Przejdź do zawartości

Tatra KTNF6/KTNF8

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tatra KTNF6/KTNF8
Ilustracja
Tatra KTNF6 w Chociebużu
Dane ogólne
Lata produkcji

KTNF6: 1996–1998 • KT6T: 2001–2007
KTNF8: 1998–2003

Dane techniczne
Liczba członów

3

Długość

KTNF6: 26 770 mm • KT6T: 26 770 mm
KTNF8: 26 554 mm

Szerokość

2180 mm

Wysokość

3560 mm

Masa

KTNF6: 29 800 kg • KT6T: 27 100 kg
KTNF8: 29 800 kg

Rozstaw wózków

1000 mm
1435 mm

Napięcie zasilania

600 V

Przyspieszenie

KTNF6: 1,0 m/s² • KTNF8: 1,2 m/s²

Wnętrze
Liczba miejsc siedzących

KTNF6: 52 • KTNF8: 60

Niskopodłogowość

30%

Wysokość podłogi

900 mm / 350–360 mm

Tatra KTNF6 – typ tramwaju, który powstał w wyniku modernizacji czechosłowackiego tramwaju Tatra KT4. Jest to częściowo niskopodłogowy tramwaj, zbudowany poprzez wstawienie między dwa człony tramwaju KT4 dodatkowego, środkowego członu niskopodłogowego. W estońskim Tallinnie podobne tramwaje otrzymały oznaczenie KT6T. Powstała również odmiana Tatra KTNF8, która różni się zwiększoną liczbą osi w porównaniu z KTNF6[1][2][3].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Począwszy od tramwaju Be 4/6, który wprowadzono do eksploatacji w szwajcarskiej Genewie w 1984 r., częściowo niskopodłogowe tramwaje zaczęły upowszechniać się w europejskich miastach z transportem tramwajowym. Ze względu na ograniczenia budżetowe lub niezadowalający stan torowisk nie każdy system tramwajowy był w stanie dokonać zakupu taboru w pełni niskopodłogowego. Dlatego też przewoźnicy podjęli decyzję o przebudowie posiadanych wagonów tramwajowych poprzez zamontowanie w nich części niskopodłogowej. Jednym z tramwajów powstałych w ten sposób jest Tatra KTNF6 (KT6T) lub Tatra KTNF8, które są zmodyfikowaną wersją tramwaju Tatra KT4, wytwarzanego w czeskich zakładach ČKD[1][4][5][6][7].

KTNF6 i KT6T

[edytuj | edytuj kod]

Środkowy człon niskopodłogowy dla modyfikacji KTNF6 (KT6T) został wyprodukowany przez Mittenwalder Gerätebau. Człon ten opiera się na dwóch pojedynczych osiach o konstrukcji opracowanej przez zakłady Schindler Wagon ze Szwajcarii, a wysokość podłogi nad główką szyny wynosi 350 mm (300 mm w pobliżu drzwi). Pod dwupłatowymi drzwiami znajduje się wysuwana pochylnia, które ułatwia wsiadanie i wysiadanie pasażerom na wózkach inwalidzkich. Przejście z członu do części wysokopodłogowej zapewniają trzy schodki[1].

Człon niskopodłogowy dla tramwajów typu KTNF8 wytworzono w zakładach Bombardier Transportation. Odróżnia się on od tego z tramwajów KTNF6 konstrukcją wózków: zamiast pojedynczych osi zastosowano dwa dwuosiowe wózki produkcji zakładów Alstom LBH. Wózki wyposażono w hamulce elektromagnetyczne oraz w hamulce tarczowe. Zostały one zaprojektowane w oparciu o konstrukcję wózków tramwaju Tatra RT6N1. Wysokość podłogi w członie niskopodłogowym wynosi 360 mm[3].

W przypadku niemieckich tramwajów KTNF6 i KTNF8 zmodernizowano także wyposażenie elektryczne, zwiększono moc silników i zamontowano układ rekuperacji pozwalający na oddawanie do sieci energii elektrycznej powstałej podczas hamowania. W estońskim KT6T wyposażenie elektryczne pozostawiono bez zmian[1][3][5][8].

Eksploatacja

[edytuj | edytuj kod]
Tatra KTNF6 w Brandenburgu an der Havel
Tatra KTNF8 w Gerze
Tatra KTNF6 w Schöneiche
Tatra KT6T w Tallinnie

Brandenburg an der Havel

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1997–1998 w niemieckim mieście Brandenburg an der Havel przebudowie na typ KTNF6 poddano 10 wagonów typu KT4D. W 2015 r. tramwaje poddano kolejnej modernizacji[9][6].

Chociebuż

[edytuj | edytuj kod]

W niemieckim Chociebużu modernizacje tramwajów typu KT4D na typ KTNF6 przeprowadzono w latach 1992–1995, a pierwsze tramwaje wprowadzono do ruchu 29 stycznia 1996 roku. Do 1998 r. przeprowadzono modernizację 26 wagonów, a KT4D, które nie zostały zmodernizowane, zostały sprzedane do innych miast. W 2012 r. tramwaje KTNF6 poddano kolejnemu remontowi[1][5].

Według stanu z 2020 r. w Chociebużu kursuje 21 wagonów KTNF6. Jeden z pozostałych pięciu został zezłomowany, a cztery sprzedano do innych miast[4][5].

W 2003 r. zmodernizowano 6 wagonów do typu KTNF8. Według stanu z 2017 r. w eksploatacji pozostawało 5 z nich[10].

Schöneiche bei Berlin

[edytuj | edytuj kod]

W latach 2009–2010 do Schöneiche bei Berlin sprowadzono z Chociebuża trzy KTNF6. były to pierwsze niskopodłogowe tramwaje w Schöneiche. Przed włączeniem do ruchu wprowadzono modyfikacje polegające m.in. na przemalowaniu tramwajów w miejscowe barwy. W 2014 r. zakupiono w węgierskim Segedynie jeszcze jeden tramwaj KTNF6 (sprowadzony tam z Chociebuża). W 2020 r. na stanie przewoźnika Schöneicher-Rüdersdorfer Straßenbahn znajdowały się cztery tramwaje KTNF6[5][11][12][13].

Tallinn

[edytuj | edytuj kod]

W Tallinnie kursuje łącznie 12 zmodernizowanych tramwajów typu KT4SU i KT4D. W latach 2001–2007 wszystkie te tramwaje zmodernizowano poprzez wstawienie środkowego członu niskopodłogowego, a nazwę modelu zmieniono na KT6T. W latach 2016–2018 w firmie EKOVA ELECTRIC w czeskiej Ostrawie tramwaje ponownie przeszły remont. Zwiększono moc silników, a barwy nadwozia zmieniono na biało-czerwone. Tramwaje otrzymały także nowe oznaczenie KT6TM[2][14][15].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Die Cottbuser Niederflur-Lösung Ein Mittelweg zwischen teurem Neuwagenkauf und Vertröstung der Fahrgäste. „Signal”, s. 4–5, 1996-2. GVE-Verlag. [dostęp 2020-02-19]. (niem.). 
  2. a b TRAMVAJE Z TALLINNU MÍŘÍ DO OSTRAVY. Czechyslovenský Dopravák, 2016-07-13. (cz.).
  3. a b c The KTNF8 (KT4NF) Tram Unit. SKD Trade. [dostęp 2020-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (cz.).
  4. a b Ralf Thalmann: Strategien für kommunale Verkehrsanbieter im ländlichen Raum – „Der Weg von Cottbusverkehr”. Cottbusverkehr, 2019-03-07. s. 6–7. [dostęp 2020-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-19)]. (niem.).
  5. a b c d e Christoph Pohl: Cottbuser Tatra-Bahnen fahren seit 40 Jahren. Lausitzer Rundschau, 2018-12-26. (niem.).
  6. a b Ondřej Matěj Hrubeš: Brandenburg: Další modernizace tramvají KT4. MHD86.cz, 2015-02-19. (cz.).
  7. Michael I. Darter: Report 2: Applicability of Low-Floor Light Rail Vehicles in North America. 1995, s. 2. [dostęp 2020-02-19]. (ang.).
  8. Tallinn tram modernisation contract. Railway Gazette, 2016-12-23. (ang.).
  9. 110 Jahre Straßenbahn Brandenburg an der Havel 1897 bis 2007. VBBr. (niem.).
  10. Ondřej Matěj Hrubeš: Gera: 125 let provozu tramvají. MHD86.cz, 2017-03-02. [dostęp 2020-02-19].
  11. DIE SCHÖNEICHER-RÜDERSDORFER STRASSENBAHN. Straßenbahn Schöneiche bei Berlin. (niem.).
  12. Redaktion: Betriebsstart für finnische Straßenbahnen bei Schöneicher – Rüdersdorfer Straßenbahn. Urban Transport Magazine, 2019-05-01. (niem.).
  13. IGEB Stadtverkehr: Brandenburg Niederflurbahnen für Schöneiche und Rüdersdorf. GVE-Verlag, 2010-3. (niem.).
  14. V OSTRAVĚ BYLA DOKONČENA PRVNÍ TRAMVAJ PRO TALLINN. Czechyslovenský Dopravák, 2017-06-17. (cz.).
  15. Cegelec a.s. BRIEF COMPANY PROFILE. Cegelec a.s., 2018-9. s. 6. [dostęp 2020-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-05)]. (ang.).