Hernán Crespo

Hernán Crespo
	; Hernán Crespo (2018)
Pełne imię i nazwisko	Hernán Jorge Crespo
Data i miejsce urodzenia	5 lipca 1975 ; Florida
Wzrost	184 cm
Pozycja	napastnik
	Informacje klubowe
Klub	Al-Ain (trener)
Kariera juniorska
Lata	Klub
1988–1993	River Plate
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
2015–2016	Modena
2019	Banfield
2020–2021	Defensa y Justicia
2021	São Paulo
2022–2023	Al-Duhail
2023–	Al-Ain
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
Dorobek medalowy
	Puchar Konfederacji
	Copa América
	Igrzyska olimpijskie
	Multimedia w Wikimedia Commons

Hernán Jorge Crespo (ur. 5 lipca 1975 we Floridzie, prowincji Buenos Aires) – argentyński piłkarz, który występował na pozycji napastnika, trener piłkarski. Od 2023 trener Al-Ain.

W latach 1995–2007 reprezentant Argentyny. Srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich 1996, Pucharu Konfederacji 1995, oraz Copa América 2007, uczestnik Mistrzostw Świata 1998, 2002 i 2006. W 2004 znalazł się na liście FIFA 100, stworzonej przez Pelé^[1].

Kariera klubowa

Piłkarz ma włoskie korzenie^[2]. Wbrew powszechnym opiniom nie ma polskich korzeni^[3]. Profesjonalną karierę, Hernan Crespo rozpoczął w roku 1993 jako zawodnik River Plate. Z River dwa razy zdobywał tytuł mistrza kraju, a w 1996 – w ostatnim roku gry w tym klubie – zdobył najważniejsze klubowe trofeum w Ameryce Południowej – Copa Libertadores.

Latem 1996 roku, wyjechał do Europy i został zawodnikiem włoskiej Parmy. W tym samym sezonie Parma zajęła 2. miejsce w Serie A i zakwalifikowała się do Ligi Mistrzów. W 1999 roku, Parma wygrała z Olympique Marsylia w finałowym spotkaniu Pucharu UEFA (3:0), a Crespo w 26 minucie otworzył golem wynik spotkania. W tym samym roku Parma zdobyła również Puchar Włoch.

W 2000 trafił do S.S. Lazio, gdzie w 2001 zdobył koronę króla strzelców Serie A. We wrześniu 2002 za 36 milionów euro przeszedł do Interu Mediolan. Na początku sezonu 2003/2004 trafił za 24 milionów euro do Chelsea F.C., w następnym roku został wypożyczony do A.C. Milan, gdzie w finale Ligi Mistrzów zdobył dwie bramki przeciwko Liverpool F.C., ale jego zespół przegrał finał po serii rzutów karnych. Po sezonie wrócił do Chelsea, gdzie zdobył mistrzostwo Anglii i Tarczę Dobroczynności.

Po Mistrzostwach Świata 2006 znowu został piłkarzem Interu Mediolan. W czerwcu 2009 podpisał kontrakt z Genoa CFC. Zimą wrócił Parma FC^[4].

Od sezonu 2012/2013 występował w lidze indyjskiej, gdzie zakończył swoją karierę sportową.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Argentyny debiutował 14 lutego 1995 w meczu z Bułgarią, a rok później, na Igrzyskach w Atlancie został królem strzelców turnieju piłkarskiego i zdobył srebrny medal olimpijski.

Brał udział w trzech turniejach finałowych mistrzostw świata (1998, 2002, 2006), jednak bez sukcesów – Argentyna w tych edycjach dochodziła najdalej do ćwierćfinału.

Łącznie w reprezentacji zagrał w 64 meczach i zdobył 35 bramek, co daje mu 4. miejsce w ścisłej czołówce najlepszych strzelców w historii reprezentacji Argentyny^[5].

Statystyki

Sezon	Klub	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1993/1994	River Plate	Primera División	25	16
1994/1995	River Plate	Primera División	18	4
1995/1996	River Plate	Primera División	21	4
1996/1997	Parma F.C.	Serie A	27	12
1997/1998	Parma F.C.	Serie A	25	12
1998/1999	Parma F.C.	Serie A	30	16
1999/2000	Parma F.C.	Serie A	34	22
2000/2001	S.S. Lazio	Serie A	32	26
2001/2002	S.S. Lazio	Serie A	22	13
2002/2003	F.C. Internazionale Milano	Serie A	18	7
2003/2004	Chelsea F.C.	Premier League	19	10
2004/2005	A.C. Milan	Serie A	28	11
2005/2006	Chelsea F.C.	Premier League	30	10
2006/2007	F.C. Internazionale Milano	Serie A	29	14
2007/2008	F.C. Internazionale Milano	Serie A	19	4
2008/2009	F.C. Internazionale Milano	Serie A	14	2
2009/2010	Genoa C.F.C.	Serie A	16	5
2009/2010	Parma F.C.	Serie A	13	1
2010/2011	Parma F.C.	Serie A	29	9
2011/2012	Parma F.C.	Serie A	4	0

Sukcesy

Piłkarz

River Plate

Parma

Reprezentacyjne

Srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich: 1996
Srebrny medalista Copa América: 2007

Indywidualne

Król strzelców Primera División: 1993/1994 (16 goli)
Król strzelców Serie A: 2000/2001 (26 goli)
Król strzelców Pucharu Włoch: 1998/1999 (6 goli), 2006/2007 (4 gole)
Król strzelców Igrzysk Olimpijskich: 1996 (6 goli)

Wyróżnienia

FIFA 100: 2004^[6]
Drużyna sezonu European Sports Media: 2000/2001^[7]
Najlepsza jedenastka Mistrzostw świata: 2006^[8]

Trener

Defensa y Justicia

Copa Sudamericana: 2020

São Paulo

Mistrzostwo Campeonato Paulista: 2021

Al-Duhail

Mistrzostwo Kataru: 2022/2023
Puchar Kataru: 2022/2023
Puchar Gwiazd Kataru: 2022/2023

Przypisy

↑ Staff, The Fifa 100, „The Guardian”, 4 marca 2004, ISSN 0261-3077 [dostęp 2024-01-24] (ang.).
↑ Najdrożsi piłkarze w historii – za nich przelewały się miliony!. przegladsportowy.pl. [dostęp 2014-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 marca 2014)]. (pol.).
↑ Piątek, 23:00 Canal+ Sport. Hernan Crespo obala mit, który przez jakieś 20 lat funkcjonował na jego temat w Polsce i tłumaczy, dlaczego jest „El Polaco”. Fantastyczny gość. [online], Twitter [dostęp 2021-10-01] (pol.).
↑ Crespo Al Parma: Non Ci Credo.
↑ Argentina – Record International Players [online], www.rsssf.com [dostęp 2021-03-22] .
↑ Pele's list of the greatest [online], 4 marca 2004 [dostęp 2024-01-24] (ang.).
↑ ESM XI [online], web.archive.org, 15 marca 2007 [dostęp 2024-01-24] [zarchiwizowane z adresu 2007-03-15] .
↑ 23 wspaniałych mundialu [online], Wprost, 24 lipca 2006 [dostęp 2024-01-24] (pol.).

Bibliografia

Hernán Crespo na Topforward
Hernán Crespo w bazie National Football Teams (ang.)
Hernán Crespo, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2021-10-01] .

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Staff, The Fifa 100, „The Guardian”, 4 marca 2004, ISSN 0261-3077 [dostęp 2024-01-24] (ang.).

[3] Najdrożsi piłkarze w historii – za nich przelewały się miliony!. przegladsportowy.pl. [dostęp 2014-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 marca 2014)]. (pol.).

[4] Piątek, 23:00 Canal+ Sport. Hernan Crespo obala mit, który przez jakieś 20 lat funkcjonował na jego temat w Polsce i tłumaczy, dlaczego jest „El Polaco”. Fantastyczny gość. [online], Twitter [dostęp 2021-10-01] (pol.).

[5] Crespo Al Parma: Non Ci Credo.

[6] Argentina – Record International Players [online], www.rsssf.com [dostęp 2021-03-22] .

[7] Pele's list of the greatest [online], 4 marca 2004 [dostęp 2024-01-24] (ang.).

[8] ESM XI [online], web.archive.org, 15 marca 2007 [dostęp 2024-01-24] [zarchiwizowane z adresu 2007-03-15] .

[9] 23 wspaniałych mundialu [online], Wprost, 24 lipca 2006 [dostęp 2024-01-24] (pol.).

[t-10] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l tymczasowo

[t-11] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ tymczasowo

[t-12] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q tymczasowo

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[A]

[A]

[A]

UEFA	Baggio Ballack Banks Baresi Beckenbauer Beckham Bergkamp Bergomi Best Boniek Boniperti Breitner Buffon Butragueño Cantona Ceulemans Charlton Cruijff Dalglish Dasajew Davids Del Piero Desailly Deschamps Emre Eusébio Facchetti Figo Fontaine Gullit Hagi Henry Kahn Keane Keegan Klinsmann Kluivert Kopa B. Laudrup M. Laudrup Lineker Luis Enrique Maier Maldini Masopust Matthäus Müller Nedvěd Neeskens Nesta Owen Papin Pfaff Pirès Platini Puskás Raúl Rensenbrink Rijkaard Rivera Rossi Rui Costa Rummenigge Rüştü Schmeichel Seedorf Seeler Shearer Szewczenko Stoiczkow Šuker Thuram Totti Trésor Trezeguet van Basten R. van de Kerkhof W. van de Kerkhof Van der Elst van Nistelrooy Vieira Vieri Zidane Zoff
CONMEBOL	Carlos Alberto Batistuta Cafu Crespo Cubillas Di Stéfano Falcão Figueroa Francescoli Júnior Kempes Maradona Passarella Pelé Rivaldo Rivelino Roberto Carlos da Silva Romário Romerito Ronaldinho Ronaldo Djalma Santos Nílton Santos Saviola Sívori Sócrates Valderrama Verón Zamorano Zanetti Zico
CAF	Diouf Milla Okocha Abédi Pelé Weah
CONCACAF	Akers Hamm Sánchez
AFC	Hong Nakata

1930–1940	1930: Meazza (31) 1931: Volk (29) 1932: Petrone, Schiavio (25) 1933: Borel (29) 1934: Borel (31) 1935: Guaita (27) 1936: Meazza (25) 1937: Piola (21) 1938: Meazza (20) 1939: Boffi, Puricelli (19) 1940: Boffi (24)
1941–1950	1941: Puricelli (20) 1942: Boffi (22) 1943: Piola (21) 1947: V. Mazzola (29) 1948: Boniperti (27) 1949: Nyers (26) 1950: Nordahl (35)
1951–1960	1951: Nordahl (34) 1952: Hansen (30) 1953: Nordahl (26) 1954: Nordahl (23) 1955: Nordahl (27) 1956: Pivatelli (29) 1957: Da Costa (22) 1958: Charles (28) 1959: Angelillo (33) 1960: O. Sívori (28)
1961–1970	1961: Brighenti (27) 1962: Altafini, Milani (22) 1963: Nielsen, Manfredini (19) 1964: Nielsen (21) 1965: S. Mazzola, Orlando (17) 1966: Vinício (25) 1967: Riva (18) 1968: Prati (15) 1969: Riva (20) 1970: Riva (21)
1971–1980	1971: Boninsegna (24) 1972: Boninsegna (22) 1973: Savoldi, Pulici, Rivera (17) 1974: Chinaglia (24) 1975: Pulici (18) 1976: Pulici (21) 1977: Graziani (21) 1978: Rossi (24) 1979: Giordano (19) 1980: Bettega (16)
1981–1990	1981: Pruzzo (18) 1982: Pruzzo (15) 1983: Platini (16) 1984: Platini (20) 1985: Platini (18) 1986: Pruzzo (19) 1987: Virdis (17) 1988: Maradona (15) 1989: Serena (22) 1990: van Basten (19)
1991–2000	1991: Vialli (19) 1992: van Basten (25) 1993: G. Signori (26) 1994: G. Signori (23) 1995: Batistuta (26) 1996: Protti, G. Signori (24) 1997: F. Inzaghi (24) 1998: Bierhoff (27) 1999: Amoroso (22) 2000: Szewczenko (24)
2001–2010	2001: Crespo (26) 2002: Hübner, Trezeguet (24) 2003: Vieri (24) 2004: Szewczenko (24) 2005: Lucarelli (24) 2006: Toni (31) 2007: Totti (26) 2008: Del Piero (21) 2009: Ibrahimović (25) 2010: Di Natale (29)
2011–2020	2011: Di Natale (28) 2012: Ibrahimović (28) 2013: Cavani (29) 2014: Immobile (22) 2015: Toni, Icardi (22) 2016: Higuaín (36) 2017: Džeko (29) 2018: Immobile, Icardi (29) 2019: Quagliarella (26) 2020: Immobile (36)
od 2021	2021: C. Ronaldo (29) 2022: Immobile (27) 2023: Osimhen (26) 2024: Martínez (24)

Bramkarze	Gianluigi Buffon Jens Lehmann Ricardo
Obrońcy	Roberto Ayala John Terry Lilian Thuram Philipp Lahm Fabio Cannavaro Gianluca Zambrotta Ricardo Carvalho
Pomocnicy	Zé Roberto Patrick Vieira Zinédine Zidane Michael Ballack Andrea Pirlo Gennaro Gattuso Luís Figo Maniche
Napastnicy	Hernán Crespo Thierry Henry Miroslav Klose Luca Toni Francesco Totti

Klubowe Mistrzostwa Azji	1967: Merimovich 1969: Merimovich 1970: Rajkov 1971: Halivner 1985-86: Chang Woon-soo 1986: Kiyokumo 1987: Yonashiro 1989: Jumma 1990: Li Yingfa 1990-91: Pourheidari 1991: Tavares 1993: Karimi 1994: Polcheewin 1994-95: Polcheewin 1995: Park Jong-hwan 1997: Park Sung-hwa 1998: Park Sung-hwa 1999: Kuwahara 2000: Iordănescu 2001: Kim Ho 2002: Kim Ho
Liga Mistrzów AFC	2003: Metsu 2004: Talajić 2005: Iordănescu 2006: Choi Kang-hee 2007: Osieck 2008: Nishino 2009: Farias 2010: Shin Tae-yong 2011: Fossati 2012: Kim Ho-kon 2013: Lippi 2014: Popovic 2015: Scolari 2016: Choi Kang-hee 2017: Hori 2018: Oiwa 2019: Lucescu 2020: Kim Do-hoon 2021: Jardim 2022: Skorża 2023/24: Crespo