koroniarz
Wygląd
koroniarz (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. mieszkaniec Korony w Rzeczypospolitej Obojga Narodów[1][2]
- (1.2) ornit. rasy hodowlane gołębia skalnego
- (1.3) slang. zawodnik lub kibic klubu sportowego o nazwie, bądź symbolu, związanym z koroną
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik koroniarz koroniarze dopełniacz koroniarza koroniarzy celownik koroniarzowi koroniarzom biernik koroniarza koroniarzy narzędnik koroniarzem koroniarzami miejscownik koroniarzu koroniarzach wołacz koroniarzu koroniarze
- przykłady:
- (1.1) A wyście to, koroniarze, nie podrwili pod Ujściem, a pod Wolborzem, a pod Sulejowem, a w dziesięciu innych miejscach?[3]
- (1.2) Mamy tu również rasy ginące, jak koroniarz końcaty (to krakowska rasa, wyhodowana w XVIII wieku) i koroniarz sercaty (kształt piór na grzbiecie przypomina serce - stąd nazwa)[4].
- (1.3) Brat Janusza, Andrzej, mieszkający obecnie w Luksemburgu, jeszcze jako " Koroniarz" debiutował w reprezentacji Polski […][5]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) boćwiniarz
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
- ↑ Hasło „koroniarz” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ rozdz. 10 w: H. Sienkiewicz, Potop, t. 5.
- ↑ (PSZ), Dziennik Polski, 2006-01-09, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Czy mnie jeszcze pamiętasz?..., 1999-10-04, Narodowy Korpus Języka Polskiego.