Klasyczny rachunek zdań – najpopularniejszy system formalny logiki matematycznej, w którym formuły reprezentujące zdania logiczne mogą być tworzone z formuł atomowych za pomocą wymienionego niżej zbioru aksjomatów.
Klasyczny rachunek zdań, KRZ, w wersji inwariantnej – rachunek zdaniowy
w języku klasycznego rachunku zdań z regułą odrywania jako jedyną pierwotną regułą wnioskowania oraz aksjomatami następującej postaci:
Ax
|
prawo poprzedzania
|
Ax
|
sylogizm Fregego
|
Ax
|
prawo opuszczania koniunkcji, 1.
|
Ax
|
prawo opuszczania koniunkcji, 2.
|
Ax
|
prawo wprowadzania koniunkcji
|
Ax
|
prawo wprowadzania alternatywy, 1.
|
Ax
|
prawo wprowadzania alternatywy, 2.
|
Ax
|
prawo łączenia implikacji
|
Ax
|
prawo opuszczania równoważności, 1.
|
Ax
|
prawo opuszczania równoważności, 2.
|
Ax
|
prawo wprowadzania równoważności
|
Ax
|
prawo przepełnienia
|
Ax
|
prawo redukcji do absurdu
|
Ax
|
silne prawo podwójnego przeczenia
|
W tej formie aksjomatyka ta jest rozszerzeniem aksjomatyki intuicjonistycznego rachunku zdań, którą stanowią formuły o formułę
Przykłady dowodu w systemie formalnym klasycznego rachunku zdań znaleźć można w artykule dot.
intuicjonistycznego rachunku zdań. Ponieważ KRZ jest rozszerzeniem INT tylko o jeden aksjomat,
zamieszczone tam dowody są także poprawnymi dowodami w klasycznym rachunku zdań.
Gdyby chcieć uprawiać KRZ w oderwaniu od INT, można zamiast aksjomatów przyjąć
Ax
|
prawo kontrapozycji
|
Ax
|
prawo podwójnego przeczenia
|
Niektórzy autorzy wręcz ograniczają język KRZ np. do i traktując pozostałe spójniki jako wtórne:
Df
|
Df
|
Df
|
Wówczas np. wykazanie prawa przemienności alternatywy sprowadza się do dowodliwości formuły a dowodliwość praw de Morgana, to dowodliwość formuł
oraz
W KRZ podobnie jak w INT prawdziwe są klasyczne Twierdzenie o dedukcji:
oraz uogólnione twierdzenie o dedukcji:
gdzie oznacza zbiór formuł dowodliwych w KRZ ze zbioru założeń
Wynika to z faktu, że w dowodzie obu tych twierdzeń korzysta się z aksjomatów o numerach nie przekraczających liczby
W odróżnieniu jednak od INT, w przypadku KRZ trzeci punkt ostatniego twierdzenia może także przyjąć postać:
- 4.
Jako przykład użycia tej wersji twierdzenia o dedukcji, wykażemy dowodliwość w KRZ tzw. silnego prawa kontrapozycji:
oraz prawa wyłączonego środka:
1.
|
|
2.
|
|
jest sprzeczny
|
3.
|
|
4.
|
|
5.
|
|
1.
|
|
2.
|
|
3.
|
|
– sprzeczny
|
4.
|
|
5.
|
|
6.
|
|
7.
|
|
– sprzeczny
|
8.
|
|
9.
|
|
– sprzeczny
|
10.
|
|
Formuła języka klasycznego rachunku zdań jest tezą KRZ jeśli jest ona prawdziwa dowolnej algebrze Boole’a.
W szczególności jeśli formuła nie jest tezą KRZ, to można ją obalić w dwuelementowej algebrze Boole’a czyli nie jest ona tautologią klasyczną.
pojęcia podstawowe |
|
---|
funktory zdaniotwórcze | |
---|
prawa rachunku zdań – jego tautologie | z jedną zmienną i bez przeczenia |
|
---|
z jedną zmienną i przeczeniem |
|
---|
z dwoma zmiennymi i bez przeczenia |
|
---|
z dwoma zmiennymi i przeczeniem |
|
---|
z trzema zmiennymi i bez przeczenia |
|
---|
|
---|
powiązane pojęcia |
|
---|