bere
Niet te verwarren met: beer, béře |
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | bere | beren |
- IPA: /biə̯rə/
bere
- meervoud van beer
- IPA: /ˈbere/
- Afgeleid van het Proto-Germaanse *baraz
bere m
bere
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd aantonende wijs van beran
bere
- IPA: /bɛːr(ə)/
bere [A]
bere [B]
bere
- Afgeleid van het Oudsaksische beri
bere
[1,2,3,4] | enkelvoud | meervoud |
---|---|---|
nominatief | bere | beren |
genitief | beren | beren |
datief | bere | beren |
accusatief | bere | beren |
[5] | enkelvoud | meervoud |
---|---|---|
nominatief | bere | beren |
genitief | beren | beren |
datief | beren | beren |
accusatief | bere | beren |
bere [1]
- m (dierkunde) beer, mannelijk zwijn
- Hi hadde een soch, die wilde gaen te bere, also alse soge plien.
- m (roofdieren) beer
- Die grave quam als een wilt bere, di hadde des anders groten ghere.
- m (militair) stormram
- Voer Ravenstein, daer hi dede maken eenen beer, starc ende groot, daer di met dede groten noot, die waren binnen Ravenstein.
- o leem, deeg, slijk, drek
- Daar so stelde God ter weere, ende warpene int helsche beere
- v bes, bezie
- Wat es dat men soeter vint dan geperst beerkine,
- later beer
- ↑ Middelnederlandsch woordenboek van Eelco Verwijs, Jacob VerdamDeel 1, 1885 M. Nijhoff
- IPA: /'bere/
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief en accusatief | bere | beri |
lidwoordsvorm | berea | berile |
datief en genitief | berii | berilor |
vocatief | bereo | berilor |
bere v
- IPA: /bɪə/
- Afgeleid van het Middelengelse bere
bere
bere
- IPA: /bɛrɛ/
- be·re
bere