გეოგრაფია

დიხაუჩაშ რუკა

პორტალი გეოგრაფია

გეოგრაფია (ბერძენ. γεωγραφία < ბერძენ. gē — დიხა დო graphō — ეჭარუა) — ორთაშმეტყველებაშ დო ოჯარე მენცარობეფიშ ართიანი კომპლექსი, ნამუთ გურაფლენს დიხაუჩაშ გეოგრაფიული დაცხიშ გოვითარაფაშ კანონზჷმიერალეფს, სტრუქტურას, ორთული დო სოციალურ-ეკონომიკურ სისტემეფიშ ფუნქციონირაფას დო ურთიართრცხუს, ნამუთ ამუშენს რაციონალური ორთულხეირიშ პრინციპეფს, ჯარალუაშ ოპტიმალურ ტერიტორიულ ორგანიზაციას დო ეკოლოგიურო გერინელი ჩხოლარქიმინუაშ ელმოლიშ ფორმირაფას. მიშეგურუანს დიხაუჩას რსებული ობიექტეფიშ დო სისტემეფიშ ორგანიზაციაშ დო ფუნქციონირაფაშ განულ-ბორჯულ ასპექტეფს.

გეოგრაფიაშ გურაფაშ ზოგადი ობიექტი შილებე რდას ნამდგაიჸინ მოლინა, პროცესი დო სისტემა, ნამუსით აპალუ ვარდა შილებე პოტენციურო აპალუდას განული სტრუქტურა. ორთაშმეტყველებაშ დო ჯარალურ გეოგრაფიულ დისციპლინეფიშ გოართიანაფა მენცარობეფიშ ართ სისტემას გოპიჯალაფირი რე თინეფიშ ორკვიებელი ობიექტეფიშ აკონჭირელი რცხუეფიშ დო მენცარობეფიშ ეშაჩინებეფიშ ართობათ. გეოგრაფიაშ თარი ღანკი რე ჯარალუაშ გონივრული ტერიტორიული ორგანიზაციაშ დო ორთაშგჷმორინაფაშ საშუალებეფიშ რკვა, ჯარალუაშ ეკოლოგიურო უშქურანჯი გოვითარაფაშ სტრატეგიაშ ოსხირიშ ღოლამა. გეოგრაფიული რკვიებაშ თარი ობიექტი რე ადამიერიშ დო ორთაშ ურთიართგოლინა, გეოგრაფიული ელმოლიშ კომპონენტეფიშ რთუალა დო ურთიათრგოლინაშ კანონეფი ლოკალურ, რეგიონულ, ერუანულ, კონტინენტურ, ოკიანურ დ გლობალურ დონეეფს.

გეოგრაფიაშ მუჭოთ მენცარობაშ გურფაშ ზოგადი ობიექტი რე გეოგრაფიული დანცხი, ანუ ლანდშაფტური დანცხი, ნამუსით ართიანს მიკაწაწუნა დო ურთიართქიმინჯალა ლითოსფერო, ჰიდროსფერო, ატმოსფერო დო ბიოსფერო. გეოგრაფიული დანცხიშ გოვითარაფა ითირუ ბორჯის დო განს. ბორჯის თირუა რე რიტმულით დო ურიტმოთ, მანგო თეში, პერიოდული დო ეპიზოდური. განიშ გოვითარაფაშ უმანგობა გიმიხანტუ, იფრელიშ ოწოხოლე, ჰორიზონტალური დო ვერტიკალური ზონალურობით.

გეოგრაფიას გიშერთუ ჟირი ჯინჯიერი მალობა: ფიზიკური გეოგრაფია დო ჯარალურ გეოგრაფია. ფიზიკური გეოგრაფია გურაფლენს დიხაუჩაშ ჟიდოხიშ ორთას, არკვიენს ორთული პროცესეფიშ დო მოლინეფიშ სამანჯელეფს დო თინეფიშ გოვითარაფაშ კანონზჷმიერალეფს; ჯარალობური გეოგრაფია გეოგრაფიულ მენცარობეფიშ სისტემაშ ნორთი რე, ნამუთ გურაფლენს დიხაუჩას არსებული ანთროპოგენული ობიექტეფიშ დო სისტემეფიშ ორგანიზაციას დო ფუნქციონირაფაშ განნურ-ბორჯულ ასპექტეფს. თიში გურაფაშ ზოგად ობიექტის შილებე წჷმიარუნუანდას ნამდგაიჸინ ჯარალობური მოლინა, პროცესი დო სისტემა, ნამუსჷთ აპალუ ვარდა შილებე პოტენციურო აპალუდას განური სტრუქტურა.

გიშაკერძაფილ აბანს ეჭოფუნს კარტოგრაფია — მენცარობა ობიექტური სინანდულაშ საგანეფიშ დო მოლინეფიშ კონკრეტული განიშ დო თიში ბორჯიშ მეჯინათ თირაფაშე. ულირ ბორჯის გეოგრაფია ეჭარილი ხისიათიშ რდჷ, ათეჟამო თიში ჯინჯიერიი ეშაჩინება რე დიხაუჩაშ ორთაშ, მახორობაშ დო მეურნობაშ გურაფა.

ეტიმოლოგია დო საგანი

ტერმინი გეოგრაფია ბერძენული წუმულობაშ რე დო ზიტყვაზიტყვათ „დიხაუჩაშ ეჭარუას“ შანენს: geo (γη) – „დიხა“, graphein (γραφειν) – „ეჭარუა“.

კოჩიშობაშ უდიდაში დო უთარაში დარგი რე, ნამუთ უთარაშო იფრელიშ ღანკო ისახენს დიხაუჩაშ ედომუშამ გეოგრაფიული (ლანდშაფტური) დანცხიშ კომპლექსურ გურაფას, თიშ ენწყუალას დო შანულობას. ათე ბორჯის, გეოგრაფიული ანუ ლანდშაფტური დაცხიშ გოვითარაფა ითირუ ბორჯის დო განს. გეოგრაფია ზუსტი ორთაშმეტყველე მენცარობა რე. თიში თარი ნორთი რე ფიზიკური გეოგრაფია, ნამუთ ეჭარუნს დიხაუჩაშ გეოგრაფიულ დანცხის დო თიშ სტრუქტურულ ნორთეფს. ფიზიკური-გეოგრაფიაშ თარი გასაჩინე ედომუშამ დიხაუჩაშ ჟინპიჯიშ ორთაშ გურაფა დო ეჭარუა, ორთული პროცესეფიშ დო თიში მოლინეფიშ რკვიება.

გეოგრაფიაშ ისტორია

ანტიკური პერიოდი (ჯვ. წ. VI ო. - ახ. წ. III ო.)

გეოგრაფია კოჩობურობაშ ართ-ართი უჯვეშაში დარგი რე. მიარეოშწანურამი ისტორიაშ გოძვენას მიარეშა ითირჷ გეოგრაფიაშ გასაჩინე დო არზიქ. დუდშე გეოგრაფიაშ ეჭარული ხასიათი უღუდჷ, XIX ოშწანურს მენცარობათ დირსხუ.

კლავდიოშ პტოლომეშური მოსოფელიშ რუკა

ოკო იშინუას, ნამდა ელემენტარული გეოგრაფიული წჷმორინა თიმწკჷმაიან არძა ჯარალუას აპალუდ. შინელი წჷმორინეფი გიმიხანტუდ აკანურ გეოგრაფიულ ტერმინეფს; მაგალითო ტერმინეფი „ტობა“ ვარდა „ტყა“ გჷმოხანტუნდ მუჭოთ ათე ვარდა ეთი აკანიშ დვალაფას დო შხვა. გიშურს, ნამდა თიმ ბორჯის ჯარალუას ძალამი ფართე რჩქინა უღუდჷ გოხოლუაშ ტერიტორიაშ გეოგრაფიულ დვალაფაშე. მორო სისტემატიური გეოგრაფიული არზიქ დირსხუხვალე ჯვეშ ბერძენულ ნატურფილოსოფიურ რჩქინას.

სისტემატიური რჩქინაქ ინისახჷ ჯვეშ ბერძენეფიშე ღოლამირ მილეტიშ, პითაგორაშ დო შხვა სკოლეფს, სოდეთ სხუნუნდეს ორთაშ ედომუშამობას დო შხვა ოკითხეფს. იშენ ჯვეშო, ულირ ბორჯის აკაბუცხა მუდანობათ მოხვადჷ გეოგრაფიული რჩქინაშ შაყარუაქ. მარა ოკო ირაგადუას, ნამდა ეთი ბორჯის ინისახჷ ალმახანური გეოგრაფიაშ შხვადოშხვა დარგიშ ოსხირიქ. დუდშე დირსხუ ქიანაშრჩქინალაქ, ნამდა ჯარალუას უმოსო ოინტერესუდჷ მუში ელმოლიშ გალე რკვიება. ქიანაშრჩქინალას მუჭოთ ორთაშომეტყველე მიმალობას ხვალე ეჭარული ხასიათი უღუდჷ. ჯვეშ ბერძენულ წყუეფს მაართა ქიანაშრჩქინალაშ დაოშანილობა რდჷ წყარპიჯეფიშ დო სქირონაშ ეჭარუა დო ხოლო დიხაუჩაშ მოლუაფა.

ჰეკატეოს მილეტარქ (დოხოლ. ჯვ.წ. 549/546-დახოლ.ჯვ.წ. 480) მაართა დიჭყჷ ლიბიაშ (აფრიკა) გიშართუალა. თი ბორჯის უკვე ხვადუდჷ თიმწკჷმაიანი დიხაუჩაშ ჟიდოხიშ ორთულო გორთუალა. ართ-ართი ისტორიკოს გეოგრაფი შინანდჷ, ნამდა ჰეკატეოსიშ ხანდეფი იძირუაფუდ კლიმატიშ, ფაუნაშ დო ფლორაშ ჸურე ომენცარე ინტერესი. თაშ ნამდა თენა რდჷ მაართა ხანდა საართო გეოგრაფიაშ თემატიკას. ათეწკჷმა ჰეკატეოს მილეტელქ მაართათ აკადგინჷ სქირონაშ დოხორელი ნორთიშ კარტოგრაფიული გჷმოსახილუა.

ჰეროდოტე

არისტოტელე

პარმენიდე ელეელი

უჯვეშაში გეოგრაფიული არაკი, ნამუქით ჩქინდა დახე ედომუშამო მანჭჷ რე ჰეროდოტეშ ჩინებული ნახანდა. ჰეროდოტე (დახოლ. ჯვ.წ. 485-დახოლ.ჯვ.წ. 424) დიდი ისტორიკოსი დო ქიანაშმაძირალი რდჷ, ნამუქჷთ შხვადოშხვა თიმ ბორჯიშ ჩინებულ ქიანას დო ნოღას იშარჷ დო საბოლოლათ ეჭარჷ ნაძირეფი. უგეოგრაფე ჯოხონობაშ უმიკუჯინუო, თიში დუნარსხუა წჷმარინუანს გეოგრაფიული ხასიათიშ ეჭარუას, ნამუსჷთ ქიანაშრჩქინაწკჷმა ართო გოსინთელი რე ეთნოგრაფიული მოღეთ. ათეწკჷმა ართო ჰეროდოტექ გიმირჩქინჷ ინტერესი ისტორიული გეოგრაფიაჸურე.

ანტიკური გეოგრაფიული რჩქინა დოგურგინელი რე სტრაბონიშე ნაჭარა ხანდას „გეოგრაფია 17 წინგო“. სტრაბონის შინელი ხანდა წჷმარინუანს ქიანაშრჩქინაშ არზიშ ნაწარმეფს. თიში ნახანდაშ ასა-გასა დახოლ. 83% გეპონჷ ქიანეფიშ რეგიონალურ დოხასიათაფას, კერძოთ ორთული, ეთნიკური დო პოლიტიკური პრინციპეფით. სტრაბონქ ტავრიშ გვალამი სისტემაშ მეჯინათ მუმარზის აზიაშ ჟირი ნორთო გორთუალა. თინა ჭარუნდჷ ნამდა, ოხვილუ რე ოიკუმენეშ გორთუალა ქართებო, ნამდა მენცარეფს შეულებდან ფაუნაშ, ფლორაშ დო კლიმატიშ თირუეფიშ ძირაფა. თიმწკჷმა სტრაბონს გიშაკერძაფილო ბიზანტიარეფი აფასენდეს, ნამუეფით თის გეოგრაფის უძახჷდეს.

გეოგრაფიაშ მაჟირა მიმალობა, ნამუქჷთ ანტიკურ პერიოდის ინისახჷნ, რდჷ დიხაშრჩქინალა (ზოგადდიხაუჩაშრჩქინა), ნამუშ ჩარჩოეფს მირჩქინუაფუდჷ დიხაუჩაშ ფორმა, ორტყაფუეფი, სქირონაშ დო წყარიშ ურთიართრცხუ დო ხოლო მიარე ორთული მოლინაშ სამანჯელი. ათე მალობაშ დუმარსხუაფალი რდჷ თალეს მილეტელი (ჯვ.წ. 624-547). თინა რდჷ თიმწკჷმაიანი ედომუშამი ფილოსოფიაშ დო ზოგადო მენცარობაშ დჷმარსხუაფალი. თალესიქ ორთაშ მოლინეფიშ ენწყჷმა ცადჷ მატერიალისტურ ოსხირეფს. თის ოქიანუშ არზო ანუ მიარეფერუანი მოლინეფიშ დო მოღეეფიშ რსხუთ წყარი მიოჩქჷ. თიში არზით, ირფელქ წყარშე გორჩქინდჷ დო წყარო გინირთუ. თალესი ორთას შურდგჷმილო წერმიდგინანდჷ. ხოლო თალესის დიხაუჩა წჷმოდგინელი აფუდჷ, მუჭოთ კოკეფი, ნამუთ თიში არზით დიდ მოსოფელი ოკიანეს ინიფაფუდჷ. შედეგო თიში ნაარზუქ უკული ოსხირი ალურღჷ დიხაუჩაშ სფეროეფიშ იდეაშ საქვარს. თინა ჰილოძოისტი რდჷ.

ოშინალი რე, ხოლო პარმენიდე ელეელი (დახოლ. ჯვ.წ. 540 ან 520- 450), ნამუქჷთ წუმუკინ იდეას დიხაუჩაშ ბირთვიჯგჷრა ფორმაშე. პარმენიდეშ იდეაშ ოსხირს ჯვეშ ბერძენეფქ მენცარობა ევდოქსე კნიდოსარქ (დახოლ. ჯვ.წ. 408 - 355) დარსხუ კლიმატური ორტყაფუეფიშ იდეას. თიქ მინიღჷ ჩინება „ჰორიზონტი“. ევდოქსე კნიდოსარქ მაართათ დადგინჷ დიხაუჩაშ სიტიბური ორტყაფუეფი.

ჯვეშ საბერძნეთის უდიდაში გოლინა მენცარობას მახვამილუ არისტოტელექ (ჯვ.წ. 384-ჯვ.წ.322), ნამუქჷთ აკოქიმინჷ გეოსფეროეფიშ იდეა. არისტოტელე მენცარობას ფაქტეფით რაგადანდჷ. თის ორხველჷ იდეა ართიანი ოკეანეშენ. ოცადუდ ეუნწყჷმჷდჷკო დიხაშნწალუაშ მოლინა. არძა მოლინაშ გარკვიებას ფაქტეფს მიკაპონუდჷ. ხოლო გავითარჷ ევდოქსეშ იდეეფი. დუდეღალირო შილებე ითქუას, ნამდა არისტოტელე რდჷ ზოგადდიხაუჩაშრჩქინაშ დჷმარსხუაფალი. გიშაკერძაფილო ოშინალი რე თიში „მეტეოროლოგიკა“, ნამუსჷთ გოსინთელი რე შხვადოშხვა აქტუალური გეოგრაფიული ოკითხეფი, ეჭარუნს მიარე გეოგრაფიულ ართულს.

გეოგრაფიულ ისტორიას გიშაკერძაფილ აკანს ირო იკინანდჷ რუკეფი.

მაართა გეოგრაფიული რუკა აკადგინჷ თალესიქ ნაწაფექ, მილეტიშ სკოლაშ გაამა-კათა ანაქსიმანდრექ (ჯვ.წ. 610-546), ნამუსით მიოჩქუდ, ნამდა დიხაუჩა რე ოქიანუშ ეუყარებჷ ცენტრი. თინა ხოლო კოსმოსის გეოცენტრული მოდელიშ მაღოლამარი რე.

ჯვეშო არძა კათას უღუდჷ დოხოლაფათ რუკაჯგურა ინნაღოზეფი, მორო თე რუკეფი მენცარულ ოსხირს მორკებული რდჷ. რუკაქ გამიხანტას მუჭოთ სინანდულაშ წორი ემასახალ დოკუმენტიქჷნ, თინა უცილებურო ოკო ოპონუდას მათემატიკურ მეთოდეფს. გეოგრაფია მათემატიკურ-კარტოგრაფიული მიმალობაშ მაართა აკმაქიმინალიე ერატოსთენე კირენალი (ჯვ.წ. 276-194), ნამუთ გეოგრაფიას მეთემატიკაშ ოსხირეფიშ დჷმარსხუაფალი რე. ერატოსთენექ მაართათ გოზიმჷ დიხაუჩაშ მერიდიანიშ სიგირძა.

მათემატიკურ-გეოგრაფიულ მიმალობაშა დიდი თია მიშეღჷ ჰიპარქექ (დახოლ. ჯვ.წ.180/190-ჯვ.წ. 125), ნამუთ

სტრაბონი

ასტრონომიაშ ართ-ართი დჷმარსხუაფალი რდჷ. მიშეღჷ გეოგრაფიული კოორდინატეფი „სიფართე“ დო „სიგირძალა“. ჰიპარქექ გავითარჷ კარტოგრაფიაშ სტერეოგრაფიული დო ორთოგრაფიული პროექციეფი. თინა უჯვეშაში ასტრონომიული დო გეოდეზიური ხეჭკუდიშ - ასტროლაბიშ მაღოლამარი რე. თარი რდჷ ხოლო პოსეიდონიოსიშ (135-51 ჯვ.წ.) გოზიმეფი. პოსეიდონიოსი არისტოტელეშ აწმარინჯედ შინანდჷ, ნამდა ეკვატორული ორტყაფუ შილებე გედვალირი ჸოფედუკო.

კარტოგრაფიული არზუანობაშ უდიდაში წვანჯის წჷმარინუანს კლავდიოს პტოლემეშ (დოხოლ. 90-168 წწ.) ხანდეფი. თიში თარი გეოგრაფიული ხანდა რე „გეოგრაფიაშ ომაჯღვერე“ 8 წინგო. ართი ჸურე, პტოლემექ გეოგრაფიაშ ასტრონომიული თოლწონუათ მეუდირთჷ. მაჟირა განშე, თინა ოცადუდ, ნამდა თიშო ჩინებული ოქიანუ გეუძინუდკო რუკას. დამუშუ კარტოგრაფიული პროექციაშ თეორია. მუჩეს 8000 ვითოში პუნქტიშ კოორდინატეფი. ნახანდას ოხოლ დიხაუჩაშ ჟინპიჯიშ 27 რუკა. მიარე ოშწანურაშ გოძვენას პტოლემე სქიდუდ გეოგრაფიაშ დიდ ავტორიტეტო.

ოკო ფშინუათ, ნამდა ფიზიკურ-გეოგრაფიულ მიმალობაქ ანტიკურ პერიოდის გოვითარაფაშა ვემიართჷ, მორო ბერძენ ნატურფილოსოფოსეფქ დო გეოგრაფეფქ დარსხუეს ფიზიკურ-გეოგრაფიულ დისციპლინეფი : ქიანაშრჩქინალას, ზოგადდიხაუჩაშრჩქინალას დო კარტოგრაფიას.

ანტიკური გეოგრაფიული არზიქ დეგურგინ იშენით სტრაბონიშ დო პტოლემეშ ხანდეფით.

შქა ოშწანურეფი (III ს. - XV ს.)

ევროპას გეოგრაფიული წჷმორინეფი ირსხუაფუდ ბიბლიური დოგმეფიშ დო ანტიკური მენცარობაშ კანკალე დორსხუაფაშე, ნამუთ გოწიმინდელი რდჷ იფრელი ”მორთულშე”. შქა ოშწანურეფს გეოგრაფიული რჩქინაქ ხვალე ქიანაშჩქინალაშ თოლწორით გევითარჷ. შხვა დისციპლინეფი, ნამუეფით მონჭირელო რდჷ მერცხუაფილი მათემატიკაწკჷმა დო ორთაშმეტყველებაშ მენცარობებწკჷმან, გოვითარაფაშა ვემიართინჷ. უმოსით, შხირ მოხვალამას თინეფქ გოჭყოლადირქ იჸუ.

კოზმა ინდიკოპლევსტისური მოსოფელიშ სურათი

VI ოშწანურაშ გეოგრაფიული დჷნარსხუეფშე ოშინალი რე კოზმა ინდიკოპლევსტიშ ჩინებული ხანდა, სოდეთ გოსინთელი რე ევროპაშ, ინდოეთიშ, შრი-ლანკაშ დო ეთიოპიაშ ქიანაშრჩქინალაშ ოკითხეფი. ათე ნახანდაქ დიდი პოპულარობა მიპალუ.

ანტიკური იდეა ხვალე არაბულ კულტურას რე მიშაჩუალირი. მორო ათე იდეეფქ უკულ გავითარება ვეშჷ. გეოგრაფიული რჩქინაშ მაღალარეფი რდეს: ვაჭარეფი, ოურდუმეეფი დო მისიონერეფი.

ქიანაშრჩქინალაქ არძაშე დიდი გოვითარაფა მიპალჷ არაბულ ეპოქას, ნამუთ მერცხუაფილი რდჷ არაბეთიშ სახენწჷფოშ სიდიადეწკჷმა, ნამუთ VIII ო. მოჸუნელი იფართებუდ ცენტრალური აზიაშე დოჭყაფილი, თებული პირენეშ ჩქონიშახ. ქიანათრჩქინულობაშ გოვითარაფაშ ართ-ართი არძაშე თარი ფაქტორი რდჷ არაბეთიშ ვაჭარუა ბჟაეიოლს დო ბჟადალს შქას, თიშ ტრადიციულ გაგებას.

არაბული ქიანაშრჩქინალაშ ნახანდეფი ეჭარული ხასიათიშ რდჷ დო ირზენდეს დოხორელი პუნქტეფიშ, კათაშ, სიმდიდარეფიშ, ოვაჭარე მეთოდეფიშ დო შარეფიშ ეჭარუას. ათეჯგურა ნახანდეფს ორხველჷ აბუ იბნ ხორდადბეჰიშ აკნარსხი - „წინგი შარეფიშ დო სახენწჷფოეფიშე“, ნამუთ ჭარილი რე IX ოშწანურს.

ოშინალი რე, ხოლო არაბი ისტორიკოსი დო გეოგრაფი - ალ-ჰამავი იაკუთი, ნამუქჷთ მიარე ქიანას იშარჷ დო დოჭარჷ მიარე ოთოლჸუჯე ნახანდა, მ.შ. თარი რე „გეოგრაფიაშ ლექსიკონი“, ნამუსით ასახული რე არაბული გეოგრაფიაშ დო ისტორიაშ ლიტერატურაშ მენჭაფუეფი.

უმოსო თარი რდჷ ხოლო იბნ ბატუტაშ გირძეხანური შარალუა. იბნ ბატუტაშ ოქიანეშ განურ ეჭარუშ საქვარი დიჭყჷ დო მილჷ ეგვიპტე, ირანი, არაბეთი, მესოპოტამია, სირია, აკაბუცხა აზია, ყირიმი, რუსეთიშ ობჟათე ნორთი, შქა აზია, ინდოეთი, ავღანეთი, ინდონეზია დო ჩინეთი. თიში მაართა შარალუა დიჭყჷ 1325 წანას, ბოლო მოშარუა იჸუ 1352-1353 წწ. დო ასე გინოკვათჷ საჰარაშ ბჟადალური დო ცენტრალური ნორთი. 25 წანა ქიანაშმოლუობას გატარ დო ზუღათ გონჩურჷ დახოლ. 130 ათ. კმ. იბნ ბატუტა მოსოფელიშ ართ-ართი უდიდაში მეშარე რდჷ. ნანდული ქიანაშმიმალე.

ალ მასუდმა ღოლჷ მუსონეფიშ ეჭარუა. თინა რდჷ მოზამბიკაშ საროტის დო ხოლო მუშენდჷ ატმოსფერული მოლინეფიშ ეჭარუას.

XI ოშწანურაშ არძაშე დიდი გეოგრაფი რდჷ ალ-ბირუნი, ნამუთიქ დიდი ხანი შარალუას ატარჷ დო ოსხირამო იგურუ ირანიშ გვალეფი დო ხოლო ცენტრალური აზიაშ დიდი ნორთი. ფარსაკო ეჭარჷ ინდოეთი. რაგადანს გეოგრაფიულ პროცესეფშე.

არაბული კულტურაშ უდიდაში მენცარი რდჷ იბნ სინა (980-1037 იგივე ავიცენა), ნამუთ დიო ხოლო XI ოშწანურას ჭარუნდჷ დენუდაციური პროცესეფიშე. ეჭარჷ გვალამი ქიანეფიშ აკოფუჩხოლუაშ მოლინეფი. მორო ირფელიშ უმიკუჯინუო, არაბულ გეოგრაფიაქ თეორიულ წჷმორინეფს ვეგევითარჷ. არაბული გეოგრაფიაშ წჷმოძინა რე თის, ნამდა თინეფს გევითარეს ოქიანუშ განული წჷრმოდგინეფეფი.

მარკო პოლო ჩინეთის

რუკეფს არაბულ კულტურასჷთ გიშნაგორა აკანი უკინებჷდეს. მორო რუკეფიშ უდიდაში ნორთი დაბალი დონეშ რდჷ, თიშენ ნამდა მორკებული რდჷ გრადუსეფიშ ბადეს. გჷმნარკებუ რდჷ ალ-იდრისი (1100-1165) დო თიში რუკეფი. იდრისიშ ღოლამა მოსოფელიშ თიმწკჷმა ჩინებულ ნორთის რუკა (ქარღადის დო ვარჩხილიშ ბირტყა კვარკვალია ფირფიტას) დო დოჭარ ხანდა „გეოგრაფიული ეიორთუალი“, ნამუთ იკათუანს შხვადოშხვა ჩინებეფს კათაშე. წინგიშა მიშულირი რე ჟირი მოსოფელიშ რუკა. იდრისიქ ხოლო დიხაუჩა გორთჷ 7 კლიმატო (ირ კლიმატის 10 ნორთი რე).

XIII ოშწანურაშ შქა წანეფშე ევროპალეფიშ ოფირჩუან თოლწონუაქ გეფართუ, მარა ათექ ნორკები გენჯირა მოქიმინჷ თინეფიშ გეოგრაფიულ თოლწონუას. გეოგრაფიული ჩინებეფიშ მოპალუა დიჭყეს მისიონერეფქ პლანო კარპინიქ დო ვილემ რუბრუკვისიქ. უთარაში რდჷ ხოლო მარკო პოლოშ ნახანდეფი. ათე პერიოდის ივითარებჷ რუკეფიშ აკოდგინაშ ხელუანობთ.

ოშწანურას სპარსეთის, ინდოეთის დო თურქეთის იშარჷ ათანასე ნიკიტინქ.

გეოგრაფია დიდი გეოგრაფიული მეგორაფეფიშ პერიოდის (XV ო. - XVII ო.)

ქრისტეფორე კოლუმბი

ვასკო და გამა

დიდი გეოგრაფიული მეგორაფუეფქ დოხოლაფირო ჟირ ოშწანურას გეგინძორჷ. ირფელქ ქრისტეფორე კოლუმბიშ შარალუათ დიჭყჷ დო გეგინძორჷ XIX ოშწანურაშ დალიაშახ. დიდი გეოგრაფიული მეგორაფუეფი მოსოფელიშ შანულობაშ მოლინა რდჷ. ათე პერიოდის დეზუსტჷ დოხორელი კონტინენტეფიშ მოღიზუაქ, გჷმორკვიებულქ იჸუ სქირონაშ ჟიდოხიშ დიდი ნორთიქ. თიქ ახალი მოღე მეჩჷ რჩქინაშ შხვა დარგეფსჷთ (მაგ.:ეთნოგრაფიას ვარდა ბოტანიკას). ექსპედიციეფიშ ჯღონაშ ზოგადი სამანჯელეფი რდჷ: ომეკონე წარმებაშ რდუალა ევროპულ ქიანეფს; ძვირფასი ლითონეფიშ ნარკებობა დo თეთ გჷმოჭანაფილი ახალი დიხეფიშ გორუა ორქო-ვარჩხილიშ, სუნელეფიშ, მუნჭყვიშ ძვალიშ (ტროპიკეფს), ძვირფასი ბოწოწეფიშ, ნჯილოვერშაპიშ ჩქვალეფიშ (ოორუე ქიანეფს) ობისკონალო.

ათე პერიოდის გეოგრაფიული არზი ჭიი-ჭიეთ იდუდიშულებუდჷ ოოხვამერე დოგმეფიშე. ერთჷ დიხაუჩაშ სფერულობაშ იდეა დო თინაწკჷმა ართო პტოლემეშ კონცეფცია ევროპაშ ბჟადალი დო აზიაშ ბჟაეიოლი წყარპიჯეფიშ სიხოლაშე.

XV ოშწანურაშ გეოგრაფიული აკნარსხუეფეფშე ოშინალი რე ენეა სილვიო დე პიკოლომინიშ (პიუს II) ”კომენტარეფი” დო ჭარუეფი. იჩიებუ დიხაუჩაშ ფორმაშე, ხოლო რაგადანს კლიმატურ ორტყაფუეფშე დო თინეფიშ მუშობურობაშე, ხოლო შინანს დიხაუჩაშ გორთუალას ქიანაშ ნორთეფო დო ხოლო სხუნუნს ევროპას დო აზიას. ეჭარჷ გვალაშ ქჷნდჷრეფი დო წყარმალუეფი.

დუდშე ოშინალი რე ქრისტეფორე კოლუმბიშ (1451-1506 წწ) დიდებუანი შარალუა, მუთით ირფელქ ამერიკაშ (1492) მეგორაფათ გეთუ. ამერიკაშ გონწყუმას მაყუნჷ მოსოფელიშ ეკონომიკური, ეთნოგრაფიული, პოლიტიკური დო ომენცარე რეზონანსიქ. ედომუშამო კოლუმბიქ ამერიკაშ მიმალობათ ღოლუ ოთხი შარობუა:

1. მაართა შარალუა (3 მარაშინათუთა 1492 - 15 მელახი 1493)
2. მაჟირაუა შარალუა (25 ეკენია 1493 - 11 მანგი 1495)
3. მასუმა შარალუა (30 მესი 1498 - 25 გერგობათუთა 1500)
4. მანთხა შარალუა (9 მესი 1502 - გერგობათუთა 1504 )

თარი რდჷ ხოლო ვასკო და გამაშ შარალუა. ვასკო და გამა რდჷ მაართა ევროპალი, ნამუქჷთ ზუღური მიმულა ღოლჷ ევროპაშე ინდოეთიშ მიმალობათ. უთარაში რდჷ ხოლო ფერნანდო მაგელანიშ (1480-1521) დიადი შარალუა დიხაუჩაშ მუკმუკი. ოთოლჸუჯე რე ხოლო ალბუკერკეშ, ჯეიმზ კუკიშ ზუღური მარშრუტეფი.

შვანიშ მუმაჩამალი რე ნამდა, ათე პერიოდის ფართას გევითარჷ კარტოგრაფიული ხელუანობაქ. გიშაკერძაფილო პოპულარობათ რგებაფულენდჷ

ვასკო და გამაშ გიშულა ინდოეთის

რუკეფი, XVI ოშწანურშე - ატლასეფი. გორჩქინდჷ ზოხოული ქიანეფიშ თითო კაკალო ეჭარუეფი, ნამუეფსჷთ თოლ-ჸუჯი გოკვათილი რდჷ ეკონომიკურ დო პოლიტიკურ ოკითხეეფს. XVI-XVII ო. ზოგად დიხაუჩაშრჩქინალას გიმორინაფაქ მიაჩჷ, თინა ნავიგაციაშ ინტერესეფს ოინალუდჷ. ათე ბორჯიშ უდიდაში გეოგრაფიული ხანდა ბერნჰარდ ვარენიუსიშ „Geographia Generalis“ (1650), ნამუსჷთ აკოკოროცხელი რე დიდი გეოგრაფიული მეგორაფუეფიშ პერიოდიშ მენცარული რჩქინა, გინოჯინელი რე დიხაუჩაშ სქირონაშ ჟინპიჯიშ, ჰიდროსფეროშ დო ატმოსფეროშ ჯინჯიერი მუშობურეფი. ართ-ართი მაართა რუკა სოდეთ თხილერი რდჷ გრადუსეფიშ ბადე აკადგინჷ ჩინებულ გეოგრაფიქ დო ასტრონომქ - პაოლო ტოსკანელიქ (1397-1482). პაოლო ტოსკანელი დუდგინოდვალირო თხილანდჷ დიხაუჩაშ სფერულობაშ იდეას. ხოლო წჷმარინუ ბჟადალუშ შარათ ინდოეთშა მენჭაფაშ შესალებუაშ იდეას. ოშინალი რე ნამდა 1492 წანას მარტინ ბეჰაიმიქ (1459—1507) გიმიგონჷ გლობუსი.

გეოგრაფიული რჩქინაშ მენცარული სისტემატიზაცია (XVII ო. - XIX ო.)

უილიამ დამპირი

XVII ოშწანურშე მოჸუნაფილი ევროპაშ ტერიტორიას დიჭყჷ ჯვეში ავტორეფიშ დო არაბეფიშ ჭარუეფიშ დო კომენტარეფიშ თარგმუაქ. ათეზმახანს იძინჷ ინტერესიქ ქიანეფიშ ორთულ ფიჯალეფიშ გურაფას დო დიხაუჩაშ ორთაშ ეიონწყუმალო. XVIII-XIX ოშწანურეფს იღოლ დიდი ომენცარე ორთაშმეტყველებაშ ექსპედიციეფი, ნამუთ მენცარულ ეშაჩინებეფს ისახენდჷ ღანკო.

დიდ მენცარქ ფრანსის ბეკონიქ (1561-1626) მოხვამილჷ რეფორმა მენცარულ მეთოდეფს დო მეთოდოლოგიას. თარო ოხუჯუდ მენცარულ გეოგრაფიას მეგორაფუეფიშ საქვარეფს დო რაგადანდჷ თინეფიშ შანულობას. თარი რდჷ ხოლო გოტფრიდ ვილჰელმ ლაიბნიციშ (1646-1716), ჟორჟ ბიუფონიშ (1707-1788) დო მიხეილ ლომონოსოვიშ (1711-1765) წარმოდგენეფი დიხაუჩაშ ორთაშე.

მაართა მენცარ მეშარეთ შილებე მიბჩქონუათ ედმუნდ ჰალეი (1656-1742) - ჩინებული ასტრონომი დო გეოფიზიკოსი. თინა ოკათუდჷ წიმინდა სამენცარო ექსპედიციეფს, სოდეთ ოცადუდ დიხაუჩაშ მაგნეტიზმის რკვიებას. ოკო ვოშინუათ ხოლო უილიამ დამპირი (1651-1715) მეზღვიე დო კორსანტი, ნამუქით ასრულ სუმი დიდი ზუღური მარშრუტი. შედეგო დოჭარჷ ნახანდა, სოდეთ ეჭარჷ ზუღაშ ჯიმუანობა, ხოლო ოცადუდ დუდ გეუდგუმუდკო ოკეანური მიმალუობა დო ბორიაშ ურთიართრცხუ.

ათე პერიოდის თარი რდჷ ხოლო დანიელ გოტლიბ მესერშმიდტიშ (1685-1735) შარალუა, ნამუსით მაჸუნ დიდნძალი ბოტანიკურ-ზოოლოგიური, მინერალოგიური, ეთნოგრაფიული დო არქეოლოგიური კოლექციეფიშ შაყარუაქ. აკოდგინელი აფუ რუკეფი, მიოგორჷ სარგებელი დინოხური დო თ.უ.

XVIII ოშწანურს გრანდიოზული ომენცარე დო საბოლათ გონწყუმური ექსპედიციეფი მანწყჷ წუმულათ დანიარ მეზღვიე ვიტუს ბერინგიქ (1681-1741), ნამუშ შედეგო ალექსი ჩირიკოვწკჷმა ართო მიოგორჷ ოორუე-ბჟადალ ამერიკა დო ალეუტიშ კოკეფის.

XVIII ოშწანურიშ ბოლოს დო XIX ოშწანურიშ მინმალუს ფიზიკურ გეოგრაფიას ვაუღოლამნა დიდი მახურგალი ხანდეფი.

თეორიული მეგორაფუეფი დო გეოგრაფიაშ დიფერენციაცია (XIX ო.- XX ო.)

კარლ რიტერი

ფერდინანდ ფონ რიხტჰოფენი

XIX ოშწანური რე გეოგრაფიაშ დორსხუაფაშ თარიღი. წორო XIX ოშწანურს დირსხჷ გეოგრაფია მუჭოთ დუდიშული მენცარობა. წანეფიშ გოძვენას შაყარელი ფაქტობრივი მოღეფქ დო თეორიულ სინთეზიქ ღოლჷ გეოგრაფიაშ დინახლენი კანონზომიერებეფი. ხოლო გეოგრაფიულ მეგორაფეფქ იღოლჷ გოლინა ოქიანუშ წურმოდგინაშე. XIX ოშწანურიშ მიმაგორაფალეფშე ოშინალი რე : დეივიდ ლივინგსტონი (1813-1873), ფერდინანდ ფონ რიხტჰოფენი (1833-1905), ნიკოლოზ პრჟევალსკი (1839-1888) დო ფრიტიოფ ნანსენი (1861-1930).

თეორიული გეოგრაფიაშ ოკითხეფს მუშენდეს ორთაშ დიდი მარკვიებელეფი ალექსანდერ ჰუმბოლდტი (1769-1859) დო კარლ რიტერი (1779-1859). წორო ათე ჟირ მარკვიებელქ ეიჸონ გეოგრაფია პროფესიონალურ დონეშა დო თინეფქ საბოლათ აწარმეს გეოგრაფიული რკვიებაშ სინთეზი.

ალექსანდერ ფონ ჰუმბოლდტი

ალექსანდრ ფონ ჰუმბოლდტი რდჷ კოჩიშბაშ ართ-ართი უდიდაში გენია, დიდი მოარზოვნე დო გეოგრაფი, ნამუქით დოჭარჷ ჩინებული ხანდა «კოსმოსი». გიშაკერძაფილო, ოშინალი რე თიში ხუთწანიანი შარობუა ლათინურ ამერიკას. ედომუშამი მუში რინა შარულენდ. მენცარობაშ მიარეგანური მარჩქინჯი რდჷ. თიში მეჯინეფქ გიადჷ ოსხირო ზოგად ფიზიკურ გეოგრაფიას დო ლანდშაფტრჩქინულობას, ხოლო ჩანარეფიშ გეოგრაფიას დო კლიმატოლოგიას.

XIX ოშწანურიშ გეოგრაფიას დიდი თია მიშეღჷ ხოლო კარლ რიტერქ, ნამუთ გეოგრაფიაშ მაართა პროფესიონალი მარჩქინჯი პროფესორი რდჷ. მიარე დიდმოჩამულობითი ხანდაშ ავტორი რე. კარლ რიტერიშ ნახანდას „erdkunde“ მოჩამილი რე გეოგრაფიაშ მუჭოთ „ემანწყუმალი“ მენცარობაშ ენწყუმა. მიოზიმაფალი მეთოდიშ გიმორინაფათ ოცადუდ მიარე ორთული მოლინაშ კლასიფიკაციას დო ენწყუმას, ათეთ თინაქ დეხოლ ლანდშაფტიშ ედომუშამობაშ ალმახანურ წარმოდგენეფს. კარლ რიტერი გეოგრაფიული დეტერმინიზმიშ მოხუჯე რდჷ.

ალექსანდრ ფონ ჰუმბოლდტიშ დო კარლ რიტერიშ იდეეფქ დიდი გოლინა მახვალინეს XIX ოშწანურიშ დო XX ოშწანურიშ დაჭყაგურიშ გეოგრაფიული არზოვნებაშ გოვითარებას.

ათე პერიოდის რუსეთის, საფრანგეთის, გერმანიას დო ამერიკას დირსხჷ გეოგრაფიული სკოლეფქ, ნამუეფსით მოსოფელი შანულობა უღუდეს. თაქ ირდჷ მიარე გიშნარჩქინა გეოგრაფი, ნამუეფქით მუნეფიშ ხანდებით, დარსხუეს მუჭოთ მენცარულ გეოგრაფიას დო თიში არზიშ გავითარებას, თეში თიშ მოხურგე დარგეფიშ გურაფაშ საქვარს.

XIX ოშწანურიშე მოჸუნაფილი დიჭყჷ გეოგრაფიული მენცარობაშ ინტენსიური დიფერენციაცია. ფიზიკურ გეოგრაფიას გიშართჷ ძამი ბრელი სპეციალური დარგი (მაგ.,: გეომორფოლოგია), ათე ეკონიაშ გიმეიან დარგეფიი. ახალი გუმორთილ დარგეფქ მორდეს გეოგრაფიული რკვიებაშ არე დო თიში პერსპექტივა. დიფერენციაცია წანეფიშ გოძვენას მიშჷ, მუშ ოსხირსით გეოგრაფიაქ აკონჭირელი რცხუ დარსხჷ ორთაშმეტყველებაშ შხვა დარგეფწკჷმა, მ.შ. გეოგრაფია ოკეანოლოგიაშ დო ჰიდროლოგიაშ მოხვარათ ორცხჷ გეოფიზიკას; კლიმატოლოგიაშ დო ლანდშაფტოლოგიაშ მოხვარათ მერცხუაფილი რე ბიოგეოცენოლოგიაწკჷმა; გეოლოგიას თინა თარო გეომორფოლოგიათ მიარცხუ, ჰიდროლოგია გეოგრაფიას მიორცხუანს ჰიდროტექნიკაწკჷმა, ჰიდრავლიკაწკჷმა; ბიოგეოგრაფია გეოგრაფიას ბიოლოგიაწკჷმა მიორცხუანს. ჭიჭეთ გეოგრაფია მიარცუაფჷ მათემატიკას, გეოქიმიას დო გეობოტანიკას.

გეოგრაფია-გეოლოგიაშ ხურგას რე ხოლო სპელეოლოგია, პალეოგეოგრაფია დო გლაციოლოგია. გეოგრაფიაწკჷმა უშქაშეთ რე მერცხილი მენცარობაშ სპეციფიური დარგი - კარტოგრაფია.

ალმახანური პერიოდი (XXI ო.)

ბრაზილიაშ გეოგრაფიაშ დო სტატისტიკაშ ინსტიტუტი

XXI ოშწანურის ჩქინო ჩინებული რე ართი ედომუშამი მოსოფელი ოკეანე (ზუღებამო) დო შკვითი კონტინენტი. ჩინებული რე დიხაუჩაშ მიარე ორთული უბანი (დიდი ვარდა ჭიჭე). გიმორკვიებული რე მოსოფელიშ ოკეანეთ დო თიშ მუკმუკი გორინელი სქირონა. ბოლო-ბოლო მიჩქუნა ნამდა დიხაუჩა კვარკვალია რე დო მორთელი რე ბჟაშ სისტემას დო ირთანს ბჟაშ მუკმუკი ელიფსურ ორბიტას. XX ოშწანურს შაყარელ რჩქინა ომენცარე მოღექ მუში გაგინძორებას მიაჸუნ XXI ოშწანურსით. მორო XXI ოშწანურს დიო ბრელი აფჷ ორაგადე დო ოღოლამარი. XX-XXI ოო. რსებითი რცხუ იშენ რსებენს. არგანშე XXI ოშწანური გეოგრაფიული არზეფიშ დო იდეეფიშ გაგინძორებაშ ხანა რე.

უმიკუჯინუო თიში, ნამდა XXI ოშწანური ხვალე ”ახალი” გეოგრაფიული პერიოდი რე, იშენ რსებენს წუმოძინეფი დო ჭარილი რე ბრელი ომენცარე ხანდა. ამდღარშო რსებნს მიარე გეოგრაფიული დაწესებულება, თ.შ. ინსტიტუტეფი, ჯარალუეფი, რცხუეფი დო შხვა, თარო მიწუკინანს კოორდინაციას გეოგრაფიული არზიშ გეჸვენჯ გავითარებას. XX ოშწანურის ღოლამირი ომენცარე ორკვიებელ ინსტიტუტეფქ უდიდაში გეოგრაფიულ წუმოძინეფს მიოჭირინეს დო ათეჯგჷა ტემპეფით წუმოძინა გიმიჭანუანს ხოლო XXI ოშწანურს ახალი გეოგრაფიული მიკოჯინეფს, არზეფიშ დო თეორიეფიშ ქიმინუას დო საბოლათ თინეფიშ დამუშებას. XXI ოშწანურს აპალუ უდიდაში პოტენციალი, თიშენ ნამდა მენცარობას უხუჯანს გავითარებული დო ირო წუმოძინური ტექნიკა.

ფიზიკური გეოგრაფია

ფიზიკური გეოგრაფი რე დიხაუჩაშ გეოგრაფიული დანცხიშ კომპლექსურო მაგურაფუ გეოგრაფიულ მენცარობეფიშ სისტემა. თინა მიშადირთჷ გეოგრაფიული დანცხიშ დო თიში სტრუქტურული ნორთეფიშ - ორთული ტერიტორიული კომპლექსეფიშ - ზოგადი მუშობურეფიშ მაგურაფუ მენცარობეფიშ (დიხაუჩაშრჩქინულობა, ლანდშაფტრჩქინულობა, პალეოგეოგრაფია) დო კერძო, გეოგრაფიული დანცხიშ ზოხული კომპონენტეფიშ მაგურაფჷ მენცარობეფშე (გეომორფოლოგია, კლიმატოლოგია, სქირონაშ ჰიდროლოგია, ოკეანოლოგია, გლაციოლოგია, გეოკრიოლოგია, ნიადაგების გეოგრაფია, ბიოგეოგრაფია).

ბიოგეოგრაფია	კლიმატოლოგია & პალეოკლიმატოლოგია	წყარპიჯეფიშ გეოგრაფია	ეკოლ. გეოგრაფია & მენეჯმენტი
გეოდეზია	გეომორფოლოგია	გლაციოლოგია	ჰიდროლოგია & ჰიდროგრაფია
ლანდშაფტური ეკოლოგია	ოკეანოლოგია	ნიადაგთმცოდნეობა	პალეოგეოგრაფია

ჯარალური გეოგრაფია

ჯარალური გეოგრაფია რე გეოგრაფიაშ ნორთი, ნამუთ იკათუანს ათე მენცარობაშ არძა ასპექტის, თი ოკითხეეფიშ უმოსის, ნამუეფით უხურგუო ოხუ ფიზიკურ (ორთულ) ელმოლს, დო თიჯგჷა გეოგრაფიული დისციპლინეფიშ, ნამუეფით გურაფლენა წიმინდა ტექნიკურ ოკითხეფს.

კულტურული გეოგრაფია	გავითარებაშ გეოგრაფია	ეკონ. გეოგრაფია	ომედ. გეოგრაფია
ისტ. გეოგრაფია & გეოგრაფიული ბორჯი	პოლიტ. გეოგრაფია & გეოპოლიტიკა	მახორ. გეოგრაფია	რელიგია დო გეოგრაფია
სოციალური გეოგრაფია	ტრანსპორტიშ გეოგრაფია	ტურიზმიშ გეოგრაფია	ურბანული გეოგრაფია

გეოგრაფიული მეგორაფუეფი

გეოგრაფიული ობიექტეფიშ გონწყუმა

გეოგრაფიული მეგორაფუეფი - ჯოხო ახალი გეოგრაფიული ობიექტეფიშ ვარდა კანონზომიერებეფიშ მეგორაფას. გეოგრაფიაშ გავითარებაშ ორდოიან ეტაპის თარი თოლჸუჯი მიკაჯინედჷ სქირონაშ დიო ხოლო უჩინებჷ ნორთეფიშ მეგორაფას (ტერიტორიული მეგორაფუეფი). უკული, გეოგრაფია, მუჭთ მენცარობაშ, გავითარებაწკჷმა ართო უმოს დო უმოსი შანულობა მიპალჷ თიჯგურა მეგორაფუეფქ, ნამუეფით ხეს უნწყუნდეს გეოგრაფიულ კანონზომიერებეფიშ გუმოლინებას. გეოგრაფიული რჩქინაშ ნასახი დიო ხოლო მაართაჸოფილ ჯარალუას რსებენდჷ ლეგენდეფიშ დო პრიმიტიული ნახანტუეფიშ „რუკეფიშ“ სახეთ.

მუჟამს ჯვეშ კათას გეოგრაფიული თვალონწაჭუ გეფართეს, ღოლეს წუმოდგინეფი მუნეფიშ მუკმუკი დოხორელ ოქიანუს. უმოსო გვიანო ინისახჷ მაართა მენცარული წურმოდგენაქ დიხაუჩაშ სფერულობაშე, მორო დოხორელი ქიანა კინ ჭიფას რდჷ მიშახურგელი (მაგ.,: ჯვეში ბერძენეფიშ „ოიკუმენეა“). კათეფიშ შქას ურთიართობაშ გავითარებაწკჷმა ართო იფართებუდჷ გეოგრაფიული ჰორიზონტით. ათე პროცესი, ნამუთ ჭკორჸუნაშ დო ფეოდალური წკარუაშ ბორჯის ჭიიჭიეთ ივითარებუდჷ, კვათირო ამალჷ წარმებაშ კაპიტალური წესიშ ინოსახებაწკჷმა ართო.

ასე უკვე ოსქირონე დო ოზუღე ექსპედიციეფიშ შედეგო იღოლამუაფჷ მენცარული წარმოდგენეფი ედომუშამო დიხაუჩაშე. ტერიტორიული მეგორაფუეფი ეისახუ მოსოფელიშ გეოგრაფიულ რუკას. ტერიტორიული მეგორაფუეფი მონჭირელო რე მერცხუაფილი ჯარალუაშ გავითარებაშ საართო პროცესწკჷმა. თინეფიშ სოციალურ-ისტორიული როლი ჯარალუაშ გoვითარafაშ შხვადოშხვა ეტაპის შხვადოშხვა რე.

ჯვეში ოქიანუშ ისტორიაშე (ჩქინო ჩინებული რე ჯვეშ ბერძენეფიშ დო რომაელეფიშ, ჯვეშ ეგვიპტელეფიშ დო ბჟადალი აზიაშ კათეფიშ მეგორაფუეფი). ჩინებულ რე მინი მესარეშ ჯოხო. კართაგენელი ჰანონი (ჯვ. წ. VI ო), მოღეშ კვიდრი პითეა (ჯვ. წ. IV ო) დო შხვა.

უდიდაში შედეგეფს მიოჭირინეს ჩინებული მეშარუეფქ: მარკო პოლო, ქრისტეფორე კოლუმბიქ, ვასკო და გამა, ჯეიმზ კუკიქ დო თ.უ. თარი რე ახალი მეგორაფუეფი, ნამუეფით ანტარქტიდაშ ჸინიშჟინი დო ჸინიშგიმეიანი რელიეფიშ რუკას გინოღალას ოხოლჷ. შხუ ორო-ჰიდროგრაფიულ ართულეფიშ მეგორაფუეფი კინ ელებერი სქირონაშ კანკალე მიკოლაფირი ნორთის.

ტერიტორიულ მეგორაფუეფს გაკვიებული შანულობათ შილებე მევუზიმუათ ოკეანოგრაფიულ რკვიებაწკჷმა მერცხუაფილი მეგორაფუეფით. იგივე ირაგადე სპელეოლოგიურ გუმორკვიებეფშენით.

თაშ მაგ.: საქორთუოს მეგორაფილი რე ოშობით კარსტული ფოქვა. ულირი ოშწანურიშ 80-იანი წანეფიშო საქორთუოს ჩინებული რდჷ 500 შა ფოქვა, ასე თინეფიშ მუდანობა 1500-ს მეუძჷ.

გეოგრაფიული მენცარობა საქორთუოსი

საქორთუოშ გეოგრაფიული გურაფაშ კუნტა ისტორია

საქორთუოშ გეოგრაფიულ გურაფაშ დიდი ხანიშ ისტორია ურჷ. შორიშ პერიოდის ქორთუ მოღალეეფს, ოერე დო ოშულიერე პიჯეფს ედომუშამ წურმოდგინა უღუდეს საქორთუოშ დო თიშ მეზობელ ქიანეფშე. ოთოლჸუჯე გეოგრაფიულ ინფორმაციას ირზენა X-XII ო. ჩინებული ქორთუ მოღალეეფი გიორგი მერჩულე, იოანე პეტრიწი დო შოთა რუსთაველი. რუსთაველიშ ”ყილოშტყებამს” ჯგირო ჩქჷ თიმწკუმაიანი მოსოფელიშ ფართე დო ტომბა რჩქინა.

მენცარული გეოგრაფიათ დაინტერესება საქორთუოს ხვალე XVIII ოშწანურს დიჭყჷ. ათე ეპოქას საქორთუოსი მოღალენდჷ დიდი მენცარი ვახუშტი ბაგრატიონი, ნამუქით საქორთუოშ გეოგრაფიულ გურაფა დარსხჷ. ”ეჭარუა ომაფე საქორთუოში” ვახუშტიქ რუსეთის გათჷ - 1745 წანას.

XX ოშწანურსა საქორთუოს დო კავკასიაშ გურაფა ჯინჯიერო უცხოეთიშე იღოლამუდ, დაკვირებას ვარდა რკვიებეფს აწარენდეს : მისიონერეფი, მეშარუეფი, ქიანათმიმალუეფი დო შხვა.

საქორთუოშ გეოგრაფიაშ სისტემატური რკვიება კოლექტიური ღოზით ხვალე XX ოშწანურშე დიჭყჷ. ათე პერიოდის დირსხჷ უთარაში ომენცარე დაწესებულებეფქ. წორო ათე ეპოქას ოკო მივორხველუათ გეოგრაფიული არზოვნებაშ არძაშე დიდი ხანა. თაქ ირდჷ მიარე გუმორჩინელი გეოგრაფი, ნამუეფქით მუნეფიშ ხანდეფით, თარო გოხურგეს ქორთული გეოგრაფიული არზიშ პრინციპეფი, მაგალთო : საართო გეოგრაფიული არზოვნებაშო დიდი თია რე : ალექსანდრე ასლანიკაშვილიშ, გიორგი გეხტმანიშ, თეოფანე დავითაიაშ, გრიგოლ დევდარიანიშ, ბორის დობრინინიშ, ლევ ვლადიმიროვიშ, ვსევოლოდ ზენკოვიჩიშ, მიტროფანე კორძახიაშ, მელენტი სანებლიძიშ, ზურაბ ტატაშიძეშ, დავით უკლებაშ, ბესარიონ ყავრიშვილიშ, შალვა ყიფიანიშ, იასე შაქარიშვილიშ, სერგი ცხაკაიაშ, დავით წერეთლიშ, ვახტანგ ჯაოშვილიშ დო შხვეფიშ ხანდეფი. უმიკუჯინუო სირჩინუაშ, თინეფიშ ნახანდეფს ამდღათ ვემუდინუაფნა მუნეფიშ მენცარული ღირებულება. ბოლოს, გიშაკერძაფილო ოშინალი რე ხოლო დიდი ქორთუ მარკვიებელეფი - ალექსანდრე ჯავახიშვილი დო ლევან მარუაშვილი.

ალექსანდრე ჯავახიშვილი მუმალინებუნა მუჭოთ ორთაშ მარკვიებარი, ხოლო ნაღვაწი მენცარით. თიში დუდობათ საქორთუოს დიჭყჷ ორკვიებელი დო ომენცარე-პედაგოგიური მუშობაქ, მუსით უდიდაში შანულობა უღუდჷ. ლევან მარუაშვილი XX ოშწანურიშ ართ-ართი სახელამი მენცარი, ორთაშ დიდი მარკვიებარი რდჷ, ნამუქით კავკასიაშ გეოგრაფიაშ გურაფაშ საქვარს ახალ ეტაპის ეიჸონ.

XX ოშწანურიშ საქორთუოსი ფართას მიბუნუ კუჩხი გეომორფოლოგიაქ, კლიმატოლოგიაქ, ჰიდროლოგიაქ, სპელეოლოგიაქ, გლაციოლოგიაქ, ნერჩიშ გეოგრაფიაქ დო თ.უ.

ამდღარშო გეოგრაფიაშ გურაფა მეურს ქსუ-ის დო შხვა ინსტიტუტეფსი. შხვადოშხვა დაწესებულებეფსი მოღალენა გეოგრაფიაშ დოქტორეფი, პროფესორეფი, აკადემიკოსეფი დო შხვა.

გეოგრაფიული მენცარობაშ სისტემა

ფიზიკური გეოგრაფია

ფიზიკური გეოგრაფიაშ დანიშულობა რე დიხაუჩაშ გეოგრაფიული დანცხიშ კომპლექსურო გურაფა. ფიზიკური-გეოგრაფიაშ ოსხირი რე ზოგადი დიხაუჩათრჩქინულობა დო ლანდშაფტრჩქინულობა. ზოგადი დიხაუჩათრჩქინულობა გურაფლენს გეოგრაფიული დანცხიშ კანონზომიერებას, ლანდშაფტრჩქინულობა - ორთულ ტერიტორიულ კომპლექსეფს.

ფიზიკური გეოგრაფიაშ დარგეფი რე :

• გეომორფოლოგია
• კლიმატოლოგია
• ჰიდროლოგია
• ოკეანოლოგია
• გლაციოლოგია
• პალეოგეოგრაფია
• გეოკრიოლოგია
• სპელეოლოგია
• ბიოგეოგრაფია
• ფიტოგეოგრაფია
• ნერჩეფიშ გეოგრაფია
• კარტოგრაფია
• ტოპოგრაფია
• გეოინფორმაციული სისტემა

სოციალურ-ეკონომიკური გეოგრაფია

სოციალურ-ეკონომიკური გეოგრაფია რე გეოგრაფიული მენცარობაშ სისტემა, ნამუთ გურაფლენს ჯარალუაშ ტერიტორიულ ორგანიზაციას.

გიშირთუ :

• ეკონომიკური გეოგრაფია
• პოლიტიკური გეოგრაფია
• კულტურული გეოგრაფია
• სოციალური გეოგრაფია
• ისტორიული გეოგრაფია

მენცარობათსქაშური გეოგრაფიული დისციპლინეფი

• ისტორიული გეოგრაფია
• ეთნოგეოგრაფია
• ანთროპოგეოგრაფია
• ლინგვისტური გეოგრაფია
• ომედიცინე გეოგრაფია
• ვეტერინარული გეოგრაფია
• ოურდუმე გეოგრაფია
• რეკრეაციული გეოგრაფია
• მრეწველობაშ გეოგრაფია

გეოგრაფიაშ საართო დოჩინეფი დო ტერმინეფი

ფიზიკური გეოგრაფიაშ ობიექტეფი

სვირი - რზენი - დელტა - მალობა - ვეე - ვულკანი - გაბარი - პლატო - ზუღა - კონტინენტი - კოკი - ლაგუნა - წყარმალუ - გვალა - ლაკადა - ფოქვა - ჯიშთი - გვერდოკოკი - ოკეანე - რეგიონი - საროტი - ტობა - ტყა - ტიოზი - ფიორდი - ქჷრდე - ჸურე - წყარგიმალაფუ

სოციალურ–ეკონომიკური გეოგრაფიშ ობიექტეფი

დაბა - განი - პროვინცია - რაიონი - სახენწიფო - ოფუტე - ნოღა - ქიანა

შხვა გეოგრაფიული დოჩინეფი

გეოგრაფიული ატლასი - გეოგრაფიული ელმოლი - გეოგრაფიული კოორდინატეფი - გეოგრაფიული რაიონი - გეოგრაფიული რუკა - გლობუსი - ეკვატორი - კლიმატი - მერიდიანი - ნერჩი - პარალელი - პოლუსი - რელიეფი - ჰორიზონტი

გიმორჩქინელი გეოგრაფეფი დო მესარუეფი

ანაქსიმანდრე - იბნ ბატუტა - ბერინგი, ვიტუს - შამპლენი, სამიუელ - კოლუმბი, ქრისტეფორე - მაგელანი, ფერნანდო - პოლო, მარკო - სტრაბონი - თალესი

გიმორჩქინელი გეოგრაფეფი დო მეშარუეფი

გეოგრაფიული დაწესებულებეფი

• გეოგრაფიაშ ინსტიტუტი
• გეოგრაფიული ჯარალუა
• ვახუშტი ბაგრატიონიშ ჯოხონობაშ გეოგრაფიაშ ინსტიტუტი
• გეოგრაფიულ მენცარუეფიშ ოერეფოშქაშე რცხუ
• ოერეფოშქაშე გეოგრაფიული რცხუ

ძირით ხოლო

• გეოგრაფიული მეგორაფუეფი
• გეოგრაფიული ჯოხობუეფი
• მოსოფელიშ ქიანეფი
• ტოპონიმიკა
• ქიანაშ ნორთეფი: ამერიკა - აზია - ევროპა - აფრიკა - ოკეანეთი

რესურსეფი ინტერნეტის

• ვახუშტი ბაგრატიონის სახელობის გეოგრაფიის ინსტიტუტი
• საქართველოს გეოგრაფია
• Comité National Français de Géographie
• Hypergéo : Encyclopédie en ligne consacrée à l’épistémologie de la géographie
• Premier forum francophone sur la réflexion épistémologique en Géographie
• რუსეთის გეოგრაფიული საზოგადოება
• Кафанов А. И., Кудряшов В. А., 2005. Классики биогеографии : биобиблиографический указатель
• Официальный сайт факультета географии и геоэкологии СПбГУ
• Официальный сайт географического факультета МГУ им. М. В. Ломоносова

ლიტერატურა

• ქსე, ტ. 3, ხას. 60-63, ქართი., 1978;
• Григорьев А. А., Закономерности строения и развития географической среды, М., 1966;
• Берг, Л. С., Ландшафтно-географические зоны СССР. М.—Л., 1947-52;
• Арманд Д. Л., Наука о ландшафте, М., 1975;
• Мильков Ф. Н., Ландшафтная сфера Земли, М., 1970;
• Развитие физико-географических наук (XVII–XX вв.), М., 1975;
• Магидович И. П., Очерки по истории географических открытий, 3 изд., М., 1967;
• Джеймс П., Мартин Дж. Все возможные миры. История географических идей. М.: Прогресс, 1988;
• Саушкин Ю.Г. Географическая наука в прошлом, настоящем, будущем: Пособие для учителей. М.: 1980;
• Гумбольдт А., Сосмос, М., 1866.