Przejdź do zawartości

Christo Stojanow (1842–1895)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Christo Stojanow
Христо Стоянов
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1842
Sofia

Data i miejsce śmierci

1 lipca 1895
Sofia

Minister sprawiedliwości
Okres

od 26 marca 1880
do 28 listopada 1880

Poprzednik

Dimityr Grekow

Następca

Petko Karawełow

Minister sprawiedliwości
Okres

od 23 lipca 1883
do 7 września 1883

Poprzednik

Georgi Teocharow

Następca

Konstantin Stoiłow

Minister spraw wewnętrznych i wyznań religijnych
Okres

od 9 sierpnia 1886
do 12 sierpnia 1886

Christo Todorow Stojanow (bułg. Христо Тодоров Стоянов; ur. 1842 w Sofii, zm. 1 lipca 1895 tamże[1]) – bułgarski polityk i prawnik, minister sprawiedliwości (1880, 1883), minister spraw wewnętrznych (1886), deputowany do Zgromadzenia Narodowego I (1879) i II (1880) kadencji[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Todorina i Ekateriny z d. Buchuranowej[2]. Uczył się początkowo w Sofii, a następnie w latach 1860-1863 w gimnazjum w Odessie[1]. Po powrocie do kraju pracował jako nauczyciel w Sofii. W 1868 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Moskiewskim[1]. W latach 1869–1870 pełnił funkcję dyrektora szkoły w Płowdiwie, a następnie działał w organizacjach rewolucyjnych. W 1876 ponownie przebywał w Rosji, gdzie odbywał szkolenie wojskowe[1].

Po powrocie do kraju pracował w kancelarii sztabu księcia Władimira Czerkasskiego, pełniącego funkcję wojskowego gubernatora Sofii[1]. Od 1880 kierował Najwyższym Sądem Kasacyjnym, a w 1880 stanął na czele resortu sprawiedliwości w rządzie Dragana Cankowa. W 1883 jako znany w Sofii rusofil objął stanowisko ministra w rządzie kierowanym przez Leonida Sobolewa[1]. Po raz ostatni funkcję ministra pełnił w 1886 w rządzie tymczasowym, kierowanym przez metropolitę Klimenta. W latach 1879–1880 deputowany do parlamentu[1].

Od 1887 ponownie kierował Najwyższym Sądem Kasacyjnym i prowadził wykłady dla studentów prawa Uniwersytetu Sofijskiego[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Taszo Taszew: Министрите на България 1879–1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 446. ISBN 978-954-430-603-8.
  2. Christina Christowa. Христо Тодоров Стоянов – образование и личностно формиране. „Годишник на Историческия факултет”. 4 (1), s. 181–199, 2020. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Taszo Taszew: Министрите на България 1879–1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 446. ISBN 978-954-430-603-8.