Przejdź do zawartości

Krzyżakowate

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzyżakowate
Araneidae[1]
Clerck, 1757
Ilustracja
Krzyżak ogrodowy (Araneus diadematus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

Araneomorphae

(bez rangi) płytkowce
Nadrodzina

Araneoidea

Rodzina

krzyżakowate

Typ nomenklatoryczny

Araneus Clerck, 1757

Synonimy
  • Araneadae Leach, 1819
  • Argiopidae Simon, 1890
  • Epeiridae Sundevall, 1833
Zasięg występowania
Mapa występowania

Krzyżakowate (Araneidae) – rodzina pająków z infrarzędu Araneomorphae i nadrodziny Araneoidea. Obejmuje ponad 3 tysiące opisanych gatunków, zgrupowanych w ponad 190 rodzajach.

Najstarszym znanym przedstawicielem Araneidae jest Mesozygiella dunlopi żyjący we wczesnej kredzie na obecnych terenach Hiszpanii[2].

Morfologia i zachowanie

[edytuj | edytuj kod]

Pająki o rozmiarach od małych po bardzo duże[3], najczęściej jednak o ciele długości kilkunastu mm. Dymorfizm płciowy jest dobrze zaznaczony – samice są wyraźnie większe od samców[4]. Prosoma samców jest gruszkowata[3]. Karapaks ma zwykle niski nadustek[3]. Występuje u nich ośmioro mniej więcej równych rozmiarów oczu[4]. Oczy par bocznych leżą w dużej odległości od oczu par środkowych, zwykle na wzgórkach[5]. Szczękoczułki mają w części nasadowej boczny guzek[4], określany jako condylus. U krzyżakowatych w ścisłym sensie jest on zawsze gładki, nie zaś rowkowany jak u prządkowatych[5]. Szczękoczułki samic wyposażone są w ząbki i chilum[3]. Odnóża są silne[4], zaopatrzone w kolce[3], zwieńczone trzema pazurkami[4][3]. Czwarta para odnóży wyposażona jest w sustentaculum na szczycie stopy[3]. Opistosoma (odwłok) zwykle jest pękata, zwłaszcza u samic[4]. Płytka płciowa samicy zaopatrzona jest w trzonek (scapus) lub narząd mu homologiczny[5]. Nogogłaszczki samca zwykle mają złożoną budowę[3]; wyposażone są w zwartego kształtu golenie, stosunkowo kulistawe tegulum[5], co najmniej jeden skleryt tegularny[3] oraz radix, niekiedy zlany z nasadową częścią embolusa[3]. Charakterystyczną cechą szeroko rozumianych krzyżakowatych (Araneidae s.lato = Orbipurae) jest współdzielenie przez apofyzę medialną i embolus tej samej hematodochy[5].

Typowo pająki te budują nad powierzchnią ziemi pionowe, koliste (promieniste) sieci łowne[3][5][4]. U licznych linii ewolucyjnych zachowanie to uległo jednak modyfikacji i można w tej grupie spotkać sieci trójwymiarowe[5], poziome[6], a nawet polowanie przy pomocy lassa lub z zasadzki[4].

Rozprzestrzenienie

[edytuj | edytuj kod]

Rodzina kosmopolityczna[7]. Jej przedstawiciele zamieszkują wszystkie strefy klimatyczne. W Polsce występuje 50 gatunków krzyżakowatych, głównie z rodzaju Araneus, Araniella i Larinioides[8] (zobacz: krzyżakowate Polski).

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Takson rangi rodzinowej od rodzaju Araneus utworzył jako pierwszy w 1757 roku Carl Alexander Clerck[9]. Dawniej rodzina ta była znacznie szerzej definiowana. Eugène Simon w publikowanej w latach 90. XIX wieku Histoire naturelle des araignées używał synonimicznej krzyżakowatym rodziny Argiopidae[10][11], która zakresem bardziej przypominała współczesną nadrodzinę Araneoidea[6]. Stopniowo wydzielono z krzyżakowatych m.in. rodziny Cyatholipidae, tkańcowatych, kwadratnikowatych, osnuwikowatych i klejnotnikowatych[6][5]. W 2017 roku Dimitar Dimitrow i współpracownicy wydzieli z nich rodzinę Arkyidae[3]. W 2013 roku Matjaž Kuntner i współpracownicy wprowadzili rodzinę Zygiellidae[12], a w 2019 skorygowali jej nazwę na Phonognathidae[13]. W 2023 roku Kuntner i inni wprowadzili rodzinę Paraplectanoididae[5]. Część autorów jako odrębną traktuje rodzinę prządkowatych i według stanu na 2023 rok klasyfikację taką przyjmuje World Spider Catalog[7].

Do rodziny tej zalicza się ponad 3 tysiące opisanych gatunków, zgrupowanych w ponad 190 rodzajach[7][14]:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Araneidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. David Penney, Vicente M. Ortuño. Oldest true orb-weaving spider (Araneae: Araneidae). „Biology Letters”. 2 (3), s. 447–450, 2006. DOI: 10.1098/rsbl.2006.0506. (ang.). 
  3. a b c d e f g h i j k l Dimitar Dimitrov, Ligia R. Benavides, Miquel A. Arnedo, Gonzalo Giribet, Charles E. Griswold, Nikolaj Scharff, Gustavo Hormiga. Rounding up the usual suspects: a standard target-gene approach for resolving the interfamilial phylogenetic relationships of ecribellate orb-weaving spiders with a new family-rank classification (Araneae, Araneoidea). „Cladistics”. 33, s. 221–250, 2017. 
  4. a b c d e f g h Marek Żabka: Pająki – Araneae. W: Zoologia: Stawonogi. T. 2, cz. 1. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011. ISBN 978-83-01-16568-0.
  5. a b c d e f g h i Matjaž Kuntner, Klemen Čandek, Matjaž Gregorič, Eva Turk, Chris A. Hamilton, Lisa Chamberland, James Starrett, Ren-Chung Cheng, Jonathan A. Coddington, Ingi Agnarsson, Jason Bond. Increasing information content and diagnosability in family-level classifications. „Systematic Biology”. 72 (4), s. 964–971, 2023. DOI: 10.1093/sysbio/syad021. 
  6. a b c Nikolaj Scharff, Jonathan A. Coddington, Todd A. Blackledge, Ingi Agnarsson, Volker W. Framenau, Tamas Szutsa, Cheryl Y. Hayashii, Dimitar Dimitrov. Phylogeny of the orb-weaving spider family Araneidae (Araneae: Araneoidea). „Cladistics”. 36 (1), s. 1–21, 2020. Wiley-Blackwell. DOI: 10.1111/cla.12382. 
  7. a b c Natural History Museum Bern: Family: Araneidae Clerck, 1757. [w:] World Spider Catalog [on-line]. [dostęp 2023-09-27].
  8. Blick, T. et al. (2004).Checklist of the spiders of Central Europe. (Arachnida: Araneae). Version 1. Dezember 2004. (PDF)
  9. C. Clerck: Aranei Svecici. Svenska spindlar, uti sina hufvud-slågter indelte samt under några och sextio särskildte arter beskrefne och med illuminerade figurer uplyste. Stockholmiae: Laurentius Salvius, 1757.
  10. E. Simon: Histoire naturelle des araignées, 1st edn. Paris: Librairie encyclopédique de Roret, 1892.
  11. E. Simon: Histoire naturelle des araignées. Deuxième édition, tome premier. Paris: Roret, 1895, s. 489-760.
  12. Matjaž Kuntner, Miquel A. Arnedo, Peter Trontelj, Tjaša Lokovšek, Ingi Agnarsson. A molecular phylogeny of nephilid spiders: evolutionary history of a model lineage. „Molecular Phylogenetics and Evolutio”. 69 (3), s. 961–979, 2013. DOI: 10.1016/j.ympev.2013.06.008. 
  13. Matjaž Kuntner, Chris A. Hamilton, Ren-Chung Cheng, Matjaž Gregorič, Nik Lupše, Tjaša Lokovšek, Emily Moriarty Lemmon, Alan R. Lemmon, Ingi Agnarsson, Jonathan A. Coddington, Jason Bond. Golden orbweavers ignore biological rules: phylogenomic and comparative analyses unravel a complex evolution of sexual size dimorphism. „Systematic Biology”. 68 (4), s. 555–572, 2019. DOI: 10.1093/sysbio/syy082. 
  14. Family Araneidae Simon 1895 (orb-weaving spider). [w:] Fossilworks. Gateway to the Paleobiology Database [on-line]. [dostęp 2023-09-27].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]