Prawa rachunku zdań
Ważniejsze prawa rachunku zdań[1][2]:
Z jedną zmienną zdaniową
[edytuj | edytuj kod]nazwa prawa | wzór (formuła) |
---|---|
tożsamości[1][2]
(każde zdanie implikuje siebie) |
|
podwójnego przeczenia[1][2]
(dowolne zdanie równoważne jest podwójnej negacji tego zdania) |
|
idempotentności koniunkcji | |
idempotentności alternatywy | |
wyłączonego środka[1][2]
(z dwóch zdań: zdania lub jego zaprzeczenia jedno zawsze jest prawdziwe; prawo to jest odpowiednikiem reguły tertium non datur (łac. trzeciej możliwości nie ma)) |
|
niesprzeczności[1][2]
(nie może być jednocześnie prawdziwe zdanie i jego zaprzeczenie) |
|
Claviusa
(jeżeli zdanie wynika ze swojego zaprzeczenia, to jest prawdziwe) |
Z dwoma zmiennymi zdaniowymi
[edytuj | edytuj kod]nazwa prawa | wzór (formuła) |
---|---|
przemienności koniunkcji | |
przemienności alternatywy | |
prawa pochłaniania[1] | |
pierwsze De Morgana[1][2]
(prawo zaprzeczenia koniunkcji) |
|
drugie De Morgana[1][2]
(prawo zaprzeczenia alternatywy) |
|
Dunsa Szkota[1][2]
(jeżeli zdanie jest fałszywe, to wynika z niego każde inne zdanie) |
|
symplifikacji[1][2]
(jeżeli zdanie jest prawdziwe, to wynika ono z każdego innego) |
|
prawa transpozycji[2]
jeżeli z jednego zdania wynika drugie, to z zaprzeczenia drugiego wynika zaprzeczenie pierwszego |
|
modus tollendo tollens[2]
(łac. sposób zaprzeczający przy pomocy zaprzeczenia) |
|
jeżeli z zaprzeczenia zdania wynika drugie zdanie, to z zaprzeczenia drugiego wynika pierwsze | |
modus tollendo ponens[2] (łac. sposób potwierdzający przy pomocy zaprzeczenia) | |
jeżeli z jednego zdania wynika zaprzeczenie drugiego, to z drugiego wynika zaprzeczenie pierwszego | |
modus ponendo tollens[2] (łac. sposób zaprzeczający przy pomocy potwierdzenia) | |
prawo odrywania
(jeżeli z jednego zdania wynika drugie i pierwsze jest prawdziwe, to drugie należy uznać za prawdziwe; modus ponendo ponens[2] (łac. sposób potwierdzający przy pomocy potwierdzenia) |
|
eliminacji implikacji | |
zaprzeczenia implikacji[2] | |
redukcji do absurdu[2] (reductio ad absurdum) |
Z trzema zmiennymi zdaniowymi
[edytuj | edytuj kod]nazwa prawa | wzór (formuła) |
---|---|
łączności koniunkcji | |
łączności alternatywy | |
rozdzielności koniunkcji względem alternatywy[1] | |
rozdzielności alternatywy względem koniunkcji[1] | |
przechodności implikacji – przykład sylogizmu warunkowego[2]
(jeżeli z jednego zdania wynika drugie i z drugiego trzecie, to z pierwszego wynika trzecie) |
|
prawo Fregego |