Przejdź do zawartości

Twierdzenie Szarkowskiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Twierdzenie Szarkowskiegotwierdzenie podane w 1964 r. przez ukraińskiego matematyka Aleksandra Mikołajewicza Szarkowskiego dotyczące występowania punktów okresowych dla ciągłych funkcji prostej rzeczywistej[1]. Twierdzenie to jest również uogólnieniem twierdzenia Li-Yorke’a z 1975 r.

Porządek Szarkowskiego

[edytuj | edytuj kod]

Porządek Szarkowskiego to porządek w zbiorze liczb naturalnych oznaczany w którym elementem najmniejszym jest liczba 1 a największym 3:

Twierdzenie Szarkowskiego

[edytuj | edytuj kod]

Niech będzie funkcją ciągłą, a to domknięty odcinek lub cała prosta Jeśli ma punkt okresowy o okresie oraz w porządku Szarkowskiego, to ma punkt okresowy o okresie

Idea dowodu

[edytuj | edytuj kod]

Zawiły dowód podany przez Szarkowskiego w 1964 roku był wielokrotnie upraszczany. Nowoczesny dowód używa niżej zdefiniowanego pojęcia A-grafu.

A-graf

[edytuj | edytuj kod]

Powiemy, że przedział nakrywa przedział przy funkcji gdy Niech będzie punktem okresowym o okresie i orbicie uporządkowanej następująco: Oznaczmy przedziały dla Graf o wierzchołkach nazywamy A-grafem. Krawędź występuje w A-Grafie, gdy przedział nakrywa

Tworzenie orbit za pomocą A-grafu

[edytuj | edytuj kod]

Niech będzie cyklem w A-grafie. Jeśli nie jest to cykl, który jest prostym złożeniem innych cykli, to istnieje podprzedział taki, że dla oraz

Szkic dowodu

[edytuj | edytuj kod]

Mając dany punkt okresowy i jego orbitę tworzymy dla niego -wierzchołkowy A-graf. Aby pokazać istnienie punktu okresowego o okresie znajdujemy nietrywialny cykl długości

Uogólnienie na wyższe wymiary

[edytuj | edytuj kod]

Twierdzenie Szarkowskiego nie zachodzi w wymiarach wyższych niż 1. Kontrprzykład: niech będzie obrotem o kąt wokół punktu Przekształcenie ma dokładnie jeden punkt stały a wszystkie pozostałe punkty są okresowe o okresie

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. A.N. Sharkovskii, Co-existence of cycles of a continuous mapping of the line into itself, Ukrainian Math. J. 16:61–71 (1964).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]