Przejdź do zawartości

Wajsnory

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wajsnory
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

bartoszycki

Gmina

Bartoszyce

Strefa numeracyjna

89

Kod pocztowy

11-200[2]

Tablice rejestracyjne

NBA

SIMC

0471171

Położenie na mapie gminy wiejskiej Bartoszyce
Mapa konturowa gminy wiejskiej Bartoszyce, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Wajsnory”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Wajsnory”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Wajsnory”
Położenie na mapie powiatu bartoszyckiego
Mapa konturowa powiatu bartoszyckiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Wajsnory”
Ziemia54°14′36″N 20°36′40″E/54,243333 20,611111[1]

Wajsnory (niem. Weischnuren) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Wieś lokowana w 1429 r. na 23 włókach jako służebny majątek rycerski, z podległą mu wsią Wyasnyren.

W 1935 roku, do tutejszej szkoły uczęszczało 55 uczniów. W szkole zatrudniony był jeden nauczyciel. W 1939 r. we wsi mieszkały 243 osoby.

W 1983 roku w zwartej zabudowie znajdowało się 33 domów z 155 mieszkańcami. W tym czasie we wsi były 34 indywidualne gospodarstwa rolne, uprawiające łącznie 486 ha ziemi i hodujące 347 sztuk bydła (w tym 188 krów), 326 trzody chlewnej, 20 koni i 21 owiec. We wsi ulice miały elektryczne oświetlenie, była filialna szkoła podstawowa, świetlica, klub, punkt biblioteczny, zakład stolarski.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 143635
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1328 [zarchiwizowane 2022-10-26].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic. Wyd. drugie zmienione. Wyd. Pojezierze, Olsztyn 1987, 480 str., ISBN 83-7002-239-1.