Przejdź do zawartości

Szare Berdo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szare Berdo
Ilustracja
Szare Berdo (bliżej, po prawej), w oddali Smerek
Państwo

 Polska

Pasmo

Bieszczady Zachodnie

Wysokość

1108[1] m n.p.m.

Położenie na mapie Bieszczadów Zachodnich
Mapa konturowa Bieszczadów Zachodnich, blisko centrum na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Szare Berdo”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Szare Berdo”
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich
Mapa konturowa Beskidów Wschodnich, u góry po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Szare Berdo”
Ziemia49°10′39″N 22°30′21″E/49,177500 22,505833

Szare Berdo (1108 m n.p.m.[1]) – szczyt w Bieszczadach Zachodnich.

Szare Berdo jest niewybitnym, najniższym wierzchołkiem masywu Połoniny Wetlińskiej. Wznosi się pomiędzy Osadzkim Wierchem (1253 m n.p.m.) a Smerekiem (1222 m n.p.m.), od którego oddzielony jest Przełęczą Mieczysława Orłowicza (1078 m n.p.m.).

Grzbiet Szarego Berda przebiega w kierunku WNW–ESE i nachylony jest łagodnie. Na północny wschód odgałęzia się ze szczytu boczna odnoga, opadająca początkowo stromiej, potem łagodniejąc, do doliny potoku Rzeka (górny bieg Głębokiego – dopływu Sanu). Południowo-zachodni stok schodzi natomiast w dolinę Pańskiego Zwiru (dopływ Wetliny).

Okolice szczytu porośnięte są pasem lasu odgraniczającym dwie połoniny – jedną pokrywającą Smerek i Przełęcz Orłowicza (po stronie zachodniej) oraz drugą, właściwą Połoninę Wetlińską, na wschodzie. Występują jednak liczne polany, a sam grzbiet pokrywa wąski pasek połoniny, skąd dostrzec można sąsiednie szczyty Połoniny Wetlińskiej, a także Smereka.

Piesze szlaki turystyczne

[edytuj | edytuj kod]
szlak turystyczny czerwony Główny Szlak Beskidzki na odcinku Smerek – Przełęcz Orłowicza – Szare Berdo – Osadzki Wierch – „Chatka Puchatka”

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Trasa 3 – Połonina Wetlińska z Brzegów Górnych i Smereka, [w:] Piotr Sieńko i inni, Niezbędnik turystyczny – Bieszczady, Piwniczna-Zdrój: Agencja Wydawnicza WiT, 2021, s. 59, ISBN 978-83-89580-21-4 (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]