Glin
Ar glin eo an div genvell a liamm eskern ar vorzhed ouzh re ar c'har : an eil etre askorn ar vorzhed hag ar skin, eben etre askorn ar vorzhed hag ar padelleg, an askorn balirek a anver penn-glin ivez. Brasañ kenvell korf an den eo ar glin.
Aesaet eo fiñvoù ar c'har gant ar glin, dre ma pleg d'he c'has war-dreñv betek kil ar vorzhed ; ne c'hall ket ar glin kas ar c'har war-raok ker pell avat, un nebeud kantimetroù hepken. Gouest eo ar glin da dreiñ un tammig, muioc'h war tu-dastum an troad (war-du ar gaol) eget war e du-skarzh (war-du an diavaez).
Korfadurezh
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
|
Daoulinañ
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]Daoulinañ, pe c'hoazh penndaoulinañ a ra an den pa laka e bennoù-glin war al leur kentoc'h eget chom war-sav war e zaoudroad, pe azezañ. Bez' e c'hall glinañ ivez, da lavaret eo lakaat ur penn-glin hepken war al leur.
En diavaez d'ar redi evit labour pe labour e vez an daoulinañ un arouez a sujidigezh : e lod relijionoù e taouliner evit pediñ un doue.
E lod skolioù e veze ar c'hiz lakaat ar vugale da zaoulinañ pa vezent lakaet e pinijenn. Darn a veze lakaet da zaoulinañ war ur reolenn a-benn m'o devije poan d'o fennoù-glin.
Skeudennoù
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]Lennegezh
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]- Àr en deulin, barzhonegoù gant Yann-Bêr Kalloc'h
Notennoù
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]- ↑ Skeudenn dre zasson gwarellel.
- ↑ Martial Ménard (2012), Dictionnaire français-breton, Palantines ISBN 978-2-35678-069-0
|