Przejdź do zawartości

Kawasaki Ki-66

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kawasaki Ki-66-Ia
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Japonia

Producent

Kawasaki Kokuki Kogyo

Konstruktor

Takeo Doi

Typ

bombowiec nurkujący

Konstrukcja

dwusilnikowy średniopłat o konstrukcji metalowej

Załoga

2

Historia
Data oblotu

październik 1942

Lata produkcji

1942–1943

Liczba egz.

6

Dane techniczne
Napęd

2 x silnik gwiazdowy Nakajuma Ha-315-I

Moc

1130 KM

Wymiary
Rozpiętość

15,5 m

Długość

11,2 m

Wysokość

3,7 m

Powierzchnia nośna

34,0 m²

Masa
Własna

4100 kg

Startowa

5750 kg

Osiągi
Prędkość maks.

535 km/h

Pułap

10.000 m

Pułap praktyczny

5000 m

Zasięg

2000 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 x karabin maszynowy 7,7 mm, 2 x karabin maszynowy 12,7 mm, do 500 kg bomb
Użytkownicy
Cesarska Armia Japonii

Kawasaki Ki-66 – japoński bombowiec nurkujący z okresu II wojny światowej. Samolot został zamówiony przez japońskie ministerstwo ds. lotnictwa w 1941 jako bombowiec nurkujący/samolot bliskiego wspomagania, od października 1942 do kwietnia 1943 zbudowano sześć prototypów w różnych wersjach, ale osiągi samolotu nie były zadowalające i nie wszedł on do produkcji seryjnej.

Tło historyczne

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy niemieckich bombowców nurkujących w hiszpańskiej wojnie domowej oraz w kampaniach wrześniowej i francuskiej, dodatkowo powiększone przez propagandę nazistowską, przyciągnęły uwagę Koku Hombu (japońskiego ministerstwa ds. lotnictwa), które we wrześniu 1941 zamówiło w zakładach Kawasaki Kokuki Kogyo projekt bombowca nurkującego mającego służyć jako samolot bliskiego wspomagania dla oddziałów armii[1]. Według specyfikacji Koku Hombu miał to być dwusilnikowy samolot uzbrojony w dwa nieruchome, strzelające do przodu karabiny maszynowe 12,7 mm, jeden obronny, ruchomy karabin maszynowy 7,7 mm, ładunek bombowy miał wynosić pomiędzy 300 kg (normalny), a 500 kg (maksymalny)[1].

Głównym projektantem samolotu został Takeo Doi, prace projektowe rozpoczęto w październiku 1941[1]. Przy projektowaniu samolotu oparto się na wcześniejszych projektach dwusilnikowych samolotów – ciężkiego myśliwca Ki-45 i lekkiego bombowca Ki-48[1].

Opis konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

Kawasaki Ki-66 był dwusilnikowym, dwumiejscowym średniopłatem o konstrukcji prawie całkowicie metalowej z krytymi płótnem powierzchniami sterowymi[2]. Załogę stanowiły dwie osoby – pilot i radiooperator/strzelec siedzący w zamkniętej kabinie w układzie tandem (jeden za drugim)[1].

Samolot mierzył 11,2 m długości i 3,7 m wysokości, rozpiętość skrzydeł wynosiła 15,5 m, a ich powierzchnia nośna 34 m²[2]. Masa własna samolotu wynosiła 4100 kg, a masa startowa do 5750 kg[2].

W pierwszej wersji samolot napędzany był dwoma 14-cylindrowymi, chłodzonymi powietrzem silnikami gwiazdowymi typu Nakajima Ha-115 o mocy 1130 KM przy starcie z trzypłatowymi, metalowymi śmigłami, w drugiej wersji napęd stanowiły silniki Nakajima Ha-315-I o mocy 1350 KM przy starcie[2]. Pod skrzydłami, po zewnętrznej stronie gondoli silnikowych umieszczono hamulce aerodynamiczne używane w bombardowaniu nurkującym[1].

Uzbrojenie obronne stanowiły obsługiwane przez radiooperatora/strzelca dwa pojedyncze karabiny maszynowe typu 89 kalibru 7,7 mm w dolnych i grzbietowych stanowiskach strzeleckich, pilot obsługiwał dwa nieruchome, strzelające do przodu karabiny maszynowe typu Ho-103 kalibru 12,7 mm. Samolot normalnie miał przenosić ładunek bombowy o masie 300 kg i być w stanie unieść ładunek maksymalny do masy 500 kg[2].

Prędkość maksymalna na wysokości 5600 m wynosiła 533 km/h, pułap operacyjny wynosił 5000 m, a zasięg 2000 km[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy prototyp, Ki-66-Ia, ukończono w październiku 1942, ale jego osiągi zostały ocenione na niewystarczające, jako niewiele lepsze od będącego już w produkcji Ki-48-II, niemniej dane zebrane w lotach testowych z nowymi hamulcami aerodynamicznymi zostały użyte w produkcji Ki-48 w wersji bombowca nurkującego[1].

Wyprodukowano kilka wersji Ki-66 z różnymi silnikami[2]:

  • Ki-66-Ib, silniki Nakajima Ha-315-I o mocy 1360 KM,
  • Ki-66-Ic, silniki Nakajima Ha-39 o mocy 2100 KM
  • Ki-66-Id, silniki Nakajima Ha-45 o mocy 1900 KM.

Proponowano także Ki-66 jako ciężki myśliwiec w wersji Ki-66-II z silnikami Ha-315-II o mocy 1360 KM, ale projekt ten nie został zrealizowany[2]. Ostatecznie cały projekt został zakończony w październiku 1943 i samolot nie wszedł do produkcji seryjnej[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 123.
  2. a b c d e f g h i René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 124.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]