Przejdź do zawartości

Horatio Seymour

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Horatio Seymour
Ilustracja
Horatio Seymour pomiędzy rokiem 1855 a 1865
Data i miejsce urodzenia

31 maja 1810
Pompey

Data i miejsce śmierci

12 lutego 1886
Utica

gubernator Nowego Jorku
Okres

od stycznia 1853
do grudnia 1854

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

Washington Hunt

Następca

Myron Clark

Okres

od stycznia 1863
do grudnia 1864

Poprzednik

Edwin D. Morgan

Następca

Reuben Fenton

Horatio Seymour (ur. 31 maja 1810 w Pompey, zm. 12 lutego 1886 w Utice) – amerykański polityk. Kandydat na prezydenta w 1868 roku z ramienia Partii Demokratycznej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 31 maja 1810 roku w Pompey i uczęszczał do lokalnych szkół[1]. Studiował prawo w Utice[1]. Został przyjęty do palestry w 1832 roku[2]. W latach 30. pracował jako sekretarz wojskowy przy gubernatorze Williamie Marcym[2]. W 1842 roku został wybrany na burmistrza Utiki[2]. Osiem lat później po raz pierwszy kandydował na stanowisko gubernatora Nowego Jorku, jednak wybory przegrał[2]. Po dwóch latach ponownie ubiegał się o to stanowisko i tym razem skutecznie[2]. W 1856 roku starał się o reelekcję, jednak wybory przegrał, głównie z powodu jego sprzeciwu wobec ustawy prohibicyjnej[1]. Działając w polityce stanowej, aktywnie wspierał program budowy ulepszeń Kanału Erie[1]. Nie zabierał jednocześnie głosu w kwestii niewolnictwa czy wojny z Meksykiem[1].

W czasie wojny secesyjnej popierał stanowisko Unii, jednocześnie sprzeciwiając się polityce Abrahama Lincolna, zakładającej powszechny pobór do wojska, aresztowania polityczne i emancypację niewolników[2]. W 1862 roku ponownie został wybrany gubernatorem Nowego Jorku[1]. Podczas zamieszek w lipcu 1863 roku chciał położyć im kres, jednak jego koncyliacyjna postawa, osłabiła pozycję polityczną[2].

Po wojnie włączył się w odbudowywanie podzielonej Partii Demokratycznej[2]. Został kandydatem na prezydenta w wyborach w 1868, startując przeciwko Ulyssesowi Grantowi[2]. Uzyskał ponad 2,7 miliona głosów, co stanowiło drugi wynik wśród kandydatów (Grant uzyskał ponad 3 miliony)[3]. W Kolegium Elektorskim otrzymał 80 głosów, wobec 214 głosów dla Granta[4]. Po porażce, Seymour wycofał się z polityki krajowej. Zmarł 12 lutego 1886 roku w Utice[1].

Jego żoną była Mary Bleecker; byli bezdzietni[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Horatio Seymour. HarpWeek Elections. [dostęp 2017-11-30]. (ang.).
  2. a b c d e f g h i Horatio Seymour, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-11-30] (ang.).
  3. US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-11-30]. (ang.).
  4. Electoral College Box – 1868. NARA. [dostęp 2017-11-30]. (ang.).