Chester Beatty I
Chester Beatty I, folios 13-14, z częścią Ewangelii Łukasza | |
Data powstania |
III wiek |
---|---|
Rodzaj |
kodeks papirusowy |
Numer |
|
Zawartość |
Ewangelie, Dzieje |
Język |
grecki |
Rozmiary |
25,4 × 20,3 cm |
Typ tekstu | |
Kategoria |
I |
Miejsce przechowywania |
Chester Beatty Library |
Chester Beatty I, papirus 45 (wedle numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – wczesny papirusowy rękopis Nowego Testamentu. Rękopis ma formę kodeksu. Zawiera tekst Ewangelii i Dziejów Apostolskich, z licznymi brakami. Pochodzi z początku III wieku, przechowywany jest w Dublinie (Chester Beatty Library) i Wiedniu[1].
Opis
[edytuj | edytuj kod]Pierwotnie stanowiło go 55 podwójnych kart (daje to w sumie 220 stron), o wymiarach 25,4 na 20,3 cm, z których zachowało się tylko 28; 2 karty przypadają na Mateusza, Marka – 6, Łukasza – 7, Jana – 2, Dzieje – 13, pisany jedną kolumną na stronę, zazwyczaj po 39 linijek tekstu w kolumnie[1].
Stosuje staurogram dla dwugłoski ΣΤ w terminach „stauros” oraz „stauroo”. Staurogram stosują też Papirus Bodmer II oraz Papirus Bodmer XIV-XV[2].
W każdej z ksiąg zmienia się tekstualny charakter kodeksu. Mk najbliższy jest tekstowi cezarejskiemu, Dzieje najbliższe są tekstowi aleksandryjskiemu (kodeksy: Kodeks Synajski, A, B, C), pozostałe księgi przekazują tekst aleksandryjsko-zachodni, który należy usytuować pomiędzy tekstem kodeksów B i D[3]. Co niektórzy – np. Maurice Robinson – w partii tekstu aleksandryjsko-zachodniego dopatrują się nawet pewnych cech bizantyjskiego tekstu. W tej kwestii nie ma zgody wśród krytyków tekstu. Rękopis zaklasyfikowany został do I kategorii Alanda[1].
Wskazuje się na dwa prawdopodobne miejsca pochodzenia rękopisu, jednym jest Fajum, drugim Afridopolis[4].
Marek 8,15
- των Ηρωδιανων – W, Θ, f1, f13, 28, 565, 1365, iti, itk, copsa, arm, geo
- Ηρωδου – większość rękopisów
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Aland i Aland 1989 ↓, s. 109.
- ↑ Hurtado 2006 ↓, s. 154.
- ↑ Metzger i Ehrman 2005 ↓, s. 54.
- ↑ Comfort i Barrett 2001 ↓, s. 157.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kurt Aland, Barbara Aland: Der Text des Neues Testaments: Einfürung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Wyd. 2. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1989. ISBN 3-438-06011-6. (niem.).
- Larry W. Hurtado: The Earliest Christian Artifacts: Manuscripts and Christian Origins. Cambridge: Wm. B. Eerdmans Publishing Co., 2006. ISBN 978-0-8028-2895-8. (ang.).
- Frederic G. Kenyon, Chester Beatty Biblical Papyri II/1: The Gospels and Acts, Text, London 1933. (ang.)
- Frederic G. Kenyon: Our Bible and the Ancient Manuscripts. Wyd. 4. London: 1939, s. 46. (ang.).
- Bruce M. Metzger, Bart D. Ehrman: The Text of the New Testament: Its Transmission, Corruption and Restoration. Wyd. 4. New York – Oxford: Oxford University Press, 2005. ISBN 978-0-19-516122-9. (ang.).
- Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 155–201. ISBN 978-0-8423-5265-9. (ang.).
- J.R. Royse: Scribal Habits in Early Greek New Testament Papyri. Leiden: Brill, 2008, s. 103–198. (ang.).
- P.L. Hedley. The Egyptian Texts of the Gospels and Acts. „The Church quarterly review”, s. 188–230, 1934. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- R. Waltz, „P45” The Encyclopedia of New Testament Textual Criticism (2007).
- Folio 22 verso. cbl.ie. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]., ilustracja oraz opis Dz 8,34 – 9.6.
- Folio 30 recto. cbl.ie. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-10)]., ilustracja oraz opis Dz 17,9–17.