Przejdź do zawartości

Djimon Hounsou

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Djimon Hounsou
Ilustracja
Djimon Hounsou (2016)
Imię i nazwisko

Djimon Gaston Hounsou

Data i miejsce urodzenia

24 kwietnia 1964
Kotonu

Zawód

aktor, tancerz, model

Lata aktywności

od 1986

Djimon Gaston Hounsou[1] (ur. 24 kwietnia 1964 w Kotonu, Benin) – amerykański aktor charakterystyczny, tancerz i model pochodzenia benińskiego[2].

Odtwórca roli przywódcy buntu niewolników Cinqué w dramacie historycznym Stevena Spielberga Amistad (1997), za którą zdobył NAACP Image Awards oraz nominację do Złotego Globu dla najlepszego aktora w filmie dramatycznym i Nagrodę Satelity dla najlepszego aktora w filmie kinowym. Był dwukrotnie nominowany do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Kotonu w południowym Beninie jako syn Albertine i kucharza Pierre’a Hounsou[4]. W 1977, w wieku 12 lat wspólnie ze swoim bratem Edmondem wyemigrował do Lyonu we Francji[5]. Na rok przed uzyskaniem dyplomu porzucił szkołę i przez pewien czas był bezdomny. Został odkryty przez fotografa i w Paryżu rozpoczął karierę modela dla projektanta mody Thierry’ego Muglera[6][7]. W 1990 przeniósł się do Stanów Zjednoczonych[8].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Karierę w amerykańskim show-businessie zapoczątkował w teledyskach: „Straight UpPauli Abdul (1988)[8], „I Don’t Wanna Lose You” Tiny Turner (1989), „Express YourselfMadonny (1989), „Hold On” En Vogue (1990) i „Love Will Never Do (Without You)” Janet Jackson (1990)[9] z udziałem Antonio Sabato Jr. Debiutancką rolę byłego chłopaka zagrał w komedii muzycznej Bez ciebie nie istnieję (Without You I’m Nothing, 1990) z Sandrą Bernhard, Steve’em Antinem, Kenem Foree, Robin Antin i Johnem Doe.

Występował gościnnie w serialach, w tym Beverly Hills, 90210 (1990) jako wykidajło w nocnym klubie, Ostry dyżur (ER, 1999) jako Mobalage Ikabo, AXN Agentka o stu twarzach (Alias, 2003–2004) jako Kazari Bomani czy Miasteczko Wayward Pines (2016) w roli CJ Mitchuma.

Zyskał uznanie jako Juba, afrykański gladiator, towarzysz niedoli Maximusa (Russell Crowe) w historycznym dramacie kostiumowym Ridleya Scotta Gladiator (2000). W 2002 wziął udział w reklamie Gap[8] wyreżyserowanej przez Petera Lindbergha, tańcząc do wykonania utworu „Boom Boom” Johna Lee Hookera w wykonaniu Baba Oje z Arrested Development. W przygodowym filmie fantasy Jana de Bonta Lara Croft Tomb Raider: Kolebka życia (2003) został obsadzony w roli Kosy)[10].

W 2004 był nominowany do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego za rolę Mateo Kuameya w dramacie Jima Sheridana Nasza Ameryka (In America, 2002), stając się czwartym Afrykańczykiem nominowanym do Oscara (obok Basila Rathbone’a, Cecila Kellawaya i Omara Sharifa)[8]. Rola ta przyniosła mu także Nagrodę Złotego Satelity i Independent Spirit Awards. W 2006 otrzymał nagrodę National Board of Review dla najlepszego aktora drugoplanowego i w 2007 odebrał NAACP Image Awards, a także był nominowany do Oscara za rolę Solomona Vandy’ego, porwanego przez Zjednoczony Front Rewolucyjny i zmuszonego do niewolniczej pracy w kopalni diamentów w wojennym dreszczowcu politycznym Edwarda Zwicka Krwawy diament (Blood Diamond, 2006).

Użyczył głosu Drago Bludvistowi w serialu animowanym Jeźdźcy smoków (DreamWorks Dragons, 2018), imperatorowi marsjańskiemu w serii Niezwyciężony (Invincible, 2021) i Korathowi w A gdyby…? (What If…?, 2021).

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W 2007 związał się z modelką Kimorą Lee Simmons, z którą ma syna Kenzo Lee (ur. 30 maja 2009)[8]. W listopadzie 2012 doszło do separacji[11].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Djimon Hounsou – Sztárlexikon. starity.hu. [dostęp 2024-09-15]. (węg.).
  2. Djimon Hounsou What Nationality Ancestry Race. EthniCelebs.com, 19 marca 2008. [dostęp 2024-09-15]. (ang.).
  3. Djimon Hounsou Awards. AllMovie. [dostęp 2024-09-15]. (ang.).
  4. Emmanuel Kwaku Akyeampong, Henry Louis Gates: Dictionary of African Biography. Vol. 1−6. Oksford: Oxford University Press, 2012, s. 78. ISBN 978-0-19-538207-5.
  5. Chris Godfrey, ‘I felt seriously cheated’: Djimon Hounsou on the Oscars, poor pay days, stardom and struggle, „The Guardian”, 16 marca 2023 [dostęp 2024-09-15] (ang.).
  6. Djimon Hounsou Biography, „TV Guide [dostęp 2024-09-15] [zarchiwizowane z adresu 2024-09-15] (ang.).
  7. Daniel Villarreal: Here’s Why We Love These 10 Male Underwear Models Best (NSFW). Unicorn Booty. [dostęp 2017-04-09]. (ang.).
  8. a b c d e Djimon Hounsou Biography, „Empire” [dostęp 2024-09-15] [zarchiwizowane z adresu 2024-09-15] (ang.).
  9. Djimon Hounsou Biography (1964–). Film Reference. [dostęp 2024-09-15]. (ang.).
  10. Djimon Hounsou. Rotten Tomatoes. [dostęp 2024-09-15]. (ang.).
  11. Julie Jordan, Kimora Lee Simmons and Djimon Hounsou Separate, „People”, 1 grudnia 2020 [dostęp 2024-09-15] [zarchiwizowane z adresu 2024-09-15] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]