Petyr Peszew

Petyr Peszew
Data i miejsce urodzenia	8 sierpnia 1858 ; Sewliewo
Data i miejsce śmierci	19 stycznia 1931 ; Sofia
	Minister sprawiedliwości Bułgarii
Okres	od 17 września 1894; do 9 grudnia 1894
Poprzednik	Wasił Radosławow
Następca	Dimityr Minczewicz
	Minister sprawiedliwości Bułgarii
Okres	od 18 stycznia 1899; do 27 listopada 1900
Przynależność polityczna	Partia Liberalna
Poprzednik	Georgi Zgurew
Następca	Petyr Danczow
	Minister sprawiedliwości Bułgarii
Okres	od 4 lipca 1913; do 23 września 1913
Poprzednik	Petyr Abraszew
Następca	Christo Popow
	Minister edukacji Bułgarii
Okres	od 4 lipca 1913; do 21 czerwca 1918
Poprzednik	Iwan Peew
Następca	Stojan Kosturkow
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 29 cze 2024, była oparta na tej wersji.

Petyr Iwanow Peszew (bułg. Петър Иванов Пешев; ur. 8 sierpnia 1858 w Sewliewie, zm. 19 stycznia 1931 w Sofii^[1]) – bułgarski prawnik i polityk, działacz Partii Narodowo-Liberalnej, trzykrotny minister sprawiedliwości, w latach 1913–1918 minister edukacji, deputowany do Zgromadzenia Narodowego 7. (1893–1894), 8. (1894–1896) i 10-18 kadencji^[1].

Życiorys

Syn Iwanczo i Nedelji. W latach 1984-1876 uczył się w szkole klasztornej, a następnie podjął pracę jako nauczyciel w Sewliewie^[2]. W 1800 ukończył gimnazjum w Rosji i podjął studia prawnicze na uniwersytecie moskiewskim^[1]. W 1884, po ich ukończeniu powrócił do kraju i rozpoczął pracę w ministerstwie sprawiedliwości. W 1887 powrócił do rodzinnego Sewliewa, gdzie pracował w zawodzie adwokata. Należał do Partii Liberalnej i był jednym z najbliższych współpracowników Wasiła Radosławowa^[1]. 4 listopada 1919 został aresztowany i oskarżony o współudział w katastrofie narodowej, jak określano klęskę Bułgarii w I wojnie światowej. Skazany na karę dożywotniego pozbawienia wolności, w 1924 opuścił więzienie na mocy amnestii. W ostatnich latach życia zajmował się działalnością publicystyczną i pisał pamiętniki^[2].

Był żonaty (żona Canka z d. Petrowa)^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Taszo Taszew: Министрите на България 1879–1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 366-367. ISBN 978-954-430-603-8.
↑ ^a ^b ^c „СТЕФАН, МИНЧО И ПЕТЪР ПЕШЕВИ“ = [online], daritelite.bg, 5 sierpnia 2021 (bułg.).

Bibliografia

Taszo Taszew: Министрите на България 1879–1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 366-367. ISBN 978-954-430-603-8.

[Taszew-1] Taszo Taszew: Министрите на България 1879–1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 366-367. ISBN 978-954-430-603-8.

[biogram-2] „СТЕФАН, МИНЧО И ПЕТЪР ПЕШЕВИ“ = [online], daritelite.bg, 5 sierpnia 2021 (bułg.).

[1]

[2]