Papirus 107

Papirus 107
P. Oxyrhynchus 4446
	; Jan 17,1-2
Data powstania	III wiek
Rodzaj	Kodeks papirusowy
Numer	(GA)
Zawartość	Ewangelia Jana 17 †
Język	grecki
Rozmiary	13 cm × 8,8 cm
Typ tekstu	tekst aleksandryjski
Miejsce przechowywania	Ashmolean Museum

Papirus 107 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem ${\mathfrak {P}}^{107}$ – wczesny grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii według Jana.

Opis

Zachowały się tylko fragmenty jednej karty Ewangelii według Jana (17,1-2.11)^[1]. Oryginalna karta miała rozmiary 13 na 8,8 cm. Tekst pisany jest w 33 linijkach na stronę. Rękopis sporządzony został przez nieprofesjonalnego skrybę^[2].

Nomina sacra pisane są skrótami^[2].

Tekst

Tekst grecki rękopisu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną. Tekst jest zgodny z Kodeksem Waszyngtońskim^[2].

Zawiera niepowtarzalny wariant tekstowy w 17,1 - ινα κ[αι ου υς δ]οξ[αση σε^[3].

Historia

Rękopis prawdopodobnie powstał w Egipcie. Na liście rękopisów znalezionych w Oksyrynchos figuruje na pozycji 4446. Tekst rękopisu opublikował W. E. H. Cockle w 1998 roku^[4]. INTF umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 107^[1].

Rękopis datowany jest przez INTF na III wiek^[1]. Comfort datuje rękopis na początek III wieku^[2].

Cytowany jest w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (NA27).

Obecnie przechowywany jest w Ashmolean Museum (P. Oxy. 4446) w Oksfordzie^[1]^[5].

Zobacz też

Lista kodeksów papirusowych Nowego Testamentu

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d List of the manuscripts at the Münster Institute
↑ ^a ^b ^c ^d Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 648. ISBN 0-8423-5265-1, ISBN 978-0-8423-5265-9.
↑ Peter M. Head, [http://www.scribd.com/doc/27127861/Habits-of-NT-Copysts The Habits of New Testament Copyists Singular Readings in the Early Fragmentary Papyri of John], Biblica 85 (2004), 403.
↑ W. E. H. Cockle, The Oxyrhynchus Papyri LXV (London: 1998), pp. 14–16.
↑ „Continuation of the Manuscript List” Institute for New Testament Textual Research, University of Münster. Retrieved April 9, 2008

Bibliografia

W. E. H. Cockle, The Oxyrhynchus Papyri LXV (London: 1998), pp. 14–16.
Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 648-649. ISBN 0-8423-5265-1, ISBN 978-0-8423-5265-9.

Linki zewnętrzne

P.Oxy.LXIV 4446 from Papyrology at Oxford's „POxy: Oxyrhynchus Online”

[INTF-1] List of the manuscripts at the Münster Institute

[Comfort-2] Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 648. ISBN 0-8423-5265-1, ISBN 978-0-8423-5265-9.

[3] Peter M. Head, [http://www.scribd.com/doc/27127861/Habits-of-NT-Copysts The Habits of New Testament Copyists Singular Readings in the Early Fragmentary Papyri of John], Biblica 85 (2004), 403.

[4] W. E. H. Cockle, The Oxyrhynchus Papyri LXV (London: 1998), pp. 14–16.

[5] „Continuation of the Manuscript List” Institute for New Testament Textual Research, University of Münster. Retrieved April 9, 2008

[6] skatalogowany również pod numerem P 58

[7] ragment początkowo oznakowany jako P 67

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[A]

[B]