Βικιπαίδεια

Αυστραλία

χώρα στην Αυστραλιανή ήπειρο

Συντεταγμένες: 25°00′S 135°00′E / 25.00°S 135.00°E / -25.00; 135.00

Η Αυστραλία (επίσημο όνομα: Κοινοπολιτεία της Αυστραλίας, αγγλικά: Commonwealth of Australia‎‎) είναι χώρα του νοτίου ημισφαιρίου της Γης, η οποία περιλαμβάνει ολόκληρη την ηπειρωτική έκταση της Ωκεανίας, το νοτίως αυτής ευρισκόμενο νησί της Τασμανίας, την υποανταρκτική νήσο Μακουάρι με τα κοντινά νησιά της και ως εξωτερικά εδάφη τη νήσο Νόρφολκ στον Ειρηνικό, καθώς και τα Νησιά Κόκος, τη Νήσο των Χριστουγέννων, τα νησιά Άσμορ και Καρτιέ και τις Νήσους Χερντ και Μακντόναλντ στον Ινδικό Ωκεανό. Μετά τη Συνθήκη της Ανταρκτικής του 1933 η χώρα εγείρει αξιώσεις σε τμήμα της Ανταρκτικής. Οι γειτονικές της χώρες είναι νησιωτικές χώρες, η Νέα Ζηλανδία στα νοτιοανατολικά και η Ινδονησία, το Ανατολικό Τιμόρ και η Παπούα Νέα Γουινέα στα βόρεια.

Κοινοπολιτεία της Αυστραλίας
Commonwealth of Australia

Σημαία
Εθνόσημο
Τοποθεσία της χώρας στον κόσμο
Καμπέρα
35°18′27″S 149°7′28″E / 35.30750°S 149.12444°E / -35.30750; 149.12444 (Καμπέρα)
Μεγαλύτερη πόλη
Σίδνεϊ
Καμία
Ομιλούμενη γλώσσα: Αγγλικά
Ομοσπονδιακή
Συνταγματική Κοινοβουλευτική Μοναρχία
Κάρολος Γ΄
Σαμ Μόστιν
Άντονι Αλμπανίζι
Μοναρχία
 • Ισχύον Σύνταγμα
 • Νόμος του Γουεστμίνστερ
 • Νομοθετικά Διατάγματα
1η Ιανουαρίου 1901
11 Δεκεμβρίου 1931

3 Μαρτίου 1986
 • Σύνολο
 • % Νερό
Ακτογραμμή
7.688.287[1] km2 (6η)
1
25.760 km
Πληθυσμός
 • Εκτίμηση 3-2024 
 • Απογραφή 2021 
 • Πυκνότητα 
27.122.411[2] (54η) 
25.422.788 [3]  
3,5 κατ./km2 (235η) 
ΑΕΠ (ΙΑΔ)
 • Ολικό  (2022)
 • Κατά κεφαλή 
$1.605 τρις. (18η)  
$61.941 (19η) 
ΑΕΠ (ονομαστικό)
 • Ολικό  (2022)
 • Κατά κεφαλή 
$1.748 τρις. (13η)  
$67.464 (11η) 
ΔΑΑ (2021)Αύξηση 0,951[4] (5η) – πολύ υψηλός
ΝόμισμαΔολάριο Αυστραλίας (AUD)
 • Θερινή ώρα(UTC +8 ως +10,5)
(UTC +9 ως +11,5)
ISO 3166-1AU
Internet TLD.au
Οδηγούν στααριστερά
Κωδικός κλήσης+61
1Η Αυστραλία έχει και βασιλικό ύμνο, το God Save the King.
2Τα Αγγλικά δεν έχουν ντε γιούρε επίσημη κατοχύρωση.[5]
3Υπάρχουν διαφοροποιήσεις στις ζώνες ώρας.[6]

Η Αυστραλία έχει πληθυσμό 27.122.411 κατοίκους,[2] σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για τον Μάρτιο του 2024 και είναι αραιά κατοικημένη. Με επιφάνεια μεγαλύτερη των 7,6 εκατομμυρίων τ.χλμ. καταλαμβάνει την έκτη θέση σε έκταση στον κόσμο. Η πρωτεύουσα είναι η Καμπέρα, ενώ μεγαλύτερη πόλη είναι η μητρόπολη της Μελβούρνης. Άλλες σημαντικές αστικές περιοχές είναι το Σίδνεϊ, το Μπρίσμπεϊν, το Περθ, η Αδελαΐδα και η Χρυσή Ακτή.

Η Αυστραλία είναι μία εκ των πλουσιότερων χωρών του κόσμου και κατέλαβε το 2021 την πέμπτη θέση μεταξύ 191 κρατών στον δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης. Η χώρα έχει μια υπερσύγχρονη οικονομία υπηρεσιών και τριτογενούς τομέα και σημαντικά αποθέματα πρώτων υλών.

Γεωγραφία

Επεξεργασία

Η Αυστραλία βρίσκεται στο νότιο τμήμα του ανατολικού ημισφαιρίου και βρέχεται από θάλασσα. Από τον βορρά βρέχεται από την Αραφούρα θάλασσα και τη θάλασσα του Τιμόρ, στην ανατολή από τον Ειρηνικό ωκεανό (Θάλασσα της Τασμανίας και Θάλασσα των Κοραλλίων) και στα δυτικά και νότια από τον Ινδικό ωκεανό. Η Αυστραλία είναι η έκτη μεγαλύτερη χώρα με βάση τη συνολική της έκταση[7] και ανάλογα με τον ορισμό, θεωρείται η μικρότερη ήπειρος[8] ή το μεγαλύτερο νησί του κόσμου.[9]

Μορφολογία

Επεξεργασία
 
Εικόνα από δορυφόρο.

Η Αυστραλία ήταν στο μακρινό γεωλογικό παρελθόν τμήμα μιας μεγάλης ξηράς που κάλυπτε όλο το νότιο ημισφαίριο, γνωστής ως Γκοντβάνα. Αυτή η τότε υπερήπειρος θεωρείται ότι δημιουργήθηκε 570 με 510 εκατομμύρια χρόνια πριν, από την ένωση της ανατολικής Γκοντβάνας με τη Δυτική Γκοντβάνα. Η Γκοτβάνα δημιουργήθηκε πριν την Παγγαία, της οποίας αργότερα έγινε τμήμα.[10]

Δεν διαθέτει σπουδαία βουνά. Οι Αυστραλιανές Άλπεις έχουν σήμερα διαβρωθεί τόσο, ώστε οι σιδηροδρομικές γραμμές δεν δυσκολεύονται να περάσουν από τα παράλια στο εσωτερικό. Τα ψηλότερα βουνά είναι η Τάουνσενδ και η Κόσιουσκο (2.228 μέτρα), που βρίσκονται στην πολιτεία της Νέας Νότιας Ουαλίας και η Βόγογκ, στην πολιτεία Βικτόρια. Η κορυφή Μόσον στο απομακρυσμένο νησί Χερντ έχει ύψος 2.745 μέτρα. Στην Αυστραλιανή Ανταρκτική Περιοχή το ψηλότερο βουνό είναι το όρος ΜακΚλίντοκ (3.492 μέτρα).[11]

Το μέγεθος της Αυστραλίας τις προσδίδει μεγάλη ποικιλία τοπίων, με τροπικά δάση στα βορειοανατολικά, οροσειρές στα νοτιοανατολικά και νοτιοδυτικά, και μια έρημο στο κέντρο.[12] Είναι η πιο επίπεδη[13] ήπειρος, με τα παλαιότερα και λιγότερο εύφορα εδάφη.[14][15] Η έρημος και οι ημιερημικές εκτάσεις καταλαμβάνουν τη μεγαλύτερη έκταση της χώρας.[16] Η μέση βροχόπτωση στην ηπειρωτική Αυστραλία κατά μέσο όρο είναι λιγότερη από 500 χιλιοστά βροχής ετησίως.

Σε μεγάλη έκταση το έδαφος κλίνει προς τα μέσα και έτσι εμποδίζεται η διαφυγή των νερών προς τη θάλασσα. Το πιο χαμηλό σημείο αυτής της κοίλης Αυστραλίας περιλαμβάνει τη λίμνη Έυρ, που βρίσκεται 12 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Γενικά οι λίμνες της Αυστραλίας είναι πολλές, αλλά δεν έχουν όλες πάντα νερό. Το νερό των λιμνών είναι αλμυρό και έτσι δεν είναι χρήσιμα τα εδάφη τους, για να αποξηρανθούν. Οι σπουδαιότερες, εκτός από την Έυρ, είναι η λίμνη Αμαντέους, η Γκάιντνερ και η λίμνη Τόρρενς, όλες τους ενδοροϊκές αλμυρές λίμνες. Ο σπουδαιότερος ποταμός της Αυστραλίας είναι ο Μάρεϊ που εκβάλλει στον Ινδικό ωκεανό. Είναι ο σημαντικότερος και μεγαλύτερος ποταμός, γιατί έχει πάντοτε νερό και γιατί μαζί με τους παραποτάμους καλύπτει ένα μεγάλο μέρος της ηπείρου. Άλλος, μικρότερης σημασίας, ποταμός είναι ο Κούπερ που εκβάλλει στη λίμνη Έυρ.

Σε μικρή απόσταση από τις ανατολικές ακτές βρίσκεται ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος, ο μεγαλύτερος του κόσμου, ο οποίος εκτείνεται σε μήκος άνω των 2.000 χιλιομέτρων.[17] Το όρος Ογκούστους στη δυτική Αυστραλία διεκδικεί τον τίτλο του μεγαλύτερου μονολίθου στον κόσμο,[18] ενώ πολύ γνωστός είναι ο μονόλιθος Ουλουρού στην κεντρική Αυστραλία.

Κλίμα

Επεξεργασία

Το κλίμα της Αυστραλίας είναι διαφορετικό από μέρος σε μέρος. Γενικά, αν και σημειώνονται πολλές βροχές, συχνά φυσούν ξηροί άνεμοι που συντελούν στην έλλειψη βροχών για πολλά χρόνια. Σ' αυτές τις περιόδους ξηρασίας, τα εδάφη ερημώνονται εντελώς. Το κλίμα της Αυστραλίας είναι πολύ υγιεινό και δεν ευνοεί τις επιδημικές αρρώστιες, όπως τη φυματίωση, ευνοεί όμως την ελονοσία. Η χώρα ανακοίνωσε τον Δεκέμβριο του 2008 ότι έως το έτος 2020 θα έχει μειώσει κατά τουλάχιστον 5% τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σε σχέση με τα επίπεδα του 2000.[19]

Χλωρίδα και πανίδα

Επεξεργασία

Εξαιτίας της μεγάλης ηλικίας της ηπείρου, τις ιδιαίτερα ποικίλες κλιματολογικές συνθήκες και τη μακροχρόνια απομόνωση, η πανίδα και η χλωρίδα της Αυστραλίας είναι μοναδική. Περίπου το 85% των ανθοφόρων φυτών, το 84% των θηλαστικών, άνω το 45% των πτηνών και το 89% των ψαριών του γλυκού νερού είναι ενδημικά.[20] Επίσης, η Αυστραλία έχει τη μεγαλύτερη ποικιλομορφία ερπετών από οποιαδήποτε χώρα, με 755 είδη.[21] Η βλάστηση, καθώς και τα είδη των φυτών, διαφέρουν ανάλογα με τις κλιματολογικές συνθήκες. Έτσι, στο βόρειο μέρος φυτεύονται πολλά είδη φοινίκων και αναρριχητικών φυτών. Στο νοτιοδυτικό μέρος υπάρχουν πολλά χαρακτηριστικά της ηπείρου φυτά. Στο νοτιοανατολικό μέρος υπάρχει πλούσια βλάστηση σε ευκαλύπτους που φτάνουν τα 135 είδη, καζουαρίνες (21 είδη), μελανολεύκες (97 είδη), ακακίες (300 είδη).[εκκρεμεί παραπομπή] Στο εσωτερικό της χώρας δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου βλάστηση. Εξαιτίας του πετρώδους και αμμώδους εδάφους, βρίσκονται μόνο θαμνώδη φυτά. Από τα καρποφόρα φυτά, τα περισσότερα τα έχουν φέρει από άλλες χώρες, ιδιαίτερα ευρωπαϊκές.

 
Το κοάλα είναι χαρακτηριστικό μαρσιποφόρο της Αυστραλίας.

Τα θηλαστικά ζώα της Αυστραλίας είναι τα περισσότερα μαρσιποφόρα που διακρίνονται σε 100 είδη, όπως το καγκουρό και το κοάλα. Άλλα από αυτά είναι καρποφάγα, άλλα εντομοφάγα και άλλα τρωκτικά[ασαφές]. Υπάρχουν όμως και θηλαστικά μη μαρσιποφόρα, όπως ο σκύλος ντίνγκο, 21 είδη νυχτερίδας, 31 είδη ποντικιών. Επίσης είναι το μοναδικό μέρος της Γης όπου ζουν μονότρημα, δηλαδή θηλαστικά που γεννούν αυγά. Δύο είδη είναι γνωστά, η έχιδνα και ο πλατύποδας. Μεγαλύτερη ποικιλία έχουν τα πτηνά, όπως ο δρυοκολάπτης, ο σπίνος, ο φασιανός, ο γύπας, η λύρα, πολλά είδη παπαγάλων. Υπάρχουν πολλά είδη φιδιών και μάλιστα δηλητηριώδη καθώς και σαυρών (110 είδη). Στα παράλια, στα ποτάμια και στις λίμνες υπάρχουν κροκόδειλοι και θαλάσσιες χελώνες. Ζώα που μεταφέρθηκαν από αλλού στην Αυστραλία, όπως το κουνέλι, εξαγριώθηκαν εκεί. Στην Αυστραλία μεταφέρθηκε και το πρόβατο, που σήμερα αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες πηγές πλούτου για τη χώρα. Το μαλλί των προβάτων της θεωρείται το καλύτερο στον κόσμο και έδωσε τεράστια οικονομική ανάπτυξη στις εριοβιομηχανίες της Βρετανίας.

Ιστορία

Επεξεργασία

Η ύπαρξη ανθρώπων στην Αυστραλιανή ήπειρο εκτιμάται ότι άρχισε πριν 42.000 με 48.000 χρόνια πριν,[22][23] πιθανώς με τη μετανάστευση ανθρώπων από χερσαίες γέφυρες και μικρά θαλάσσια περάσματα από τη σημερινή νοτιοανατολική Ασία. Αυτοί οι πρώτοι κάτοικοι μπορεί να ήταν οι πρόγονοι των σύγχρονων ιθαγενών Αυστραλών.[24] Την εποχή του ευρωπαϊκού αποικισμού ήταν κυνηγοί και τροφοσυλλέκτες, με πολύπλοκη προφορική παράδοση και πνευματικές αξίες με βάση τη λατρεία της γης και την ύπαρξη της εποχής των ονείρων. Οι νησιώτες των Τόρες, εθνολογικά Μελανήσιοι, ήταν αρχικά κυνηγοί και τροφοσυλλέκτες.[25] Στις βόρειες ακτές της Αυστραλίας έφταναν σποραδικά ψαράδες από τη νησιωτική νοτιοανατολική Ασία.[26]

Άφιξη των Ευρωπαίων

Επεξεργασία
 
Πορτραίτο του Τζέιμς Κουκ, ο οποίος το 1770 χαρτογράφησε για πρώτη φορά την ανατολική Αυστραλία.

Παρόλο που πιθανολογείται ότι μουσουλμάνοι έμποροι είχαν ήδη φτάσει στη Βόρεια Αυστραλία από τον Μεσαίωνα, [27] η πρώτη καταγεγραμμένη θέαση της ενδοχώρας της Αυστραλίας και ο πρώτος καταγεγραμμένος ελλιμενισμός στην Αυστραλιανή ήπειρο αποδίδονται στον Ολλανδό Βίλεμ Γιάνσον. Είδε τις ακτές της χερσονήσου Γιορκ στις αρχές του 1606 και βγήκε στη στεριά στις 26 Φεβρουαρίου στον ποταμό Πενφάδερ, κοντά στη σύγχρονη πόλη Γουέιπα στο Κέιπ Γιορκ.[28] Οι Ολλανδοί χαρτογράφησαν ολόκληρη τη δυτική και βόρεια ακτογραμμή και την ονόμασαν «Νέα Ολλανδία» κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα, αλλά δεν προσπάθησαν να την αποικήσουν παρόλο που νέα ολλανδικά πληρώματα χαρτογράφησαν αλλά τμήματα της ηπείρου. Ο Γουίλιαμ Ντάμπιερ, Βρετανός θαλασσοπόρος, βγήκε στη στεριά στη βορειοδυτική ακτή της Νέας Ολλανδίας το 1688 και το 1699.[29] Το 1770, ο Τζέιμς Κουκ έπλευσε κατά μήκος και χαρτογράφησε την ανατολική ακτή, την οποία ονόμασε Νέα Νότια Ουαλία και τη διεκδίκησε εκ μέρους της Μεγάλης Βρετανίας.[30] Με την απώλεια των αποικιών της στην Αμερική το 1783, η βρετανική κυβέρνηση έστειλε ένα στόλο υπό τη διοίκηση του Άρθουρ Φίλιπ, για να δημιουργήσει ποινική αποικία στη Νέα Νότια Ουαλία. Κατασκεύασαν στρατόπεδο και ύψωσαν τη σημαία στον κόλπο του Σίδνεϊ στις 26 Ιανουαρίου 1788, ημερομηνία η οποία θεωρείται εθνική γιορτή της Αυστραλίας, αν και η αποικία στη Νέα Νότια Ουαλία ιδρύθηκε επισήμως στις 7 Φεβρουαρίου 1788. Ο πρώτος οικισμός οδήγησε στη δημιουργία του Σίδνεϊ και την εξερεύνηση και εγκατάσταση σε άλλες περιοχές.

Ένας βρετανικός οικισμός είχε δημιουργηθεί στη Γη του Βαν Ντίμεν, σήμερα γνωστή ως Τασμανία, το 1803 και έγινε ανεξάρτητη αποικία το 1825.[31] Την Τασμανία ανακάλυψε ο Ολλανδός Άμπελ Τάσμαν το 1642. Το Ηνωμένο Βασίλειο διεκδίκησε επίσημα το δυτικό τμήμα της δυτικής Αυστραλίας (την αποικία Σουάν Ρίβερ) το 1828.[32] Οι ξεχωριστές αποικίες δημιουργήθηκαν από τμήματα της Νέας Νότιας Ουαλίας, η Νότια Αυστραλία το 1836, η Βικτώρια το 1851 και το Κουίνσλαντ το 1859.[33] Η Βόρεια Επικράτεια ιδρύθηκε το 1911, όταν διαχωρίστηκε από τη Νότια Αυστραλία.[34] Η Νότια Αυστραλία δημιουργήθηκε ως «ελεύθερη αποικία», δεν ήταν ποτέ ποινική αποικία. Η Βικτόρια και η Δυτική Αυστραλία επίσης ιδρύθηκαν ως ελεύθερες αποικίες, αλλά αργότερα δέχτηκαν τη μεταφορά καταδίκων.[35][36] Μια εκστρατεία από τους αποίκους της Νέας Νότιας Ουαλίας οδήγησαν στο τέλος της μεταφοράς καταδίκων σε αυτήν την αποικία. Οι τελευταίοι κατάδικοι έφτασαν το 1848.[37] Ο ιθαγενής πληθυσμός, ο οποίος εκτιμάται ότι αριθμούσε ανάμεσα σε 750.000 και 1.000.000 κατοίκους το 1788,[38] παρήκμασε για τα επόμενα 150 χρόνια μετά την άφιξη των Ευρωπαίων, κυρίως λόγω λοιμωδών νοσημάτων,[39] ενώ χιλιάδες πέθαναν ως αποτέλεσμα των συνοριακών συγκρούσεων με τους αποίκους.[40]

Ο πυρετός του χρυσού στην Αυστραλία άρχισε στις αρχές της δεκαετίας του 1850 και η Επανάσταση Γουρίκα ενάντια στους φόρους των αδειών των ορυχείων το 1854 ήταν μια πρώτη έκφραση λαϊκής ανυπακοής.[41] Ανάμεσα στο 1855 και το 1890, οι έξι αποικίες απέκτησαν κυβέρνηση και διαχειρίζονταν μόνες τους τις υποθέσεις τους, ενώ παρέμειναν τμήμα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Το αποικιακό γραφείο στο Λονδίνο διατηρούσε τον έλεγχο σε ορισμένους τομείς, όπως οι εξωτερικές υποθέσεις, η άμυνα[42] και η διεθνής ναυτιλία.

Δημιουργία του κράτους

Επεξεργασία

Την 1 Ιανουαρίου του 1901, δημιουργήθηκε ομοσπονδία των αποικιών μετά από μια δεκαετία σχεδιασμού, διαβουλεύσεων και ψηφοφοριών.[43] Αυτό εγκαθίδρυσε την Κοινοπολιτεία της Αυστραλίας ως κτήση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.[44] Η Ομοσπονδιακή Επικράτεια Πρωτεύουσας (αργότερα ονομάστηκε Επικράτεια Αυστραλιανής Πρωτεύουσας) δημιουργήθηκε το 1911 στη θέση της μελλοντικής πρωτεύουσας Καμπέρα. Η Μελβούρνη ήταν η προσωρινή έδρα της κυβέρνησης από το 1901 μέχρι το 1927, ενόσω η Καμπέρα κατασκευαζόταν.[45] Το 1914, η Αυστραλία πολέμησε στο πλευρό της Βρετανίας κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.[46][47] Οι Αυστραλοί συμμετείχαν σε πολλές από τις μεγάλες μάχες του δυτικού μετώπου.[48] Από τους 416.000 στρατιώτες, περίπου 60.000 σκοτώθηκαν και 152.000 τραυματίστηκαν.[49] Πολλοί Αυστραλοί θεωρούν ότι η ήττα των Αυστραλιανών και Νεοζηλανδικών στρατευμάτων (ANZAK) στην εκστρατεία της Καλλίπολης τη γέννηση του έθνους, την πρώτη του μεγάλη στρατιωτική δράση.[50][51]

Ο βρετανικός νόμος του Γουέστμινστερ το 1931 τερμάτισε επισήμως τους περισσότερους συνταγματικούς θεσμούς ανάμεσα σε Αυστραλία και Ηνωμένο Βασίλειο. Η Αυστραλία το υιοθέτησε το 1942.[52] Η έκπληξη από την ήττα των Βρετανών στην Ασία το 1942 και η απειλή της ιαπωνικής εισβολής έστρεψε την Αυστραλία προς τις Ηνωμένες Πολιτείες για να βρει ένα σύμμαχο και προστάτη.[53] Οι Ιάπωνες βομβάρδισαν το 1942 το Ντάργουιν και επιτέθηκαν με υποβρύχια στο λιμάνι του Σίδνεϊ στις 31 Μαΐου 1942. Όμως, ο φόβος εισβολής υποχώρησε μετά από τις συμμαχικές νίκες ενάντια στους Ιάπωνες στη Θάλασσα των Κοραλλιών, το Μίντγουεϊ και στο μονοπάτι Κοκότα, στην Παπούα Νέα Γουινέα.[54] Από το 1951, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία και οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι επίσημοι στρατιωτικοί σύμμαχοι. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Αυστραλία ενθάρρυνε τη μετανάστευση από την Ευρώπη. Μετά την κατάργηση της πολιτικής της Λευκής Αυστραλίας τη δεκαετία του 1970, είναι δεκτοί μετανάστες από την Ασία και άλλες περιοχές.[55] Οι τελευταίοι συνταγματικοί δεσμοί ανάμεσα σε Αυστραλία και Ηνωμένο Βασίλειο διασπάστηκαν με την πράξη του 1986.[56]

Διοικητική διαίρεση

Επεξεργασία
Κύριο λήμμα: Πολιτείες και Επικράτειες της Αυστραλίας
 
Η πρωτεύουσα και οι πολιτείες της Αυστραλίας: [1] Επικράτεια της Αυστραλιανής Πρωτεύουσας [2] Νέα Νότια Ουαλία [3] Βικτόρια [4] Κουίνσλαντ [5] Νότια Αυστραλία [6] Δυτική Αυστραλία [7] Τασμανία [8] Βόρεια Επικράτεια.

Η Αυστραλία είναι ομοσπονδιακό κράτος, που αποτελείται από έξι πολιτείες και δυο μείζονες επικράτειες. Οι έξι πολιτείες είναι οι ηπειρωτικές Βικτόρια, Δυτική Αυστραλία, Νέα Νότια Ουαλία, Νότια Αυστραλία, Κουίνσλαντ και η νησιωτική Τασμανία. Οι δυο μείζονες επικράτειες είναι η Βόρεια Επικράτεια και η Επικράτεια Αυστραλιανής Πρωτεύουσας, οι οποίες έχουν μικρότερο βαθμό αυτονομίας από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση σε σχέση με τις πολιτείες. Μια ακόμα ηπειρωτική επικράτεια, η Επικράτεια Τζέρβις Μπέι υπάγεται απ' ευθείας στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση.

Επιπλέον στην Αυστραλία ανήκουν οι παρακάτω νησιωτικές περιοχές στον Ινδικό και Ειρηνικό Ωκεανό:

Διακυβέρνηση

Επεξεργασία
Κύριο λήμμα: Εκλογές στην Αυστραλία

Η Κοινοπολιτεία της Αυστραλίας είναι κοινοβουλευτική συνταγματική Μοναρχία οργανωμένη κατά το πρότυπο του συστήματος Ουεστμίνστερ. Η χώρα είναι ομοσπονδία, όπου κάθε ομοσπονδιακή πολιτεία έχει δικό της κοινοβούλιο με εκτεταμένες νομοθετικές εξουσίες.

Οι γυναίκες επιτράπηκε να ψηφίζουν και να εκλέγονται από τον Ιούνιο 1902 σε εθνικό επίπεδο. H Αυστραλία ήταν η δεύτερη χώρα, μετά τη Νέα Ζηλανδία, που θέσπισε το δικαίωμα ψήφου των γυναικών, μολονότι περιοριζόταν στις λευκές γυναίκες μόνο.

Οικονομία

Επεξεργασία
 
Το ανοικτό ορυχείο χρυσού στην Καλγκούρλι, στη δυτική Αυστραλία, είναι το μεγαλύτερο της χώρας.[57] Η Αυστραλία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός χρυσού παγκοσμίως.[58]

Η Αυστραλία είναι πλούσια χώρα. Είναι η 12η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου και διαθέτει το πέμπτο υψηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ (ονομαστικό), με 66.985$. Τα έσοδά της προέρχονται από διάφορες πηγές, όπως μεταλλευτικές δραστηριότητες, τηλεπικοινωνίες, τραπεζικό σύστημα και τον κατασκευαστικό τομέα.[59][60][61] Είναι οικονομία της αγοράς, με σχετικά υψηλό κατά κεφαλή ΑΕΠ και χαμηλό ποσοστό φτώχειας. Όσον αφορά το μέσο πλούτο, η Αυστραλία κατατάχθηκε δεύτερη στον κόσμο, πίσω από την Ελβετία το 2013, αν και το ποσοστό φτώχειας ανέβηκε από 10,2% σε 11,8% από το 2001 μέχρι το 2013.[62][63] Έχει αναγνωριστεί ως το έθνος με το μεγαλύτερο διάμεσο πλούτο στον κόσμο και δεύτερο υψηλότερο μέσο πλούτο ανά ενήλικα το 2013.[62] Η Αυστραλία κατετάγη τρίτη στο δείκτη οικονομικής ελευθερίας το 2010.[64] Τον Ιανουάριο του 2009 ανακοινώθηκε από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία ότι σημειώθηκε άνοδος της ανεργίας το 2008 και έφτασε σε 4,5% του εργατικού δυναμικού της χώρας,[65] αλλά σε αντίθεση με τις άλλες ανεπτυγμένες οικονομικά χώρες, δεν μπήκε σε ύφεση κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 2008-09.[66]

Η χώρα κατετάγη δεύτερη στον Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης του ΟΗΕ το 2015 και έκτη στον δείκτη ευμάρειας του Legatum το 2016.[67] Όλες οι πόλεις της Αυστραλίας κατατάσσονται σε υψηλές θέσεις σε παγκόσμιες μελέτες βιωσιμότητας.[68] Στη λίστα του The Economist για το 2017, η Μελβούρνη κατετάγη στην πρώτη θέση για έβδομη χρονιά στη σειρά, ενώ η Αδελαΐδα και το Περθ ήταν στις θέσεις 5 και 7 αντίστοιχα.[69] Η Αυστραλία έχει ανάμεσα στις υψηλότερες τιμές κατοικίας παγκοσμίως και μερικά από τα μεγαλύτερα οικιακά χρέη.[70] Το κυβερνητικό χρέος της Αυστραλίας είναι περίπου 190 δις $,[71] περίπου του 20% του ΑΕΠ της χώρας.[72]

Το νόμισμα της χώρας είναι το Δολάριο Αυστραλίας.

Κατά τη δεκαετία του 1960, η γεωργία κυριαρχούσε και οι εξαγωγές της Αυστραλίας, στον εξορυκτικό τομέα αντιστοιχούσαν στο 17-20%. Ωστόσο, αυτό έχει αυξηθεί σημαντικά, με τις ορυκτές πρώτες ύλες και τις εξαγωγές ενέργειας να αντιπροσωπεύουν το 64% των εξαγωγών της Αυστραλίας την περίοδο 2015-16. Ο εξορυκτικός τομέας μαζί με τον συναφή επικουρικό τομέα του εξοπλισμού, τεχνολογίας και υπηρεσιών (mining equipment, technology and services, METS) αποτελεί το 15% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) της Αυστραλίας. Η Αυστραλία διαθέτει το 2,4% των ενεργειακών πόρων του πλανήτη, είναι πρώτη σε κοιτάσματα ορυκτής άμμου, άνθρακα, λιγνίτη, ουράνιου, νικελίου, ψευδάργυρου και μόλυβδου, και ανάμεσα στις πρώτες έξι χώρες παγκοσμίως σε βωξίτη, χαλκό, χρυσό, σιδηρομεταλλεύματα και διαμάντια[73][74].

Δημογραφία

Επεξεργασία
Κύρια λήμματα: Γλώσσες της Αυστραλίας και Δημογραφία της Αυστραλίας

Οι ιθαγενείς κάτοικοι της Αυστραλίας, οι Αβορίγινες, όπως προσδιορίζονται από το Ανώτατο Δικαστήριο της Αυστραλίας, είναι 649.171 κάτοικοι, σύμφωνα με την απογραφή του 2016 και αποτελούν το 2,8 του πληθυσμού της χώρας[75]. Σύμφωνα με την απογραφή του 2016, στην Αυστραλία κατοικούν 23.401.892 άτομα.[3] Αν εξαιρεθούν οι αυτόχθονες Αβορίγινες οι υπόλοιποι κάτοικοι είναι μετανάστες άποικοι και οι απόγονοι τους, που ανήκουν φυλετικά κυρίως σε διάφορους πληθυσμούς της Ευρώπης. Οι Βρετανοί, οι Ιταλοί, οι Γερμανοί και οι Έλληνες είναι από τις κυριότερες εθνότητες Ευρωπαίων πολιτών της Αυστραλίας. Άλλες σημαντικές πληθυσμιακά εθνότητες της Αυστραλίας είναι οι Κινέζοι, οι Ινδοί καθώς και άλλοι λαοί της Ασίας.

Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2019 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ήταν 83,0 χρόνια (81,3 χρόνια οι άνδρες και 84,8 οι γυναίκες).[76]

Οι πρώτοι Έλληνες έφτασαν στην Αυστραλία το 1829. Μεταναστευτικό ρεύμα Ελλήνων εμφανίστηκε στις αρχές του 20ού αιώνα. Οι πρώτοι μετανάστες προέρχονταν κυρίως από τα νησιά και τη Μακεδονία. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, το 1924, οι μετανάστες άρχισαν να καταφτάνουν σε ακόμη μεγαλύτερους αριθμούς. Ο μεγαλύτερος, όμως, αριθμός Ελλήνων έφτασε στη χώρα τη δεκαετία του 50, μετά την υπογραφή συνθήκης ανάμεσα στην Ελλάδα και την Αυστραλία. Στην αρχή έρχονταν μόνο άνδρες. Γυναίκες άρχισαν να καταφτάνουν τη δεκαετία του 60, οπότε και σχηματίστηκαν οι ελληνικές οικογένειες της Αυστραλίας. Σήμερα οι περισσότεροι Έλληνες ζουν στη Μελβούρνη, το Σίδνεϋ και άλλες μεγάλες πόλεις. Οι Έλληνες καθώς και οι ελληνικής καταγωγής Αυστραλοί είναι επίσημα περίπου 491.000 (93.743 γεννημένοι στην Ελλάδα και 397.431 γεννημένοι στην Αυστραλία), σύμφωνα με την απογραφή του 2016.[77]

Θρησκεύματα

Επεξεργασία

Αν και στην Αυστραλία δεν είναι θεσπισμένη κάποια θρησκεία ως κυρίαρχη θρησκεία, οι Χριστιανοί αποτελούν την πλειοψηφία των κατοίκων της Αυστραλίας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2016, το 22,6% είναι Ρωμαιοκαθολικοί (κυρίως Αυστραλοί ιρλανδικής, ιταλικής και πολωνικής καταγωγής), το 13,3% Αγγλικανοί ενώ το 16,3% είναι πιστοί άλλων χριστιανικών δογμάτων (Ορθόδοξοι, μέλη της Ενωτικής Εκκλησίας Αυστραλίας κλπ). Επίσης υπάρχουν Μουσουλμάνοι (2,6%), Βουδιστές (2,4%), Ινδουιστές (1,9%), Εβραίοι (0,4%) και λοιποί (0,9%). Το 30,1% των Αυστραλών δηλώνουν άθεοι ενώ το 9,6% δεν θέλησε να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα κατά την απογραφή.[78] Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν 66.918 μέλη [79] και οι Μορμόνοι της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών 140.797[80].

Σημαντικές πόλεις

Επεξεργασία
 
Άποψη της Μελβούρνης

Εξαιτίας των κλιματολογικών συνθηκών το πιο πυκνοκατοικημένο μέρος της Αυστραλίας είναι το ανατολικό και ιδιαίτερα στα παράλια.

  • Στην πολιτεία της Βικτώριας υπάρχουν οι πόλεις: Μελβούρνη (πρωτεύουσα με 5.100.000 κ.), Μπέντιγκο (103.000 κ.), Τζιλόνγκ (Geelong 287.000 κ.).
  • Στην πολιτεία της Νέας Νότιας Ουαλίας οι πόλεις: Σίδνεϊ (πρωτεύουσα με 5.361.000 κ.), Νιούκαστλ (505.000 κ.), Γούλανγκονγκ (315.000 κ.)
  • Στην πολιτεία του Κουίνσλαντ οι πόλεις: Μπρίσμπεϊν (πρωτεύουσα με 2.580.000 κ.), Χρυσή Ακτή (720.000 κ.), Τάουνσβιλ (185.000 κ.), Ίπσουιτς (75.000 κ.)
  • Στην πολιτεία της Δυτικής Αυστραλίας οι πόλεις: Περθ (πρωτεύουσα με 2.140.000 κ.), Φρίμαντλ (25.000 κ.)
  • Στην πολιτεία της Νότιας Αυστραλίας: Αδελαΐδα (πρωτεύουσα με 1.800.000 κ.)
  • Στην πολιτεία της Τασμανίας: Χόμπαρτ (πρωτεύουσα με 238.000 κ.)
  • Στο Βόρειο Διαμέρισμα: Ντάργουιν (200.000 κ)

Η έκταση της Αυστραλίας αντιστοιχεί στα δύο τρίτα της έκτασης της Ευρώπης και έχει πληθυσμό 25,8 εκατομμύρια κατοίκους. Αντιστοιχούν 3,3 άνθρωποι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Αυτό την κάνει μια από τις πιο αραιοκατοικημένες χώρες του κόσμου.

Οι περισσότεροι Αυστραλοί ζουν στη νοτιοανατολική ακτή μεταξύ της Μελβούρνης και του Μπρίσμπεϊν, σε μεγάλες αραιοκατοικημένες πόλεις. Οι Αυστραλοί κατά μέσο όρο δουλεύουν 41 ½ ώρες και κερδίζουν 960 αυστραλιανά δολάρια την εβδομάδα, περίπου 680 ευρώ. Το 99% του πληθυσμού ανακυκλώνει τα σκουπίδια του, ενώ δύο στους τρεις Αυστραλούς εκδηλώνει κάποιο είδος καρκίνου του δέρματος.

Πολιτισμός

Επεξεργασία
 
Η φημισμένη όπερα του Σίδνεϋ

Πριν τον ερχομό των αποίκων ο πολιτισμός που επικρατούσε ήταν αυτός των ιθαγενών Αβοριγίνων. Οι Αβορίγινες ζούσαν ως νομάδες γύρω από τον βράχο Άιερς, γνωστό και ως Ουλουρού στη γλώσσα τους. Οι Αβορίγινες είναι οι εφευρέτες του μπούμερανγκ. Το χρησιμοποιούν στο κυνήγι αλλά και ως παιχνίδι. Άλλο στοιχείο του πολιτισμού των ιθαγενών ήταν το ντιντζεριντού. Είναι ένα μουσικό όργανο, ένας μεγάλος ξύλινος σωλήνας από τον οποίο με ένα φύσημα παράγεται ένας παράξενος ήχος σαν βούισμα. Το ντιτζεριντού χρησιμοποιείται ακόμα στις θρησκευτικές γιορτές των Αβορίγινων.

Με την άφιξη των αποίκων από το 1788 και εντεύθεν, η βάση της αυστραλιανής κουλτούρας ήταν καθαρά αγγλοσαξονική αν και δημιουργήθηκαν και κάποια αυτόνομα στοιχεία, σχετικά με τη μοναδικότητα του περιβάλλοντος της Αυστραλίας και με τον προϋπάρχοντα πολιτισμό των ιθαγενών. Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, ο αυστραλιανός πολιτισμός έχει επηρεαστεί βαθύτατα από τον αμερικανικό τρόπο ζωής (κυρίως μέσω του κινηματογράφου και της τηλεόρασης) καθώς και από τους μη αγγλόφωνους πληθυσμούς που βρίσκονται στη χώρα.

Μεταφορές

Επεξεργασία

Η οδήγηση γίνεται στα αριστερά.

Εικόνες της Αυστραλίας

Επεξεργασία

Σημειώσεις

Επεξεργασία


Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ Επίσημη εκτίμηση
  2. ↑ 2,0 2,1 «National, state and territory population». Australian Bureau of Statistics. 19 Σεπτεμβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2024. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Απογραφή 2021
  4. ↑ Human Development Report 2021-22: Uncertain Times, Unsettled Lives: Shaping our Future in a Transforming World (PDF). hdr.undp.org. United Nations Development Programme. 8 Σεπτεμβρίου 2022. σελίδες 272–276. ISBN 978-9-211-26451-7. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 8 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2022. 
  5. ↑ «Australian Immigration - 1995 Global Cultural Diversity Conference - Mr Joseph Lo Bianco». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2008. 
  6. ↑ «Time - australia.gov.au». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2008. 
  7. ↑ «Australia». Encyclopædia Britannica. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2009. 
  8. ↑ «Continents: What is a Continent?». National Geographic Society. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2009. 
  9. ↑ «Australia in Brief: The island continent». Department of Foreign Affairs and Trade. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2009.  "Mainland Australia, with an area of 7.69 million square kilometres, is the Earth's largest island but smallest continent."
  10. ↑ Buchan, Craig (November 7–10, 2004). «Paper No. 207-8 - Linking Subduction Initiation, Accretionary Orogenesis And Supercontinent Assembly». 2004 Denver Annual Meeting. Geological Society of America. http://gsa.confex.com/gsa/2004AM/finalprogram/abstract_78645.htm. Ανακτήθηκε στις 2010-01-18. 
  11. ↑ «Highest Mountains». Geoscience Australia. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2012. 
  12. ↑ «Parks and Reserves—Australia's National Landscapes». Environment.gov.au. 23 Νοεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2012. 
  13. ↑ Macey, Richard (2005-01-21). «Map from above shows Australia is a very flat place». The Sydney Morning Herald. http://www.smh.com.au/news/National/Map-from-above-shows-Australia-is-a-very-flat-place/2005/01/21/1106110947946.html. Ανακτήθηκε στις 2010-04-05. 
  14. ↑ Kelly, Karina (13 Σεπτεμβρίου 1995). «A Chat with Tim Flannery on Population Control». Australian Broadcasting Corporation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2010.  "Well, Australia has by far the world's least fertile soils".
  15. ↑ Grant, Cameron (Αύγουστος 2007). «Damaged Dirt» (PDF). The Advertiser. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 6 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2010. Australia has the oldest, most highly weathered soils on the planet. 
  16. ↑ Loffler, Ernst· Anneliese Loffler· A. J. Rose· Denis Warner (1983). Australia: Portrait of a continent. Richmond, Victoria: Hutchinson Group (Australia). σελίδες 37–39. ISBN 0-09-130460-1. 
  17. ↑ UNEP World Conservation Monitoring Centre (1980). «Protected Areas and World Heritage – Great Barrier Reef World Heritage Area». Department of the Environment and Heritage. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2007. 
  18. ↑ «Mount Augustus». The Sydney Morning Herald. 2005-02-17. http://www.smh.com.au/news/Western-Australia/Mount-Augustus/2005/02/17/1108500208314.html. Ανακτήθηκε στις 2010-03-30. 
  19. ↑ «Μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου αποφάσισε η Αυστραλία». in.gr. 15 Δεκεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Δεκεμβρίου 2008. 
  20. ↑ «About Biodiversity». Department of the Environment and Heritage. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2007. 
  21. ↑ Lambertini, Marco (2000). A Naturalist's Guide to the Tropics (excerpt). University of Chicago Press. ISBN 0-226-46828-3. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2010. 
  22. ↑ Gillespie, Richard (2002). «Dating the First Australians (full text)» (PDF). Radiocarbon 44 (2): 455–472. https://journals.uair.arizona.edu/index.php/radiocarbon/article/download/4118/3543. Ανακτήθηκε στις 2014-07-28. 
  23. ↑ Roberts, Richard G.; Jones, Rhys; Spooner, Nigel A.; Head, M.J.; Murray, Andrew S.; Smith, M.A. (1994). «The human colonisation of Australia: optical dates of 53,000 and 60,000 years bracket human arrival at Deaf Adder Gorge, Northern Territory». Quaternary Science Reviews 13 (5–7): 575–583. doi:10.1016/0277-3791(94)90080-9. ISSN 0277-3791. 
  24. ↑ «The spread of people to Australia». Australian Museum. 
  25. ↑ Viegas, Jennifer (3 Ιουλίου 2008). «Early Aussie Tattoos Match Rock Art». Discovery News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2010. 
  26. ↑ MacKnight, CC (1976). The Voyage to Marege: Macassan Trepangers in Northern Australia. Melbourne University Press. 
  27. ↑ «1000-year-old coins found in Northern Territory may rewrite Australian history». Herald Sun. 14 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2022. 
  28. ↑ Davison, Hirst and Macintyre, p. 233.
  29. ↑ Marsh, Lindsay (2010). History of Australia: understanding what makes Australia the place it is today. Greenwood, W.A.: Ready-Ed Publications. σελ. 9. ISBN 978-1-86397-798-2. 
  30. ↑ «European discovery and the colonisation of Australia». Australian Government: Culture Portal. Department of the Environment, Water, Heritage and the Arts, Commonwealth of Australia. 11 Ιανουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2011. 
  31. ↑ Davison, Hirst and Macintyre, pp. 464–65, 628–29.
  32. ↑ Davison, Hirst and Macintyre, p. 678.
  33. ↑ Davison, Hirst and Macintyre, p. 464.
  34. ↑ Davison, Hirst and Macintyre, p. 470.
  35. ↑ Davison, Hirst and Macintyre, p. 679.
  36. ↑ Convict Records Public Record office of Victoria; State Records Office of Western Australia Αρχειοθετήθηκε 2016-05-13 στο Wayback Machine..
  37. ↑ «1998 Special Article – The State of New South Wales – Timeline of History». Australian Bureau of Statistics. 1988. 
  38. ↑ Briscoe, Gordon· Smith, Len (2002). The Aboriginal Population Revisited: 70,000 years to the present. Canberra, Australia: Aboriginal History Inc. σελ. 12. ISBN 978-0-9585637-6-5. 
  39. ↑ «Smallpox Through History». Smallpox Through History. http://encarta.msn.com/media_701508643/Smallpox_Through_History.html. Ανακτήθηκε στις 2016-06-11.  Αρχειοθετήθηκε 2009-10-29 στο Wayback Machine. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2016. 
  40. ↑ Bain Attwood· Stephen Glynn Foster (2003). Frontier Conflict: The Australian Experience. National Museum of Australia. σελ. 89. ISBN 9781876944117. 
  41. ↑ Davison, Hirst and Macintyre, pp.227–29.
  42. ↑ «Colonial Defence and Imperial Repudiation». Daily Southern Cross (vol XVII, issue 1349). 1860-11-13. http://paperspast.natlib.govt.nz/cgi-bin/paperspast?a=d&d=DSC18601113.2.12&l=mi&e=-------10--1----0-all. Ανακτήθηκε στις 2010-04-04. 
  43. ↑ Davison, Hirst and Macintyre, pp. 243–44.
  44. ↑ «History of the Commonwealth». Commonwealth Network. Commonwealth of Nations. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2015. 
  45. ↑ Otto, Kristin (Ιούνιος–Ιούλιος 2007). «When Melbourne was Australia's capital city». Melbourne, Victoria: University of Melbourne. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2010. 
  46. ↑ Macintyre, Stuart (1986) The Oxford History of Australia, vol. 4, p. 142
  47. ↑ C. Bean Ed. (1941). First World War Official Histories. I – The Story of Anzac: the first phase (11η έκδοση). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Αυγούστου 2008. 
  48. ↑ «First World War 1914–1918». Australian War Memorial. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2006. 
  49. ↑ Tucker, Spencer (2005). Encyclopedia of World War I. Santa Barbara, California: ABC-CLIO. σελ. 273. ISBN 1-85109-420-2. 
  50. ↑ Stuart Macintyre (2000). A Concise History of Australia. Cambridge, U.K.: Cambridge University Press. σελίδες 151–153. ISBN 0-521-62359-6. 
  51. ↑ Reed, Liz (2004). Bigger than Gallipoli: war, history, and memory in Australia. Crawley, WA: University of Western Australia. σελ. 5. ISBN 1-920694-19-6. 
  52. ↑ Davison, Hirst and Macintyre, p. 609.
  53. ↑ Davison, Hirst and Macintyre, pp. 22–23.
  54. ↑ «Second World War, 1939–45». Australian War Memorial. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2016. 
  55. ↑ Davison, Hirst and Macintyre, pp. 338–39, 681–82.
  56. ↑ «Australia Act 1986». Australasian Legal Information Institute. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2010. 
  57. ↑ «Government to help Kalgoorlie quake victims». Australian Broadcasting Corporation. 20 Απριλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2010. 
  58. ↑ «pg. 73 – Gold» (PDF). USGS. 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2016. 
  59. ↑ Cassen, Robert (1982). Rich Country Interests and Third World Development. United Kingdom: Taylor & Francis. ISBN 0-7099-1930-1. 
  60. ↑ «Australia, wealthiest nation in the world». 20 Οκτωβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2012. 
  61. ↑ «Australian's the world's wealthiest». The Sydney Morning Herald. 2011-10-31. http://www.smh.com.au/executive-style/luxury/australians-the-worlds-wealthiest-20111101-1mt2r.html. Ανακτήθηκε στις 2012-07-24. 
  62. ↑ 62,0 62,1 Credit Suisse Research Institute (9 Οκτωβρίου 2013). «Global Wealth Reaches New All-Time High». The Financialist. Credit Suisse. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2013. 
  63. ↑ AAP (2013-10-12). «Richest nation but poverty increasing». The Australian. http://www.theaustralian.com.au/news/latest-news/richest-nation-but-poverty-increasing/story-fn3dxiwe-1226738699752?from=public_rss&utm_source=The%20Australian&utm_medium=email&utm_campaign=editorial&net_sub_uid=44933799. Ανακτήθηκε στις 2013-10-12. 
  64. ↑ «Australia». 2010 Index of Economic Freedom. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2010. 
  65. ↑ Καθημερινή, Σε τέλμα η οικονομία της Αυστραλίας, 2009-01-18.
  66. ↑ «World Economic Outlook (WEO) 2010 Rebalancing Growth». International Monetary Fund. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2012. 
  67. ↑ «Human Development Report 2010 – tables» (PDF). United Nations. 2010. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 29 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2011. 
  68. ↑ «Melbourne 'world's top city'». The Age. 2004-02-06. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-01-30. https://web.archive.org/web/20090130144426/http://www.theage.com.au/articles/2004/02/06/1075854028808.html. Ανακτήθηκε στις 2009-01-31. 
  69. ↑ "Global liveability has improved for the first time in a decade", ABC News. Ανακτήθηκε 2017-10-13.
  70. ↑ «Nick Bryant's Australia: Australian affordablity». BBC. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2011. 
  71. ↑ Hughes, Tim. «Australian dollar continues astronomical rise to 30-year highs as US dollar, euro tank». Courier Mail. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2011. 
  72. ↑ «Australia Public debt – Economy». Indexmundi.com. 9 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2012. 
  73. ↑ «Το 15% του ΑΕΠ της Αυστραλίας προσφέρει ο εξορυκτικός τομέας». 
  74. ↑ «Αυστραλία - Ένα Μεγάλο Έθνος της Εξορυκτικής Βιομηχανίας». 
  75. ↑ Εθνική Στατιστική Υπηρεσία Αυστραλίας Ιθαγενείς
  76. ↑ Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, Προσδόκιμο ζωής και υγιές προσδόκιμο ζωής, Δεδομένα ανά χώρα
  77. ↑ «2016 Census of Population and Housing: General Community Profile: Catalogue No. 2001.0». censusdata.abs.gov.au. 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (ZIP) στις 10 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2017. 
  78. ↑ Θρησκεία στην Αυστραλία
  79. ↑ Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά 2014, Watch Tower Bible And Tract Society of Pennsylvania, σελ. 178
  80. ↑ "Facts and Statistics", mormonnewsroom.org

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αυστραλία&oldid=10832981"