Przejdź do zawartości

Paul Scofield

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paul Scofield
Ilustracja
Imię i nazwisko

David Paul Scofield

Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1922
Birmingham

Data i miejsce śmierci

19 marca 2008
Sussex

Zawód

aktor

Współmałżonek

Joy Parker
(1942-2008; jego śmierć)

Lata aktywności

1940–2006

David Paul Scofield[1] (ur. 21 stycznia 1922 w Birmingham, zm. 19 marca 2008 w Susseksie) – angielski aktor uważany za „najlepszego odtwórcę ról szekspirowskich”[2]. Miał charakterystyczny głos, wielokrotny zdobywca najwyższych nagród aktorskich włącznie z Nagrodą Akademii Filmowej[3]. Odznaczony CH i CBE. Trzykrotnie odmówił przyjęcia tytułu szlacheckiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Birmingham, w hrabstwie Warwickshire, w Anglii, jako syn Mary i Edwarda Harry’ego Scofielda[4]. Kiedy Scofield miał kilka tygodni, jego rodzina przeniosła się do Hurstpierpoint w Susseksie, gdzie jego ojciec był dyrektorem szkoły Hurstpierpoint Church of England School. Jego matka była katoliczką, a ojciec anglikaninem. W wieku dwunastu lat poszedł do Varndean College w Brighton, gdzie odkrył dzieła Szekspira. W 1939, w wieku siedemnastu lat opuścił szkołę i zaczął uczyć się aktorstwa w Croydon Repertory Theatre w Croydon. Krótko po wybuchu II wojny światowej uznano go za niezdolnego do służby w British Army[5].

W 1940 rozpoczął karierę sceniczną od debiutanckiego dramatu Eugene’a O’Neilla Desire Under the Elms w Westminster Theatre i wkrótce został porównany do Laurence’a Oliviera[6]. Grał w Old Rep w Birmingham. Stamtąd udał się do Shakespeare Memorial Theatre w Stratford, gdzie w 1947 wystąpił w Perykles, książę Tyru[7]. W 1948 zagrał Hamleta w Shakespeare Memorial Theatre w Stratford z nieznaną wówczas Claire Bloom jako Ofelią[8].

Za kreację sir Thomasa More w ekranizacji sztuki Roberta Bolta Oto jest głowa zdrajcy (A Man for All Seasons, 1966) w reżyserii Freda Zinnemanna otrzymał Oscara, Nagrodę BAFTA i Złoty Glob dla najlepszego aktora pierwszoplanowego[9]. Z kolei rola Marka Van Dorena w dramacie Roberta Redforda Quiz Show (1994) przyniosła mu nominację do Oscara, Złote Globy 1994 i Nagrody BAFTA w kategorii „Najlepszy aktor drugoplanowy”[9].

W 1943 ożenił się z Joy Parker, z którą miał dwoje dzieci: syna Martina (ur. 1944) i córkę Sarah (ur. 1951). Zmarł 19 marca 2008 w wieku 86 lat w szpitalu niedaleko swojego domu na wsi w Susseksie w Anglii na białaczkę[10].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Scofield (pierwszy z prawej) w filmie Pociąg z Burtem Lancasterem (pierwszy z lewej)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Personalidade: Paul Scofield (Reino Unido). InterFilmes.com. [dostęp 2020-02-11]. (port.).
  2. Zmarł Paul Scofield, wybitny odtwórca ról szekspirowskich. Gazeta.pl. [dostęp 2020-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-24)]. (pol.).
  3. Interview-Paul Scofield, A Man For All Seasons. BBC News. [dostęp 2020-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-11)]. (ang.).
  4. Paul Scofield Biography (1922–). Film Reference. [dostęp 2020-02-11]. (ang.).
  5. Paul Scofield Websites. Filmbug. [dostęp 2020-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  6. Paul Scofield: The Times obituary. „The Times”. [dostęp 2020-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-20)]. (ang.).
  7. Paul Scofield (1922-2008). Found a Grave. [dostęp 2020-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-11)]. (ang.).
  8. Scofield, Paul (1922-2008). BFI Screenonline. [dostęp 2020-02-11]. (ang.).
  9. a b Hal Erickson: Paul Scofield Biography. AllMovie. [dostęp 2020-02-11]. (ang.).
  10. Scofield’s Lear voted the greatest Shakespeare performance. „The Daily Telegraph”. [dostęp 2020-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-11)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]