Wyższa Szkoła Piechoty
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Nazwa wyróżniająca |
nie posiadała |
| Patron |
nie posiadała |
| Tradycje | |
| Nadanie sztandaru | |
| Rodowód |
Centrum Wyszkolenia Piechoty |
| Kontynuacja |
Kursy Doskonalenia Oficerów Piechoty |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen bryg. Ksawery Floryanowicz |
| Ostatni |
płk Mieczysław Mazur |
| Działania zbrojne | |
| nie uczestniczyła | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
Wojska Lądowe |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
Dowódca Wojsk Lądowych |
| Skład |
Etat Nr 20/93, 20/164, 20/234, 20/306 |
Wyższa Szkoła Piechoty (WSPiech) – szkoła piechoty ludowego Wojska Polskiego.
Historia uczelni
[edytuj | edytuj kod]2 kwietnia 1948 Minister Obrony Narodowej marszałek Polski Michał Żymierski wydał rozkaz organizacyjny Nr 061/Org., w którym nakazał dowódcy Wojsk Lądowych do 24 kwietnia 1948 przenieść Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie z etatu Nr 20/68 na etat Nr 20/93 z równoczesną zmianą nazwy na Wyższą Szkołę Piechoty o stanie osobowym 367 wojskowych stanu stałego i 161 pracowników kontraktowych oraz 474 oficerów-słuchaczy stanu zmiennego[1].
Zadaniem szkoły było przygotowanie oficerów do objęcia stanowisk od dowódcy kompanii do oficera sztabu dywizji. Obok zasadniczych kursów organizowano różne kursy dodatkowe dla dowódców pułków i dywizji, oficerów sztabów i kadry dydaktycznej szkół oficerskich.
Funkcję pododdziału manewrowego WSPiech spełniał 2 batalion 1 Praskiego Pułku Piechoty stacjonujący w Warszawie[2].
22 listopada 1949 Minister Obrony Narodowej marszałek Polski Konstanty Rokossowski wydał rozkaz organizacyjny Nr 0234/Org., w którym nakazał II wiceministrowi obrony narodowej, dowódcy Wojsk Lądowych generałowi broni Stanisławowi Popławskiemu przenieść do 25 grudnia 1949 WSPiech z etatu Nr 20/93 na etat Nr 20/164 o stanie osobowym 368 wojskowych stanu stałego i 43 pracowników kontraktowych oraz 434 oficerów-słuchaczy stanu zmiennego[3].
16 września 1950 wiceminister obrony narodowej generał broni Stanisław Popławski wręczył komendantowi szkoły generałowi brygady Ostapowi Stecy sztandar ufundowany przez społeczeństwo Pruszkowa[4].
7 lipca 1951 Minister Obrony Narodowej marszałek Polski Konstanty Rokossowski wydał rozkaz organizacyjny Nr 059/Org., w którym nakazał dowódcy Okręgu Wojskowego Nr I generałowi dywizji Janowi Rotkiewiczowi przenieść do 1 października 1951 WSPiech z etatu Nr 20/164 na etat Nr 20/234 o stanie osobowym 589 wojskowych stanu stałego i 269 pracowników kontraktowych oraz 660 oficerów-słuchaczy stanu zmiennego, w tym 100 oficerów z Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego oraz polecił sformować batalion szkolny według etatu Nr 20/235 o stanie 570 wojskowych[5].
W 1953 WSPiech została przeformowana na etat Nr 20/306. Liczba oficerów-słuchaczy została zmniejszona z 660 do 420. Został utworzony batalion obsługi w składzie: kompania ćwiczebna, kompania wartownicza, pluton łączności, pluton poligonowy, pluton gospodarczy, pluton funkcyjny i orkiestra[6].
20 sierpnia 1954 Minister Obrony Narodowej marszałek Polski Konstanty Rokossowski wydał rozkaz organizacyjny Nr 043/Org., w którym nakazał przenieść w terminie do 1 października 1954 WSPiech z etatu Nr 20/306 na etat Nr 20/335 Kursy Doskonalenia Oficerów Piechoty z jednoczesną dyslokacją do Mińska Mazowieckiego[7].
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]Struktura organizacyjna Wyższej Szkoły Piechoty według etatu Nr 20/93 z 2 kwietnia 1948[8].
- Komenda Wyższej Szkoły Piechoty
- Sztab
- Wydział Polityczno-Wychowawczy
- orkiestra
- świetlica
- Wydział Nauk
- Cykl Taktyki Piechoty i Służby Sztabów
- Cykl Taktyki Specjalnej i Broni Technicznych
- Cykl Wyszkolenia Strzeleckiego
- Cykl Wyszkolenia Polityczno-Wychowawczego
- Cykl Ogólnokształcący
- Kurs dowódców pułków i oficerów sztabów pułków
- dowództwo kursu
- klasa dowódców pułków a. 20 oficerów-słuchaczy
- siedem klas oficerów sztabów pułków a. 18 oficerów-słuchaczy
- 12 asystentów wykładowców
- Kurs dowódców batalionów
- dowództwo kursu
- pięć klas a. 20 oficerów-słuchaczy
- Kurs dowódców kompanii
- dowództwo kursu
- dziewięć klas a. 24 oficerów słuchaczy
- Kwatermistrzostwo
- Izba Chorych
- kompania transportowo-gospodarcza
- kompania obsługi
Kadra i absolwenci Wyższej Szkoły Piechoty
[edytuj | edytuj kod]Komendanci:
- gen bryg. Ksawery Floryanowicz (IV - 24 VII 1948)
- gen. bryg. Ostap Steca (24 VII 1948 - 23 X 1952)
- gen. bryg. Ławrencjusz Świtelski (23 X 1952 - 24 VII 1954)
- ppłk dypl. Antoni Aponowicz (cz.p.o. 25 VII - 1 IX 1954)
- płk Mieczysław Mazur (2 - 30 IX 1954)
Zastępcy komendanta do spraw politycznych:
- ppłk Józef Lebiedź (IV 1948 - III 1949)
- mjr/ppłk Aleksander Knoll (III 1949 - IX 1954)
Zastępcy komendanta do spraw liniowych - dyrektorzy nauk:
- ppłk/płk dypl. Ignacy Morżkowski
Kwatermistrzowie:
- mjr Anatol Trusow
- mjr Jan Wieżański
Wykładowcy:
- ppłk Konrad Krajewski - taktyka i służba sztabów
Absolwenci:
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 70.
- ↑ Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 74.
- ↑ Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 75.
- ↑ Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 222.
- ↑ Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 77.
- ↑ Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 80-81.
- ↑ Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 81.
- ↑ Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty ..., s. 72-73.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Czesław Grzelak, Wyższa Szkoła Piechoty w Rembertowie 1948-1954, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1984, ISBN 83-11-07102-0, OCLC 830236081.
| Akademie wojskowe | |
|---|---|
| Szkoły oficerskie | |
| Wyższe szkoły oficerskie | |
| Szkoły chorążych | |
| Ośrodki szkolenia |
| Rodowód | |
|---|---|
| Instytucje centralne | |
| Formacje | |
| Struktura organizacyjna | |
| Działania wojsk |
|
| Stalinizm w wojsku | |
| Szkolnictwo wojskowe |
