Przejdź do zawartości

Robin Cousins

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robin Cousins
ilustracja
Reprezentacja

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1957
Bristol

Wzrost

183 cm[1]

Konkurencja

Soliści

Trener

Pamela Davies
Gladys Hogg
Carlo Fassi

Klub

Queen's Ice Club London[2]
Bristol Ice Dance and Figure Skating Club

Zakończenie kariery

1980

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
złoto Lake Placid 1980 łyżwiarstwo figurowe
(soliści)
Mistrzostwa świata
srebro Wiedeń 1979 soliści
srebro Dortmund 1980 soliści
brąz Ottawa 1978 soliści
Mistrzostwa Europy
złoto Göteborg 1980 soliści
brąz Helsinki 1977 soliści
brąz Strasburg 1978 soliści
brąz Zagrzeb 1979 soliści

Robin Cousins (ur. 17 sierpnia 1957 w Bristolu) – brytyjski łyżwiarz figurowy, olimpijczyk, choreograf, komentator sportowy.

Mistrz olimpijski 1980, trzykrotny medalista mistrzostw świata, 4-krotny medalista mistrzostw Europy, 4-krotny mistrz Wielkiej Brytanii, a także triumfator Skate Canada International, NHK Trophy, Grand Prix International St. Gervais. Następnie jako profesjonalny zawodnik występował w pokazach na lodzie, a także stworzył kilka własnych. Jest w stanie obracać się w obu kierunkach, zarówno zgodnie z ruchem wskazówek zegara, jak i przeciwnie do ruchu wskazówek zegara, co jest niezwykłą umiejętnością dla łyżwiarza figurowego[3].

Wczesne życie

[edytuj | edytuj kod]

Robin Cousind urodził się w Bristolu jako syn Jo, sekretarki i Freda, urzędnika państwowego, który wcześniej był bramkarzem FC Millwall[1]. Ma dwóch starszych braci: Martina i Nicka. Po raz pierwszy na lód wszedł w 1963 roku, w wieku 6 lat na lodowisku Westover Road Ice Rink podczas wakacji w Bournemouth[4]. Ciesząc się tym zajęciem, poprosił o lekcje na Boże Narodzenie w 1964 roku.

Jako młody łyżwiarz figurowy trenował taniec na lodzie w tym samym czasie, co soliści. Jego pierwszym trenerem była tancerka, Pamela Davies[3], następnie Gladys Hogg w Queen's Ice Club London, potem Carlo Fassi[5]. W wieku 16 lat porzucił szkołę, aby skupić się na łyżwiarstwie figurowym. Po przeprowadzce do Londynu znalazł pracę układając półki w domu towarowym Whitely'ego.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Kariera amatorska

[edytuj | edytuj kod]

Robin Cousins swój pierwszy krajowy tytuł zdobył w 1969 roku, w wieku 12 lat na poziomie „nowicjuszy”[3]. W 1971 roku, w wieku 14 lat został mistrzem Wielkiej Brytanii juniorów i w tym samym roku zadebiutował na arenie międzynarodowej, w której występował do 1980 roku. W tym okresie był dwukrotnie wicemistrzem świata (1979, 1980) oraz brązowym medalistą mistrzostw świata 1978, trzykrotnie brązowym medalistą mistrzostw Europy (1977, 1978, 1979), 4-krotnie mistrzem Wielkiej Brytanii (1977, 1978, 1979, 1980), trzykrotnie wicemistrzem Wielkiej Brytanii (1974, 1975, 1976) oraz brązowym medalistą mistrzostw Wielkiej Brytanii 1973, a także triumfował w Skate Canada International 1977, NHK Trophy 1979, Grand Prix International St. Gervais w 1976 roku.

W 1980 roku w Göteborgu zdobył mistrzostwo Europy oraz mistrzostwo olimpijskie w Lake Placid w stanie Nowy Jork[6]. Na zimowych igrzyskach olimpijskich 1980 w konkurencji solistów zajmował 2. miejsce po figurach obowiązkowych i programie krótkim, za NRD-owskim zawodnikiem, Janem Hoffmannem. Jednak potem Cousins przejechał spektakularny długi program, otrzymując 5,9/6,0 od ośmiu z dziewięciu sędziów za wrażenie artystyczne[7]. Jan Hoffmann dostał lepsze wyniki za technikę, jednak sześciu sędziów lepiej łącznie oceniło Cousinsa, który tym samym wygrał zawody[6], po czym zakończył karierę amatorską.

Kariera profesjonalna

[edytuj | edytuj kod]

Cousins po zakończeniu kariery amatorskiej, rozpoczął karierę profesjonalną, w której również odnosił sukcesy. Zdobył dwukrotnie mistrzostwo świata zawodowców (1985, 1987), 4-krotnie wicemistrzostwo świata zawodowców (1980, 1986, 1990, 1992) oraz brązowym medalistą mistrzostw świata zawodowców 1991.

Występował także w kilku pokazach łyżwiarskich, takich jak Holiday on Ice oraz Ice Capades[3]. Wykonał najdłuższy skok Axela oraz 16 listopada 1983 roku najdłuższy przewrót w tył na łyżwach figurowych (5,48 m i 5,81 m), co jest rekordem w Księdze rekordów Guinnessa[8].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Kariera amatorska

[edytuj | edytuj kod]
Zawody 70–71 71–72 72–73 73–74 74–75 75–76 76–77 77–78 78–79 79–80
Międzynarodowe
Igrzyska olimpijskie 10 1
Mistrzostwa świata 12 9 WD 3 2 2
Mistrzostwa Europy 15 11 11 6 3 3 3 1
GP Skate Canada International 2 1
GP NHK Trophy 1
GP Grand Prix International St. Gervais 1
Krajowe
Mistrzostwa Wielkiej Brytanii juniorów 1
Mistrzostwa Wielkiej Brytanii 3 2 2 2 1 1 1 1

Kariera profesjonalna

[edytuj | edytuj kod]
Zawody 1980 1981 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1997
Mistrzostwa świata zawodowców 1 2 1 2 1 4 2 3 2
Challenge of Champions 1 2 3 4 2 3
Puchar Świata 1
Drużynowe mistrzostwa świata zawodowców 3
North American Open 3
Canadian Pro Championship 4
Legends Championship 2

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Programy

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Program krótki (SP) Program dowolny (FS) Pokazy mistrzów
1979–80

1978–79
  • Wystawa klasyczna
1977–78
  • Wystawa dyskotekowa

1976–77
1975–76
1974–75
1973–74

Choreograf

[edytuj | edytuj kod]

Robin Cousins w 1983 roku założył własną firmę zajmującą się występami na łyżwach, która koncertowała po całym świecie z profesjonalnymi pokazami lodowymi Electric Ice i Ice Majesty. Zagrał, wyprodukował, wyreżyserował oraz choreografował wiele międzynarodowych programów telewizyjnych na lodzie: Dziadek do Orzechów, Fantazja Na Lodzie, Śpiąca Królewna Na Lodzie, Czarnoksiężnik z Krainy Oz Na Lodzie, Toy Story Na Lodzie, Starlight Express on Ice Andrew Lloyda Webbera oraz liczne produkcje do Holiday on Ice oraz filmu pt. Na ostrzu.

Następnie przez kilka lat był stałym prezenterem i komentatorem dla stacji BBC Sport podczas mistrzostw świata, mistrzostw Europy oraz igrzysk olimpijskich[10]. W latach 2006–2014 był głównym sędzią w brytyjskiej wersji programu pt. Gwiazdy tańczą na lodzie, jednak po reaktywacji programu w 2018 roku nie wrócił.

Współpracował także brytyjską drużyną pływania synchronicznego[11].

Był także choreografem swojego bratanka, Tristana (ur. 1982), który również był łyżwiarzem figurowym.

Robin Cousins występował również na scenie. Grał w musicalach: Rodgersa i Hammersteina pt. Cinderella (wcielił się w rolę Księcia), Koty (wcielił się w rolę Munkustrapa), The Rocky Horror Show (wcielił się w rolę Franka N Furtera), Grease and Billy Flynn w Chicago (wcielił się w rolę Nastoletniego Anioła) na deskach teatru West End w Londynie.

Grał w sztuce pt. Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków (wcielił się w rolę Księcia) na deskach teatru Grand Opera House w Belfaście oraz wykonywał pantomimę, grając Jacka Frosta w sztuce pt. Święty Mikołaj wraca do Jacka Frosta w Mayflower Theatre w Southampton.

Działalność społeczna

[edytuj | edytuj kod]

Robin Cousins jest patronem organizacji Meningitis UK i dziecięcej organizacji charytatywnej dla dzieci Starr Trust w Brighton[12]. Z powodu

Jest również działaczem na rzecz LGBT.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Robin Cousins przeszedł łącznie osiem operacji, w tym wymianę stawu kolanowego po pięćdziesiątce. Problemy zdrowotne zaczęły się podczas mistrzostw świata 1974 w Monachium, z powodu czego wycofał się z rywalizacji i wrócił do Bristolu, gdzie przeszedł pierwszą z dwóch operacji stawu kolanowego, natomiast druga taka operacja odbyła się zaraz po mistrzostwach świata 1977 w Tokio, kiedy jego chrząstka lewego kolana rozerwała się i zablokowała[3]. Do 1980 roku przeszedł poważną operację na lewym i prawym kolanie[3].

W grudniu 1980 roku wystąpił w jednym odcinków programu pt. This Is Your Life, gdyż prowadzący Eamonn Andrews przebywał wówczas w rodzinnym mieście Cousinsa, Bristolu.

10 marca 2012 roku pojawił się w corocznej edycji specjalnej teleturnieju pt. Family Fortunes, All Star Family Fortunes ze swoimi bratankami: Jamesem, Oliverem, Robinem i Tristanem. W sierpniu 2013 roku pojawił się w teleturnieju pt. Tipping Point.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Robin Cousins. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. w bazie Sports-reference.com (ang.)
  2. British Figure Skating Championships – Colour [data dostępu: 2015-07-21] (ang.)
  3. a b c d e f Cousins Continues to Entertain. goldenskate.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-19)]. [data dostępu: 2003-12-06] (ang.)
  4. Martha Lowder Kimball: Robin Cousins. Baltimore: Gateway Press, 1998. ISBN 0-9662502-0-6.
  5. Tatjana Tarasowa: Выдающиеся тренеры (Chetyrye Vremeni Goda). Moskwa: 1985, s. 176.
  6. a b Robin Cousins - Figure skating [data dostępu: 1980-02-02] (ang.)
  7. Fratianne Flawless, Closes Gap [data dostępu: 1980-02-22] (ang.)
  8. 2014 Sochi Winter Olympics: A record tour around the figure skating world. guinnessworldrecords.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-09)]. [data dostępu: 2014-02-05] (ang.)
  9. Robin Cousins w bazie Art of the Olympians (ang.)
  10. Robin Cousins [data dostępu: 2002-01-15] (ang.)
  11. London 2012 Olympics: former skating gold medallist Robin Cousins gives synchronised swimmers a lift [data dostępu: 2012-02-08] (ang.)
  12. Our Patrons (ang.)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]