/aktualnosci/pzpn/cezary-kulesza-nowym-prezesem-polskiego-zwiazku-pilki-noznej | autor = Emil Kopański | język = pl}}</ref>.
Funkcję prezesa PZPN Boniek sprawował do 18 sierpnia 2021 roku po czym na tym stanowisku zastąpił go [[Cezary Kulesza]]<ref>{{Cytuj stronę |tytuł = Cezary Kulesza nowym prezesem Polskiego Związku Piłki Nożnej | data = 2021-08-18 | data dostępu = 2021-08-21 | opublikowany = laczynaspilka.pl |url = https://www.laczynaspilka.pl/aktualnosci/pzpn/cezary-kulesza-nowym-prezesem-polskiego-zwiazku-pilki-noznej | autor = Emil Kopański | język = pl}}</ref>.
Linia 126: Linia 155:
== Życie prywatne ==
== Życie prywatne ==
[[Plik:Boniek - Internazionali BNL d'Italia.jpg|mały|Boniek oglądający mecz tenisa (2008)]]
[[Plik:Boniek - Internazionali BNL d'Italia.jpg|mały|Boniek oglądający mecz tenisa (2008)]]
Mieszka w [[Rzym]]ie. Posiada obywatelstwo [[Polska|polskie]] i [[Włochy|włoskie]]<ref>{{Cytuj |autor = Grupa Wirtualna Polska |tytuł = Boniek: jestem obywatelem Włoch! |czasopismo = sportowybar.wp.pl |data = 2013-01-14 |data dostępu = 2017-03-13 |url = http://sport.wp.pl/kat,1728,title,Boniek-jestem-obywatelem-Wloch,wid,15248262,wiadomosc.html?ticaid=118c91 |język = pl}}</ref>. Ma żonę Wiesławę, [[Romanistyka|romanistkę]], z którą pobrali się w 1976 roku. Mają troje dzieci: dwie córki, Karolinę i Kamilę oraz syna, Tomasza<ref>{{cytuj stronę|url=https://www.tygodnikprzeglad.pl/boniek-pieciu-smakach|tytuł=Boniek w pięciu smakach|autor=Maciej Polkowski|data dostępu=2012-10-01|język=}}</ref>. Mężem córki Karoliny jest były włoski tenisista, [[Vincenzo Santopadre]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.sport.pl/pilka/1,64946,13269128,Wnuczka_Bonka_miala_wypadek__uratowal_ja_pilkarz_Lazio.html|tytuł=Wnuczka Bońka miała wypadek, uratował ją piłkarz Lazio|data dostępu=2013-01-21|opublikowany=sport.pl|język=}}</ref>. Mają syna Mateo (ur. 2004) oraz córkę Giulię (ur. 2006)<ref>{{Cytuj stronę|url=http://lodz.naszemiasto.pl/archiwum/733294,dziadek-boniek-czyli-polski-rzymianin,id,t.html|tytuł=Dziadek Boniek, czyli polski rzymianin|data=2004-06-04|data dostępu=2013-11-05|opublikowany=naszemiasto.pl|język=|archiwum=https://web.archive.org/web/20131105195858/http://lodz.naszemiasto.pl/archiwum/733294,dziadek-boniek-czyli-polski-rzymianin,id,t.html|zarchiwizowano=2013-11-05}}</ref>. 17 grudnia 2015, na świat przyszła jego druga wnuczka, Emma Catterina Boniek<ref>{{Cytuj |autor = Fakt.pl |tytuł = Boniek znów dziadkiem! Niecodzienne imię wnuczki |data = 2016-03-17 |data dostępu = 2017-03-13 |url = http://www.fakt.pl/sport/pilka-nozna/zbigniew-boniek-dziadkiem-po-raz-trzeci-jego-wnuczka-ma-na-imie-emma-caterina/2pn3xfn |język = pl}}</ref>.
Mieszka w [[Rzym]]ie. Posiada obywatelstwo [[Polska|polskie]] i [[Włochy|włoskie]]<ref>{{Cytuj |autor = Grupa Wirtualna Polska |tytuł = Boniek: jestem obywatelem Włoch! |czasopismo = sportowybar.wp.pl |data = 2013-01-14 |data dostępu = 2017-03-13 |url = http://sport.wp.pl/kat,1728,title,Boniek-jestem-obywatelem-Wloch,wid,15248262,wiadomosc.html?ticaid=118c91 |język = pl}}</ref>. Ma żonę Wiesławę, [[Romanistyka|romanistkę]], z którą pobrali się w 1976 roku. Mają troje dzieci: dwie córki, Karolinę i Kamilę oraz syna, Tomasza<ref>{{cytuj stronę|url=https://www.tygodnikprzeglad.pl/boniek-pieciu-smakach|tytuł=Boniek w pięciu smakach|autor=Maciej Polkowski|data dostępu=2012-10-01|język=}}</ref>. Mężem córki Karoliny jest były włoski tenisista, [[Vincenzo Santopadre]]<ref>{{cytuj stronę|url=https://web.archive.org/web/20131105193522/http://www.sport.pl/pilka/1,64946,13269128,Wnuczka_Bonka_miala_wypadek__uratowal_ja_pilkarz_Lazio.html|tytuł=Wnuczka Bońka miała wypadek, uratował ją piłkarz Lazio|data dostępu=2013-01-21|opublikowany=sport.pl|język=}}</ref>. Mają syna Mateo (ur. 2004) oraz córkę Giulię (ur. 2006)<ref>{{Cytuj stronę|url=http://lodz.naszemiasto.pl/archiwum/733294,dziadek-boniek-czyli-polski-rzymianin,id,t.html|tytuł=Dziadek Boniek, czyli polski rzymianin|data=2004-06-04|data dostępu=2013-11-05|opublikowany=naszemiasto.pl|język=|archiwum=https://web.archive.org/web/20131105195858/http://lodz.naszemiasto.pl/archiwum/733294,dziadek-boniek-czyli-polski-rzymianin,id,t.html|zarchiwizowano=2013-11-05}}</ref>. 17 grudnia 2015, na świat przyszła jego druga wnuczka, Emma Catterina Boniek<ref>{{Cytuj |autor = Fakt.pl |tytuł = Boniek znów dziadkiem! Niecodzienne imię wnuczki |data = 2016-03-17 |data dostępu = 2017-03-13 |url = http://www.fakt.pl/sport/pilka-nozna/zbigniew-boniek-dziadkiem-po-raz-trzeci-jego-wnuczka-ma-na-imie-emma-caterina/2pn3xfn |język = pl}}</ref>.


== Statystyka ==
== Statystyka ==
Linia 179: Linia 208:
* [[Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe]] – 1982
* [[Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe]] – 1982
* Medal [[Kalos Kagathos]] – 2001
* Medal [[Kalos Kagathos]] – 2001
* Krzyż Niepodległości I Klasy z Gwiazdą ([[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Policjantów|NSZZ Policjantów]]) – 2019<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.hit.policja.gov.pl/hit/aktualnosci/182557,Uroczysta-Gala-Policyjnych-Zwiazkowcow.html |tytuł=UROCZYSTA GALA POLICYJNYCH ZWIĄZKOWCÓW |opublikowany=policja.gov.pl |data=9 grudnia 2019 |data dostępu=2024-01-26 }}</ref>
* [[Order Zasługi Republiki Włoskiej|Komandor Orderu Zasługi Republiki Włoskiej]] – [[Włochy]], 1997<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.quirinale.it/elementi/DettaglioOnorificenze.aspx?decorato=101852| tytuł = Commendatore Ordine al Merito della Repubblica Italiana| data = 7 kwietnia 1997| opublikowany = quirinale.it | język = it|data dostępu=2010-07-07}}</ref>
* [[Order Zasługi Republiki Włoskiej|Komandor Orderu Zasługi Republiki Włoskiej]] – [[Włochy]], 1997<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.quirinale.it/elementi/DettaglioOnorificenze.aspx?decorato=101852| tytuł = Commendatore Ordine al Merito della Repubblica Italiana| data = 7 kwietnia 1997| opublikowany = quirinale.it | język = it|data dostępu=2010-07-07}}</ref>


Linia 186: Linia 216:


== Przypisy ==
== Przypisy ==
<references>
{{Przypisy}}
<ref name="gazzetta">{{Cytuj stronę | url = http://www.gazzetta.it/Calcio/SerieA/Primo_Piano/2008/10/31/boniek.shtml | tytuł = Zibì Boniek, il bello di notte che fece litigare Roma e Juve | data = 2008-10-31 | opublikowany = gazzetta.it | język = it | data dostępu = 2013-11-05}}</ref>
<ref name="halolodz">{{Cytuj stronę|url=http://www.halolodz.pl/wiadomosci/wiadomo%C5%9Bci/artykul,10644,zbigniew-boniek-historia-polskiej-i-%C5%82%C3%B3dzkiej-pi%C5%82ki.html|tytuł=Zbigniew Boniek: Historia polskiej i łódzkiej piłki|data=2012-10-30|opublikowany=halolodz.pl|język=pl|data dostępu=2013-11-05|autor=Absalom85|archiwum=https://web.archive.org/web/20141129024534/http://www.halolodz.pl/wiadomosci/wiadomo%C5%9Bci/artykul,10644,zbigniew-boniek-historia-polskiej-i-%C5%82%C3%B3dzkiej-pi%C5%82ki.html|zarchiwizowano=2014-11-29}}</ref>
</references>

== Bibliografia ==
*{{Cytuj książkę | nazwisko = Kołtoń | imię = Roman |autor=Roman Kołtoń| tytuł = Zibi czyli Boniek | wydawca = Zysk i Spółka | miejsce = Poznań | data = 2020 | strony = | isbn = 978-83-8116-781-9|odn=tak}}


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==
Linia 238: Linia 274:
[[Kategoria:Piłkarze Widzewa Łódź]]
[[Kategoria:Piłkarze Widzewa Łódź]]
[[Kategoria:Piłkarze Zawiszy Bydgoszcz]]
[[Kategoria:Piłkarze Zawiszy Bydgoszcz]]
[[Kategoria:Zdobywcy Pucharu Europy i Ligi Mistrzów]]
[[Kategoria:Zdobywcy Pucharu Europy i Ligi Mistrzów UEFA]]
[[Kategoria:Trenerzy piłkarzy US Lecce]]
[[Kategoria:Trenerzy piłkarzy US Lecce]]
[[Kategoria:Trenerzy piłkarzy SSC Bari]]
[[Kategoria:Trenerzy piłkarzy SSC Bari]]
[[Kategoria:Włosi pochodzenia polskiego]]
[[Kategoria:Włoscy trenerzy piłkarscy]]
[[Kategoria:Polscy trenerzy piłkarscy]]
[[Kategoria:Polscy trenerzy piłkarscy]]
[[Kategoria:Polscy działacze piłkarscy]]
[[Kategoria:Polscy działacze piłkarscy]]
Linia 258: Linia 296:
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Bydgoszczy]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Bydgoszczy]]
[[Kategoria:Honorowi obywatele Łodzi]]
[[Kategoria:Honorowi obywatele Łodzi]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Bydgoszczą]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Rzymem]]

Aktualna wersja na dzień 19:33, 10 cze 2024

Zbigniew Boniek
Ilustracja
Zbigniew Boniek (2015)
Data i miejsce urodzenia

3 marca 1956
Bydgoszcz

Prezes Polskiego Związku Piłki Nożnej
Okres urzędowania

od 26 października 2012
do 18 sierpnia 2021

Poprzednik

Grzegorz Lato

Następca

Cezary Kulesza

Wiceprezydent UEFA
Okres urzędowania

od 20 kwietnia 2021

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Niepodległości I Klasy z Gwiazdą (NSZZ Policjantów) Order Zasługi Republiki Włoskiej III Klasy (1951-2001)
Zbigniew Boniek
Ilustracja
Zbigniew Boniek (1986)
Pełne imię i nazwisko

Zbigniew Kazimierz Boniek

Miejsce urodzenia

Polska

Obywatelstwo

polskie, włoskie

Wzrost

181 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1968–1973 Zawisza Bydgoszcz
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1973–1975 Zawisza Bydgoszcz 41 (14)
1975–1982 Widzew Łódź 172 (50)
1982–1985 Juventus 81 (14)
1985–1988 Roma 76 (17)
W sumie: 370 (95)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1976–1988  Polska 80 (24)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1990–1991 Lecce
1991–1992 Bari
1992–1993 Sambenedettese
1994–1996 Avellino
2002 Polska
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
MŚ
III miejsce Hiszpania 1982 Piłka nożna
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Zbigniew Kazimierz Boniek (ur. 3 marca 1956 w Bydgoszczy[1]) – polski piłkarz, trener, działacz piłkarski i biznesmen.

Umieszczony na liście stu najlepszych piłkarzy w historii światowej piłki nożnej według FIFA. Członek Klubu Wybitnego Reprezentanta, kapitan reprezentacji Polski w piłce nożnej, uczestnik trzech turniejów finałowych mistrzostw świata – Argentyna 1978, Hiszpania 1982 (3. miejsce), Meksyk 1986 (łącznie 16 meczów i 6 goli). Dwukrotny klubowy mistrz Polski w barwach Widzewa Łódź, mistrz Włoch, zdobywca Pucharu Włoch, a także m.in. Pucharu Europy (1985) i Pucharu Zdobywców Pucharów (1984) z Juventusem, zdobywca Pucharu Włoch i srebrny i brązowy medalista mistrzostw Włoch z AS Romą. Jeden z sześciu polskich piłkarzy, którzy zdobyli Puchar Europy.

Laureat III. miejsca w Plebiscycie Złotej Piłki w 1982. Piłkarz 50 i 60-lecia tygodnika Piłka Nożna[2]. Jako pomocnik wybrany do jedenastki stulecia Polskiego Związku Piłki Nożnej[3].

W latach 1999–2002 wiceprezes Polskiego Związku Piłki Nożnej ds. marketingu, w 2002 selekcjoner reprezentacji Polski w piłce nożnej [4], w latach 2012–2021 prezes Polskiego Związku Piłki Nożnej, od 2021 honorowy prezes oraz ambasador federacji. Od 5 kwietnia 2017 członek Komitetu Wykonawczego UEFA. Od 2021 wiceprezydent UEFA[5].

Młodość

[edytuj | edytuj kod]

Jest synem byłego piłkarza Zawiszy i Polonii Bydgoszcz, Józefa oraz Jadwigi Bońków[6]. Ukończył studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie[7].

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Jest wychowankiem Zawiszy Bydgoszcz, w którym grał od 1968[8].

Widzew Łódź

[edytuj | edytuj kod]

W 1975 roku trafił do Widzewa Łódź [9], w którym zadebiutował 16 sierpnia 1975[10][11]. Pierwszy mecz przed własną publicznością zagrał 20 sierpnia 1975[9]. Miesiąc później 20 września rozegrał swój pierwszy mecz przeciwko mistrzowi kraju Ruchowi Chorzów[9]. 2 listopada rozegrał mecz przeciwko Polonii Bytom w którym strzelił gola w 9 minucie[12].

Reprezentacja U-23

[edytuj | edytuj kod]

Następnie został powołany do reprezentacji Polski U-23 przez trenera Ryszarda Kuleszę. Zagrał 74 minuty w przegranym (0-1) meczu przeciwko Reprezentacji U-23 Bułgarii[13].

Z tym klubem dwukrotnie zdobył Mistrzostwo Polski (1981, 1982). W łódzkim klubie rozegrał 172 ligowe mecze, strzelając 50 bramek[14].

Juventus

[edytuj | edytuj kod]

Przed Mistrzostwami Świata w 1982 r., w ostatnim dniu okienka transferowego (30 kwietnia 1982) podpisał kontrakt z Juventusem[15]. 21 lipca 1982 roku przyleciał do Włoch[16]. W ramach umowy transferowej 25 sierpnia rozegrany został towarzyski mecz pomiędzy jego Widzewem a Juventusem[17]. W barwach Juventusu zadebiutował 12 września w meczu przeciwko Sampdorii[18]. 15 września zadebiutował w barwach Juventusu w Pucharze Europy przeciwko drużynie Hvidorve[19]. W rewanżowym meczu przeciwko Hvidorve strzelił jedną bramkę[20]. 3 października przeciwko Napoli strzelił 2 bramki[20]. Polski zawodnik obok Paolo Rossiego i Michela Platiniego był jednym z filarów zespołu. W latach 1984–1985 zdobył z tym klubem wszystkie najważniejsze międzynarodowe trofea, na czele z Pucharem Europy i Pucharem Zdobywców Pucharów [21]. Był nazywany „Pięknością nocy”, gdyż najlepsze występy notował w meczach rozgrywanych przy sztucznym oświetleniu[14].

W barwach Juventusu uczestniczył w spotkaniu finałowym Pucharu Europy w 1985 na Heysel w Brukseli, gdzie przed spotkaniem doszło do zamieszek, w wyniku których śmierć poniosło 39 kibiców [22] (następnego dnia, grając w Tiranie, strzelił zwycięską bramkę dla reprezentacji Polski w meczu z Albanią w eliminacjach mistrzostw świata 1986). W lipcu 1985 za 3 miliardy lirów przeszedł do AS Roma[23][24]. Z klubem tym w 1986 roku zdobył Puchar Włoch. Właśnie tam w 1988 roku zakończył karierę piłkarską[10][25].

Reprezentacja narodowa

[edytuj | edytuj kod]

Zagrał w przegranym meczu reprezentacji narodowej do lat 23 z Bułgarią (0-1)[13]. W reprezentacji Polski zadebiutował w wieku 20 lat, 24 marca 1976 roku, w meczu przeciwko reprezentacji Argentyny, jeszcze pod wodzą Kazimierza Górskiego[26]. Na stałe zadomowił się w reprezentacji za kadencji Jacka Gmocha, w trakcie Finałów Mistrzostw Świata w Argentynie w 1978. W turnieju tym popisał się zwłaszcza strzeleniem dwóch bramek w meczu z Meksykiem[27]. Polacy odpadli z rozgrywek po drugiej rundzie, zajmując w grupie miejsce 3-cie, co było równoznaczne z zajęciem miejsca 5-6 w turnieju.

Grzegorz Lato, Boniek i trener Ryszard Kulesza w 1979 roku
Jacek Kazimierski i Boniek w 1986 roku

W 1980 r. był zamieszany w tzw. Aferę na Okęciu i w konsekwencji zawieszony w prawach reprezentanta[28].

Szybko jednak wrócił do kadry i odegrał czołową rolę w występie polskiej reprezentacji na Mistrzostwach Świata w Hiszpanii w 1982. W pamięci kibiców szczególnie zapamiętany dzięki hat trickowi w Barcelonie w spotkaniu z reprezentacją Belgii[29]. W meczu przeciwko Związkowi Radzieckiemu obejrzał drugą żółtą kartkę na tym turnieju, przez co zmuszony był pauzować w meczu półfinałowym przeciwko Włochom, przegranym przez Polskę 0:2[30]. Do składu wrócił na mecz o trzecie miejsce z Francją wygranym przez Polskę 3:2[31]. Na Mistrzostwa Świata w Meksyku w 1986 r. pojechał jako kapitan reprezentacji Polski[32]. Reprezentacja odpadła w 1/8 finału po porażce z Brazylią 0:4. Na trzech turniejach finałowych Mistrzostw Świata (1978, 1982, 1986) rozegrał 16 spotkań, strzelając 6 goli.

Udane występy podczas Mistrzostw Świata oraz w Juventusie zaowocowały trzecim miejscem w plebiscycie czasopisma France Football na najlepszego piłkarza Europy 1982 (jako drugi Polak w historii – po Kazimierzu Deynie)[33]. Wcześniej wybrany został do drużyny gwiazd mistrzostw świata. Także w 1982 roku, jako drugi – po Wacławie Kucharze – piłkarz w historii, został najlepszym sportowcem Polski w plebiscycie „Przeglądu Sportowego”. Dwukrotnie w 1978 r. i 1982 r. został najlepszym piłkarzem roku w Polsce w plebiscycie „Piłki Nożnej”[34]. W 1976 został wybrany piłkarskim odkryciem roku w Polsce w plebiscycie „Piłki Nożnej”.

Ostatni występ reprezentacyjny Zbigniewa Bońka miał miejsce 23 marca 1988 roku w meczu z Irlandią Północną[35]. W reprezentacji rozegrał łącznie 80 meczów i zdobył 24 bramki[14]. Jest członkiem Klubu Wybitnego Reprezentanta.

W 1979 roku wybrany do drużyny „Reszty Świata” na mecz z mistrzem świata, Argentyną, wygranym przez drużynę gwiazd 2:1. W drużynie „Reszty Świata” wystąpił także w meczu z Francją w 1986 r., podczas pożegnalnego występu Michela Platiniego[14].

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1989–1990 odbył kurs trenerski w Coverciano[36]. W sezonie 1990/1991 prowadził drużynę US Lecce, występującą wówczas w Serie A. Sezon ten zakończył się spadkiem do Serie B.

W następnym sezonie Boniek prowadził drużynę AS Bari, grającą w Serie A. Zespół zakończył sezon na piętnastym miejscu i spadł do Serie B.

W sezonie 1992/1993 Zbigniew Boniek został zatrudniony w grającym w Serie C1 Sambenedettese, gdzie był trenerem przed 10 kolejek (18.-27. kolejka, bilans 0-6-4), skąd został jednak zwolniony przed końcem rozgrywek.

Pod koniec sezonu 1994/1995 (dwie kolejki przed końcem) został trenerem grającego w Serie C1 US Avellino 1912, z którym po dwustopniowych barażach awansował do Serie B, gdzie w następnym sezonie wytrzymał jedynie cztery mecze (bilans 1-1-2).

8 lipca 2002 objął funkcję selekcjonera reprezentacji Polski w piłce nożnej[37]. Na ławce trenerskiej reprezentacji zadebiutował 21 sierpnia 2002 w zremisowanym 1:1, towarzyskim spotkaniu z Belgią[38]. Łącznie, jako trener, poprowadził kadrę w 5 spotkaniach. Bilans drużyny narodowej pod jego wodzą to: 2 zwycięstwa, 1 remis i 2 porażki. 3 grudnia 2002 zrezygnował z funkcji selekcjonera reprezentacji Polski[39].

Kariera działacza

[edytuj | edytuj kod]

Polska

[edytuj | edytuj kod]
Boniek po wręczeniu Pucharu Polski Zawiszy Bydgoszcz w 2014 roku

W 1999 roku kandydował na stanowisko prezesa Polskiego Związku Piłki Nożnej[39] (przegrał z Michałem Listkiewiczem).

Od 2000 do sierpnia 2002 pełnił funkcję wiceprezesa Polskiego Związku Piłki Nożnej do spraw marketingu[40], po czym objął stanowisko selekcjonera reprezentacji Polski w piłce nożnej[4].

Od 2004 do 20 lipca 2006 ponownie związany z Widzewem Łódź jako jeden ze współwłaścicieli i członków zarządu stowarzyszenia. Od 18 czerwca 2007 do września 2008 był członkiem rady nadzorczej Klubu Sportowego Widzew Łódź SA.

30 października 2008 bez powodzenia kandydował w wyborach na prezesa polskiej federacji piłkarskiej (przegrał z Grzegorzem Latą[41], jednak w następnych wyborach, 26 października 2012, zwyciężył (otrzymując w drugiej turze 61 głosów delegatów – przy wymaganych co najmniej 59) i objął urząd prezesa Polskiego Związku Piłki Nożnej[42]. Po zatrudnieniu przez Bońka Adama Nawałki w 2013 reprezentacja Polski, w 2016 roku zakwalifikowała się na Mistrzostwa Europy 2016, a następnie dotarła do ćwierćfinału tego turnieju, osiągając najlepszy wynik na Mistrzostwach Europy w historii. Od początku kadencji Bońka, Polska awansowała w rankingu FIFA o 47 lokat (z 54. miejsca w 2012, na 5. miejsce w 2017)[43]. 28 października 2016 po raz drugi został wybrany na prezesa PZPN[44]. Od września 2017 jest członkiem rady nadzorczej Ekstraklasy SA.

Funkcję prezesa PZPN Boniek sprawował do 18 sierpnia 2021 roku po czym na tym stanowisku zastąpił go Cezary Kulesza[45].

Europa

[edytuj | edytuj kod]
Zbigniew Boniek i Gianni Infantino podczas losowania fazy grupowej UEFA EURO 2012 (13 października 2011)

5 kwietnia 2017 podczas 41. Kongresu Europejskiej Unii Piłkarskiej w Helsinkach, otrzymując 45 na 55 możliwych głosów, został wybrany w skład Komitetu Wykonawczego UEFA. Boniek został tym samym, drugim, po Leszku Rylskim (lata 1956-64 i 1966-68), Polakiem w Komitecie Wykonawczym UEFA[46]. Pełni funkcję przewodniczącego Komisji UEFA ds. Statusu Zawodników, Transferów, Agentów i Agentów Meczowych, wiceprzewodniczącego Komisji UEFA ds. Rozwoju i Wspierania Szkolenia. Jest także członek Panelu Doradczego ds. Szkolenia (TAP) w Międzynarodowej Radzie Piłkarskiej (IFAB). 20 kwietnia 2021 podczas kongresu UEFA w Montreux uzyskał reelekcję na kolejną kadencję komitetu wykonawczego europejskiej unii piłkarskiej[5], a także został wybrany jednym z czterech wiceprezydentów UEFA[47]. 17 lipca 2021 podczas posiedzenia zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej został wybrany ambasadorem PZPN, dzięki czemu może reprezentować polski futbol w strukturach europejskich[48].

Uhonorowanie

[edytuj | edytuj kod]

Na jego cześć imieniem Boniek nazwany został, urodzony w 1984 roku, honduraski piłkarz, Oscar Boniek García Ramírez – ponad 100-krotny reprezentant Hondurasu w piłce nożnej, a także uczestnik Mistrzostw Świata z 2014 roku[49].

W 2004 Pelé umieścił go na liście FIFA 100[50]. Jest jedynym polskim piłkarzem umieszczonym na tej liście.

Zbigniew Boniek (2011)

W 2009, za całokształt kariery, otrzymał nagrodę Golden Foot „All-Time”[51].

Jako jedna z legend Juventusu, Boniek uhonorowany został przyznaniem mu jednej z 50 gwiazd otaczających Juventus Stadium. Spotkało się to ze sprzeciwem fanów, którzy wypominali Polakowi nieprzychylne wypowiedzi na temat klubu. Nowe władze Juventusu, pod naciskiem kibiców, postanowiły poddać ten temat pod ich głosowanie. Kibice zdecydowali, że ostatnia gwiazda trafi do Edgara Davidsa. Holender zdobył w głosowaniu 60%. Drugi był Boniek, z 5% poparcia. 14 lutego 2011, jego gwiazda została zamieniona na gwiazdę wspomnianego Edgara Davidsa[52].

19 czerwca 2018 otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Województwa Łódzkiego[53], a 18 listopada 2020 tytuł Honorowego Obywatela Miasta Łodzi[54].

W 2019 został uznany za najbardziej wpływowego człowieka w polskim sporcie w rankingu magazynu Forbes i Pentagon Research[55].

W 2020 ukazała się jego książka biograficzna pt. Zibi, czyli Boniek, autorstwa dziennikarza i publicysty Romana Kołtonia[56], a także autobiografia pt. Zbigniew Boniek. Mecze mojego życia, wydana nakładem Wydawnictwa SGN[57].

18 sierpnia 2021 podczas zjazdu sprawozdawczo-wyborczego Polskiego Związku Piłki Nożnej został głosami delegatów wybrany honorowym prezesem tegoż związku[58][59].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]
Boniek oglądający mecz tenisa (2008)

Mieszka w Rzymie. Posiada obywatelstwo polskie i włoskie[60]. Ma żonę Wiesławę, romanistkę, z którą pobrali się w 1976 roku. Mają troje dzieci: dwie córki, Karolinę i Kamilę oraz syna, Tomasza[61]. Mężem córki Karoliny jest były włoski tenisista, Vincenzo Santopadre[62]. Mają syna Mateo (ur. 2004) oraz córkę Giulię (ur. 2006)[63]. 17 grudnia 2015, na świat przyszła jego druga wnuczka, Emma Catterina Boniek[64].

Statystyka

[edytuj | edytuj kod]
  • 24 bramki strzelone w reprezentacji narodowej
  • 21 spotkań, w których strzelał bramki
  • 80 występów w reprezentacji narodowej

Reprezentant nr 447-48.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Gwiazda w Alei Gwiazd Sportu we Władysławowie
Autograf w bydgoskiej Alei Autografów
Pamiątkowy medal upamiętniający Bońka
Odcisk stóp w Alei Gwiazd Piłki Nożnej na promenadzie Stadionu Narodowego w Warszawie

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]
Widzew Łódź
Juventus
AS Roma

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
  • srebro III miejsce Mistrzostw Świata: 1982

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 13.
  2. ↑ Wywiad tygodnia z Piłkarzem 60-lecia PN: Nie zamierzam nikogo przepraszać [online], PiłkaNożna.pl [dostęp 2016-02-05].
  3. ↑ Poznaliśmy Reprezentację 100-lecia! Zobacz najlepszy zespół w historii Polski! – Federacja [online], PZPN – Łączy nas piłka [dostęp 2021-04-26] (pol.).
  4. ↑ a b Kołtoń 2021 ↓, s. 670.
  5. ↑ a b Zbigniew Boniek wiceprezydentem UEFA! Wielkie wyróżnienie Polaka [online], Sport.pl [dostęp 2021-04-20] (pol.).
  6. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 14.
  7. ↑ Who is who. absolwenci-awf-warszawa.pl. [dostęp 2016-08-11].
  8. ↑ Tomasz Malinowski: Zbigniew Boniek: Starałem się wspierać Radka Osucha, który w pewnym momencie stracił wiarę w przedsięwzięcie. pomorska.pl, 2013-07-19. [dostęp 2013-11-05].
  9. ↑ a b c Kołtoń 2021 ↓, s. 53.
  10. ↑ a b Absalom85: Zbigniew Boniek: Historia polskiej i łódzkiej piłki. halolodz.pl, 2012-10-30. [dostęp 2013-11-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-29)]. (pol.).
  11. ↑ Nowa era Widzewa. widzewlodz.pl. [dostęp 2013-11-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-05)].
  12. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 54-55.
  13. ↑ a b Kołtoń 2021 ↓, s. 56.
  14. ↑ a b c d Legendy futbolu: Zbigniew Boniek. legendyfutbolu.com. [dostęp 2012-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-10)].
  15. ↑ Zibì Boniek, il bello di notte che fece litigare Roma e Juve. gazzetta.it, 2008-10-31. [dostęp 2013-11-05]. (wł.).
  16. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 351.
  17. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 368.
  18. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 370.
  19. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 371.
  20. ↑ a b Kołtoń 2021 ↓, s. 374.
  21. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 459.
  22. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 509-510.
  23. ↑ Calciatori – La raccolta completa Panini 1961-2012. T. 2: (1985–1986). Panini, 2012-05-14, s. 10. (wł.).
  24. ↑ CEREZO: 'A ROMA NON RESTO’. „La Repubblica”, s. 22, 1985-07-04. Gruppo Editoriale L’Espresso Spa. (wł.). 
  25. ↑ CARO CALCIO TI SALUTO. „La Repubblica”, s. 22, 1988-05-15. Gruppo Editoriale L’Espresso Spa. (wł.). 
  26. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 68.
  27. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 165.
  28. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 242.
  29. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 330-331.
  30. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 341.
  31. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 351,353.
  32. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 504.
  33. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 388.
  34. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 180.
  35. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 602.
  36. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 622.
  37. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 669.
  38. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 674.
  39. ↑ a b Kołtoń 2021 ↓, s. 680.
  40. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 660.
  41. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 698.
  42. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 705.
  43. ↑ Ranking FIFA: Polska na 12. miejscu. Najwyższym w historii! [online], Polsat Sport, 9 marca 2017 [dostęp 2018-01-20] (pol.).
  44. ↑ Kołtoń 2021 ↓, s. 714.
  45. ↑ Emil Kopański: Cezary Kulesza nowym prezesem Polskiego Związku Piłki Nożnej. laczynaspilka.pl, 2021-08-18. [dostęp 2021-08-21]. (pol.).
  46. ↑ Boniek członkiem parlamentu europejskiego futbolu, „PrzegladSportowy.pl” [dostęp 2017-04-05] (pol.).
  47. ↑ Zbigniew Boniek wiceprezydentem UEFA – Polsat Sport [online], polsatsport.pl [dostęp 2021-04-20] (pol.).
  48. ↑ Meczyki.pl, Zbigniew Boniek ze specjalnym tytułem. Dzięki niemu może załatwić nam kolejną dużą imprezę [NASZ NEWS] [online], Meczyki.pl [dostęp 2021-07-20] (pol.).
  49. ↑ MŚ: Boniek będzie kibicował... Bońkowi – Onet Sport, „archive.is”, 16 lipca 2012 [dostęp 2017-03-13].
  50. ↑ BBC: Pele’s list of the greatest. [dostęp 2009-09-11]. (ang.).
  51. ↑ Zbigniew Boniek to receive Golden Foot career award. espnfc.com, 2009-10-02. [dostęp 2013-11-05]. (ang.).
  52. ↑ JuvePoland News [online], juvepoland.com [dostęp 2017-05-09] [zarchiwizowane z adresu 2017-05-12].
  53. ↑ Boniek honorowym obywatelem województwa łódzkiego, „Polsat Sport” [dostęp 2018-06-20].
  54. ↑ Zbigniew Boniek Honorowym Obywatelem Miasta Łodzi [online], widzew.com [dostęp 2021-01-18] (pol.).
  55. ↑ Zbigniew Boniek na czele rankingu 50 Najbardziej Wpływowych Ludzi w Polskim Sporcie [online], laczynaspilka.pl [dostęp 2021-01-18].
  56. ↑ Zibi, czyli Boniek [online], empik.com [dostęp 2020-07-20].
  57. ↑ Zbigniew Boniek. Mecze mojego życia. lubimyczytać.pl. [dostęp 2020-12-10].
  58. ↑ Zbigniew Boniek honorowym prezesem PZPN. Ustępujący prezes doceniony [online], sport.onet.pl [dostęp 2021-08-18].
  59. ↑ Telewizja Polska S.A, Pierwsza decyzja delegatów. Boniek wybrany przez aklamację! [online], sport.tvp.pl, 18 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-18] (pol.).
  60. ↑ Grupa Wirtualna Polska, Boniek: jestem obywatelem Włoch!, „sportowybar.wp.pl”, 14 stycznia 2013 [dostęp 2017-03-13] (pol.).
  61. ↑ Maciej Polkowski: Boniek w pięciu smakach. [dostęp 2012-10-01].
  62. ↑ Wnuczka Bońka miała wypadek, uratował ją piłkarz Lazio. sport.pl. [dostęp 2013-01-21].
  63. ↑ Dziadek Boniek, czyli polski rzymianin. naszemiasto.pl, 2004-06-04. [dostęp 2013-11-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-05)].
  64. ↑ Fakt.pl, Boniek znów dziadkiem! Niecodzienne imię wnuczki [online], 17 marca 2016 [dostęp 2017-03-13] (pol.).
  65. ↑ Poznaliśmy Reprezentację 100-lecia! Zobacz najlepszy zespół w historii Polski! [online], laczynaspilka.pl [dostęp 2019-12-06].
  66. ↑ UROCZYSTA GALA POLICYJNYCH ZWIĄZKOWCÓW. policja.gov.pl, 9 grudnia 2019. [dostęp 2024-01-26].
  67. ↑ Commendatore Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 7 kwietnia 1997. [dostęp 2010-07-07]. (wł.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Składy reprezentacji Polski
Skład reprezentacji Polski na Mundialu 1978

Skład reprezentacji Polski na Mundialu 1982

Skład reprezentacji Polski na Mundialu 1986

Polska

Kariera szkoleniowa
Trenerzy US Lecce
Trenerzy SSC Bari
Selekcjonerzy reprezentacji Polski w piłce nożnej mężczyzn
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Selekcjoner zastępczy
Osiągnięcia i nagrody
Zwycięzcy plebiscytu „Przeglądu Sportowego” na najlepszego polskiego sportowca roku
Piłkarz Roku w Polsce (Piłka Nożna)
1973–1980
1981–1990
1991–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021
Odkrycie Roku w Polsce (Piłka Nożna)
1973–1980
1981–1990
1991–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021
Piłkarz Roku w Polsce (Sport)
1966–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021
Złote Buty („Sport”)
1957–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021
Jedenastka gwiazd Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 1982
FIFA 100
UEFA
CONMEBOL
CAF
CONCACAF
AFC
Prezesi Polskiego Związku Piłki Nożnej
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zbigniew_Boniek&oldid=73969038”