Prijeđi na sadržaj

1718.

Izvor: Wikipedija
(Preusmjereno sa stranice 1718)
Ovo je članak o godini 1718.
Milenijum: 2. milenijum
Vjekovi: 17. vijek18. vijek19. vijek
Decenija: 1680-e  1690-e  1700-e  – 1710-e –  1720-e  1730-e  1740-e
Godine: 1715 1716 171717181719 1720 1721
1718.. po kalendarima
Gregorijanski 1718.. (MDCCXVIII)
Ab urbe condita 2471.
Islamski 1130–1131.
Iranski 1096–1097.
Hebrejski 5478–5479.
Bizantski 7226–7227.
Koptski 1434–1435.
Hindu kalendari
Vikram Samvat 1773–1774.
Shaka Samvat 1640–1641.
Kali Yuga 4819–4820.
Kineski
Kontinualno 4354–4355.
60 godina Yang Zemlja Pas
(od kineske Ng.)
Holocenski kalendar 11718.
p  r  u
Podrobnije: Kalendarska era

Godina 1718 (MDCCXVIII) bila je redovna godina koja počinje u subotu po gregorijanskom kalendaru odn. redovna godina koja počinje u utorak po julijanskom kalendaru.

Događaji

[uredi | uredi kod]

Januar/Siječanj – Mart/Ožujak

[uredi | uredi kod]
  • 3. 2. - Umro kralj Konga Pedro IV, nasleđuje ga Manuel II (do 1743), uvodi se rotacija rivalskih loza.
  • 14. 2. (3. 2. po j.k.) - Nakon što se vratio u Rusiju, Aleksej Petrovič je pritvoren, oduzeto mu je prestolonasledstvo, čega se i sam odriče u korist Petra Petroviča - sledi brutalni progon njegovih prijatelja. U ovo vreme osnovana Tajna kancelarija, ruska tajna policija tokom 18. stoleća.
  • februar - Bukurešt stradao u požaru, pogodiće ga i glad zbog suše, kao i kuga.
"Petar Veliki ispituje carevića Alekseja Petroviča"

April/Travanj – Jun/Lipanj

[uredi | uredi kod]
  • 9. 4. - Novi osmanski veliki vezir je Damat Ibrahim-paša Nevšeherlija, do 1730, to vreme je poznato kao Period lala.
  • 15. 4. - François-Marie Arouet, poznatiji kao Voltaire, pušten je iz Bastilje nakon 11 meseci.
  • april - Iz Varaždinskog generalata javljeno da su se "Vlasi" pobunili i prinudili koprivničkog oberkapetana grofa Kenigsega da im preda originale carskih privilegija, za šta je uhapšen pop Nikola Teodorović Popović, ali ubrzo pušten[1]. Takođe se pominje da je u generalatu došlo do pobune jer je "unijatski vladika dao ubiti na vratima manastira Marče njegovog nepopustljivog pravoslavnog igumana i kad je silom počeo nagoniti narod na uniju"[2].
  • 23. 4. - U Rimu osnovana Papinska teološka akademija.
  • proleće - Izdata dva mlečanska dukala (7. maja i 4. juna[3]) o crkvenoj jurisdikciji vladike Danila nad pravoslavnim stanovništvom Boke kotorske, pre toga i dukal kojim su riječka i crmnička nahija primljene pod mletački protektorat kao i ranije katunska[4].
  • proleće - Bečki Ratni savet izveštava o naseljavanju 700 "turskih Vlaha" u Karlovačkom generalatu, u isto vreme Srbi su se naselili u Tušilović; tokom godine stanovnici hrvatskog Pounja se naseljavaju na novoj, bosanskoj strani, a Srbi iz unutrašnjosti Bosne se naseljavaju na Kozari[5].
  • 1. 5. - Španci u današnjem Teksasu grade misiju San Antonio de Valero (kasnije Alamo) i utvrđenje San Antonio de Béxar - osnova današnjeg San Antonija.
Nouvelle-Orléans 1726.

Jul/Srpanj – Septembar/Rujan

[uredi | uredi kod]
  • 3. 7. - Nakon što su prošle godine zauzeli habsburšku Sardiniju, Španci se sada iskrcavaju na savojsku Siciliju, Palermo pada posle četiri dana a ubrzo i ostatak ostrva osim Messine.
  • 7. 7. (26. 6. po j.k.) - Carević Aleksej Petrovič umro u Petropavlovskoj tvrđavi nakon dodatne torture ispitivanja, mada je pre dva dana osuđen na smrt za izdaju.
  • 14. 7. - Mletačka vlada potvrdila odluke o slobodi pravoslavne veroispovesti u celoj Dalmaciji (arhimandrit Stefan Ljubibratić dogodine posvećen za episkopa, kada počinje i kampanja katoličkog klera za oduzimanje prava pravoslavcima)[7]. Osnovana Topaljska komunitad (opština) na severozapadu Boke.
  • 18. 7. - Španci opsedaju Messinu (do kraja septembra).
  • 20. - 22. 7. - Još jedna pomorska bitka kod Matapana, Mlečani porazili osmansku flotu.
Požarevački mir: Tamiški Banat, Kraljevina Srbija
  • 21. 7. - Požarevački mir - Habsburška Monarhija od Osmanlija uzima Banat i jugoistočni Srem (trajno, do 1918), kao i bosansku Posavinu, Srbiju severno od Zapadne Morave i Malu Vlašku tj. Olteniju (do 1739).
    • Granice Austrije: Karpati, Olta, Dunav, Timok do blizu Zaječara, Morava kod Ćićevca sa Stalaćem, Zapadna Morava, sa Čačkom, sa Lešnicom, do Bijeljine, šest do deset kilometara južno od Save, uz Unu do Novoga, sa Furjanom. Venecija gubi Moreju, ostatke na Kreti i Gabelu na Neretvi, potvrđen Imotski i Čačvina. Dubrovnik se okružuje turskim teritorijem, kao zaštitom od Venecije[8], tj. Neum i Sutorina su deo turske Bosne.
    • Banat izravno pod Dvorskom komorom kao Temišvarski Banat do 1779[9] (prvi čelnik grof Florimund Mersi), komora je najveći posednik i u Bačkoj, Baranji, Sremu. Sjeverni Banat je uglavnom golema močvara rijeke Aranke-Zlatice, "koja je nalikovala moru", u vezi s močvarom Begeja i Tamiša i plavnim terenom Tise do Titela; u južnom Banatu Alibunarska močvara oko Brzave; dosta močvara i u Bačkoj i Srijemu[10].
    • Delovi Srbije pripadaju Banatu tj. Temišvarskoj administraciji: Krajinski okrug, kao i Golubački, Zviški i Homoljski srez Požarevačkog okruga. Ostatak Srbije je Beogradska administracija (Kraljevina Srbija). Srbijom neposredno upravlja car, privremena uprava do 1720 (gen. grof Josif Odvijer)[11]. Zemlja je opustela, u Kragujevačkoj nahiji ima 38 naseljenih prema 160 nenaseljenih sela, u Resavkoj 16 prema 54, na celom području 664 prema 386 nenaseljenih (ili 582 naseljena mjesta sa 3950 gospodarstava)[12]
    • Princ Eugen je u Srbiji osnovao srpsku narodnu miliciju, na čelu sa dvojicom oberkapetana: Vuk Isaković-Crnobarac i Staniša Marković-Mlatišuma[13].
    • Četiri crnogorske općine, Grbalj, Maini, Pobori i Brajići pripale Mletačkoj republici (razgraničenje završeno 1721), vladika ostaje crkveni poglavar u tim općinama (manastir Stanjevići u Mainama), i nekim naseljima Boke, uz ograničena prava (Crna Gora obuhvaća pet nahija, Katunsku, Pješivačku, Riječku, Lješansku i Crmničku, stvarno slobodna jedino Katunska). Mletački protektorat Crne Gore prestaje [14]. Tokom rata je bilo preseljavanja iz Hercegovine i Crne Gore u Boku, čime je učvršćena pravoslavna srpska većina[15].
  • 21. 7. - Sabor istočnih patrijarha u Carigradu prokleo Timoteja, svetogorskog monaha koji je od sultana kupio pećki patrijaršijski presto, i koji je tamo i zaseo - ipak, Porta vraća Mojsija Rajovića tek nakon velikog mita[16]. Pećka patrijaršija nakon Požarevačkog mira ima 22 eparhije (bilo ih je 40 sredinom prošlog veka), manje od polovine pod izravnom jurisdikcijiom[17].
  • 27. 7. - Austrija sklopila u Požarevcu prvi trgovinski ugovor sa Turskom: slobodan uvoz austrijske robe osim oružja i municije, Austrija dobija pravo na konzule u većim trgovačkim mjestima. I turski trgovci, pretežno Grci i Cincari, dobijaju povlastice u habsburškim zemljama, "poseban problem u trgovini u XVIII st. u Hrvatskoj"[18].
    • U isto vreme i Veneciji je carina smanjena na 3%. Ipak, počinje njeno slabljenje[19].
  • 2. 8. - Londonski ugovor: stvoren je Četvorni savez, Sveto Rimsko Carstvo se pridružilo Velikoj Britaniji, Francuskoj i Nizozemskoj. Šalju ultimatum Španiji, tražeći povlačenje njenih trupa sa Sicilije i Sardinije; britanska flota je prije toga iskrcala manje austrijske kontingente na sjeverni dio Sicilije. Prema londonskom sporazumu, Savojski vladar Viktor Amadeus II razmenjuje sa carem Karlom VI Siciliju za Sardiniju[20] (potvrđeno 1720).
Bitka kod rta Passaro
  • 11. 8. - Bitka kod rta Passaro u kojoj britanska flota razbija špansku flotu kraj obala Sicilije.
  • 26. 8. - Pariskom parlamentu (apelacionom sudu) ograničeno pravo prigovora na kraljevske edikte (droit de remontrance) nakon što je protestovao zbog depresijacije novca radi smanjenja dugova zaostalih od Luja XIV.
  • 10. 9. - Car, kao ugarski kralj Karlo III, prenio i na Srbe u Srbiji "sve sloboštine i povlastice, što je darovao istom [srpskom] narodu u ostalim... nasljednim zemljama", Srbi žele jedan sabor (sobranije) i jednog mitropolita a carske vlasti bi odvojene Beogradsku i Karlovačku mitropoliju[21] Karlo III potvrdio mitropolita Mojsija Petrovića, priznao autokefalnost Beogradske mitropolije[22].
  • septembar - Dok boravi u Beču, mitropolit Mojsije moli ruskog poslanika da ruski car pošalje Srbima po jednog učitelja za slovenski i grčki jezik[23].
  • septembar - Tahir-paša Mahmudbegović iz Peći zatražio ferman da krene u istrebljenje razbojnika; ubrzo zatim dukađinski sandžak je dat Mehmed-paši iz Đakovice a Tahir-paša se "ne pominje među živima". Raja, naročito iz vučitrnskog sandžaka, seli se na sever[24].
  • septembar - Bitka na rijeci Saluen: Džungari uništili kinesku ćingovsku ekspediciju prema Lhasi.
  • 30. 9. - Španci zauzeli Messinu nakon opsade.

Oktobar/Listopad – Decembar/Prosinac

[uredi | uredi kod]
"Zarobljavanje Crnobradog"
Švedska vojska vraća tijelo poginulog kralja Karla XII u Švedsku.
  • 11. 12. (30. 11. po j.k.) - Veliki sjeverni rat: švedska vojska prekida opsadu Fredrikstena i počinje povlačenje iz Norveške nakon što je njen komandant, kralj Karl XII, ubijen hicem iz puške prilikom inspekcije trupa. Naslediće ga sestra Ulrika Eleonora, obećava da će poštovati parlament (regentkinja 1718-20, kraljica supružnica 1720-41). U švedsko-finskoj istoriji počinje "Doba slobode" (do 1772).
  • 12. 12. - Britanci vraćaju Bahame pod svoju kontrolu, gde se ranijih godina nalazilo gusarsko utočište, tzv. Republika Pirata.
  • 17. 12. - Velika Britanija formalno objavljuje rat Španiji, koji će kasnije postati poznat kao Rat Četvornog saveza.
  • decembar - Petar Veliki uveo "asambleje", prototip dvorjanskog bala (→ ru).

Kroz godinu

[uredi | uredi kod]

Rođenja

[uredi | uredi kod]

Smrti

[uredi | uredi kod]

Reference

[uredi | uredi kod]
  1. Istorija s. n. IV-1, 186-7
  2. Ćorović, Vladimir. Istorija srpskog naroda - Ruski uticaj među Srbima. rastko.rs
  3. Stamatović, Mr Aleksandar Kratka istorija Mitropolije Crnogorsko-primorske (1219-1999) - Glava III Mitropolija crnogorska za vrijeme mitropolita Petrovića. rastko.rs
  4. Istorija s. n. IV-1, 36
  5. Istorija s. n. IV-1, 177
  6. Historija n. J. II, 1258
  7. Istorija s. n. IV-2, 48
  8. Historija n. J. II, 833-4
  9. Historija n. J. II, 1134
  10. Historija n. J. II, 1138
  11. Historija n. J. II, 1343-4
  12. Historija n. J. II, 1349
  13. Istorija s. n. IV-1, 114
  14. Historija n. J. II, 1253, 1258
  15. Istorija s. n. IV-1, 37
  16. Istorija s. n. IV-1, 538
  17. Historija n. J. II, 1355
  18. Historija n. J. II, 1089
  19. Historija n. J. II, 835
  20. Setton, 447
  21. Historija n. J. II, 1154
  22. Istorija s. n. IV-1, 126
  23. Istorija s. n. IV-1, 133
  24. Istorija s. n. IV-1, 102
Literatura