Przejdź do zawartości

Lotus 58

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lotus 58
Ilustracja
Kategoria

Formuła 1

Konstruktor

Lotus

Projektant

Colin Chapman

Dane techniczne
Nadwozie

monocoque ze stali

Zawieszenie
przednie

oś De Dion, podwójny drążek reakcyjny, sprężyny nad amortyzatorami

Zawieszenie
tylne

oś De Dion, podwójny drążek reakcyjny, sprężyny nad amortyzatorami

Silnik

Ford FVA 1.6 R4
Ford DFW 2.5 V8

Skrzynia biegów

ZF, manualna, 5 biegów + wsteczny

Historia
Kierowcy

Graham Hill

Wyścigi

0

Wygrane

0

Pole position

0

Najszybsze okrążenie

0

Lotus 49 Lotus 63

Lotus 58 – samochód Formuły 1 zaprojektowany przez Colina Chapmana i skonstruowany przez Team Lotus w 1968 roku. Nigdy nie wziął udziału w wyścigu.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Model był oparty na Lotusie 57 i początkowo miał być samochodem przeznaczonym do wyścigów Formuły 2. Został on zaprojektowany pod kątem uzyskania maksymalnej przyczepności. Stąd zastosowano w nim zawieszenie De Dion, które pozwalało na pionowe utrzymanie kół podczas skręcania. Ponadto w samochodzie zastosowano podwójny, czteropedałowy system hamulcowy. Klinowate nadwozie przypominało Lotusa 56, ale model był napędzany czterocylindrowym silnikiem Ford FVA o pojemności 1598 cm³ i mocy 225 KM, który spełniał nowe wymogi Formuły 2.

Samochód miał być testowany przez Jima Clarka na Hockenheimringu, ale Brytyjczyk zginął w wyścigu Formuły 2 na Nürburgringu w dniu, w którym ukończono budowę jedynego egzemplarza modelu. Rozwój Lotusa 58 został zatem przesunięty na koniec 1968 roku, kiedy to Lotus miał zdecydować, które modele wystawić do Formuły Tasman.

Samochód został przetestowany w specyfikacji Formuły Tasman (z silnikiem Ford Cosworth DFW 2.5) na prywatnym torze Lotusa w Hethel przez Grahama Hilla, który określił go jako „OK, ale nie bardzo szybki”.

Model nigdy nie wystartował w Formule 2, Formule Tasman ani Formule 1 (chociaż były takie plany[1]).

Samochód został odrestaurowany w 1998 roku przez inżyniera Hilla i Clarka – Eddiego Dennisa, na zlecenie dwóch entuzjastów.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mattijs Diepraam, „Uechtel”, Rafael Reyna, Leo Breevoort, Jasper Heymans: Grand Prix cars that never raced (work in progress). forix.autosport.com. [dostęp 2012-12-23]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]