Феба (міфалогія)

Фе́ба (стар.-грэч.: Φοίβη) — у старажытнагрэчаскай міфалогіі^[1] тытаніда, дачка Урана і Геі, сястра і жонка Коя^[2], маці Лета і Астэрыі, бабуля Апалона і Артэміды.

Феба — карміцелька Апалона^[3]. Яна мела прадракалішча з храмам і аракулам у Дэльфах пасля Феміды, затым падарыла яго ўнуку^[4]. Па імі сваёй бабкі Апалон называецца Фебам^[5].

Зноскі

↑ Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.2. С.559, Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3 т. Т.3. С.81
↑ Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка I 1, 3; 2, 2
↑ Большой Этимологик // Лосев А. Ф. Мифология греков и римлян. М., 1996. С.619
↑ Эсхіл. Эўменіды 5, 11
↑ Гесіёд, падроблены фр.404 М.-У.

[1] Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.2. С.559, Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3 т. Т.3. С.81

[2] Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка I 1, 3; 2, 2

[3] Большой Этимологик // Лосев А. Ф. Мифология греков и римлян. М., 1996. С.619

[4] Эсхіл. Эўменіды 5, 11

[5] Гесіёд, падроблены фр.404 М.-У.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]