Prijeđi na sadržaj

Škrob – razlika između verzija

Izvor: Wikipedija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
Luckas-bot (razgovor | doprinosi)
m r2.7.1) (robot Dodaje: la:Amylum
AcaBot (razgovor | doprinosi)
m Izvor: pretvaranje zastarelih linkova za ISBN u šablone + kozmetika
 
(Nije prikazano 16 međuverzija 10 korisnika)
Red 1: Red 1:
{{Chembox-lat
'''Škrob''' je [[polisaharid]] raširen kao rezervna hrana u biljkama; fini bijeli ili žućkastobijeli (rijeđe žuti ili crveni) prah koji se sastoji od sitnih zrnaca. U hladnoj vodi, [[alkohol]]u i [[eter]]u škrob je netopljiv, u vrućoj vodi daje gustu koloidnu otopinu (''škrobni lijepak''), koja ohlađena, daje [[hladetina]]stu [[masa|masu]]. Škrobna zrnca u pojedinih biljaka imaju karakterističan oblik; promjer im iznosi od 2 do 150 [[nanometar|nanometra]] a sastavljena su od velikog broja [[molekula]] koje se opet sastoje uglkavnom od velikog broja grupa C<sub>6</sub>H<sub>12</sub>O<sub>6</sub>. Ali škrob nije jedinstven spoj, nego se može razdvojiti na najmanje dva sastojka; [[amiloza|amilozu]] i [[amilopektin]], a sadržava i nešto [[fosfat]]ne [[kiselina|kiseline]] Pod djelovanjem kiselina i [[enzim]]a škrob se može potpuno razgaditi u [[glukoza|glukozu]]; međuprodukti su [[dekstrin]]i i [[maltoza]].
| verifiedrevid = 311612499
| ImageFile = Cornstarch_mixed_with_water.jpg
| ImageSize =
| ImageName = Cornstarch being mixed with water
| IUPACName =
| OtherNames =
| Section1 = {{Chembox Identifiers
| CASNo = 9005-25-8
| CASNo_Ref = {{cascite}}
| EC-number = 232-679-6
| RTECS = GM5090000
| MeSHName=Starch
}}
| Section2 = {{Chembox Properties
| Formula = (C<sub>6</sub>H<sub>10</sub>O<sub>5</sub>)<sub>''n''</sub>
| MolarMass =
| Appearance = beo prah
| Density = 1.5 g/cm<sup>3</sup><ref name="CRC">{{RubberBible87th}}</ref><ref name="Merck13th">{{Merck13th}}</ref>
| Solubility = none
| MeltingPt = razlaže se
}}
| Section7 = {{Chembox Hazards
| ExternalMSDS = [http://www.inchem.org/documents/icsc/icsc/eics1553.htm ICSC 1553]
| EUIndex = not listed
| Autoignition = 410&nbsp;°C
}}
}}


'''Škrob''' ili '''skrob''' (C<sub>6</sub>H<sub>10</sub>O<sub>5</sub>) je visokomolekularni ugljikohidrat, [[polisaharid]] izgrađen od međusobno povezanih molekula (jedinica) D-glukoze povezanih α-1,4-glikozidnom vezom (C6H10O5)<sub>n</sub>.
Škrob je uz [[celulozu]] najvažniji produkt [[asimilacija|asimilacije]] u biljkama; gomila se kao reezerva u njihovim plodovima, sjemenkama i (izuzetno) deblu ([[sago-palma]]). Ako biljci ustreba, škrob se pretvara u topljivu glukozu. Škrob je (po količini) najvažnija hrana čovjeka i domaćih životinja (kruh, krumpir, riža, [[sijerak]], kukuruz i dr.) Znatne količine prevru u alkohol. Čisti izolirani škrob dobiva se iz krumpira ili iz žitarica ispiranjem vodom; upotrebljava se kao ljepilo, u prehrambenoj industriji, u kozmetici (rižin škrob kao puder), u tekstilnoj industriji ([[apretura]], škrobljenje rublja i dr.), kao [[reagens]] za [[jod]] itd.

== Osobine ==

Fini je bijeli ili žućkastobijeli (rijeđe skroz žut) prah koji se sastoji od sitnih zrnaca. U hladnoj vodi, [[alkohol]]u i [[Etar (hemija)|eteru]] škrob je netopljiv, u vrućoj vodi daje gustu [[koloid]]nu otopinu (''škrobno ljepilo''), koja ohlađena, daje [[hladetina]]stu [[masa|masu]]. Škrobna zrnca u pojedinih biljaka imaju karakterističan oblik; promjer im iznosi od 2 do 150 [[nanometar|nanometra]] a sastavljena su od velikog broja [[molekula]] koje se opet sastoje uglavnom od velikog broja grupa C<sub>6</sub>H<sub>12</sub>O<sub>6</sub>.<br />
Pod djelovanjem kiselina i [[enzim]]a škrob se može potpuno razgraditi u [[glukoza|glukozu]]; međuprodukti su [[dekstrin]]i i [[maltoza]].

Ali škrob nije jedinstven spoj, već sadržava dva građom različita ugljikohidrata iste formule:
* amilozu (25%) i
* amilopektin (75%).

'''Amiloza''' (ravnolančana amiloza - 25... 1000 glukoznih jedinica) je nerazgranat polimer, u kojem su jedinice glukoze povezane α-1,4-glikozidnim vezama.

'''Amilopektin''' (razgranati amilopektin - ~3000 jedinica, na mjestu grananja α-1,6-glikozidnih veza) je razgranat, pa na tridesetak α-1,4-glikozidnih veza dolazi po jedna dodatna α-1,6-glikozidna veza. Amilopektin sadržava i nešto [[fosfat]]ne [[kiselina|kiseline]].

== Važnost i rasprostranjenost ==

Škrob je uz [[Celuloza|celulozu]] najvažniji produkt [[asimilacija|asimilacije]] u biljkama. Biljke sinteziraju škrob iz glukoze ([[Fotosinteza|fotosintezom]]) i pohranjuju ga u u velikim količinama u obliku škrobnih zrnaca, napose u sjemenkama, [[korijen]]u, [[gomolj]]ima i [[plod]]ovima (izuzetno i deblu ([[Salgo palma|sago palme]]), kao pričuvni izvor [[Energija|energije]], gdje on čini glavnu energetsku zalihu za rast nove biljke.<br />
Ako biljci ustreba, škrob se pretvara u topljivu glukozu.

Škrob je (po količini) najvažnija hrana čovjeka i životinja te kao izvor ugljika za mikroorganizme, pa škrob čini više od polovice svih ugljikohidrata koji se unose hranom ([[kruh]], [[tjestenina]], [[riža]], [[krumpir]], [[sijerak]], [[kukuruz]] i sl.). Njegova razgradnja počinje već u ustima; enzim iz sline (''α-''amilaza), razgrađuje amilozu i amilopektin.

Sirovina je za proizvodnju tzv. škrobnih i tekućih šećera (glukoze, maltoze, glukoznoga, maltoznoga i visokofruktoznoga sirupa), te drugih biotehnoloških proizvoda (etanol, organske kiseline (pomoću enzima), antibiotici, itd.).

Djelomično pročišćeni škrob upotrebljava se u prehrambenoj industriji, kao ljepilo, u tekstilnoj industriji za škrobljenje rublja ([[apretura]], u analitičkoj kemiji kao [[reagens]] za [[jod]] itd..

Poznati su škrobovi od riže, pšenice, krumpira i kukuruza.

Na policama samoposluga dolazi najčešće kukuruzni škrob koji se koristi u kao zgušćivač u kulinarstvu.

U kozmetici je najrasprostranjeniji rižin škrob kao služi za proizvodnju [[puder]]a.

== Dobivanje ==

Čisti izolirani škrob dobiva se iz krumpira ili iz žitarica ispiranjem vodom.


== Škrobni sirup ==
== Škrobni sirup ==
'''Škrobni sirup''' je gusta tekuća bezbojna masa, koja se dobiva pri hidrolizi škroba. Sadržava 20-40% maltoze, 12-20% glukoze i do 35% [[dekstrina]]. Upotrebljava se u proizvodnji likera i slastica.
'''Škrobni sirup''' je gusta tekuća bezbojna masa, koja se dobiva pri hidrolizi škroba. Sadržava 20-40% maltoze, 12-20% glukoze i do 35% dekstrina. Upotrebljava se u proizvodnji [[liker]]a i slastica.
<!-- interwiki -->


== Izvor ==
[[Kategorija:Biokemija]]
* Hrvatska enciklopedija, Broj 10 (Sl-To), str. 429.. Za izdavača: Leksikografski zavod Miroslav Krleža, Zagreb 2000.g. {{ISBN|978-953-6036-40-0}}
[[Kategorija:Kemijski spojevi]]


== Izvori ==
[[ar:نشا]]
{{reflist|2}}
[[az:Nişasta]]

[[bg:Нишесте]]
== Vanjske veze ==
[[bs:Škrob]]
{{Commonscat|Starch}}
[[ca:Midó]]

[[cs:Škrob]]
{{-}}
[[da:Kulhydrat#Stivelse]]
{{Ugljeni hidrati}}
[[de:Stärke]]

[[el:Άμυλο]]
[[en:Starch]]
[[Kategorija:Skrob]]
[[Kategorija:Jestivi zgušnjivači]]
[[eo:Amelo]]
[[es:Almidón]]
[[Kategorija:Biokemija]]
[[Kategorija:Kemijska jedinjenja]]
[[et:Tärklis]]
[[eu:Almidoi]]
[[fa:نشاسته]]
[[fi:Tärkkelys]]
[[fr:Amidon]]
[[fy:Stiselmoal]]
[[gl:Amidón]]
[[he:עמילן]]
[[hi:मंड]]
[[hr:Škrob]]
[[hu:Keményítő]]
[[id:Amilum]]
[[io:Amilo]]
[[is:Sterkja]]
[[it:Amido]]
[[ja:デンプン]]
[[ka:სახამებელი]]
[[ko:녹말]]
[[la:Amylum]]
[[lij:Sugo (chimica)]]
[[lt:Krakmolas]]
[[mk:Скроб]]
[[ml:അന്നജം]]
[[ms:Kanji]]
[[nap:Posema]]
[[nl:Zetmeel]]
[[nn:Stive]]
[[no:Stivelse]]
[[oc:Amidon]]
[[pl:Skrobia]]
[[pt:Amido]]
[[qu:Miqu]]
[[ro:Amidon]]
[[ru:Крахмал]]
[[simple:Starch]]
[[sk:Škrob]]
[[sl:Škrob]]
[[sq:Amidoni]]
[[sr:Скроб]]
[[su:Aci]]
[[sv:Stärkelse]]
[[sw:Wanga]]
[[th:แป้ง (อาหาร)]]
[[tl:Gawgaw]]
[[tr:Nişasta]]
[[uk:Крохмаль]]
[[ur:نشاستہ]]
[[vi:Tinh bột]]
[[yi:קראכמל]]
[[zh:淀粉]]
[[zh-yue:澱粉]]

Aktualna verzija od 31. decembra 2022. u 22:28

Škrob
Cornstarch being mixed with water
Identifikacija
CAS registarski broj 9005-25-8 DaY
EC-broj 232-679-6
MeSH Starch
RTECS registarski broj toksičnosti GM5090000
Svojstva
Molekulska formula (C6H10O5)n
Agregatno stanje beo prah
Gustina 1.5 g/cm3[1][2]
Tačka topljenja

razlaže se

Rastvorljivost u vodi none
Opasnost
Podaci o bezbednosti prilikom rukovanja (MSDS) ICSC 1553
EU-indeks not listed
tačka spontanog paljenja 410 °C

 DaY (šta je ovo?)   (verifikuj)

Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala

Infobox references

Škrob ili skrob (C6H10O5) je visokomolekularni ugljikohidrat, polisaharid izgrađen od međusobno povezanih molekula (jedinica) D-glukoze povezanih α-1,4-glikozidnom vezom (C6H10O5)n.

Osobine

[uredi | uredi kod]

Fini je bijeli ili žućkastobijeli (rijeđe skroz žut) prah koji se sastoji od sitnih zrnaca. U hladnoj vodi, alkoholu i eteru škrob je netopljiv, u vrućoj vodi daje gustu koloidnu otopinu (škrobno ljepilo), koja ohlađena, daje hladetinastu masu. Škrobna zrnca u pojedinih biljaka imaju karakterističan oblik; promjer im iznosi od 2 do 150 nanometra a sastavljena su od velikog broja molekula koje se opet sastoje uglavnom od velikog broja grupa C6H12O6.
Pod djelovanjem kiselina i enzima škrob se može potpuno razgraditi u glukozu; međuprodukti su dekstrini i maltoza.

Ali škrob nije jedinstven spoj, već sadržava dva građom različita ugljikohidrata iste formule:

  • amilozu (25%) i
  • amilopektin (75%).

Amiloza (ravnolančana amiloza - 25... 1000 glukoznih jedinica) je nerazgranat polimer, u kojem su jedinice glukoze povezane α-1,4-glikozidnim vezama.

Amilopektin (razgranati amilopektin - ~3000 jedinica, na mjestu grananja α-1,6-glikozidnih veza) je razgranat, pa na tridesetak α-1,4-glikozidnih veza dolazi po jedna dodatna α-1,6-glikozidna veza. Amilopektin sadržava i nešto fosfatne kiseline.

Važnost i rasprostranjenost

[uredi | uredi kod]

Škrob je uz celulozu najvažniji produkt asimilacije u biljkama. Biljke sinteziraju škrob iz glukoze (fotosintezom) i pohranjuju ga u u velikim količinama u obliku škrobnih zrnaca, napose u sjemenkama, korijenu, gomoljima i plodovima (izuzetno i deblu (sago palme), kao pričuvni izvor energije, gdje on čini glavnu energetsku zalihu za rast nove biljke.
Ako biljci ustreba, škrob se pretvara u topljivu glukozu.

Škrob je (po količini) najvažnija hrana čovjeka i životinja te kao izvor ugljika za mikroorganizme, pa škrob čini više od polovice svih ugljikohidrata koji se unose hranom (kruh, tjestenina, riža, krumpir, sijerak, kukuruz i sl.). Njegova razgradnja počinje već u ustima; enzim iz sline (α-amilaza), razgrađuje amilozu i amilopektin.

Sirovina je za proizvodnju tzv. škrobnih i tekućih šećera (glukoze, maltoze, glukoznoga, maltoznoga i visokofruktoznoga sirupa), te drugih biotehnoloških proizvoda (etanol, organske kiseline (pomoću enzima), antibiotici, itd.).

Djelomično pročišćeni škrob upotrebljava se u prehrambenoj industriji, kao ljepilo, u tekstilnoj industriji za škrobljenje rublja (apretura, u analitičkoj kemiji kao reagens za jod itd..

Poznati su škrobovi od riže, pšenice, krumpira i kukuruza.

Na policama samoposluga dolazi najčešće kukuruzni škrob koji se koristi u kao zgušćivač u kulinarstvu.

U kozmetici je najrasprostranjeniji rižin škrob kao služi za proizvodnju pudera.

Dobivanje

[uredi | uredi kod]

Čisti izolirani škrob dobiva se iz krumpira ili iz žitarica ispiranjem vodom.

Škrobni sirup

[uredi | uredi kod]

Škrobni sirup je gusta tekuća bezbojna masa, koja se dobiva pri hidrolizi škroba. Sadržava 20-40% maltoze, 12-20% glukoze i do 35% dekstrina. Upotrebljava se u proizvodnji likera i slastica.

Izvor

[uredi | uredi kod]
  • Hrvatska enciklopedija, Broj 10 (Sl-To), str. 429.. Za izdavača: Leksikografski zavod Miroslav Krleža, Zagreb 2000.g. ISBN 978-953-6036-40-0

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. Lide David R., ur. (2006). CRC Handbook of Chemistry and Physics (87th izd.). Boca Raton, FL: CRC Press. 0-8493-0487-3. 
  2. Susan Budavari, ur. (2001). The Merck Index: An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals (13th izd.). Merck Publishing. ISBN 0-911910-13-1. 

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]