Przejdź do zawartości

Prawa rachunku zdań

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ważniejsze prawa rachunku zdań[1][2]:

nazwa prawa wzór (formuła)
tożsamości[1][2]

(każde zdanie implikuje siebie)

podwójnego przeczenia[1][2]

(dowolne zdanie równoważne jest podwójnej negacji tego zdania)

idempotentności koniunkcji
idempotentności alternatywy
wyłączonego środka[1][2]

(z dwóch zdań: zdania lub jego zaprzeczenia jedno zawsze jest prawdziwe; prawo to jest odpowiednikiem reguły tertium non datur (łac. trzeciej możliwości nie ma))

niesprzeczności[1][2]

(nie może być jednocześnie prawdziwe zdanie i jego zaprzeczenie)

Claviusa

(jeżeli zdanie wynika ze swojego zaprzeczenia, to jest prawdziwe)

Z dwoma zmiennymi zdaniowymi

[edytuj | edytuj kod]
nazwa prawa wzór (formuła)
przemienności koniunkcji
przemienności alternatywy
prawa pochłaniania[1]
pierwsze De Morgana[1][2]

(prawo zaprzeczenia koniunkcji)

drugie De Morgana[1][2]

(prawo zaprzeczenia alternatywy)

Dunsa Szkota[1][2]

(jeżeli zdanie jest fałszywe, to wynika z niego każde inne zdanie)

symplifikacji[1][2]

(jeżeli zdanie jest prawdziwe, to wynika ono z każdego innego)

prawa transpozycji[2]

jeżeli z jednego zdania wynika drugie, to z zaprzeczenia drugiego wynika zaprzeczenie pierwszego

modus tollendo tollens[2]

(łac. sposób zaprzeczający przy pomocy zaprzeczenia)

jeżeli z zaprzeczenia zdania wynika drugie zdanie, to z zaprzeczenia drugiego wynika pierwsze
modus tollendo ponens[2] (łac. sposób potwierdzający przy pomocy zaprzeczenia)
jeżeli z jednego zdania wynika zaprzeczenie drugiego, to z drugiego wynika zaprzeczenie pierwszego
modus ponendo tollens[2] (łac. sposób zaprzeczający przy pomocy potwierdzenia)
prawo odrywania

(jeżeli z jednego zdania wynika drugie i pierwsze jest prawdziwe, to drugie należy uznać za prawdziwe; modus ponendo ponens[2] (łac. sposób potwierdzający przy pomocy potwierdzenia)

eliminacji implikacji
zaprzeczenia implikacji[2]
redukcji do absurdu[2] (reductio ad absurdum)

Z trzema zmiennymi zdaniowymi

[edytuj | edytuj kod]
nazwa prawa wzór (formuła)
łączności koniunkcji
łączności alternatywy
rozdzielności koniunkcji względem alternatywy[1]
rozdzielności alternatywy względem koniunkcji[1]
przechodności implikacji – przykład sylogizmu warunkowego[2]

(jeżeli z jednego zdania wynika drugie i z drugiego trzecie, to z pierwszego wynika trzecie)

prawo Fregego

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l prawa logiczne, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-10-12].
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q rachunek zdań, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-11-28].